အတြင္းက စ ေျပာင္းမွသာ

ေအာင္ေဇာ္

ႏွစ္သစ္ကူး အားလပ္ရက္ယူရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ မိတ္ေဆြတဦး က်ေနာ့္ ရံုးတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာသည္။ သူက ျမန္မာျပည္အေရး ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေနသူ တဦးျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းတြင္လည္း အဆက္အသြယ္ မ်ားလွသူျဖစ္သည္။

မၾကာခဏ ဆိုသလို သူ ဧရာ၀တီ မဂၢဇင္းရံုးစိုက္ရာ ေနရာသို႔ ေရာက္လာတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ ျမင္သမွ်ကို မခၽြင္းမခ်န္ တုတ္ထိုးအိုးေပါက္ ေျပာတတ္သည္။ သူ၏ တိုက္ရိုက္က်လွသည့္ ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားကို က်ေနာ္ ေလးစားမိသည္။ သူက ဧရာ၀တီ မဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပသည့္ သတင္းမ်ားကိုလည္း ေ၀ဖန္ တတ္ျပန္သည္။

က်ေနာ္တို႔ ဧရာ၀တီအဖြဲ႔သားမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ တႏွစ္လံုး အနားမရႏိုင္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၾကသည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ေခတ္သစ္ျမန္မာ့သမိုင္းအတြက္ အေရးပါသည့္ ႏွစ္တႏွစ္ဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။ က်ေနာ္တို႔ အေနႏွင့္ သတင္းမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် အစံုအစိ ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့သည္ဟူ၍ ထင္ေနမိသည္။

အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီ၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် သတင္းမ်ားကို တိက်စြာ၊ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း လိုက္၍ တင္ျပႏိုင္ခဲ့သည္ ဟုလည္း ထင္သည္။ ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းလည္း တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ႏွစ္ပတ္တႀကိမ္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အီး-မဂၢဇင္း (e-zine) ကို ထုတ္ေဝေနသည့္အျပင္ ေသာၾကာစကားဝိုင္းကို အသံဖိုင္ (podcast) ျဖင့္ ထုတ္လႊင့္ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။

ရန္ပံုေငြ ေထာက္ပံ့ေနသူမ်ားထံမွ လည္ပင္းရွည္ေအာင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနရသည့္ၾကားက ဘ႑ာေရး လည္ပတ္မႈ အခက္အခဲ အႀကီးအက်ယ္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ၾကားက ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပည္ပတြင္ အေျခစိုက္သည့္ အက်ဳိးအျမတ္ မယူေသာ မဂၢဇင္း တေစာင္ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ၊ အခါမလပ္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြ ေနရသကဲ့သို႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းေထာက္မ်ား ပိုမိုတိုးခ်ဲ႕ ခန္႔ထားႏိုင္ေရးအတြက္လည္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကရသည္။

က်ေနာ္တို႔ဘက္က ယူဆခ်က္ကို အထက္ပါအတိုင္း ရွင္းျပၿပီးသည့္အခါတြင္ မိတ္ေဆြက လက္မခံခ်င္ ခံခ်င္ႏွင့္ “၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာျပည္အေရးကို ခင္ဗ်ားတို႔ ေဖာ္ျပႏုိင္ခဲ့ၾကတာ သာမန္အဆင့္ထက္ ပိုတယ္” ဟု ေျပာလာသည္။

ဆက္လက္၍ သူက “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တရားခြင္ကိစၥ ေတြနဲ႔ အေမရိကန္ အရူး ေရကူးသမား ကိစၥေတြကေတာ့ အတိအက်ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ေျမာက္ကိုရီးယား - ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးသတင္း၊ ႏ်ဴကလီးယား ျပႆနာ၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေျမေအာက္ ဥမင္ေတြကိစၥနဲ႔ ကိုးကန္႔ပဋိပကၡသတင္းေတြကေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ” ဟု ဆုိသည္။

က်ေနာ္ ေက်နပ္သြားသည္။ စိတ္ေျပေလ်ာ့မႈလည္း ရသြားသည္။ သူက က်ေနာ္တို႔၏ လုပ္ငန္းကို ခ်ီးက်ဴးေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ၏ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို ေလးစားသည္။ အမွန္ဆိုရလွ်င္ သူက အျပစ္အနာကို ရွာႀကံ ေျပာတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။

