ဒီမိုကေရစီစနစ္အား ဦးတည္သည့္ အေျခခံဥပေဒသာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ တည္ေဆာက္နိုင္

ညီညီခ်မ္း

န အ ဖ စစ္အစုိးရ၏ လမ္းျပ ေျမပုံအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည္ ႏွင့္အမွ် ေရြးေကက္ပြဲအား ေထာက္ခံေစ လုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ “ အေျခခံ ဥပ ေဒျဖင့္သာ ဒီမုိကေရစီ ရႏုိင္သည္” ဟူေသာ ေၾကျငာ စာတမ္း ကုိစစ္ အစုိးရပုိင္ေၾကးမုံ သတင္းစာ တြင္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေဖၚျပထား ပါသည္။

ထုိေၾကျငာ စာတမ္းကုိ ယေန႔ ကမၻာႀကီး၏ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ အေျဖရွာ ၾကည့္ရာ ဗုဒၵျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ သည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ဳိး နိယာမ သေဘာ တရားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ ျခားနား ေနသည္ကုိ ျမင္ ေတြ႔ၾကရ မည္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းကား လုပ္ေဆာင္ အေကာင္ အထည္ေဖၚ မႈျဖစ္ၿပီး၊ အက်ဳိးကား ထုိလုပ္ေဆာင္ အေကာင္ အထည္ေဖၚမႈႏွင့္ စပ္လွ်ဥ္း သည့္ ျဖစ္ေပၚ ေျပာင္းလဲ မႈ ၏ ရလာဒ္ ျဖစ္သည္္။

ဒါ့အျပင္ သဘာ၀အေလွ်ာက္ ျဖစ္ေပၚ ေျပာင္းလဲေလ့ရွိသည့္ ရာသီဥတု ေဖါက္ျပန္မႈ ေဘးအႏၱရာယ္၊ ေရာဂါအငတ္ေဘး ကဒ္ဆုိးမ်ားသည္လည္း ခ်ဳိ႔ယြင္းခ်က္အရ ရွိေနတတ္ပါသည္္။ သုိ႔ရာတြင္ မ်ားျပားေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ ကဒ္ဆုိး သည္လည္း လူတုိ႔၏ ျပဳမူျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲ ေနသည္ကုိလည္း မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔ေနၾကမွာပါ။

ဥပမာ --- စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ သစ္ပင္ခုတ္လွဲမႈေၾကာင့္ ေတာၿပဳံး၍ ရာသီဥတု ေဖါက္ျပန္ၿပီး မုိးသည္း ေရႀကီးကာ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား (natural disasters) ပ်က္စီး လာေစသကဲ့သုိ႔ လူတုိ႔၏ လူမဆန္သည့္ ႏုိင္ထက္စီးနင္္းမႈ ေၾကာင့္ အျပစ္မ့ဲ လူသားအခ်ဳိ႔ တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပးရကာ အစာေရစာ ငတ္ျပတ္ မြဲေတေနရေသာ လူသားတို႔ ဖန္တီး သည့္ ေဘးကဒ္ဆုိးႀကီး (man made disasters) ကုိလည္း ကမၻာ့ေနရာ အႏွ႔ံအျပားတြင္ ျဖစ္ပြားေနသည္မွာ လွ်စ္လွ်ဴ႐ႈထား၍ မရသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤျဖစ္စဥ္ကုိ သုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ လူသားတုိ႔၏ အဆင္အျခင္မဲ့ လုပ္ရပ္ ေၾကာင့္ဘဲ ေဘးဒုကၡ ေရာက္ေနသည္မွာ မဟုတ္ပါလား။

