ထိတ္လန္႔ဖြယ္ စီရင္ခ်က္က ဒံုရင္းအတုိင္းပဲဆိုုတာ ၫႊန္ျပေန

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန

ျမန္မာအစိုးရသစ္ႀကီး အေျပာင္းအလဲေတြအတြက္ လမ္းဖြင့္ေပးေတာ့မလားဟု ျပည္သူအမ်ား ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာႏွင့္ေမာေနခ်ိန္ မွာပင္ အင္းစိန္ ေထာင္အတြင္း အထူးတရား႐ံုးက ဘီးတပ္ ကုလားထိုင္ျဖင့္ တရား႐ံုးတက္ အမႈဆိုင္ေနရသူ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ေသြးလွဴရွင္အဖြဲ႔မွ တဦးကို အီလက္ထရြန္းနစ္ ဥပေဒျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးလိုုက္သည္။

သူ႔မိသားစု တက္ေရာက္ နားေထာင္ခြင့္ မရခဲ့သည့္ တံခါးပိတ္ တရားခြင္က စစ္တပ္အရာရွိေဟာင္း ဗိုလ္ႀကီးေနမ်ဳိးဇင္ကို သူ႔ကြန္ပ်ဴတာအတြင္း စစ္တပ္ကို ေဝဖန္သည့္ အီးေမးလ္တေစာင္ ေတြ႔သည္ဆိုကာ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔က ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။

ကုလအထူးကိုယ္စားလွယ္ ေသာမတ္စ္အိုေဟး ကြင္တားနား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၅ရက္ ခရီးစဥ္ လာေရာက္အၿပီးႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရး အစိုးရႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးကာ ျပန္သြားခဲ့ၿပီး တရက္အၾကာတြင္ ထိုသို႔ စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္ အျပစ္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔ကုိမူ ေဆးအသစ္သုတ္၊ တံျမက္လွည္း သန္႔ရွင္း၊ သနပ္ခါး လိမ္းထားေသာ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈ႕ခြင့္ေပးကာ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေနပါၿပီဟု ေျပာဆိုျပသခဲ့သည္။

ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာ၏ အဆိုအရ အစိုးရအေနျဖင့္ အက်ဥ္းသားအခ်ဳိ႕ကို လႊတ္ေပးလိုစိတ္ရွိေၾကာင္း ကြင္တားနားကို ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားဟူ၍ မရွိေၾကာင္း၊ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္သည့္ အက်ဥ္းသားမ်ားသာ ရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အစိုးရထုတ္ သတင္းစာက ကြင္တားနားႏွင့္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဆိုသည့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုေတာ့ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရးခ်ည္း ေတာင္းဆိုေနသည့္အတြက္ ကြင္တားနားသည္ ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားအဖို႔ စိတ္ညစ္ညဴးစရာျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့သူ႔ကုိ အာဏာပိုင္မ်ားက အတင္းအက်ပ္ဖိအားေပး၍ “ယံုၾကည္ခ်က္ ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက် ခံရသူမ်ား” ဟူ၍ ေခၚေနရၿပီ ျဖစ္သည္။ျမန္မာ ျပည္ရွိ ေထာင္မ်ားတြင္ ထိုသို႔ေသာ အက်ဥ္းသား မ်ားမွာ ၁၉၉၅ ဦး အထိ ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။

သူတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈမ်ားဆိုသည္မွာလည္း တခုတည္းသာျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ကုလ သမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး
ေၾကညာစာတမ္းပါ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ ယူဆခြင့္ကို စြဲကိုင္ခဲ့ၾက၍သာ
ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့သူတို႔ကို ေခတ္ေနာက္က်ေနၿပီျဖစ္ေသာ ဥပေဒမ်ားျဖင့္ ဖမ္းဆီးအေရးယူအျပစ္ေပးကာ
လူထုကို ပါးစပ္မဟရဲေအာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ထားလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၏အမႈကို စစ္ေဆးေနသည္မွာ ၄ လခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ စစ္ေဆးေနေသာ တရားသူႀကီးမွာလည္း စိတ္သစ္လူသစ္ႏွင့္ ေျပာင္းလဲေနပါၿပီဟု ေၾကာ္ျငာလိုေနေသာ အစိုးရသစ္၏ မၾကာေသးခင္က ခ်မွတ္လိုက္ေသာ လက္ေတြ႔ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားမည့္ အလားအလာမရွိပါ။

ျမန္မာအမ်ားစုက မွ်တမႈမရွိဟု ယံုၾကည္ေနၾကေသာ ဥပေဒမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ေနသည္ဟုဆိုၿပီး ထိုသူမ်ားကို လုိက္လံဖမ္းဆီးေနသူ အစိုးရအရာရွိမ်ားႏွင့္ သူတို႔ပံုရိပ္ကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္တြင္ အေရာင္တင္ဆီသုတ္ကာ ပြဲထုတ္ခ်င္ေနသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရသစ္၏ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား အဆက္အစပ္မရွိ ျဖစ္ေနသည္မွာ ထင္ရွားသည္။

အေပၚယံအားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ေပၚထြက္လာေတာ့မေယာင္ ပင္ျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမီကပင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ျမန္မာ့အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ အစိုးရ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ကလည္း အလားတူပင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရက စာမ်က္ႏွာသစ္ဖြင့္ကာ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ စဥ္းစားမႈမ်ားေပၚ ေနေလၿပီလားဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အဆုိပါေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို အျပဳသေဘာေဆာင္ပါသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ဖ်က္သိမ္းထားခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီကိုပင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မွတ္ပံုျပန္တင္ခြင့္ ေပးမေယာင္ ေျပာဆုိမႈမ်ားလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ဤအရာမ်ားသည္ အမွန္ေလာ၊ ဗန္းျပေလာ။

သူျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာစဥ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေၾကျငာခ်က္၌ ကြင္တားနားက “ျမန္မာအစိုးရသည္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခ အေနမ်ား တိုးတက္ မႈျဖစ္ေပၚ လာႏိုင္ ေစမည့္ ေျခလွမ္းမ်ားကို လွမ္းခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္” ဟု ဆိုထားသည္ဤေနရာတြင္ “ျဖစ္ေပၚ လာႏိုင္ ေစမည့္” ဆုိေသာစကားကို သတိျပဳပါ။ ယခုထိမူ တိတိက်က် လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟူ၍ မေတြ႔ရေသးပါ။

ျမန္မာျပည္ရွိ အုပ္စိုးသူမ်ားအတြက္ “အေျခအေနေတြဟာ ဒံုရင္း” ဆိုသည္ကို ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၏အမႈက သတိေပးေနသည္။ လူပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္အဖို႔ ႏွစ္ရွည္ျပစ္ဒဏ္ဆိုသည္မွာ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည့္ ကိစၥပင္ျဖစ္သည္။ ဤေစတနာ့၀န္ထမ္း ေသြးလွဴရွင္သည္ ဒီမိုကေရစီအေရး ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ေနသူလည္း မဟုတ္ပါ။ သူအ က်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ေခ်ာ္က်၍ ခါး႐ိုးက်ဳိးသြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ မေတာ္တဆျဖစ္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားႏွင့္ ၫႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ား ရွိေနခဲ့သည္ဟူေသာ အခ်က္မ်ားကို ေထာက္႐ႈ႕ၾကည့္လွ်င္ သူထို သို႔ေခ်ာ္က်ခဲ့ျခင္းမွာ အမွန္တကယ္ မေတာ္တဆမႈမွ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ဆိုသည္ကို ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနသည္။ ပို၍အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္မွာ သူ႔က်န္းမာေရးအတြက္ စိုးရိမ္စရာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ခါးေအာက္ပိုင္း သူ၏ေက်ာ႐ိုးမွာ က်ဳိးသြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာ မကုသႏိုင္လွ်င္ သူ႔တသက္လံုး ထိုသို႔ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ႏွင့္ ေနသြားရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ဒါဆိုရင္ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၏အမႈက ဘာလဲ။ တပ္မေတာ္ကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ထားေသာ၊ တခါက သူလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ ေဟာင္းမ်ားကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ထားေသာ အီးေမးလ္တေစာင္ကို သူ႔ထံတြင္ ေတြ႔ရွိရလို႔ပဲလား။

ျမန္မာအစိုးရသစ္ဆိုသည္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒအရ က်င္းပခဲ့ေသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲျဖင့္ တင္ေျမႇာက္ ဖြဲ႔စည္းထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုဖြဲ႔စည္းပံုအရ ေနျပည္ေတာ္မွ တံတိုင္းျမင့္ျမင့္ ခတ္ထားေသာ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးမ်ား အတြင္း ေနထိုင္ေနၾကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏စစ္တပ္က သူတို႔ဆႏၵရွိသည့္ အခ်ိန္ အာဏာသိမ္းခြင့္ေပးထားသည္။ ထိုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ သူတုိ႔အတြင္း သေဘာထားကြဲသူမ်ား ေပၚေပါက္လာမည့္ အေရးကို အလြန္ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔တြင္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္းေကာင္းရွိပါသည္။

စစ္တပ္အတြင္း သေဘာထားကြဲေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္သူမ်ားမည္သို႔ ၾကမၼာဆိုးႏွင့္ ႀကံဳရႏိုင္သည္ ဆိုသည္ကို ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၏အမႈျဖင့္ နမူနာေကာင္း ေပးလိုဟန္ရွိသည္။ ဒါကိုၾကည့္လွ်င္ မၾကာေသးမီကေပၚထြက္ခဲ့ေသာ အစည္းအေဝးမ်ား၊ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ ဓါတ္ပံုအတူ တြဲ႐ိုက္ၾကသည္မ်ား ဆိုသည္မွာ မ်က္လွည့္ျပရန္ သက္သက္ေလာ ဆိုသည္ကို စဥ္းစားစရာေပၚလာသည္။

ကုလအရာရွိတဦး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္း၊ သမၼတက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ဆံုျခင္း စသည္တို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ဇိမ္က်က်ေနကာ သေဘာထားကြဲသူမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ထားသည့္ စနစ္ႀကီးတခုလံုး အဓိပၸါယ္ ရွိရွိ ေျပာင္းလဲသြားၿပီ ဟူေသာ သေဘာ မသက္ေရာက္ပါ။ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္၏အမႈသည္ လူထုႀကီး တရပ္လံုးကို စည္းမေက်ာ္နဲ႔ နားရြက္မခတ္နဲ႔ဟု ေက်ာခ်မ္းစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သတိေပးလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။