“၂၀၁၀ မွာ ဘာျဖစ္လာမယ္ ထင္သလဲ” ဟု က်ေနာ္ သူ႔ကို ေမးၾကည့္သည္။ သူက မၾကာေသးမီကပင္ ျမန္မာျပည္၏ အေရးပါသည့္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သိခ်င္စိတ္ေစာေနသည္။ လာမည့္ႏွစ္တြင္ မည္သို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ ကို ထိုသူမ်ားအား ခန္႔မွန္းခိုင္းၾကည့္ခဲ့ေသးသည္။ အမ်ားစုက အဆိုးျမင္ ရွိေနၾကသည္။

“အခု စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပရင္ေတာင္ ဘာမွ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု သူက အခ်ိန္မဆုိင္းဘဲ စိတ္လိုလက္ရ ျပန္ေျဖသည္။

“တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲတခုပဲ နည္းလမ္း ရွိေတာ့တယ္လို႔ ေျပာေနၾကပါလား” ဟု က်ေနာ္က တန္ျပန္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

အနည္းဆံုး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလားသည့္ စစ္အရာရွိမ်ား၊ အရပ္ဘက္ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ပင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အေျပာင္းအလဲအတြက္ အဟန္႔အတားအျဖစ္ ရွိေနၾကသည္ဟု လက္ခံၾကေၾကာင္း သူက ညည္းညဴသည္။

“သူတို႔က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးထားတဲ့စနစ္ရဲ႕ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ထြက္လမ္းကို မေတြ႔ႏိုင္ၾကဘူး” ဟု သူ ဆက္ေျပာသည္။

မၾကာေသးမီက ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ႏိုဗဲလ္ဆုရွင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ဂ်ဳိးဇက္ဖ္ စတစ္ဂလစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္း က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သားဆက္ေျပာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ မွတ္သားမိသေလာက္ စတစ္ဂလစ္ႏွင့္ ကုလသမဂၢ အရာရွိမ်ား၊ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေတြ႕ဆံုၿပီးေနာက္ပိုင္း သူတို႔၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ အားတက္သေရာ ေျပာဆိုခဲ့ၾကေသးသည္ မဟုတ္ပါလား။

က်ေနာ့္မိတ္ေဆြက ၿပံဳးရင္း “ကၽြဲပါး ေစာင္းတီးသလိုပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ကၽြဲဆိုတာ အႏုပညာမွ မခံစားတတ္တာ” ဟု ေျပာသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက အဓိက အဟန္႔အတားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးသိတာပဲ” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ "

“ဒီကိစၥ အေပၚ ဘယ္သူကမွ အျငင္းမပြားၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ အမွားေတြ၊ အ၀ိဇၨာျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြကိုလည္း ၀န္ခံၾကဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း အေျပာင္း အလဲအတြက္ အဟန္႔အတားေတြ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္” ဟုလည္း သူက ေျပာသည္။

အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရန္ အဟန္႔အတားမ်ားက မည္သည့္အရာမ်ားနည္း။ သူက က်ေနာ့္ကို ရည္ညႊန္းေျပာေနသည္လား။ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာသည္။ က်ေနာ္က ေသခ်ာေစရန္ တိုက္ရိုက္ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။

“သတိထားေနာ္၊ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာအေျပာင္းအလဲမွ ျဖစ္မလာပါဘူးလို႔ ခင္ဗ်ား ေျပာရင္ ဒါကိုလက္မခံႏုိင္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္ေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာကို သတင္းေကာင္းလို လုပ္ေျပာေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား ျပည္ပက အထီးက်န္ အႏၱရာယ္ပံုႀကီးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္သလို ျဖစ္သြားမယ္” ဟု သူက သတိေပးသည္။

ဆက္လက္၍ သူက “အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြေတာင္ သူတို႔ အတၱမာနေတြရဲ႕ အက်ဥ္းသားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊလိုပဲ၊ သူတို႔က ပိုေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ အေနအထားကို ဆက္ ထိန္းထားခ်င္တဲ့သူေတြပဲ။ သူတို႔ၾကားခ်င္တာကိုပဲ နားေထာင္ၾကေတာ့တယ္” ဟု ေျပာသည္။

“အခုဆိုရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ၾကည့္လိုက္၊ ၈၀ ေက်ာ္၊ ၉၀ ေက်ာ္ေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က အေျပာင္းအလဲအတြက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနလားလို႔ ခင္ဗ်ား သူတို႔ကို ေမးဖူးလား။ သူတို႔ အားလံုး ေစတနာေကာင္းနဲ႔ လုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မျငင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းေနရာ မက်ဘူးလား။ အခုေတာ့ ပါတီကို ျပန္ၿပီး အေရးပါ အသက္၀င္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ တာဝန္ ျပန္က်လာ ျပန္ၿပီ” ဟု သူက ဆုိသည္။

“ျပည္ပက လူေတြေကာ ပါလား” ဟု က်ေနာ္ ျပန္ေမးလိုက္သည္။ အမွန္ေတာ့ သူေျပာေနသည့္ အေၾကာင္းအရာက က်ေနာ့္ကို သို႔မဟုတ္ ဧရာ၀တီ မဂၢဇင္းကို ရည္ညႊန္းေျပာဆို ေနသလားဟု စပ္စုလိုစိတ္ျဖင့္ ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

သူက ၿပံဳး၍ “အဲဒီလိုလူေတြက ေနရာတိုင္းမွာရွိႏုိင္တယ္။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ နီးစပ္တဲ့သူေတြလည္း ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုး ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ေတာင္ ပါခ်င္ပါေနလိမ့္မယ္” ဟု ျပန္ေျဖသည္။

သူက ခဏနားကာ “ျမန္မာျပည္အေရး လုပ္ေနသူေတြ အားလံုးက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မွန္ထဲမွာ ျပန္ ၾကည့္သင့္တယ္။ အေျပာင္းအလဲကို ဘယ္လို ထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းထုတ္သင့္တယ္။ အလုပ္ၿပီးေျမာက္ဖို႔ ဆိုရင္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ဘာေတြေျပာင္းလဲရမလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းထုတ္သင့္တယ္။ အခုအခ်ိန္က ကိုယ့္စိတ္ကို ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ ျပန္စစ္ေဆးရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ပဲ” ဟု ေျပာသည္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကၽြမ္းက်င္သူအျဖစ္ ခန္႔ထားေျပာဆိုေနၾကသူမ်ားကို သူ ေရတြက္ၾကည့္ေနသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္မ်ား၊ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔မ်ားလည္း ပါသည္။ ကုလသမဂၢ အထူး သံကိုယ္စားလွယ္ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီလို လူလည္း ပါသည္။ သူတို႔အားလံုး မိမိဘာသာ ျပန္စိစစ္သင့္ၿပီဟု ေျပာသည္။ ထိုသူမ်ားက အေျဖ၏ အစိတ္အပိုင္းတခု မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျပႆနာ၏ အစိတ္အပိုင္းတခု ျဖစ္ေနၿပီဟု သူက ဆိုသည္။

ထို႔ေနာက္ ကုလားထိုင္ကို ေနာက္မွီခ်လိုက္ရင္း သူ သက္ျပင္းခ်သည္။

“ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မေျပာင္းလဲႏိုင္ရင္ တျခားသူေတြဆီက ေျပာင္းလဲမႈကို ဘယ္လိုေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရမွာလဲ” ဟု သူ ေျပာသည္။

“ဒါျဖင့္ အေျပာင္းအလဲက အတြင္းက စရမွာေပါ့ ဟုတ္လား။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးေတြ ေျပာင္းလဲၾကရမွာလား” ဟု သူ အေလးအနက္ထားလိုသည့္ အခ်က္ကို ယူကာ က်ေနာ္က ေမးလိုက္သည္။

“ဟုတ္တယ္၊ ေသခ်ာတာေပါ့။ အခုအခ်ိန္က ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက် ခံေနရသူေတြ အားလံုး လြတ္ေျမာက္ ရမယ့္ အခ်ိန္ပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ပါတယ္” ဟု သူ ျပန္ေျဖသည္။

ေအာင္ေဇာ္ေရးသားသည့္ Change Must Come From Within ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။