ဟုတ္ပါၿပီ ဒါဆုိရင္ န အ ဖ ေၾကြးေၾကာ္ ၀ါဒျဖန္႔ေနသည့္ အေျခခံ ဥပေဒျဖင့္သာ ဒီမုိကေရစီ ရႏုိင္သည္ ဆိုေသာ စာတမ္းကုိ ေလ့လာသုံးသပ္ရန္ လုိလာသည္။ ထုိေၾကြးေၾကာ္သံကုိ အေျဖရွာၾကည့္သည့္အခါ- ျပည္ေထာင္စုမၿပဳိကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္မႈ မၿပဳိကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ ခုိင္ၿမဲေရးဆုိၿပီး ပုဒ္မ ၄၀၇ အရ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား၏ လြတ္လပ္စြာ စည္းရုံး လႈပ္ရွားခြင့္ကုိ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒပါ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ေခါင္းစဥ္တြင္ ကန္႔သတ္ ပိ္တ္ပင္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ အခန္း ၁၁ ပါ အေရးေပၚကာလ ဆုိင္ရာ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား ပုဒ္မ ၄၁၃ အရ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္မွ ႏုိင္ငံသားမ်ားအေပၚ မည္သုိ႔မည္ပုံ အေရးယူႏုိင္သည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာမ်ား လည္း ပါရွိေနေသးသည္။

စဥ္စစ္တြင္မူ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ၏ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္မွာ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ လုံၿခဳံ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ အာမခံအကာအကြယ္ေပးရမည့္ အျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရအား အုပ္ခ်ဳပ္ ပုိင္ခြင့္ကုိ အကန္႔အသတ္ အတုိင္းအတာႏွင့္ ေဘာင္ခတ္ထားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား အၾကား သေဘာတူညီခ်က္ ရယူထားသည့္ စာခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္သည္။ အထက္စာပုိဒ္ပါ ေတြ႔ရွိခ်က္အရ ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပုံသည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရမွ လုပ္ပုိင္ ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရယူထားကာ ႏုိင္ငံသား ျပည္သူလူထုကုိ ေဘာင္ခတ္ ထားသည္မွာ အထင္အရွားသည္။ ဤအခ်င္းအရာ သည္ ဖြဲ႔စည္းပုံ၏ မူရင္း အဓိပၸါယ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနပါသည္။

ဖြဲ႔စည္းပုံပါ - ပုဒ္မ ၄၁၈ (က) (ခ) ႏွင့္ ၄၁၉ တုိ႔အရ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးခ်ဳပ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ (Executive Power)၊ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ (Legislative Power) ႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာ(JudicialPower) တုိ႔ကုိ က်င့္သုံးေဆာင္ရြက္ခြင့္ ေပးထားသည္။ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံတြင္ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာအလုံးစုံကုိ မည္သူတဦး တေယာက္အား ေပးအပ္ထားျခင္း မရွိေပ။ အာဏာအလြန္အကြ်ံ မသုံးစြြဲႏုိင္ရန္ ေစာင့္ၾကည့္ ထိန္းၫွိ (Check and Balance) လုပ္ထားသည္။ န အ ဖ ဖြဲ႔စည္းပုံတြင္ စစ္တပ္ (သုိ႔မဟုတ္) ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အား အာဏာ (၃) ရပ္စလုံး ေပးထားသည္မွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ႏွင့္ ေသြဖီေနေၾကာင္း ေထာက္ျပ လုိျခင္း ျဖစ္သည္္။ တနည္းအားျဖင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ မ်က္လွည့္ထားၿပီး စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကုိ အသက္သြင္းထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

“ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသားဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ႏုိင္ ေရး” ဆုိသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၆) အယူအဆသည္ - ပုဒ္မ (၇) “ႏုိင္ငံေတာ္သည္ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမုိကေရစီ က်င့္သုံးသည္ ” ဟူေသာ အဆုိကုိ အတိအလင္း ဆန္႔က်င္ေနသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ကုိ က်င့္သုံးေသာ မည္သည့္ႏုိ္င္ငံတြင္မဆုိ တပ္မေတာ္အား အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခြင့္အေရး ေပးထားသည္ကုိ မေတြ႔ရေပ။ သုိ႔ျဖစ္၍ စစ္တပ္အား ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသားဦးေဆာင္မႈကုိ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒတြင္ ေပးထားသည္မွာ ဒီမုိကေရစီလမ္း စဥ္ကုိ ဦးတည္ေနျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း အထင္အရွား ျပေနပါၿပီ။ ဤအယူအဆသည္ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမုိကေရစီ လုိ႔ ေၾကြးေၾကာေနသည့္ န အ ဖ သည္ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္ စည္းကမ္းကုိ ဦးစြာ ခ်ဳိးေဖါက္လုိက္ၿပီဟု ဆုိရမည္ပင္။

