မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ နအဖတုိ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ ျဖစ္လာႏုိင္ေခ် အလားအလာမ်ား

ေအာင္သူ

၁၉၈၉ မတ္လ နဝတ ေခတ္မွ စတင္ၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲရန္ စစ္ အစိုးရက အား ကုတ္ အားခဲ ႀကဳိးစား ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။ နဝတ ေခတ္က စတင္ခဲ့ရာ ေျမာက္ပုိင္း၊ အလယ္ပုိင္း၊ ေတာင္ပုိင္း တုိင္းရင္းသား လက္နက္ ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္း အားလုံး လုနီးပါး စစ္ အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ခဲ့သည္။ မလႊဲသာ၍ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ ကလည္း ၁၉၉၅ ဇြန္လ ၂၉ ရက္ ေန႔တြင္ စစ္ အစုိးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူ ညီမႈ ျပဳလုပ္ ခဲ့ရသည္။

၄င္းေနာက္ပုိင္းတြင္ နဝတ-နအဖတုိ႔ကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔တနည္း လက္နက္စြန္႔၍တဖုံ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ကာ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ျပန္သည္။ နဝတေခတ္မွ နအဖေခတ္သုိ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအမည္ျဖင့္္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ ေရရွည္ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုခန္႕ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ ေမလမွ စတင္ၿပီး နအဖတုိ႔သည္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ ေနာက္ထပ္နည္းပရိယာယ္တမ်ဳိး ထုတ္သုံးကာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူ႔စစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္အျဖစ္လည္းေကာင္း ကမ္းလွမ္းလာခဲ့ျပန္သည္။

နအဖသည္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကုိ ၂၀၀၉ ဇြန္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ရတခတုိင္းမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္သက္ႏုိင္ဝင္းကုိယ္တုိင္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ တရားဝင္ေခၚယူၿပီး ၄င္းတုိ႔အစီအစဥ္မ်ားကုိ ခ်ျပရွင္းျပခဲ့ၿပီး မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ သေဘာထားကုိလည္း ေမးျမန္းေတာင္းယူခဲ့ပါသည္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း ၄င္းတုိ႔၏ ပါတီတြင္း၊ တပ္တြင္း၊ ျပည္သူလူထုတြင္းသုိ႔ ရွင္းလင္းခဲ့ၿပီး အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကုိလည္း ေတာင္းခံခဲ့ပါသည္။ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားစုစည္းၿပီး မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္မ်ားက အေရးေပၚအစည္းအေဝးကုိ ဇူလုိင္လေနာက္ဆုံးပတ္တြင္ က်င္းပၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္၊ ျပည္သူ႔စစ္တပ္ ေျပာင္းလဲေရးအေပၚ သေဘာထားကုိ ၆၂ ႀကိမ္ေျမာက္ မြန္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးေန႔တြင္

“မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင္႕ မြန္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္သည္ အျခားလူမ်ိဳးစုမ်ား ကဲ႕သို႕ပင္ ႏူိင္ငံေရးျပႆနာကို ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရးနည္းလမ္းျဖင္႕ ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ရန္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲခဲ႕ရျခင္း ျဖစ္သည္၊ မြန္အမ်ိဳးသား ျပည္သူလူထုအတြက္ ပါတီႏွင္႕တပ္ မေတာ္႐ွိေနျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာအမ်ိဳးသားအခြင့္အေရးမ်ားရ႐ွိကာ အမ်ိဳးသားဘဝသည္လည္း အတန္အသင္႕ လုံၿခဳံမႈ ရ႐ွိလာသည္။ မြန္အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အာမခံခ်က္မ႐ွိဘဲ ပါတီႏွင္႕ တပ္ခြဲထားျခင္း၊ ဖ်က္သိမ္းျခင္းကို လက္ခံႏူိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ႏိူင္မည္ဆိုလၽွင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသြားမည္ ျဖစ္ၿပီး ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္ ႏူိင္ငံေရးျပႆနာကို ေျဖ႐ွင္းသြားရန္ လက္႐ွိအစိုးရ ၊ အနာဂတ္ အစိုးရသစ္ႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ရပ္တည္ ေတာင္းဆို သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဒီအလွည္႕အေျပာင္း ကာလႀကီးတြင္ ပါတီဝင္ရဲေဘာ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ျပည္ သူအေပါင္းတို႔က အမ်ိဳးသားအင္အားစု၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစု မဟာမိတ္မ်ားႏွင္႕ လက္တြဲၿပီး ေတြေဝေနာက္တြန္႕ျခင္း မ႐ွိဘဲ ရဲရင့္ညီညာစြာ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးပန္းတိုင္သို႕ ခ်ီတက္သြားၾကပါစို႕ဟု တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ လိ္ုက္ပါသည္။”

