Sunday, January 23, 2011

ကူးစက္ ခြန္အား

ဆက္လင္း

ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ေနရာ၊ လူသားအားလံုး ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေနရာကို သြားမယ့္လမ္းက ဆူးခလုတ္ေတြ၊ မီးေတာက္ေတြနဲ႔။ သကၤန္းက ေပါက္ၿပဲလုိ႔ ဆူးခက္ေတြ ၿငိေနတယ္။ က်ည္သင့္တဲ့ အေပါက္ေတြနဲ႔ ေသြးေတြကလည္း ရႊဲလုိ႔။

“ျမတ္စြာဘုရား”၊ ဒါသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္းတဲ့လား။

ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ အဆုိေတာ္ႀကီး ေဒၚမာမာေအးရဲ႕ “သံဃာေတာ္ေတြ၊ ေသြးေျမက်ရၿပီေပါ့” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းကို ခ်က္ခ်င္း ၾကားေယာင္လာမိတယ္။ မ်က္လံုးထဲမွာလည္း ေရႊတိဂံုဘုရား အေရွ႕ဘက္မုခ္မွာ သံဃာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းေမတၱာပုိ႔တာကို စစ္သားေတြက ႐ုိက္ႏွက္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ဓာတ္တုိင္္မွာ ႀကဳိးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ႐ုိက္ႏွက္တာကို ျပန္ဆြဲထားတဲ့ ကာတြန္း၊ ဒါေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္လာၿပီး မ်က္ရည္၀ဲလုလုျဖစ္လာတယ္။ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာလည္း တစ္ဆုိ႔ဆုိ႔ ခံစားလာရတယ္။

“ဒါကေတာ့ အဓိပၸာယ္ႏွစ္မ်ဳိး ေတြးလုိ႔ရတယ္” ဆုိတဲ့ အသံၾကားလုိက္ေတာ့မွ ပစၥကၡ အေျခအေနကို သတိျပန္၀င္လာတယ္။

ဒီပန္းခ်ီကားကို ဖန္တီးထားတဲ့ ဦးေမာင္ေမာင္ (သုိ႔) ျပည္သူခ်စ္တဲ့ အကယ္ဒမီသ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္သူ (သုိ႔) နာေရးကူညီမႈအသင္း ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာျပလုိက္တဲ့ စကားသံပါ။

“ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ထြက္ရပ္လမ္းကိုေရာက္ဖုိ႔ သြားမယ္ဆုိရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မေရာက္ဘူး။ အခက္အခဲေတြ ရွိမွာပဲဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္လည္းပါတယ္” လုိ႔ သူ႔ပန္းခ်ီကားအေၾကာင္းကို ဦးေက်ာ္သူက ရွင္းျပပါတယ္။

ဒါလည္း ဟုတ္ေနပါတယ္။ တန္ဖုိးႀကီးေလ လြယ္လြယ္မရေလဆုိတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာေျပာေနက် ေလာကနိယာမပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ အျဖဴေရာင္ လမင္းႀကီးဆီသြားဖုိ႔ သံဃာေတာ္က ေျခတလွမ္းျခင္း လွမ္းသြားတယ္။ သံဃာနင္းထားတဲ့ ကမာၻေျမေပၚမွာ စုတ္ခ်က္တခ်ဳိ႕က ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာဆုိတာလည္း မပီ၀ုိးတ၀ါး ေပၚေနတယ္။ အဲဒီ ပန္းခ်ီကားရဲ႕ေအာက္မွာမွ သံဃာေတာ္တပါးက ဆူးခက္ေတြၿငိေန၊ ေသြးစြန္းေပါက္ၿပဲ က်ည္သင့္ရာေတြနဲ႔ သကၤန္းတထည္ကို ခ်ိတ္ထားတယ္။