ဒါ့အျပင္ န အ ဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား မၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိသည့္ ဒီမုိကေရ စီစနစ္ တည္ေထာင္ရာတြင္ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း မျဖစ္္ႏုိင္ေၾကာင္းလည္း ရွိေသးသည္။ ဒီမုိကေရစီသုိ႔ တျဖည္းျဖည္း ခ်ီတက္ရမည္၊ အခ်ိန္ယူျပင္ဆင္ရမည္ဟု ၎တုိ႔ ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒါဆုိရင္ ဒီမုိကေရစီစနစ္၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္စြာ စည္းရုံးလႈပ္ရွားခြင့္၊ လြတ္လပ္ စြာ ထုတ္ေဖၚေျပာဆုိခြင့္ ရွိေစရန္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အားလည္းေကာင္း၊ တဦးခ်င္းဆီအားလည္းေကာင္း အယူခ်ိန္ယူ ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ ေပးရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ သုိ႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ ႏုိ္င္ငံေရး ပါတီမ်ား လႈပ္ရွားမႈ မရွိေစရန္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ားႏွင့္ NLD ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အေရး ပါေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားအား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းသည္ န အ ဖ မွ ဒီမုိကေရစီသုိ႔ ဦးတည္သြားမည့္ အခ်ိန္ယူ ျပင္ဆင္ ျခင္းမႈ မရွိေၾကာင္းကုိ အခုိင္အမာ ျပေနေပသည္။

ၿခဳံငုံသုံးသပ္ ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ စစ္အစုိးရ၏ ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္သည္ လည္းေကာင္၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အား အဏာ အလြန္အကြ်ံေပး ေပးထား သည္ကုိလည္းေကာင္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူမ်ား၏ လြတ္လပ္ စြာ ထုတ္ေဖၚေျပာဆုိ စည္းရုံးခြင့္အားလုံး ပိတ္ပင္ထားသည္မွာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ေပၚထြန္းရန္ အေကာင္အထည္ေဖၚေန ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသည္လည္း ဒီမုိကေရစီကုိ ဦးတည္ေနသည့္ ေဘာင္လမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။

ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံတြင္ စစ္တပ္မွ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑ မည္မွ် ေလွ်ာ့ထားသည္ကုိ မီးေမာင္းထုိးျပရမည္ ဆုိလွ်င္ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံတြင္ စစ္တပ္ကုိ အာဏာသိမ္းရန္ စမ္းသတ္ခဲ့ပါေသးသည္ဟု စာေရးသူ၏ ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြတဦးမွ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အရပ္သားျပည္သူ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ စနစ္ကုိ အေမရိကန္ စစ္တပ္က ေလးစားလုိက္နာ၍ စစ္အာဏာ မသိမ္းခဲ့ေပ။ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တက္ဆင္၏ အာဏာ အလြဲသုံးစား ခ်ယ္လွယ္မႈ၊ အကတိလိုက္စားမႈ၊ ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖါက္မႈတု႔ိကုိ အဆုံးသတ္ရန္ ၂၀၀၆ ႏွစ္တြင္ ထုိင္းစစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္း ခဲ့သည္ကုိပင္ ႏုိင္ငံတကာမွ အေထာက္အပံ့မ်ား ရုပ္သိမ္းျခင္းႏွင့္ ရႈတ္ခ်မႈမ်ားကုိ ခ်က္ခ်င္း ဆုိသလုိ အလူးအလဲ ခံလုိက္ ရသည္။

အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ န အ ဖ ေရးဆြဲ အတည္ျပဳထားသည့္ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပုံကုိ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာရမည္ဆုိလွ်င္ “ႏြားေမြးရင္ ကြ်ဲမျဖစ္၊ အေရွ႔ဘက္ သြားရင္ အေနာက္အရပ္ မေရာက္” သကဲ့သုိ႔ပင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဦးတည္ေနသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံသည္ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ဒီမုိကေရစီ ရႏုိင္မည္နည္း။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ တည္ေဆာက္မည့္ ဖြ႔ဲစည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ အျဖစ္သုိ႔ သက္ဆုိင္သူအားလုံး ပါ၀င္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ျဖည့္စြက္မွသာလွ်င္ ဒီမုိကေရစီႏုိ္င္ငံ တည္ေဆာက္ ႏုိ္င္္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရေပသည္။