ရာသီဥတုဟူသည္ သဘာ၀လူသာလ်ွင္ အဓိက

မင္းေတာ္လ၀ီ

မြန္ျပည္နယ္ႏွင့္ အျခားေဒသမ်ားတြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္မွ ၁၂ ရက္ေန႔အထိ သံုးရက္ ဆက္တိုက္အခါမဲ့မုိး ရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ ရိတ္ျပီး၊ ရိတ္ဆဲ၊ မရိတ္ရေသးသည့္စပါးႏွင့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ဆံုးရႈံးမႈတန္ဖုိးမ်ားသည့္အတြက္ လယ္သမားမ်ား စိတ္ဆင္းရဲကာ ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀းေနၾကရသည္။

တစ္ႏွစ္တာႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ လုပ္ကုိင္လာခဲ့သည့္ စပါးသီးႏွံသည္ ပါးစပ္ေရာက္ခါနီး အပုတ္ထုတ္ခံရသည့္ ထမင္းလုတ္ကဲ့သို႔ေသာ အျဖစ္မ်ိဳးႏွင့္ ၾကံဳရျပီး ခဲေလသမၽွ သဲေရက်သလုိ ခံစားေနရသူမွာ အထူးသျဖင့္ မြန္ျပည္နယ္ရွိ လယ္သမားမ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္။

“ေမာ္လျမိဳင္နဲ႔ က်ိဳကၼေရာျမိဳ႕နယ္ကရြာေတြဆုိရင္ ပၽွမ္းမၽွစပါးသံုးပံုမွာ တစ္ပံုက လံုး၀ ပ်က္စီးသြားတယ္၊ က်န္တဲ့ေရစုိစပါးက တ၀က္ေလာက္ အေညွာက္ေပါက္ေနေတာ့ စားလုိ႔မရေတာ့ဘူး” ဟု စပါးအထြက္ကို ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးခဲ့သည့္ ေမာ္လျမိဳင္ျမိိဳ႕နယ္ ေျမစာရင္း၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။

အခ်ိန္အခါမဟုတ္ရြာသည့္မုိးကို မၾကာမၾကာ ၾကံဳေနေသာ္လည္း ဒီဇင္ဘာလတြင္ရြာသည့္မိုးကဲ့သို႔ ဆံုးရႈံးမႈမမ်ားခဲ့ပါ၊ မုိးေလ၀သဌာနမွ သတိေပးေၾကညာေသာ္လည္း လုပ္အားမႏုိင္ အခ်ိန္မမီသည့္အတြက္ စပါးအထြက္ ပ်က္ဆီးဆံုးရႈံးခဲ့ရသည္ဟု က်ိဳကၼေရာျမိဳ႕နယ္ တရနာေက်းရြာမွ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ လယ္သမားတဦးက ေျပာသည္။

“ဒီဇင္ဘာဟာ ေဆာင္းလဆုိေတာ့ မုိးရြာရင္ အနည္းအက်ဥ္းမွတ္ေနတာ အခု သံုးရက္ဆက္တိုက္ဆိုေတာ့ မရိတ္ရတဲ့စပါးက ထိခိုက္ျပီး ရိတ္ျပီးစပါးက အကုန္ပ်က္တာပဲ၊ လယ္ကြင္းထဲမွာေတာင္ တစ္ေတာင္ေလာက္ ေရတက္သြားတယ္။ ေကာက္လႈိင္းေတြ ေရျမဳပ္၊ စုိေနတဲ့ေကာက္လႈိင္းေတြလဲ မဆယ္ႏုိင္၊ စုိေနလဲ လွန္းလုိ႔မရေတာ့ အေညွာက္ေပါက္ကုန္တယ္” ဟု မုဒံုျမိဳ႕နယ္ ကမာ၀က္ေက်းရြာမွ ဧက ၂၀ ပိုင္ရွင္ လယ္သမားႀကီးက ၀မ္းနည္းပက္လက္ႏွင့္ ေျပာသည္။

၄င္းအျပင္ လယ္ ၅၀ ဧက လုပ္ကိုင္သည့္ မုဒံုျမိဳ႔ လယ္သမားႀကီးတဦးက ရိတ္ျပီးစပါး ဧက ၂၀ ႏွင့္ ရိတ္ရန္ က်န္သည့္ဧက ၃၀ လည္း ပ်က္ဆီးခဲ့ေၾကာင္း၊ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္တြင္ စပါးတင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ရခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ တင္း ၁၈၀၀ ရရန္မလြယ္ဟု ေျပာသည္။

