ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းေနရ

ေရေၾကာင္းတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားတဦး

က်ေတာ္က ေရေၾကာင္းေက်ာင္းသားတေယာက္ပါ။ ေက်ာင္းတက္ေနဆဲပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ အေတာ္ၾကာၾကာ ေနခဲ့သူဆိုလည္း ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ ခုေရေၾကာင္းတကၠသိုလ္သတင္း ေတြ႔ေတာ့ ေျပာခ်င္စိတ္ကေလးေတြ ေပၚလာလို႔ပါ။ reply မလုပ္ခ်င္ေတာင္မွ အေၾကာင္းသင့္ရင္ စံုစမ္းႏိုင္ပါတယ္။

လာမယ့္ ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီမွာ ဒုတိယႏွစ္ကေန စတုတၳႏွစ္အထိ ေက်ာင္းသားေတြ စစ္ေရးျပ တပတ္ကို ႏွစ္ရက္ ဆင္းရမယ္တဲ့။ တခါမွ အရင္က မရွိခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းဖြင့္စမွာ ေက်ာင္းဟာ အသိပညာကို ဦးစားေပးမယ္၊ ယူနီေဖာင္းေတြ၊ စစ္ေရးျပေတြ မလိုဘူး စသျဖင့္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ခုေတာ့ျဖင့္ မေယာင္ရာဆီလူး ဒီလိုအခ်က္ေတြ ပိုလာၿပီး ကုမၸဏီေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို နာမည္ေကာင္းယူ စပ္ေပးေနတာဟာလည္း ပြဲစားလုပ္ေနတာသာျဖစ္ၿပီး စာသင္ၾကားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ပိုအားနည္းလာတာသာ အဖတ္တင္ပါတယ္။

ေက်ာင္းက ေ၀းသေလာက္ ဖယ္ရီလံုေလာက္ေအာင္ မရွိတာအစ၊ ဆရာမေတြ က်ဴရွင္သင္တာအဆံုး အခ်င္းခ်င္းလႊဲခ်ေနၾက ေပမယ့္ ISO ေလး ဘာေလးနဲ႔ တဖက္က ေမာက္မာျပေနတာပါ။

တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းမွာ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္း ေသခ်ာမရွိတာ၊ text book, lecture note, hands-out, reference ဘာဆိုဘာမွ ေရေရရာရာမရွိတာ ေက်ာင္းသားေတြ အသိဆံုးပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆရာေတြ ပင္စင္ယူ၊ အလုပ္ေျပာင္းကုန္ၿပီး brain drain brain waste ျဖစ္ကုန္တာကလြဲရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာေၾကာင့္ ဒါေလာက္ေခတ္စားၿပီး သည္းေျခႀကိဳက္ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ေက်ာင္းသားတေယာက္အေနနဲ႔ေတာင္ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ေအာင္ပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ တေန႔တျခား တိုးပြားလာတာက စစ္ဘက္က ေျပာင္းလာတဲ့ အရာရွိအရာခံေတြပါပဲ။ သူတို႔က ေက်ာင္းသားေတြ သူတို႔ကို အေလးျပဳတာ ခံခ်င္ပံုရပါတယ္။
ဒါကို မိဘေတြ မသိဘူးလား။ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ခပ္ခ်ာခ်ာလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ (ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်) ဆယ္တန္းေအာင္မွတ္ေတြ ျမင့္တယ္ဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္စ ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ တက္ႂကြေနၾကတာေပါ့။ ၾကာၾကာ၀ါးေတာ့မွ ခါးမွန္းသိေတာ့ ေထြးထုတ္ရ ခက္ေနျပန္တာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းမွာ ဟိုဟာအဆင္မေျပ၊ ဒီဟာ အဆင္မေခ်ာေတြ မ်ားလာမွ စိတ္ကုန္ၿပီး ဂိမ္းကစား၊ ေက်ာင္းလစ္ ျဖစ္တာပါ။ အမွတ္မေကာင္းဘူးဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြ ည့ံဖ်င္းတာထက္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့လို႔ပါ။ ဆရာေတြထဲမွာ အပ်ံစားေတြရွိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆို ႏိုင္ငံတကာက သူ႔နယ္ပယ္မွာ သူ အသိအမွတ္ျပဳခံရသူေတြပါ။

ဒါေပမယ့္ စီမံမႈညံ့တာက အခရာျဖစ္ေနေတာ့ ေက်ာင္းသားေရာ ဆရာပါ ဒဏ္မခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အိုင္အက္စ္အိုဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးခ်င္လိုက္တာဗ်ာ။ ေမာ္ကြန္းထိန္းတေယာက္ ေရာက္စက က်ေတာ့္ကို ေမးတယ္။ ေက်ာင္းမွာ ဘာေတြလိုတယ္ထင္လဲတဲ့။ က်ေနာ္က ရွင္းျပတယ္။ ဘယ္လို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရင္ အဆင္အေျပဆံုးျဖစ္မယ္ဆိုတာ အႀကံျပဳတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူလည္း ဟိုလူ႔ လက္ညႇိဳးထိုး၊ ဒီလူ႔လႊဲခ်နဲ႔ ေယာင္၀ါး၀ါး လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုေက်ာင္းမ်ဳိးမွာ ဘယ္လိုဆရာေကာင္းေတြက ခို၀င္လာၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ပညာေ၀မွ်ေပးႏိုင္မွာလဲ။ ရွိေနတဲ့ဆရာေတြေတာင္ ေက်ာင္းသားေတြက အားနာေနတာ။ ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ။ ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းေနရတာ။ ေနာက္မွ ေရးေတာ့မယ္။