၄င္းေျမကို ရြာသူရြာသားတို႔အတြက္ ေတာင္ယာခုတ္စပါး စိုက္ပ်ိဳးရန္၊ ဟင္း သီးဟင္းရြက္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးရန္ႏွင့္ ထင္းခုတ္၊ ႏြားမ်ားေက်ာင္း နိုင္ရန္ အတြက္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွ ရြာသားတို႔က ထိန္းသိမ္း ထား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဒီေျမကို ရြာရဲ့ စားက်က္ေျမအျဖစ္နဲ႔ ထားထားတာ ၾကာၿပီး၊ ဘယ္သူမွလည္း ၿခံမစိုက္ၾကဘူး၊ ထင္းခုတ္ ႏြားေက်ာင္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စိုက္ပ်ိဳးတယ္ ဒီ ေလာက္ပါဘဲ၊ အခုက လမ္းျပင္မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေရာင္းေနတာ ၾကာၿပီး၊ အဲဒီ အဖြဲ႕ဝင္ လူႀကီးေတြကဘဲ ေရာင္းေနၾကတယ္၊ သူတို႔အဖြဲ႕ဝင္က လြဲရင္ ဘယ္ သူမွ ေရာင္းဖို႔ သေဘာမတူဘူး”ဟု အမည္မေဖာ္လို ဒူယားရြာခံတဦးမွ ေျပာ ပါသည္။
စားက်က္ေျမကာ ဧက (၃၀ဝ) ေလာက္ရွိၿပီး တစ္ဧကကို ငါးသိန္း (၅၀ဝ၀ဝ၀) က်ပ္ႏွုန္းျဖင့္ ဧက (၇၀) ေလာက္ကို ေရာင္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္ ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ၄င္းေျမအျပင္ တျခားေသာ ေျမပိုတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ဥကၠဌက လက္မွတ္ထိုးေပးၿပီး ေရာင္းေနၾကေၾကာင္း သိရပါသည္။
၄င္းအဖြဲ႕ဝင္မွအပ မေက်နပ္သူမ်ားက ဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္တိုင္ေအာင္ တိုင္ ၾကားေသာ္လည္း ဘဲ ၄င္းအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တိုု႔က ရပ္ရြာရွိလူႀကီးမ်ားႏွင့္ မြန္ဝန္ႀကီး မ်ားကို ခင္မင ္ရင္းႏွီးမွုရွိေသာ ေၾကာင့္ တိုင္ၾကားမွုက အရာမေရာက္ဘဲ ၿငိမ္သက္ တုန္း ဘဲဟု ဆင္းရဲသား အဖြဲ႕တိုု႔က ေျပာေနၾကပါ သည္။
“တိုင္ၾကားထားတယ္ ဒီမွာတင္ မကဘူး၊ ေနျပည္ေတာ္ အထိဘဲ၊ သူတို႔က လူႀကီးတို႔နဲ႔ သိေနေတာ့ ေငြလာဘ္ထိုးလိုက္လား အမွုက ဒီအတိုင္းဘဲ ေပ်ာက္ေန တယ္”ဟု ၄င္း ဆင္းရဲသား အဖြဲ႕ တဦးက ေျပာပါ သည္။
၄င္းေျမမ်ားကို ယခုအခ်ိန္ထိ ေရာင္းေနဆဲဘဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဝယ္ၿပီးသူမ်ား ဘာမွ မလုပ္ ရဲသလို၊ ဝယ္ဖို႔ ႀကံရြယ္ေနသူမ်ားလည္း ျပႆနာ ျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ မ ဝယ္ရဲဘဲ ရွိေနၾကသည္ဟု ေဒသ ခံတို႔က ေျပာပါသည္။
No comments:
Post a Comment