စပါးရိတ္ျပီး ကိုင္းေျမတြင္ င႐ုတ္၊ ပဲႏွင့္ ေျပာင္းဖူး စိုက္မည့္ ေမာ္လျမိဳင္ျမိဳ႕နယ္ ဖက္ကတာေက်းရြာမွ လယ္သမားတစ္ဦးက “ကုိင္းကုိ အခ်ိန္မီ ျပီးေအာင္စုိက္ေနလုိ႔ ရိတ္ျပီးစပါး ၅ ဧက ေရျမဳပ္ေတာ့ အားလံုး ဆံုး႐ႈံးသြားတယ္၊ ရိတ္ေခြ်စက္နဲ႔ဆုိ ဆုံး႐ႈံးမွာမဟုတ္ဘူး”။

မွန္ပါသည္။ မိရုိးဖလာ လက္မႈလယ္ယာစနစ္မွ စက္မႈလယ္ယာစနစ္သို႔ ကူးေျပာင္းလုိသည့္ လယ္ သမားဦးေရလည္း တျဖည္းျဖည္မ်ားလာသလုိ လယ္သမားမ်ား၏ေတာင္းဆိုသံမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း က်ယ္လာေနသည္။

“အိတ္နဲ႔ထည့္ျပီးသား စပါးထြက္လာဖို႔အတြက္ ရိတ္ေခၽြေလွ႔စက္နဲ႔ တစ္နာရီၾကာေလာက္လုပ္ရင္ လူအား၊ အခ်ိန္ကုန္သက္သာတယ္၊ အဆံုးအရႈံးလည္းမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၀ယ္ဖုိ႔ မတတ္ႏုိင္ေသးဘူး” ဟု တရနာေက်းရြာမွလယ္သမားက ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔လူဦးေရ ၇၀% ေက်ာ္က လယ္သမားမ်ားျဖစ္ျပီး ႏုိင္ငံေတာ္၏ အဓိကစီးပြားေရးကို လုပ္ေနၾကရသည္အတြက္ ၄င္းတုိ႔အက်ိဳးႏွင့္ လယ္ယာသီးႏွံ ထုတ္ကုန္တုိးတက္ဖုိ႔ အထူးလိုအပ္ေနသည္။ ၄င္းကုိ အဓိကလုပ္ေပးႏုိင္သူမ်ားမွာ အစုိးရ၊ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ လယ္သမားမ်ားကသာ လုပ္သြားရမည္ဟု ယခုထိုင္းႏိုင္ငံ စီပီကုမၸဏီတြင္အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ယခင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ လယ္ယာႏွင့္ ဆည္ေျမာင္း၀န္ႀကီးဌာန စုိက္ပ်ိဳးေရးစီမံကိန္းဦးစီးဌာနမွ အျငိမ္းစားအရာရွိတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျမန္မာတႏုိင္ငံလံုး၌ စပါးရိတ္သိမ္းနယ္ေလွ႔ရန္ႏွင့္ တဘက္က ေဆာင္းသီးထပ္စုိက္ပ်ိဳးႏုိင္ရန္ အခ်ိန္လုျပီး လုပ္ေနရသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းသီးႏွံစုိက္ပ်ိဳးေရးမွာ ပထမဦးစားေပးျဖစ္သြားျပီး စပါးက ဒုတိယ ျဖစ္သြားရသည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ အခ်ိန္မဟုတ္ဘဲ ရြာသည့္မိုးက စပါးအတြက္ အက်ိဳးထက္ အဆုိးျဖစ္သြားရပါျပီ။

“ဒီလုိအခါမဲ့မုိးနဲ႔ အပ်က္အစီး မခံရဖို႔ တလင္းေပ်ာက္စနစ္ကုိ သံုးရမယ္၊ တလင္းေပ်ာက္စနစ္ ျဖစ္ရင္ အေလအလြင့္မရွိဘူး စပါးပုိထြက္မယ္။ စပါးရိတ္ေခၽြေလွ႔စက္ကုိ ၀ယ္သံုးႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ” ဟု မုဒုံျမဳိ႔ေပၚမွလယ္သမားက ဆက္ေျပာသည္။