ဤသုိ႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္ကုိ ေတြ႔ရွိရသည္။ ထုိ႔အတူ နအဖသုိ႔လည္း ၾသဂုတ္လ ပထမပတ္တြင္ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

နအဖအေနျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေပၚ ၂၀၀၅ ခုနစ္ အမ်ဳိးသားညီလာခံကုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္မွ ေလ့လာသူအဆင့္ ေလ်ွာ့ခ်ခဲ့စဥ္ကပင္ အျမင္မၾကည္လင္ခဲ့ေပ။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားသည့္ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ ဦးေဆာင္ညွဳိႏႈိင္းေနသည့္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သေဘာထားတင္းမာေနေသာ အဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္ေၾကာင္း၊ နအဖတုိ႔ရဲ့ အားနည္း ခ်က္မ်ားကုိ တုိက္ရုိက္ေဝဖန္ေျပာဆုိရဲသည့္ အဖြဲ႔တခုျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ နအဖတုိ႔က ယူဆသုံးသပ္ထားသျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကုိ စီးပြားေရး အခြင့္အေရးမ်ား ျဖတ္ေတာက္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္အခံရဆုံးေသာ အဖြဲ႔အစည္းတခုလည္း ျဖစ္သည္။
နအဖသည္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေပၚ လက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈ ပ်က္ျပားေစရန္ တမ်ဳိးမ်ဳိး ရန္စျပဳလုပ္လာမည့္ အေျခအေန အလားအလာရွိလာႏုိင္သည္ဟု အကဲခတ္ရပါသည္။

၁၉၉၅ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးေနာက္ပုိင္းမွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ နအဖတုိ႔အၾကား ပဋိပကၡေၾကာင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ပ်က္လုနီးပါး အေျခအေန တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ဘူးသည္။

၁၉၉၇ ဇန္နဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ မဲသေရာထာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းေရး သေဘာတူခ်က္လက္မွတ္ ပါဝင္ေရးထုိးခဲ့သည့္ ႏုိင္ဟံသာ၊ ႏုိင္ေကာင္းရြတ္၊ ႏုိင္ခြယ္ေဟာင္းမြန္တုိ႔အား ဗဟုိေကာ္မတီအဆင့္မွ ေလၽွာ့ခ်ရန္ ဖိအားအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ၄င္းတုိ႔ ၃ ဦးအား ရာထူးမွ ၆ လ ေလ်ွာ့ခ်လုိက္ရျခင္း။

၂၀၀၃ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ နအဖတုိ႔က မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ႏုိင္ယကၡ၊ ႏုိင္ခ်မ္းဂေကာင္းတုိ႔အား မတရားဖမ္းဆီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း။

၂၀၀၅- ေရးၿမ့ဳိနယ္ေျမာက္ပုိင္းတြင္ တာဝန္ယူေနရေသာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ၿမ့ဳိနယ္ေကာ္မတီအဆင့္ ရဲေဘာ္ႏုိင္ရဲႏုိင္ႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၅ ဦးအား ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ခဲ့ျခင္း။

သထုံခရုိင္တပ္ရင္းတြင္ တာဝန္ယူေနရေသာ ရဲေဘာ္ႏုိင္ဟတုိက္က ရာဇဝတ္မႈႀကီး ခံေနရေသာ တရားခံအား ပစ္သတ္မႈျဖင့္ လာေရာက္ဖမ္းဆီး အေရးယူရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ တပ္အင္အား ၁၀၀ ခန္႔ လာေရာက္ၿပီး အင္အားျပ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ျခင္း။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ဂြင္အတြင္းသုိ႔ လာေရာက္ၿပီး ေျမတုိင္းရန္အေၾကာင္းျပၿပီး တုိင္းထြာမွတ္တမ္း ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း၊

၂၀၀၈- ေအပရယ္ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ နအဖ၏ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေနေသာ ဗုိလ္ေအာင္ႏုိင္အုပ္စု မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ခရုိင္ေကာ္မတီဝင္ ေဒါက္တာႏုိင္မင္းေနာင္အား ပစ္သတ္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ေမလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ၿမ့ဳိနယ္ေကာ္မတီဝင္ ႏုိင္ရာဇာအား လက္နက္ျဖင့္ ၆ ခ်က္တိတိ ပစ္ခတ္ခဲ့သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားသည္ နအဖ၏ ႀကဳိးကုိင္မႈႏွင့္ မကင္းေၾကာင္း အရိပ္အေရာင္ထြက္ေပၚေနျခင္း။

