NEJ
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို လူမဆန္စြာ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ဆိုက္ခဲ့သည့္ နအဖစစ္အုပ္စုသည္ (၁၄) ႏွစ္ၾကာ က်င္းပလိုက္ ရပ္နားလိုက္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို အလ်င္အျမန္ အဆံုးသတ္ကာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခဥပေဒမူၾကမ္းဆိုသည္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ အပူမီးေတာက္ေလာက္ေနခ်ိန္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ ဆႏၵခံယူပြဲျပဳလုပ္ၿပီး ေညာင္ႏွစ္ပင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံမူၾကမ္းကို ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လိမ္လည္အတည္ျပဳခဲ့သည္။ (၉၂) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေသာ ဆႏၵမဲျဖင့္ အတည္ျပဳေၾကာင္း မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ေၾကညာၿပီး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးမည္ဟု တဆက္တည္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) က ပါလီမန္တြင္ စစ္ဗိုလ္တမတ္သား အလိုအေလ်ာက္ပါ၀င္မည့္ နအဖ၏ ၂၀၀၈ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥေပဒကို လက္မခံဘဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ဒီမိုကေရစီနည္းမက်သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးမွသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စဥ္းစားမည္ဟု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္း ကို ထုတ္ျပန္ကာ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္းပါ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားကလည္း သေဘာတူ ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။
နအဖစစ္အုပ္စုကမူ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းပါ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္းမရွိဘဲ သူတို႔၏ အစီအစဥ္အတိုင္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္အတြက္သာ က်ိတ္ပုန္းခုတ္ျပင္ဆင္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလဆန္းတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ဂြၽန္၀ီလ်ံယက္ေတာအမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းသည္ အေျပာင္းလဲႀကီး ေျပာင္းလဲခဲ့ေလသည္။ ဂြၽန္ယက္ေတာအမႈႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ကာ အေမရိကန္ဆီးနိတ္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္ ေရာက္ရွိလာၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုတြင္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္မႈသည္ တမဟုတ္ခ်င္း ေရွ႕တန္းသို႔ တက္လွမ္းလာခဲ့ေလသည္။ မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းအတြင္းက အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အေရွ႕အာရွႏွင့္ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ႏွင့္ ဒု-လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး စေကာ့မာရွယ္တုိ႔အဖြဲ႔ လာေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္အထိပင္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ မစၥတာကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ႏွင့္ စေကာ့မာရွယ္တို႔ လာေရာက္သည့္ ခရီးစဥ္၏ ရလဒ္သည္လည္း ယခင့္ယခင္ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည့္ ကုလသမဂၢအထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ခရီးစဥ္မ်ားႏွင့္ မျခားနားေသာ အေျခအေနမ်ဳိးျဖင့္သာ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေပသည္။ နအဖစစ္အုပ္စုဘက္မွ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္သည့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္မရရွိဘဲ ျပန္သြားခဲ့ရၿပီးေနာက္ ယခင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနည္းတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးရန္၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္ရန္ ထိုသို႔ထင္သာျမင္သာသည့္ တိုးတက္မႈမ်ားရွိမွသာ စီပြားေရးအရ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားကို ေလ်ာ့ေပါ့ေပးသြားမည္ဆိုသည့္ ေျဖၾကားမႈမ်ားျဖင့္ ခရီးစဥ္အား အဆံုးသတ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အနည္းငယ္ထူးျခားသည္မွာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္၏ ခရီးစဥ္၌ ယခင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား လာေရာက္စဥ္က ကန္႔သတ္ခံထားရသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာတုိင္းရင္းသားမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔ (ယူအန္ေအ) မွ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေတြ႔ဆံုခြင့္ရခဲ့ျခင္းႏွင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ေလွ်ာ့ေပါ့ေရးအတြက္ မက္လံုးေပးေျပာဆိုႏိုင္မႈတို႔ပင္ျဖစ္သည္။
နအဖစစ္အုပ္စုဘက္မွ ျပဳမူဆက္ဆံပံုကို သတိထားသံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္မူ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္မႈကို လက္ခံခဲ့သည့္ သူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အေမရိကန္ လိုလားသည့္အတိုင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္ရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တိုးတက္မႈရွိေၾကာင္း ျပသႏိုင္ရန္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လို၍ မဟုတ္ဘဲ သူတို႔စစ္အုပ္စုအေပၚ အထိနာေစသည့္ စီပြားေရးပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးေစလိုျခင္းေၾကာင့္သာ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ဟန္ျပေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရွိရမည္ျဖစ္ေပသည္။
နအဖလိုလားသည္က အေမရိကန္ဘက္မွ စီပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားကို အရင္ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးေစလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္အစိုးရအေနျဖင့္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးကို လႊတ္ၿပီး စစ္မွန္သည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို အရင္ျပဳလုပ္မွ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလိုျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ နအဖ၏ အႀကံအစည္ႏွင့္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ လတ္တေလာအေျခအေနတြင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေပသည္။
ထို႔အျပင္ နအဖစစ္အုပ္စုက သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲထားသည့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အသက္သြင္းခ်င္၍သာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပလိုေနျခင္းျဖစ္သျဖင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ား၏ ပါ၀င္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္ထားလိုသည္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စုအစိုးရမ်ားက ပါ၀င္သင့္ ပါ၀င္ထိုက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ျပဳမွ ေရြးေကာက္ပြဲကို အသိအမွတ္ျပဳမည္ဟု ဆိုသည့္အတြက္ အတိုက္အခံတို႔ ေတာင္းဆိုေနသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ ဆႏၵမရွိသည့္ နအဖစစ္အုပ္စုအဖို႔ ေရွ႕ဆက္ရန္ အခက္ေတြ႔ေနေလသည္။
အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားဘက္သို႔ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္႐ႈလွ်င္လည္း မိမိတို႔လိုလားသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို နအဖဘက္မွ မျဖစ္မေန လက္ခံေဆာင္ရြက္လာေစရန္အတြက္ ဖိအား (လူထုတိုက္ပြဲ၊ စစ္ေရး၊ သံတမန္ေရးဖိအား) ေပးႏိုင္သည့္ အေနအထားမ်ဳိး မေတြ႔ရေသးေပ။ ထိုသို႔ နအဖဘက္မွလည္း အေလွ်ာ့မေပး (အာဏာမစြန္႔ခ်င္)၊ အတိုက္အခံဘက္မွလည္း နအဖစစ္အုပ္စု အေလွ်ာ့မေပး၍ မရေအာင္ ဖိအားေပးႏုိင္ျခင္းမ်ဳိးမရွိလွ်င္ လူႀကီးေနရာမွ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္သည့္ အေမရိကန္အစိုးရအေနျဖင့္ နအဖႏွင့္ အတိုက္အခံတို႔အၾကား တစံုတရာ ေျပလည္မႈရရွိေအာင္ မည္သို႔မည္ပံု ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္လဲ သို႔တည္းမဟုတ္ ယခုအတိုင္းပင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း လိပ္ခဲတည္းလည္း ဆက္ျဖစ္ေနဦးမည္လားဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ရဖို႔ရွိေပသည္။
No comments:
Post a Comment