လယ္သမားမ်ားသည္ လယ္ယာသံုးစက္ကိရိယာမ်ားသံုးႏုိင္ရန္ အေျခခံ စက္မႈပညာႏွင့္ ရင္းႏွီးထားရန္ လုိအပ္ျပီး၊ လုိအပ္သည့္အရင္းအႏွီးကုိ အတုိးႏႈန္းသက္သက္သာသာျဖင့္ အစုိးရက ထုတ္ေခ်းေပးရန္ လုိသည္ဟု မြန္ျပည္နယ္ စက္မႈလယ္ယာဦးစီးဌာန အျငိမ္းစားအရာရွိတစ္ဦးက ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စက္မႈလယ္ယာႏွင့္ အမွတ္ (၂) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနထုတ္ လယ္ယာသံုး စက္မ်ားကို အကူအညီေပးသလုိႏွင့္ အေၾကြးစနစ္ျဖင့္ထုိးေရာင္းသည့္စက္မ်ားမွာ အရည္အေသြးညံ့ျပီး လယ္သမားမ်ား အသံုးမတည့္၍ မသံုးလုိၾကပါ။ လယ္သမားမ်ားထံတြင္ အရည္အေသြးညံ့သည့္စက္မ်ားသာ ရွိေနပါက ၄င္းတို႔အေနႏွင့္ စက္ကိရိယာဆုိ ရြံစရာ ေၾကာက္စရာအျဖစ္ အျမဲတမ္း မွတ္ယူသြားမည္ကို စုိးရိမ္းရသည္ဟု ၄င္းအျငိမ္းစားအရာရွိက ဆက္ေျပာသည္။

လယ္ယာသံုးစက္ကိရိယာဟူသည္ လယ္သမားမ်ားအတြက္ အသံုးတည့္ျပီး ခုိင္ခန္႔ရမည္။ သို႔မွသာ လုိလုိလာလာႏွင့္ လယ္သမားမ်ား သံုးခ်င္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံလုပ္ ယာမာ၊ ယာမဟာ၊ ကူဘုိတာ၊ ဟြန္ဒါကုမၸဏီထုတ္ ရိတ္ေခၽြေလွ႔စက္ (Combine Harvester)၊ လက္တြန္းေကာက္ရိတ္စက္ (Reaper binner) စက္မ်ိဳးႏွင္႔ ထုိင္း-ဂ်ပန္ ဖက္စပ္ထုတ္ လယ္ယာကိရိယာမ်ား ဦးစားေပးသံုးသင့္သည္။ ထိုထက္ပုိေကာင္းသည့္ လယ္ယာသံုး စက္ကိရိယာမ်ိဳး သံုးလုိပါက အေမရိကန္ႏိုင္ငံလုပ္ ဂၽြန္ဒီယားစက္မ်ားကုိ သံုးႏုိင္သည္။ ၄င္းစက္အမ်ိဳးအစားကို အသံုးျပဳႏုိင္က အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ ၄င္းကို အစုိးရမွ တင္သြင္းရန္ စီစဥ္ေပးရမည္။ လုပ္ေပးရန္ လုိအပ္သည္။ ၄င္းကို အခ်ိန္ႏွင့္တေျပညီ လုပ္ေပးႏုိင္လၽွင္ မုိးေၾကာင့္ စပါးပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈျဖစ္သည္မွာ ယံုတမ္းစကားကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားမည္ဟု စက္မႈကၽြမ္းက်င္သည့္ ပညာရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။

မိရုိးဖလာနည္းျဖစ္သည့္ လက္ျဖင့္ရိတ္ျပီး စပါးကို လယ္ကြင္းမွာ ၁၀ ရက္ခန္႔ ေနလွန္းထားျပီးမွ ေကာက္လႈိင္းစည္းျခင္း၊ ေကာက္လႈိင္းသယ္ျခင္း၊ ေကာက္ဆုိင္ပံု ပံုထားျခင္း၊ ေကာက္ဆုိင္ပံုမွ ေကာက္ျပန္႔ကုိ ကၽြဲႏြားႏွင့္ စိန္တေျပ ျမတေျပ နယ္ဖတ္ျပီး စပါးပံုကုိပံုျပီး အလွၾကည့္ကာ အရသာယူျပီး ခန္႔မွန္းေနသည့္ မိရုိးဖလာအစဥ္အလာမွာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး စပါးအေလအလြင့္ကုိ လက္ယပ္ေခၚေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ စက္မႈလယ္ယာေခတ္သြားရန္ အဟန္႔အတားလည္း ျဖစ္ေစသည္။

မိရုိးဖလာနည္းျဖင့္ ရိတ္သိမ္းနယ္ေလွ႔သည့္စပါးသည္ ေကာက္ရိတ္ခ်ိန္ကစျပီး လုပ္ငန္းအဆင့္တုိင္းမွာ အေလအလြင့္ႏွင့္ ရင္းလာခဲ့ျပီးမွ ေနာက္ဆံုး က်ီ၀င္စပါးျဖစ္လာရသည္။ စပါးတစ္ဧကမွာ ၁၀ တင္းအထိ အေလအလြင့္ရွိသည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက တြက္ခ်က္ၾကသည္။ ရိတ္ေခၽြစက္ျဖင့္သံုးပါက စပါးအေလအလြင့္နည္းျပီး မိရုိးဖလာနည္းထက္ တစ္ဧကလၽွင္ ၁၀ တင္း ပုိထြက္လာသည္ဟု မွတ္ယူႏုိင္သည္။