၂၀၀၉- ၾသဂုတ္လဆန္းပုိင္းတြင္ မြန္ၿပည္သစ္ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ႏုိင္ဟံသာက KNU မွ ေစာသမိန္ထြန္း၊ DAB အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ေဒါက္တာေက်ာ္ညြန္႔ႏွင့္ ABSDF ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ပူးေပါင္းၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီပန္းတိုင္လွဳပ္ရွားမွဳအဖြဲ႔ အမည္နွင့္ ျမန္မာျပည္အတြင္း ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ လူထုအုံၾကြမႈ ျဖစ္ေစရန္ လူ ၆၀ ဦးႏွင့္ ေဖါက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ား ေစလႊတ္ထားေၾကာင္း စစ္အစုိးရမွ ရယကမ်ားထံ ေပးပုိ႔ခဲ့ေသာ လႈိ႔ဝွက္ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ျဖန္႔ေဝခ့ဲသည့္ မဟုတ္ပဟတ္လုပ္ဇာတ္သတင္းမ်ား ျပန္႔ႏွံ႔ခဲ့ျခင္း စသည့္အေျခခံ အေၾကာင္းတရားတုိ႔ ျဖစ္သည္။

အထက္ပါအေျခအေနမ်ားသည္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား ရန္စက်ဴးေက်ာ္မႈျဖစ္သကဲ့သို႕ အားစမ္း ရန္ရွာေနသည့္ပုံစံလည္း ျဖစ္ေနပါသည္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ အထက္ေဖၚျပပါ အေၾကာင္းအရာ အေျခအေနမ်ားကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးအကဲခတ္ သုံးသပ္ရင္းျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈကုိ ခက္ခဲစြာ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ နအဖကလည္း အမ်ဳိးသားညီလာခံ က်င္းပေနသည့္ကာလ ျဖစ္ေနသည့္အေလ်ွာက္ လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ မျဖစ္ေအာင္လည္း ထိန္းသိမ္းထားဟန္ ရွိခဲ့ပါသည္။

၁၉၉၄ ခု၊ ဇန္နဝါရီလမွ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေမလအထိ ယခင္နဝတစစ္အစုိးရႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕ ရတခ၌ ေလးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ စစ္အစုိးရ၏ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ အဓိကပါဝင္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဗုိလ္ေက်ာ္သိန္း၊ ဗုိလ္စန္းပြင့္၊ ဗုိလ္ေက်ာ္ဝင္း၊ ဗုိလ္သိန္းေဆြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ (စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္း) စသည္တုိ႔လည္း ယခုအခါ ရာထူးမွ ျဖဳတ္ခ်ခံရ၊ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရသည့္အတြက္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ စစ္အစုိးရအၾကား အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး မျပတ္ေအာင္ ေျပာဆုိကာကြယ္ေပးသူလည္း မရွိေတာ့သျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ နအဖစစ္အစုိးရအၾကား ယခင္အေျခအေနကအတိုင္း အခ်ိန္မေရြး ျပန္လွည့္သြားႏုိင္သည္။

ယၡဳအခ်ိန္တြင္ ထုိစဥ္အခ်ိန္အခါႏွင့္ မတူေတာ့၊ အခ်ဳိးအဆစ္ အေျပာင္းအလဲတခ်ဳိ႔ ေျပာင္းလဲလာလိမ့္မည္။ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးေခတ္လည္း ကုန္ဆုံးေနၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ နအဖ၏ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေနာက္တဖန္ရန္စမႈတခု ႀကံဳရမည့္အလားအလာ ရွိႏုိင္မည္ျဖစ္သည္၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီလည္း ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္ လမ္းပိတ္သေလာက္ ျဖစ္ေနသည့္အေပၚ အားရေက်နပ္မႈမရွိသကဲ့သုိ႔ ယေန႔အထိ နအဖ ဇြတ္လုပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံေရးလမ္းျပေျမပုံ ၇ ခ်က္ကလည္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ႏုိင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ လုံးဝဆန္႔က်င္ေနသည္။

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပ်က္ၿပီး ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေသာ လက္နက္ကုိင္ျဖစ္ပြားမႈ အလားအလာမ်ားမွာ

၁။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီဖြဲ႔စည္းမႈ နည္းဥပေဒ ထြက္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား ေရြးေကာက္ပြဲပါဝင္ေရးအတြက္ စည္းရုံးလာလိမ့္မည္၊ ဝင္ခဲ့မည္ဆုိလ်င္ အခြင့္အေရးမ်ား၊ အကူအညီမ်ား၊ ပံ့ပုိးမႈမ်ား ပုံေအာေပးၿပီး တမူထူးျခားေသာ အစီအစဥ္သစ္မ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဖန္တီးေပးလာလိမ့္မည္။ နအဖအေနႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ေစတနာျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေပၚ အခြင့္အေရး၊ အကူအညီ၊ ပံ့ပုိးမႈမ်ား ပုံေအာေပးရက္သားႏွင့္ မဝင္ေရာက္ခဲ့ပါက မိမိတုိ႔တာဝန္မဟုတ္ဘူးဆုိသည့္ အေျခေနကေန မြန္ျပည္သစ္ပါတီကုိ တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္မွ ေလၽွာ့ခ်ၿပီး တရားမဝင္အသင္း (မတရားအသင္း) အသြင္သ႑ာန္အျဖစ္ ေၾကျငာၿပီး ပါဝင္ပတ္သက္သူမ်ားကုိ အေရးယူသြားလိမ့္မည္။ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးလည္း အလုိအေလ်ွာက္ ပ်က္ျပားသြားမည္။