ဒီပန္းခ်ီကားကေတာ့ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ ဇနီး၊ ေရႊဇီးကြက္လုိ႔ လူသိမ်ားတဲ့ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ေဖရဲ႕ ၁ ေလးလံုးေန႔ (၁. ၁. ၂၀၁၁) မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေမြးေန႔အမွတ္တရ ပန္းခ်ီျပပြဲမွာ ျပသထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ထဲက ႏွလံုးသားကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ႐ုိက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီတကားပါ။ ကားနာမည္က “ထြက္ရပ္လမ္း”။

ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း ဘ႑ာေရးမႉး ေဒၚေရႊဇီးကြက္ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေမြးေန႔အမွတ္တရအျဖစ္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္သူက သူ႔ရဲ႕ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြကို အမွတ္တရ ျပသခဲ့တာပါ။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ၇ မုိင္က သူတုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ၊ စာနာနားလည္မႈေတြ၊ တဦးနဲ႔တဦး ေဖးမမႈေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေနတဲ့ ေဂဟာေလးေရွ႕မွာ မလုိက္ဖက္စြာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာကေတာ့ “လူသားစား ေခြးရွိသည္” ဆုိတဲ့ စာတန္းေလးပါ။

“ဘာလုပ္လုပ္ လုိက္ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ ခရီးနည္းနည္းထြက္ရင္ေတာင္ SB (ရဲသတင္းအထူးတပ္ဖြဲ႔) ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္က ေနာက္က လုိက္ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလုိေရးထားတာ” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက သူ႔ရဲ႕ တည္ၾကည္တဲ့မူဟန္နဲ႔ အားပါပါ ေျပာျပပါတယ္။

လူထုလုိခ်င္တာရဖုိ႔၊ ျပည္သူေတြၿငိမ္းခ်မ္းဖုိ႔ အားသြန္ခြန္စုိက္ လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ငဲ့ကြက္ေနရတယ္လုိ႔လည္း သူကဆက္ေျပာပါတယ္။

“ႏုိင္ငံေရးကို လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ ႏုိင္ငံေရးလုပ္လုိက္ရင္ အသင္းအလုပ္ေတြ ထိခိုက္သြားမယ္။ အသင္းကို မွီခုိေနရတဲ့သူေတြက အမ်ားႀကီး။ နာေရးျဖစ္လာရင္ မွီခိုဖုိ႔လုိသလုိ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းကို မွီခုိေနရတယ္။ အခုေတာင္ ထပ္လုပ္ေပးခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီး။ ဒါေပမယ့္ ခြင့္ျပဳခ်က္ မက်တာတုိ႔၊ က်န္းမာေရးဌာနက လာေျပာတာတုိ႔။ ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ အသင္းအလုပ္ေတြ လုပ္လုိ႔မရမွာစုိးလို႔ မလုပ္တာလုိ႔” ဦးေက်ာ္သူက ဆုိပါတယ္။

“ဘာႏုိင္ငံေရးမွ မလုပ္ဘဲ လူမႈေရး သီးသန္႔လုပ္ေနတာေတာင္ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ခြင့္ ပိတ္ထားတယ္။ သားသမီးေတြ ျမန္မာျပည္ ျပန္လာလုိ႔မရဘူး။ ကုိယ္တုိင္လည္း သြားေတြ႔လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔လုပ္တာ ရက္စက္လြန္းတယ္” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ေလသံေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ ေျပာပါတယ္။

ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ ေဒၚေရႊဇီးကြက္တုိ႔ရဲ႕သား ျပည္သိမ္းေက်ာ္နဲ႔ သမီး ျမင္းမုိရ္ေက်ာ္သူ တုိ႔ကေတာ့ ျပည္ပ တႏုိင္ငံ အေ၀းတေနရာကိုေရာက္ေနၿပီး သမီးႀကီး ျမင္းမုိရ္ေက်ာ္သူ သားဦးေလးေမြးၿပီး ဦးေက်ာ္သူတို႔ ေျမးဦးရတာေတာင္ သားသမီး၊ ေျမးေတြကို ေတြ႔ခြင့္မရပါဘူး။