စပါးတစ္ဧကကုိ လူတစ္ဦးတည္းရိတ္က ၄ ရက္ၾကာမွ ျပီးမည္။ သယ္မည္၊ နယ္မည္ ေလွ႔မည္ဆုိလၽွင္ သံုးရက္ၾကာမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စပါးတစ္ဧကကုိ က်ီ၀င္အထိ မိရုိးဖလာနည္းျပဳလုပ္ပါက ၇ ရက္ခန္႔ ၾကာႏုိင္ျပီး ေကာက္ရိတ္ေခၽြေလွ႔စက္ျဖင့္ အသံုးျပဳပါက တစ္နာရီအတြင္းမွာ အေလအလြင့္မရွိဘဲ အိတ္ႏွင့္ သြတ္ျပီးသာစပါး ရရွိမည္။

ဒါက စက္ေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာ၊ လူအားသက္သာ၊ အေလအလြင့္မရွိ၊ တစ္ဧကစပါး အမွန္ထြက္ရရွိျပီး ဆန္အရည္အေသြးလည္း ေကာင္းသည္။ ယခုလုိ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ မုိးရြာရင္ေတာင္ စက္ႏွင့္အခ်ိန္မီ ရိတ္သိမ္းေခၽြေလွ႔ႏုိင္၍ အပ်က္အစီးအဆံုးအရႈံးလည္းမရွိ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ လက္ဦးမႈ ရရွိထားသည့္အတြက္ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္တာကိုလည္း မႈစရာမလုိေတာ့ပဲ လယ္သမားမ်ားအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိကာ ဘ၀အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

လယ္ယာအလုပ္သည္ ရာသီဥတုကုိ မွီခုိအားထားရသည့္အလုပ္ျဖစ္ျပီး အျခားအဟန္႔အတား မ်ားစြာကိုလည္း ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားေနရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူသားမ်ား သဘာ၀ရာသီဥတုဒဏ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း ဤကမၻာေျမေပၚ၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဆက္ မေပ်ာက္ပ်က္သြားတာခဲ့ပါ။ ရာသီဥတုျဖစ္ေပၚေနသည္ကို သဘာ၀တရားပဲဟု ခံစားသိျမင္နားလည္လာၾကျပီး သဘာ၀ေဘးကုိ ရင္ဆုိင္တုိက္ခုိက္ အႏုိင္မယူေတာ့ဘဲ၊ အသိညာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ျပီး ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈ လက္ဦးယူမႈတုိ႔ျဖင့္သာ သဘာ၀ေဘး အႏၲရာယ္မ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားလာႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

ယေန႔ကမၻာ့လူဦးေရ သန္းေပါင္း ခုႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိေနေသာ္လည္း လူသားမ်ား ဆက္လက္ ရွင္သန္တုိးပြားလၽွက္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ စားနပ္ရိကၡာကုိလည္း တုိးပြားလာသည့္ လူဦးေရအတြက္ အလ်င္မီေအာင္ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ၾကားက နည္းစံုသံုးျပီး ႀကိဳးပမ္းထုတ္လုပ္လၽွက္ရွိသည္။

သုိ႔ေသာ္ အစၥေရးႏုိင္ငံသို႔ ပညာေတာ္သင္အျဖစ္သြားသည့္ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္း၀န္ႀကီးဌာနက ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ အစၥေရးႏိုင္ငံ ဆရာမ်ားက စုိက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာအျပင္ စုိက္ပ်ိဳးေရး၀န္ထမ္းေရာ လယ္သမားမ်ားပါ အစဥ္ေလးစားလုိက္နာေနရမည့္ အခ်က္မ်ားကုိလည္း သင္ၾကားေပးခဲ့သည္ဟု အစၥေရးႏိုင္ငံသြားခဲ့သည့္ သထံုျမိဳ႔က ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက ေျပာသည္။ ၄င္းအခ်က္မ်ားမွာ သေဘာတရားႏွင့္ ခံယူခ်က္မွန္ကန္၍ နည္းပညာထက္ျမက္ေစရမည္။ ထို႔အျပင္ အခက္အခဲဟူသည္ သာမည၊ ရာသီဥတုဟူသည္ သဘာ၀၊ လူသာလၽွင္အဓိက ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ့ဝန္ထမ္းမ်ားကုိ သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လည္း ဤအခ်က္ကုိ မွတ္သား လုိက္နာသင့္သည္။