က်ေနာ္တို႔ ေထာင္က်ခါစ၊ ေထာင္တေထာင္ မွာေပါ့။ ေထာင္ဘူး၀မွာ ရွိတဲ့၊ ေထာင္က်ရံုးလို႔ ေခၚတဲ့ အက်ဥ္းသား မွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ မွတ္ပံု တင္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီရံုးဟာ တေထာင္ လံုးမွာရွိတဲ့ ေထာင္က် အက်ဥ္းသား ေတြရဲ့ စာရင္းေတြ၊ လြတ္သြားတဲ့ လူေတြရဲ့ စာရင္းေတြ အားလံုးကို စာရင္း ျပဳစုထားတဲ့ ေထာင္ရဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ ရံုးတရံုးေပါ့။ အဲဒီမွာ ေထာင္က်ရံုး တန္းစီး “မူဆာ” ဆိုတဲ့ ကုလား တေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔ပံုစံကို ေျပာရရင္ အရပ္က ၅ ေပ သာသာ ေလာက္ပဲရွိမယ္။ အျဖဴေရာင္ တက္ထရြန္ ၀မ္းဆက္ကို ေကာ့ေနေအာင္ ၀တ္ထားတယ္။ ရင္ဘတ္မွာ ေဘာလ္ပင္ အနီေရာင္။ အျပာေရာင္။ အနက္ေရာင္ ၃ ေခ်ာင္းကို ထိုးထားျပီး လက္ထဲမွာ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ရွည္ႀကီး ၃အုပ္ ကုိ အျမဲတမ္း ကိုင္ထားတယ္။
မနက္ပိုင္းမွာ ေထာင္က်ခါစ လူသစ္ေတြေရာက္လာျပီဆုိရင္ အဲဒီလယ္ဂ်ာစာအုပ္ႀကီးကိုၾကည့္ျပီး ေထာင္က် လူသစ္ ေတြရဲ့ နာမည္စာရင္းကို ေအာ္ေခၚျပီး တေယာက္ခ်င္းထိုင္ခိုင္းတယ္။ ပံုစံကေတာ့ တကယ့္ ဂိုက္နဲ႔ ဆိုက္နဲ႔ပဲ ။
ဒါေပမယ့္ ေထာင္က်လူသစ္ေတြ လံုး၀မသိတဲ့ အခ်က္တခ်က္ရွိတယ္။ အဲဒီ မူဆာဟာ ဗမာစာ တလံုးမွ မတတ္တာ ကိုပဲ။ ညကတည္းက သူ႔တပည့္တေယာက္က မနက္၀င္လာမယ့္လူသစ္ေတြရဲ့ နာမည္ကို ဖတ္ျပီး သူ႔ကိုေျပာျပရတယ္။ သူကအလြတ္က်က္ျပီး မနက္က်ေတာ့မွ အိုက္တင္နဲ႔ စာအုပ္ကိုမ်က္နွာအပ္ျပီး နာမည္ေတြကို ေတာက္ေလ်ာက္ေအာ္ေတာ့တာပဲ။
ျပီးရင္သူက ေထာင္စည္းကမ္းေတြကို စကားႀကီး စကားက်ယ္နဲ႔ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ျပီး ေျပာတယ္။ အေဖနာမည္ေမးရင္ ဘယ္လို ေျဖရမယ္၊ အလုပ္အကုိင္ေမးရင္ တခုပဲေျဖရမယ္၊ ေနရပ္လိပ္စာေမးရင္ အိမ္နံပါတ္ကစေျပာရမယ္။စသျဖင့္ ေထာင္စည္းကမ္းေတြကို သင္ေပးေလ့ရိွတယ္။
လက္ကလည္းျမန္သလား မေမးနဲ႔ ထစ္ခနဲဆို ပါးရိုက္ၿပီးသားပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ တရက္မွာ ေထာင္က်ရံုးကို ေထာင္က်လူသစ္ေတြေရာက္လာေတာ့ မွတ္ပံုတင္တဲ့ လုပ္ငန္း စလုပ္ ေတာ့တာေပါ့။ တေယာက္ျပီးတေယာက္ မွတ္ပံုတင္ရင္း ေနာက္ဆံုးတေယာက္ အလွည့္ကို ေရာက္လာ တယ္။
မူဆာကစျပီး ေမးတယ္။
“နာမည္”
“ဂ်စ္ကား”
ပါးကို ေျဖာင္းခနဲရိုက္လိုက္တယ္။
“ေဟ့ေကာင္ နာမည္ေမးေနတာ”
“ဟုတ္ကဲ့ အေမေမြးကတည္းက ေပးထားတာ ဂ်စ္ကားပါပဲ”
“ေၾသာ္ ေဆာရီး ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ၊ နာမည္ကလည္း ဂ်စ္ကားတဲ့”
“ျမန္မာစာ တတ္ မတတ္”
“မႊတ္”
မူဆာက ပါးကိုေနာက္တခ်က္ ေျဖာင္းခနဲ ထပ္ရိုက္တယ္။
“တတ္ရင္တတ္တယ္ေျပာ၊ မႊတ္ေတြဘာေတြ မေျပာနဲ႔”
“ဆရာက ခုနက လိုတိုရွင္းေျပာရမယ္ဆိုလို႔”
“ေဟ့ေကာင္ အဲဒီေလာက္ လိုတိုရွင္းစရာမလိုဘူး”
“အလုပ္အကိုင္”
“ေတးေရးေတးဆို ယာဥ္ေမာင္းစက္ျပင္”
ပါးကို ေျဖာင္းခနဲ မူဆာက ထပ္ရိုက္လိုက္ျပန္တယ္။
“မင္းကို ေျပာထားျပီးသား၊ အလုပ္အကိုင္ေမးရင္ တခုတည္းေျပာ”
အဲဒီမွာ ဂ်စ္ကားေျပာလိုက္တာကေတာ့။
“အလုပ္က တခုတည္းပါပဲ ဆရာ၊ ကားေမာင္းရင္းနဲ႔ ေခါင္းထဲမွာ သီခ်င္း ေရးတယ္၊ ကားပ်က္သြားရင္ ဟိုႏႈိက္ ဒီႏႈိက္လုပ္ရင္း သီခ်င္းဆိုပါတယ္” တဲ့ ။
No comments:
Post a Comment