မိသားစု ခြဲခြာေနရတာေတြအေၾကာင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ထပ္ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ပန္းခ်ီကားကေတာ့ “လံုၿခဳံမႈ” တဲ့။ အေမက ရင္ေသြးကို ႏုိ႔တုိက္ေနတယ္။ အေမ့ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ရင္ေသြးေလးကို လံုလံုၿခဳံၿခဳံ ေထြးပုိက္ထားတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို အေရွ႕ဘက္ကေရာ အေနာက္ဘက္ကပါ ဆြဲထားတယ္။

ဒါကေတာ့ ေ၀းကြာေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ရင္ေသြးေတြကို သတိရၿပီး လံုၿခဳံမႈေပးခ်င္လုိ႔ ဆြဲတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ မၾကာေသးခင္က လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားရဲ႕ မိခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရင္ခြင္မွာ တုိ႔လုံၿခဳံၿပီ၊ တုိ႔သြားခ်င္တဲ့လမ္းကို အေမေပးတဲ့ လံုၿခံဳမႈနဲ႔၊ အားေပးမႈေတြနဲ႔ သြားလုိ႔ရၿပီလုိ႔ ဆုိခ်င္တာလား။ ဒီပန္းခ်ီကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးေက်ာ္သူကေတာ့ တံုဏွိဘာေ၀။

“သားသမီး ေျမးေတြကို သတိရေပမယ့္ ဒီလုိလူမႈေရးလုပ္ရတဲ့အတြက္ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ခြင့္ပိတ္တာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ပါ၊ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကာလမွာ ကုသုိလ္ေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္” လုိ႔လည္း ဦးေက်ာ္သူက ေျပာပါတယ္။

ပန္းခ်ီျပပြဲမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ကားကေတာ့ “Freedom” ဆုိတဲ့ကားပါလုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ဆုိပါတယ္။ ဒီကားကေတာ့ Performance လုပ္ထားတာပါ။ ဒီအတုိင္းၾကည့္ရင္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည့္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေပါ့။ အခ်ဳပ္ခန္း သံတုိင္တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လုိက္မွ မီးလင္းလာတယ္။ ပန္းခ်ီကားရဲ႕ ေအာက္မွာေတာ့ သံေျခက်င္းနဲ႔ အင္တံုေတြခ်ထားတယ္။ ပန္းခ်ီကားကေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္ကို ၿဂဳိဟ္တုပံုေတြက ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းနဲ႔ ပံုေဖာ္ထားတယ္။

ပန္းခ်ီကားအေပၚဘက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးငွက္ ၇ ေကာင္က သံလြင္ခက္ကေလးေတြခ်ီလုိ႔ ပ်ံသန္းေနတဲ့ ပံုပါ။

“ပထမေတာ့ အေမစုကို ကုိယ္စားျပဳၿပီး ငွက္တစ္ေကာင္ကုိပဲ သံလြင္ခက္ ခ်ီထားေပမယ့္ ေနာက္မွ ငွက္အားလံုးမွာ ထည့္လုိက္တာ” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ရွင္းျပပါတယ္။

ဒီပန္းခ်ီကားကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့ အခုလုိ ရာသီဥတုေအးလြန္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ ေဒသေတြမွာရွိတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက တမံသလင္းေတြေပၚမွာ ေနထုိင္အိပ္စက္ေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ခ်က္ခ်င္း ေျပးျမင္ေယာင္မိပါတယ္။

“ဒီကားက အထဲမွာေနရတဲ့သူေတြရဲ႕ ကုိယ္ဆင္းရဲမႈ၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈကို အျပင္ကလူေတြသိေအာင္ျပထားတာ” လုိ႔ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ ေရာက္ေနသူေတြကို အျပင္မွာရွိေနသူေတြ စာနာနားလည္ႏုိင္ေအာင္ရည္ရြယ္ ဖန္တီးထားပံုကိုေျပာျပပါတယ္။

သံတုိင္တံခါးကို အဖြင့္အပိတ္ လုပ္လုိက္ရင္လည္း အသံျမည္ေအာင္ တမင္ဖန္တီးထားတာမုိ႔ နားေထာင္ရ႐ံုနဲ႔ တုန္လႈပ္မိပါတယ္။

ငါးတန္း ေျခာက္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝေလာက္တုန္းက ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးေသာင္းဟန္ဆီမွာ ေႏြရာသီ ပန္းခ်ီသင္တန္း တက္ခဲ့ဖူးၿပီး ပန္းခ်ီကားေတြကို စိတ္ထြက္ေပါက္တခုအေနနဲ႔ ဆြဲေနတာလုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာပါတယ္။

ေနာက္ထပ္လူႀကဳိက္မ်ားတဲ့ ပန္းခ်ီကားတကားကေတာ့ “သစၥာေဖာက္ (88-1)” ဆုိတဲ့ ပန္းခ်ီကားပါလုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ဆုိပါတယ္။

လွ်ပ္စစ္ႀကဳိးတန္းေပၚမွာ ငွက္ ၈၈ ေကာင္ နားေနၾကတယ္။ တေကာင္ထပ်ံသြားတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ရဲ႕ သစၥာေဖာက္ေပါ့။

“ပန္းခ်ီျပပြဲကို လာၾကည့္ခဲ့တဲ့ အေမစုကေတာင္ ၈၈ ေကာင္ ျပည့္ရဲ႕လားလို႔ ေမးသြားေသးတယ္” လုိ႔ ဒီပန္းခ်ီကားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမးခြန္းထုတ္သြားတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အမွတ္တရ ေရးဆြဲထားတဲ့ “အျဖဴထည္မိခင္” ဆုိတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပံုတူပန္းခ်ီကားကလည္း အသက္၀င္ပါတယ္။ မ်က္စိအစံုက ပန္းခ်ီကားၾကည့္ေနတဲ့သူကို ၾကင္နာသနားေနသလုိ အားကိုးခ်င္စရာ ေကာင္းေအာင္လည္း မာန္ပါေနတယ္။

ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ အၾကည္ဓာတ္ရွိတဲ့ မ်က္၀န္းတစံုနဲ႔ ပရိသတ္ကို ဖမ္းစားႏုိင္ခဲ့သလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပံုကိုဆြဲေတာ့လည္း မ်က္၀န္းတစံုကို တကယ္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမင္ေနရသလုိ၊ ၾကည္ေနတယ္လုိ႔ ခံစားရသလုိျဖစ္ေအာင္ ေရးဆြဲဖမ္းစားထားပါတယ္။

ပန္းခ်ီကားေနာက္ခံ ထြန္းထားတဲ့မီးနီကလည္း ရဲ၀ံ့မႈကို ျပသရာေရာက္ေအာင္၊ ပန္းခ်ီအလွကို ပုိေပၚလြင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးသလိုပါပဲ။

႐ုပ္ရွင္သမားတဦးျဖစ္တဲ့အတြက္ ယေန႔ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာက အေျခအေနကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ ပံုေဖာ္ထားပါေသးတယ္။

“တရံေရာအခါက” ဆုိတဲ့ အခန္းထဲမွာ ဦးေက်ာ္သူအေဖလက္ထက္က ေရဒီယိုတယ္လီဖုန္း၊ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ယခုအခ်ိန္အထိ သံုးေနရေသးတဲ့ ဦးေက်ာ္သူ မေမြးခင္က ေပၚခဲ့တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကင္မရာႀကီး၊ ကင္မရာကုိ ဒရစ္ ခ်ိတ္သြင္းေပးထားတဲ့ပံု သ႐ုပ္ေဖာ္ထားတယ္။

