ND-Burma မွ ေမလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ျပန္လိုက္သည့္ “တရားလြန္ျပဳက်င့္မွုမ်ား၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွစ၍ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မွုမ်ားႏွင့္ အနိုင္အထက္ ျပဳက်င့္မွုမ်ား” အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ျမန္မာအစိုးရ၏ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မွုႏွင့္ အနိုင္အထက္ ျပဳက်င့္မွုမ်ားသည္ အက်ဥ္း ေထာင္ မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြားေနေသာ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ ျဖစ္ ပြား ခဲ့ေၾကာင္း အစီရင္ ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည္။
“စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကိုဦးတည္တဲ့ လက္ေတြ႕တိုးတက္မွုေတြရွိဖို႔ဆိုရင္ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း ခ်ိဳးေဖာက္မွုကို ကာကြယ္ဟန႔္တားတဲ့ ဥပေဒ မရွိတာေတြ လြတ္လပ္တဲ့ တရားေရးစနစ္မရွိတာေတြအျပင္ လတ္တေလာ ဥပေဒအရ ကင္းလြတ္ခြင့္ရွိေနတာေတြကို အစိုးရအေနနဲ႔ ေျဖရွင္း ေပးရမွျဖစ္တယ္” ဟု ယမန္ေန႔က ဘန္ေကာက္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ သတင္းစာ ရွင္းလင္း ပြဲတြင္ ND-Burma စည္း႐ုံး လွုံ႔ေဆာ္ေရး အဖြဲ႕ ေခါင္း ေဆာင္ကိုထြန္းေဇာ္က ေထာက္ၿပ ေျပာဆိုထားသည္။
ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္မွုႏွင့္ အနိုင္ထက္ျပဳက်င့္မွု လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မွုမ်ားကို တရားဥပေဒအရ အေရးယူျခင္းမရွိ လက္လြတ္စပယ္ က်ဴးလြန္ ေနေသးေၾကာင္း၊ ထိုအေျခအေနသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ဒီမို က ေရ စီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ အဟန႔္ အတား တခု ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း အစီရင္ ခံစာမွာ ပါရွိ သည္။
အစီရင္ခံစာအက်ဥ္းခ်ဳပ္တြင္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခ်ိဳးေဖာက္မွုအေျခအေန တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသ မီး မ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားအေပၚ ခ်ိဳးေဖာက္မွုအေျခအေနကို ရွင္းလင္းတင္ျပထားသည္။
“လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာအနိုင္က်င့္ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတဦးအတြက္ အဲဒီအိမ္မက္ဆိုးကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ သူတို႔အတြက္ အရမ္း ခက္ခဲ ပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ နာက်င္မွု ေဝဒနာ ခံစား ရၿပီး တဲ့ေနာက္ အလြန္ ဆိုးဝါးတဲ့ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ေဝဒနာ ကိုပါ အမ်ိဳး သမီးေတြ ခံစား ရပါတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျမန္မာ အစိုးရ စစ္သားေတြက အမ်ိဳးသမီး ေတြ အေပၚ လိင္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အနိုင္က်င့္ ခ်ိဳးေဖာက္မွု ေတြကို ဥပေဒ အရ အေရးယူျခင္း မခံရပဲ ေျဗာင္က်က် က်ဴးလြန္ေနတာကို အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေတြ ဆက္ျမင္ေနရလို႔ျဖစ္တယ္၊ အဲလို ခ်ိဳးေဖာက္ မွုေတြ က ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္၊ ဥပမာ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ ကခ်င္ ျပည္ နယ္ေဒသေတြပါ " ကခ်င္ အမ်ိဳးသမီး အစည္းအရုံး ( ထိုင္းႏိုင္ငံ ) ခြမ္းဆန္းပန္က ေျပာသည္။
နိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးစာခ်ဳပ္မ်ား၊ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ စည္းေႏွာင္ထားေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ၄င္းလူ႔အခြင့္ အေရး ခ်ိဳး ေဖာက္ မွုမ်ားကို ေျဖရွင္း ေပးနိုင္ေသာ ျပည္တြင္း ဥပေဒ ျပဳမွု (သို႔မဟုတ္) လြတ္လပ္ေသာ တရားေရး စနစ္ မရွိသည့္ အျပင္ ထိ ေရာက္ ေသာ လူ႔အခြင့္ အေရး ေကာ္မရွင္ လည္း မရွိေပ။
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးလွုပ္ရွားမွုအဖြဲ႕ ၁၃ ဖြဲ႕ျဖင့္ ၂၀ဝ၃ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ လူ႔အခြင့္ အေရး အဖြဲ႕မ်ား လူ႔အခြင့္ အေရးမွတ္တမ္း ျပဳျခင္းလုပ္ငန္းတြင္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အတြက္ နည္းလမ္းတရပ္ျဖည့္ဆည္းေပးေသာအားျဖင့္ လူ႔အခြင့္ အေရး မွတ္တမ္း ကြန္ရက္ (ျမန္မာ နိုင္ငံ) ကို ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment