ေနျပည္ေတာ္က ေရြးခ်ယ္တ့ဲ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ထူး

ရန္ကုန္သားတာေတ

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အတြက္ ပုဂၢဳိလ္ထူး ေရြးခ်ယ္ပဲြႀကီးကုိ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္လ်က္ ရိွသည္။ အခမ္းအနား က်င္းပရာ ဥတၱရေဟဝန္ ဟုိတယ္ႀကီးမွာ ပရိသတ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည္။ သတင္းေထာက္ ဖုိးရႈပ္ႏွင့္ သူ၏ မိတ္ေဆြ ဦး႐ုကၡစိုးတုိ႔လည္း ဧည့္ပရိသတ္မ်ား ၾကားတြင္ ေရာက္ေနၾကသည္။

ပုဂၢဳိလ္ထူး ေရြးခ်ယ္ပဲြႀကီးကုိ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးကုိယ္တုိင္ အခမ္းအနား အႀကီးအက်ယ္ ျပဳလုပ္ၿပီး စီစဥ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဖုိးရႈပ္။ ။ ဦး႐ုကၡစိုးေရ … ႏွစ္သစ္မွာ အခုလုိ ဂုဏ္ျပဳထုိက္သူကုိ ဂုဏ္ျပဳတာဟာ အင္မတန္ မဂၤလာရိွတယ္ေနာ္။

႐ုကၡစိုး။ ။ ဟုိက္ … သတင္းေထာက္ကလည္း လူရႊင္ေတာ္ေလသံေပါက္ေနပါလားကြ။ ဒီပဲြမွာ ဘယ္သူ႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳမွာလဲ မင္း သိလား။

ဖုိးရႈပ္။ ။ ဘယ္သူေတြ ဂုဏ္ျပဳခံရမလဲ ဆုိတာေတာ့ မသိဘူး။ ခ်ဳိကုပ္ေတြလည္း ဒီဆုႀကီးကုိ သူရႏုိးႏုိး ငါရႏုိးႏုိး စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ၿပီး ရင္ခုန္ေနၾကတယ္ဆုိပဲ။

႐ုကၡစိုး။ ။ အင္း … ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္ …၊ ခ်ဳိကုပ္ေတြ စိတ္ခ်မ္းသာမွ ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းမယ္ ဆုိေတာ့ ရင္ခုန္ၾကပါေစေလ။

ဖုိးရႈပ္။ ။ တုိးတုိးေျပာပါဗ် … ၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေရွ႕တန္းမွာ ထုိင္ေနတာ ခ်ဳိကုပ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ၾကားသြားရင္ အားနာစရာႀကီး၊ ဟီးဟီး … … ။

ဖုိးရႈပ္ေျပာသလုိပင္ သူတုိ႔၏ေရွ႕တြင္ ခ်ဳိကုပ္မ်ား တန္းစီၿပီး ထုိင္ေနၾကသည္။

မၾကာမီ အခမ္းအနား အစီအစဥ္ စတင္ေလသည္။ အခမ္းအနားမႉးက ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး စင္ေပၚတက္ၿပီး မိန္႔ခြန္း ေျပာေလသည္။ အသင့္ ျပင္ဆင္ေပးထားေသာ မိန္႔ခြန္းစာရြက္ကုိ စတင္ ဖတ္ၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ရဲေဘာ္တုိ႔ … ႏုိင္ငံေတာ္ဟာ ဘယ္တုန္းကနဲ႔မွ မတူေအာင္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေနၿပီဆုိတာ ရဲေဘာ္တုိ႔အသိပဲ ျဖစ္တယ္။ …ရဲေဘာ္တုိ႔ … …

မိန္႔ခြန္းနားေထာင္ေနသူမ်ား အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားၾကသည္။

႐ုကၡစိုး။ ။ ဗုိလ္သင္တန္းဆင္းပဲြမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာသလုိ ျဖစ္ေနပါလားကြ။

ဖုိးရႈပ္။ ။ အင္း … တခုခုေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ မွားယြင္းေနၿပီ။

ခ်ဳိကုပ္မ်ားလည္း လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္လာၿပီး တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ကာ ပြစိပြစိျဖစ္ေနၾကသည္။ ေရးၿပီးသား မိန္႔ခြန္းေဟာင္းတခု မွားၿပီး ေပးမိျခင္းျဖစ္မည္ဟု အမ်ားက ယူဆၾကေလသည္။ စင္ေပၚမွ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး မိန္႔ခြန္းကုိ ဆက္လက္ ဖတ္ၾကားေနဆဲ ျဖစ္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ … … … ႏုိင္ငံေတာ္မွာ ျမစ္ကူးတံတားေပါင္း ၉၉၉၉ စင္း၊ ေရေလွာင္တမံေပါင္း ၆၆၆၆ ခု၊ ေဆးရုံေပါင္း ၇၇၇၇ ခု တည္ေဆာက္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလုိ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ … ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ …

မိန္႔ခြန္းဖတ္သံက တျဖည္းျဖည္း တုိးသြားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ေဒါသတႀကီး အားရပါးရ ဆဲေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ဘယ္ q#!@$<5 လဲကြ၊ ငါ့ေျပာမယ့္ မိန္႔ခြန္းကုိ ဒီ&*%?wx#a မိန္႔ခြန္းနဲ႔ မွားၿပီး လာခ်ထားတာ … ။

ဆဲဆုိသံကုိ အသံခ်ဲ႕စက္မွ အတုိင္းသား ၾကားလုိက္ရသျဖင့္ ပရိသတ္တခ်ဳိ႕ ၿငိမ္က်သြားသည္။ တခ်ဳိ႕က ပါးစပ္ကုိ လက္ျဖင့္ပိတ္ၿပီး အသံတိတ္ ရယ္ၾကေလသည္။ ေဒါသူပုန္ထေနသည့္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက လက္ထဲမွ မိန္႔ခြန္းစာရြက္မ်ားကုိ လႊင့္ပစ္ၿပီး အက်ႌလက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကုိ အေပၚသုိ႔ ပင့္တင္လုိက္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ က်ဳပ္ လက္တန္းေျပာတာ ပုိေကာင္းမယ္။ မိန္႔ခြန္းစာရြက္ေတြ မွားၿပီး လာေပးတ့ဲသူေတြကုိေတာ့ ထမင္း ဝေအာင္ စားထားဖုိ႔ သတိေပးလုိက္မယ္။

ေက်နပ္အားရေအာင္ ဟိန္းေဟာက္၊ ၿခိမ္းေျခာက္၊ ဆဲဆုိၿပီးေနာက္ မ်ားမၾကာမီမွာပင္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး၏ ေဒါသမ်ား တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးသြားသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ အားလုံးသိတ့ဲအတုိင္း ဒီေန႔ အခမ္းအနားဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ထူး ေရြးခ်ယ္တ့ဲ အခမ္းအနား ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာေသးခင္က ကမၻာေက်ာ္ Time မဂၢဇင္းႀကီးက Person of the Yearလုိ႔ ေခၚတ့ဲ တႏွစ္တာအတြက္ပုဂၢဳိလ္ထူးေရြးတ့ဲေနရာမွာ က်ဳပ္ကုိ မေရြးတာေတာ့ မမုိက္ဘူး၊ အဲေလ ေယာင္လုိ႔ … Time မဂၢဇင္းႀကီးက၂ဝဝ၉ အတြက္ ပုဂၢဳိလ္ထူးအျဖစ္ အေမရိကန္ ဗဟိုဘဏ္ ဥကၠ႒ကုိ ေရြးလုိက္သတ့ဲ။ ၾကားလုိ႔မွ ေကာင္းေသးရဲ႕လား။ ဒီလူက ဘာေတြမ်ား လုပ္ႏုိင္ခ့ဲလုိ႔လဲ။

ေရွ႕ဆုံးတန္းတြင္ ထုိင္ေနၾကေသာ ခ်ဳိကုပ္မ်ားထံမွ “ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္သားပဲ၊ ေသာက္တလဲြ” ဟူေသာ တီးတုိး ေထာက္ခံသံမ်ား တေဝါေဝါျဖင့္ ေပၚထြက္လာသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာလုိ လူတေယာက္ကုိမ်ား တႏွစ္တာအတြက္ ပုဂၢဳိလ္ထူး ဆုိၿပီး ေရြးခ်ယ္လုိက္တာကုိ က်ဳပ္ျဖင့္ အ့ံအားသင့္လုိ႔ မဆုံးဘူး။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ေရပုလင္းကုိ လွမ္းယူၿပီး ရုပ္ရွင္ထဲမွ လူၾကမ္း အရက္ေသာက္သည့္ဟန္ျဖင့္ တက်ဳိက္ ေမာ့ေသာက္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ပရိသတ္အား ေခတၱခဏ ေဝ့ၾကည့္လုိက္ၿပီး ဆက္ေျပာေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ တႏွစ္တာအတြက္ ပုဂၢဳိလ္ထူးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရသူဟာ ႏုိင္ငံအတြက္၊ လူမ်ဳိးအတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္ အုပ္စုတခုအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးစား၊ လုပ္ကုိင္၊ လုံ႔လစုိက္၊ ဖန္တီး၊ အားထုတ္၊ စြန္႔စား၊ ကူညီ၊ စီစဥ္၊ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသူ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီကေန႔ က်ဳပ္ ေရြးခ်ယ္မယ့္ ပုဂၢဳိလ္ဟာ ဒီလုိ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ကုိက္ညီရမွာ ျဖစ္တယ္။

တုပ္တုပ္ခုိင္ခိုင္ ခ်ဳိကုပ္ႀကီးတဦးက တခ်က္ၿပဳံးလုိက္သည္။ “ႏုိင္ငံျခားသြားၿပီး ေသနတ္ေတြ၊ ေလယာဥ္ေတြ ဝယ္ခ့ဲတယ္ဆုိေတာ့ ငါ့ကုိ ေရြးမယ္ထင္တယ္၊ အဟိ” ဟုလည္း ေတြးလုိက္ေသးသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ဒီလုိမ်ဳိး က်ဳပ္က ေရြးခ်ယ္ေပးတာဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ အလားအလာေကာင္းေတြ တည္ေဆာက္ေပးတ့ဲသေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ကုိင္ေပးတ့ဲသူကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ကလည္း ပစ္မထားဘူး ဆုိတ့ဲ သေဘာျဖစ္တယ္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး ထုိသုိ႔ အာဝဇၨန္းရႊင္ေနခုိက္ ဖုိးရႈပ္က ရုကၡစိုးကုိ လက္တုိ႔ၿပီး တီးတုိး ေျပာလုိက္သည္။

ဖုိးရႈပ္။ ။ က်ေနာ္ ေျပာဖုိ႔ ေမ့ေနလုိ႔။ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက သတင္းလႊင့္ထားတာရိွတယ္၊ ဒီေန႔ ပုဂၢဳိလ္ထူးအျဖစ္ အေရြးခံရမယ့္သူဟာ သူ႔အရုိက္အရာကုိ ဆက္ခံရမယ္ တ့ဲ။ ယုံတ့ဲသူကလည္း ယုံတာပဲ။ ဟီးဟီး … ဒါေၾကာင့္ ဟုိေရွ႕က ခ်ဳိကုပ္ေတြ တက္တက္ၾကြၾကြ နားေထာင္ေနၾကတာေပါ့။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ထူးဘဲြ႔ကုိ သူတုိ႔က အသည္းအသန္ ရခ်င္ေနၾကတာ။ ေျခသလုံး ဖက္ကုိက္ၿပီး ၿပိဳင္လုၾကဖုိ႔လည္း ဝန္မေလးတ့ဲ အေနအထားေတြ ေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား။

႐ုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္ အင္း … ဒါေၾကာင့္ ဒီဆရာေတြ ဂဏွာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနတာကုိး။

စင္ေပၚတြင္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ေရပက္မဝင္ ေျပာၾကားေနဆဲျဖစ္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ က်ဳပ္ သတ္မွတ္ထားတ့ဲ စည္းကမ္းခ်က္ေတြအတုိင္း ေရြးခ်ယ္လုိက္တ့ဲသူက ၂ ေယာက္ ရိွပါတယ္။ “၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ထူး” ဆုိတ့ဲ ဘဲြ႔ထူးဂုဏ္ထူးကုိ ရရိွတ့ဲသူ ၂ ဦးရဲ႕ နာမည္ကုိ မၾကာခင္ ေၾကညာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂ ဦးကုိ ေရြးခ်ယ္မည္ဟူေသာ စကားေၾကာင့္ ခ်ဳိကုပ္ေရႊပန္း ဆုိသူက ေဒါသ ထြက္သြားသည္။ သူက ထုိဆုကုိ သူတဦးတည္း ရမည္ဟု အပုိင္တြက္ထားသူျဖစ္သည္။ တၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက တပည့္၂ဦးေမြးတတ္သည္ဟူေသာစကား မွန္ကန္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္လုိက္မိသည္။ ေဒါသထြက္ေသာ္လည္း ရင္ခုန္စြာျဖင့္ မိန္႔ခြန္းကုိ ဆက္လက္ နားေထာင္ေလသည္။

သူ႔နည္းတူပင္ ခ်ဳိကုပ္ရွစ္လုံး ဆုိသူကလည္း ေဒါသထြက္ေနသည္။ သူကလည္း ေၾကညာမည့္ဆုက သူ႔တဦးတည္း အတြက္ ျဖစ္ရမည္ဟု ႀကဳံးဝါးထားသူျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ဘဲ စိတ္ထဲမွသာ က်ိန္ဆဲလုိက္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ပရိသတ္ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားေနတ့ဲ၊ အင္မတန္ သိခ်င္ေနၾကတ့ဲ person of the year 2009 ဘယ္သူျဖစ္မလဲ၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ထူး ၂ ေယာက္ဟာ ဘယ္သူလဲ၊ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတ့ဲ ၂ေယာက္က ဘယ္သူလဲ ဆုိတာကုိ အခုခ်က္ခ်င္း ေၾကညာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ၂ ေယာက္ကုိလည္း စင္ျမင့္ေပၚကုိ ဖိတ္ေခၚမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေျပာမွာျဖင့္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးဟူေသာ အမူအယာျဖင့္ ေရွ႕ဆုံးတန္းမွ ခ်ဳိကုပ္မ်ားက စင္ေပၚသုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး စုိက္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ဳိးေဆာင္ေပးခ့ဲၾကသူ တဦးက ျမန္မာျပည္မွာ ေနထုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ယူအက္စ္၊ United States လုိ႔ေခၚတ့ဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေနထုိင္ပါတယ္။

“ရွစ္၊ ေသလုိက္ပါေတာ့၊ ဟုိက္၊ ဟာ၊ ဟင္” ဟူေသာ အာေမဋိတ္သံမ်ားမွာ ေရွ႕ဆုံးတန္းရိွ ပရိသတ္ထံမွ အလန္႔တၾကား ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ခ်ဳိကုပ္ေရႊရမ္းမွာ ေဒါသထြက္သျဖင့္ အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားသည္။ “အေမရိကန္မွာ ေနထုိင္တယ္ ဆုိေတာ့ မုိးသီးဇူလုိင္ ျဖစ္ေလမလား” ဟု ေတြးလုိက္မိသည္။ “ဒီငနဲက ငါတုိ႔လူေတြကုိ ဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္ထားတာပဲ” ဟုလည္း သတိရလုိက္သည္။ ဒီလူ စင္ေပၚတက္လာရင္ေတာ့ ငါ့ဖိနပ္နဲ႔ ေတြ႔မယ္ ဟု ဆုိကာ သူ၏ ဖိနပ္ ၂ဘက္ကုိ ခြ်တ္ၿပီး အသင့္ကုိင္ထားလုိက္သည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ပထမတေယာက္ရဲ႕ အမည္ကုိ အရင္ဦးဆုံး ေၾကညာပါ့မယ္။ သူက အေမရိကန္မွာ ေနတ့ဲသူပါ။ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ စြန္႔စားခ့ဲလုိ႔ ၂ဝဝ၉ရဲ႕ အထူးျခားဆုံးပုဂၢဳိလ္ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္သူကေတာ့ “မစၥတာ ၾကက္ေတာ” ျဖစ္ပါတယ္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ပရိသတ္ႀကီးကုိ လက္ခုပ္တီး အားေပးရန္ လႈံ႔ေဆာ္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ “အင္းလ်ားကန္က ေရကူးခ်န္ပီယံ စင္ျမင့္ေပၚကုိၾကြပါ” ဟူေသာ သူ၏ ေၾကညာခ်က္အဆုံးတြင္ အခမ္းအနား တေနရာမွ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ အရြယ္ အေနာက္တုိင္းသားတဦးက မတ္တတ္ရပ္လုိက္သည္။ သတင္းေထာက္တုိ႔၏ ကင္မရာမ်ားကလည္း သူ႔ထံသုိ႔ ဝုိင္းဝန္း ခ်ိန္ရြယ္လိုက္ၾကသည္။ ထုိအခါ သူက ညာဘက္လက္ကုိ ေျမွာက္လုိက္ၿပီး လက္သန္းႏွင့္ လက္ညိွဳးကုိ ေထာင္ျပလုိက္ရာ ကင္မရာမီးမ်ား တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ပြင့္သြားေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ႏုိင္ငံျခား ရုပ္ျမင္သံၾကား ထုတ္လႊင့္ခ်က္မ်ားတြင္ ျမင္ရတတ္သည့္ အစီအစဥ္မႉးမ်ားက့ဲသို႔ ဟန္ပါပါ ျမဴးၾကြ သြက္လက္စြာ တင္ဆက္လ်က္ရိွသည္။ အရိွန္ရလာသျဖင့္ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ေျပးလႊားခုန္ေပါက္ၿပီး တင္ဆက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အထူးျခားဆုံးပုဂၢဳိလ္ ေနာက္တဦး၏ အမည္ကုိ ေၾကညာေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။ ။ ၂ဝဝ၉ရဲ႕ အထူးျခားဆုံးပုဂၢဳိလ္ ေနာက္တဦးကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကုိ ေပးရမလဲ ဆုိတာ ဆုံးျဖတ္ရ အင္မတန္ ခက္ခဲခ့ဲပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာ္ဖီဆုိင္ တဆုိင္ကုိ ျပားျပားဝပ္သြားေအာင္ ရုိက္ခဲြခ့ဲတ့ဲ၊ က်ဳပ္ရဲ႕ ေျမးေတာ္ေလး “ေမ်ာက္မူးလဲ” ကုိ ေပးဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ေမ်ာက္မူးလဲ စင္ေပၚကုိၾကြပါ။

စင္ေပၚသုိ႔ “ေမ်ာက္မူးလဲ” ဟူေသာ လူငယ္ေလးက ေမ်ာက္က ကၿပီး တက္သြားေလသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ ပုဂၢဳိလ္ထူး ၂ ဦးအမည္ကုိ ေၾကညာလုိက္ပါက လက္ခုပ္တီးအားေပးသံမ်ား ပြက္ေလာညံသြားမည္ဟု ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ယူဆထားခ့ဲမိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ၏ တြက္ကိန္း မွားသြားေလသည္။ မည္သူမွ် အားေပးျခင္း မျပဳၾကေပ။ ေနာက္ဘက္ပုိင္းမွ ပရိသတ္ကလည္း ေရွ႕ဆုံးတန္းမွ ခ်ဳိကုပ္မ်ား လုပ္ကုိင္သည့္အတုိင္း မီးစင္ၾကည့္ကရန္ ဆုံးျဖတ္ထားသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ခ်ဳိကုပ္မ်ား လက္ခုပ္မတီးသျဖင့္ သူတုိ႔လည္း ၿငိမ္ေနၾကသည္။

ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီး ပရိသတ္ကုိ ၾကည့္လုိက္သည္။ ထုိသုိ႔ေသာ ေသာင္မတင္ ေရမက် အေျခအေနကုိ ေျပာင္းလဲပစ္လုိက္သူမ်ားမွာ ေရွ႕ဆုံးတန္းမွ ခ်ဳိကုပ္မ်ား ျဖစ္သည္။ တႏွစ္တာအတြင္း အထူးျခားဆုံးပုဂၢဳိလ္ဆုႏွင့္ အလဲြႀကီး လဲြရသျဖင့္ သူတုိ႔အားလုံး ဝမ္းနည္းေနၾက၊ ေဒါသ ထြက္ေနၾကသည္။ ေဒါသ ထြက္လြန္းသျဖင့္ ခ်ဳိကုပ္ေရႊပန္းက သူ၏လက္တြင္ ဆုပ္ကုိင္ထားသည့္ ရႉးဖိနပ္ကုိ စင္ေပၚသုိ႔ ပစ္တင္လုိက္သည္။ တျခားေသာ ခ်ဳိကုပ္မ်ားက သူတုိ႔အနီးရိွ ေရပုလင္းမ်ား၊ ဖန္ခြက္မ်ားကုိ ေကာက္ကုိင္ၿပီး စင္ေပၚသုိ႔ အၿငိဳးတႀကီး ပစ္ေပါက္ၾကေလသည္။

ခ်ဳိကုပ္ေရႊပန္း၏ ဖိနပ္တဘက္က ေမ်ာက္မူးလဲထံသုိ႔ ဝဲပ်ံသြားသည္။ ဖိနပ္က ေမ်ာက္က ကေနသည့္ ေမ်ာက္မူးလဲ၏ ပခုံးေပၚမွ ေက်ာ္ၿပီး ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး၏ နဖူးကုိ ထိမွန္ေလသည္။ ဖိနပ္ ေနာက္တဘက္က ေမ်ာက္မူးလဲ၏ မ်က္ႏွာဆီသုိ႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ေရာက္သြားသည္။

ေနာက္ဘက္ပုိင္းမွ ပရိသတ္ႀကီးကလည္း လက္လွမ္းမီရာ ဆဲြကုိင္ၿပီး ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေနသည့္ ေနရာသုိ႔ ပစ္ေပါက္ၾကျခင္းျဖင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၏ ပုဂၢဳိလ္ထူး ေရြးခ်ယ္ပဲြအခမ္းအနားက ၿမိဳင္ဆုိင္စြာ ၿပီးဆုံးသြားေလသည္။ ။