ကင္မရာကို ေထာက္ထားတဲ့ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ Tripod မွာ တေခ်ာင္းကို ခ်ဳိင္းေထာက္တပ္၊ တေခ်ာင္းကို ေက်ာက္ပတ္တီး စည္းေပးထားတယ္။ ကင္မရာႀကီးကိုလည္း ေအာက္ဆီဂ်င္ပုိက္ တပ္ထားေပးတယ္။ ကင္မရာႀကီးမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာကေတာ့ “ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ကမာၻကုိလႊမ္းေစရမည္” တဲ့။

ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ေလာက အေျခအေနကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းကုိ တန္းျမင္မိတာပဲ။

ကင္မရေနာက္မွာ ဒါ႐ုိက္တာေတြ ထုိင္ေလ့ထုိင္ထရွိတဲ့ ထုိင္ခံုနဲ႔ ဇတ္ညႊန္းစာအုပ္ ခ်ထားေပးတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရတဲ့ ျပည္သူခ်စ္ အႏုပညာရွင္ ဇာဂနာ ေခၚ ဦးသူရရဲ႕ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေတြ။ ေနာက္ ဦးေက်ာ္သူရဲ႕ အကယ္ဒမီ ေရႊစင္႐ုပ္ႏွစ္ဆု။

ေရႊစင္႐ုပ္အနားမွာေတာ့ “ပစၥည္းလည္းအုိ၊ လူလဲၿပဳိၿပီ၊ စိတ္ဓာတ္တုိ႔က ႏုပ်ဳိဆဲ” လုိ႔ေရးထားတယ္။

“အခုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ခြင့္ ျပန္ေပးလည္း မ႐ုိက္ေတာ့ဘူး။ ေခတ္ေျပာင္းသြားမွပဲ ျပန္႐ုိက္ေတာ့မယ္။ ျပန္႐ုိက္ျဖစ္ရင္လည္း အလိမ္အညာ ဟာသေတြ မ႐ုိက္ဘူး။ မိဘေမတၱာ၊ သမုိင္း အတၳဳပၸတၱိ၊ တကယ့္အျဖစ္ေတြ ပဲ ႐ုိက္ေတာ့မယ္” လုိ႔ ႐ုပ္ရွင္ေရာ၊ ဗီဒီယုိမွာပါ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာပါတယ္။

က်န္တဲ့ပန္းခ်ီကားေတြကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖုိ႔ကို အဓိကေဖာ္ညႊန္းတယ္။ ေသြးစြန္းခဲ့ဖူးတဲ့ပုဂံေျမကို ရည္ရြယ္တဲ့ လွည္း၀င္႐ုိးသံ တညံညံဆုိတဲ့ကား၊ ဘာသာႀကီးေလးခုရဲ႕ အလံေတြနဲ႔ စစ္သားေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ ကား၊ တုိက္ပြဲေတြၾကားက စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကား၊ ျမန္မာ့႐ုိးရာအက၊ အေမရိကန္ သမၼတ အိုဘားမား တက္စဥ္ကဆြဲတဲ့ အိုဘားမား ဆုိတဲ့ ဗမာ့အုိးေတြဆြဲထားတဲ့ကား၊ ဂႏၶီလမ္းဆုိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းကိုသြားရင္ ဆူးရွိတယ္ဆုိတာ ျပတဲ့ကား၊ အကယ္ဒမီရခဲ့တဲ့ အေမ့ႏုိ႔ဖုိး ႐ုပ္ရွင္ကား႐ုိက္ခဲ့တဲ့ အင္းေလးျမင္ကြင္းျဖစ္တဲ့ မွတ္တုိင္ ၂ ဆုိတဲ့ ပန္းခ်ီကား၊ မာန္အျပည့္နဲ႔ ေရွ႕ဆံုးက ကာကြယ္ေနတဲ့ ဆင္အေဖ၊ ေနာက္ဆင္အေမနဲ႔ ဆင္ေပါက္ကေလးပါတဲ့ ဆင္မိသားစုရဲ႕ မာန္ဆုိတဲ့ကားေတြဟာလည္း အဓိပၸာယ္ကုိယ္စီနဲ႔ ရင္ကုိထိရွေစတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