၂။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ ၄င္းတုိ႔၏ တပ္တည္ေနရာေဒသအတြင္း နအဖမွ ဝင္ေရာက္တပ္စြဲျခင္း၊ ရန္စက်ဴးေက်ာ္ျခင္း၊ ဖိအားေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါက လုံးဝခံႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ယၡဳအခ်ိန္တြင္ နအဖက ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရုံး KNU ကုိ စစ္ဆင္ေရး ျပဳလုပ္မည္ဟူသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ တပ္တည္ေနရာမ်ားကုိ အရႈပ္အေထြး ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလာလိမ့္မည္။ လက္နက္ကုိင္ ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ မွားယြင္းပစ္ခတ္သြားျခင္း၊ ထင္ေရာင္ထင္မွားျဖစ္ေအာင္ ပစ္ခတ္ျခင္း၊ ကုိယ့္လူကုိ အသုံးခ်ၿပီး ပစ္ခတ္သြားျခင္း စသည့္ ရန္စသည့္ အျပဳအမူမ်ား စတင္ျပဳလုပ္လာမွာ ျဖစ္ၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက စတင္ဖ်က္ဆီး သည္ဟူသည့္ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ လုပ္ဇာတ္ခင္းလာမည့္ အသြင္သ႑ာန္ျဖင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး မပ်က္ ပ်က္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လာလိမ့္မည္။

၃။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ အျခားႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ နအဖကုိသိကၡာက်ေစေသာ အျပဳအမူလုပ္ရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈတခုခုျဖင့္ ညိစြန္းေအာင္ ဖန္တီးျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆက္ေၾကးေတာင္းခံျခင္း၊ တပ္အင္အားစုေဆာင္းျခင္း၊ လက္နက္ကုိင္လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ျခင္းစေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ကတိခံယူ သေဘာတူညီမႈကုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ခ်ဳိးေဖာက္သည္ဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း စသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္ နအဖက အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈကုိ ဖ်က္သြားမည့္ အေနအထားရွိသည္။
ဤအေျခအေနမ်ားကို အေျချပဳ၍ နအဖက တမင္ဖန္တီးၿပီး မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ နအဖ စစ္အစုိးရအၾကား ရရွိၿပီးသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွ အရင္လြန္ခဲ့သည့္ ၁၅ ႏွစ္-အႏွစ္ ၂၀ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားေပလိမ့္မည္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား အစဦးဆုံး ေျခမႈန္းႏုိင္ခဲ့မည္ဆုိလ်င္ က်န္ရွိေနေသာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားကုိလည္း ဦးႏွိမ္ထားႏုိင္သည္။ ေခ်ာက္ခ်ားေအာင္လည္း ျပဳလုပ္သြားႏုိင္သည္။

ျဖစ္ရပ္အေျခအေနအားလုံးအေပၚ ၿခဳံငုံသုံးသပ္လုိက္မည္ဆုိလ်င္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ၿငိမ္သက္ေနေသာ မီးေတာက္မ်ား ျပန္လည္ေပါက္ကြဲလာႏုိင္သည့္ အေျခအေနသည္ “တစ္လက္မ” ပင္ လုိအပ္ေနသည့္အတြက္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ ယုံၾကည္ထားသည့္အတုိင္း တပ္ေပါင္းစုျဖင့္ ေအာင္ပြဲခံမည္ျဖစ္၍ တပ္ေပါင္းစုမဟာမိတ္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား၊ ျပည္သူအင္အား၊ တပ္ပါတီအင္အား အျမင့္ဆုံးအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ စည္းရုံးျပင္ဆင္ထားရန္ အထူးလုိအပ္ေနပါသည္။

ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အေျခအေနအားလုံးကုိ မိမိတုိ႔ လက္ဦးရယူမႈ၊ ႀကဳံေတြ႔လာမည့္ အေျခအေနအေၾကာင္းတရားအေပၚ ရင္ဆုိင္အႏုိင္ယူ ေက်ာ္လႊားသြားႏုိင္ေရးအတြက္ လုိအပ္သည့္ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္မွဳမ်ားကုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေနျဖင့္ အခ်ိန္မီ လုပ္ေဆာင္သြားရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း သုံးသပ္တင္ျပလုိက္ပါသည္။