မ်က္စိပိတ္ထားတဲ့ဇီးကြက္၊ နားပိတ္ထားတဲ့ဇီးကြက္၊ ပါးစပ္ပိတ္ထားတဲ့ဇီးကြက္၊ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ ဇီးကြက္ရဲ႕ ၾကည့္လဲမၾကည့္ခ်င္၊ ၾကားလဲမၾကားခ်င္၊ ေျပာလဲမေျပာခ်င္ဆုိတာေဖာ္ညႊန္းတဲ့ ကၽြႏု္ပ္ရဲ႕ က်င့္စဥ္ဆုိတဲ့ကားကလည္း ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀နဲ႔ တထပ္တည္းပါပဲ။

သံလြင္ခက္ ခ်ီလာတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ငွက္ေတြပံုထုိးထားတဲ့ ခ်ည္ပုဆုိးအမည္းနဲ႔ ရွမ္းက်ႌအျဖဴေရာင္ကို ၀တ္ထားၿပီးေတာ့ ေငြေရာင္ ေရာယွက္ေနတဲ့ဆံပင္ကုိ စုစည္းထားတဲ့ ဦးေက်ာ္သူက လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုကုိ ငဲ့ကြက္ေနရလုိ႔ “အေမစုနဲ႔ ဖ၀ါးခ်င္းထပ္လုိက္လို႔မရ” ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အေႏွာင့္အယွက္ေတြရွိေနေပမယ့္ မေလွ်ာ့ေသာဇြဲနဲ႔ဆက္လုပ္ဖုိ႔ အားေပးတဲ့အေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ပန္းခ်ီျပပြဲကိုလာၿပီးေတာ့ ဆီေဆးနဲ႔ ပန္းခ်ီကားတကား စေရးေပးခဲ့တယ္လုိ႔လည္း ဦးေက်ာ္သူက ေျပာပါတယ္။

“သားဆက္ဆြဲလုိ႔ အေမက ေျပာခဲ့တယ္။ ဦးေက်ာ္သူ မဆြဲရက္ဘူး။ အေမ့လက္ရာ မဖ်က္၀ံ့ဘူး။ အေမ့ထက္ သားတလ မႀကီး၀ံ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ဒီပန္းခ်ီကားကို ဒီအတုိင္းသိမ္းထားတယ္” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ဆုိတယ္။

“ျပပြဲကပန္းခ်ီေတြကေတာ့ Aacrylic နဲ႔ေရးတာ။ ဆီေဆးကေတာ့ ျပပြဲေန႔မွ စေဖာက္တာ။ ဒီဘူးအသစ္နဲ႔ပဲ အေမကဆြဲေပးခဲ့တာ” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက ဆက္ေျပာတယ္။

ဦးေက်ာ္သူကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးတဲ့ ခြန္အားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြ သက္သာရာေရာက္ေအာင္၊ လူမႈအခက္အခဲေတြ ေလ်ာ့ပါးေအာင္ ဆက္လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

“က်န္တဲ့ျပည္သူျပည္သားေတြလည္း ဒီခြန္အားေတြ မွ်ေ၀ယူၿပီး အတူတူလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားရလိမ့္မယ္။ အေမစု အစရွိတဲ့ ဘ၀ေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ အနာဂတ္ေတြစေတးၿပီး ျပည္သူတရပ္လံုးလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူေတြကို အားလံုးက ၀န္းရံရလိမ့္မယ္” လုိ႔ ဦးေက်ာ္သူက သူ႔ရဲ႕ခြန္အားေတြ ျပည္သူလူထုကို ကူးစက္ေစဖုိ႔ ေျပာျပသြားပါတယ္။

No comments: