ႏုိင္ငံေတာ္၏ စံတန္ဖိုးမ်ား ျမႇင့္တင္ျခင္း

လူမႈအဖြဲ႔အစည္းငယ္ တခုအေနျဖင့္ သတ္မွတ္ႏိုင္သည့္ စာသင္ေက်ာင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားစြာထဲမွ အဓိက တခုမွာ လူသား စံတန္ဖိုးမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း သင္ၾကားေပးရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ေကာင္းမြန္ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားမွာ ရပ္ရြာ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ စည္ပင္သာယာျခင္း၊ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္းႏွင့္ မွီတင္းေနထုိင္ၾကသူ ျပည္သူမ်ားအၾကား သဟဇာတျဖစ္ျခင္းတို႔အတြက္ ေသာ့ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။

မ်ဳိးဆက္မ်ားအတြက္ “ေကာင္းရာတု၍၊ ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ၾကိဳး၍၊ ေကာင္းက်ဳိးကုိယ္၌ တည္ေစမင္း” ဟူေသာ ေလာကသာရပ်ဳိ႕လာ အဆံုးအမအတိုင္း ယဥ္ေက်းမႈတြင္ တည္ရွိေနေသာ လိုလားအပ္သည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးရန္ ေက်ာင္းပညာေရးတြင္ တာဝန္ရွိျပန္ပါသည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ရပ္ရြာ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း လက္ခံက်င့္သံုးေနသည့္ စံတန္ဖိုးမ်ားကို ေဝဖန္စစ္ေၾကာတတ္ေစရန္၊ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္သင့္သည္တို႔ကို နားလည္ရန္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ လိုက္နာက်င့္သံုးသင့္သည္တုိ႔ကို သိျမင္ခံစားတတ္ေစရန္အတြက္လည္း စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္း ေဆြးေႏြးရဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

စံတန္ဖိုးမ်ားအေပၚတြင္ အျမင္သေဘာထားမ်ားမွာ မတူညီဘဲ၊ ကြဲျပားျခားနားႏုိင္ပါသည္။ အသက္အရြယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဘာသာတရား၊ ႏိုင္ငံသား၊ လူမ်ဳိး စသည့္ အခ်က္မ်ားအေပၚတြင္ မူတည္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

စံတန္ဖိုးမ်ား မတူညီသည့္အတြက္ ေပၚေပါက္ေနသည့္ ျပႆနာမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္သင့္ပါသည္။

လက္ရွိ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံတြင္းမွ ျပႆနာကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ဤအခ်က္ကို အထင္အရွား ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။ အစၥလာမ္ သာသာနာတြင္ မူဆလင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ အစၥလာမ္သာသာနာ အထိမ္းအမွတ္ ေခါင္းေပါင္းပုဝါဝတ္႐ံုမ်ားကို ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ ၂ဝ၁ဝ ဇန္နဝါရီလတြင္ ျပင္သစ္ပါလီမန္မွ ဤဝတ္စံုတို႔ကို ဝတ္ဆင္ျခင္းအား တားျမစ္ေစသင့္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မူဆလင္ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္းဝတ္စံုျပည့္ ဝတ္ဆင္ျခင္းမွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ၏ စံတန္ဖိုးမ်ားအေပၚတြင္ “လက္မခံ ႏုိင္ဖြယ္ရာ” စိန္ေခၚေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု ရႈျမင္သံုးသပ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ hijab ႏွင့္ tchador တို႔ကို “ေခါင္းေဆာင္း ဝတ္စံုျပည့္” ဟူ၍ ေခၚဆိုႏုိင္မည္လား ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာေသာ္ျငားလည္း burqa ႏွင့္ niqab တို႔မွာ “ေခါင္းေဆာင္းဝတ္စံုျပည့္” ပင္ ျဖစ္သည္။ ၆ လတာ ၾကားနာစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ ဥပေဒျပဳသူ ၃၂ ဦးပါဝင္ေသာ အဖြဲ႔မွ ဤတားျမစ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံအဆိုျပဳခဲ့ၾကသည္။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆး႐ံုမ်ား၊ လူထုသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရ႐ံုးမ်ားတြင္ မ်က္ႏွာကို လႊမ္းၿခံဳထားသည့္ ေခါင္းေဆာင္း ဝတ္ဆင္မႈကို တားျမစ္ရန္ အဆိုျပဳျခင္းမွာ ျပင္သစ္ႏို္င္ငံတြင္ မူဆလင္အမ်ဳိးသမီး ဝတ္စံုအေပၚတြင္ အျပင္းထန္ဆံုး ကန္႔သတ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ (ေအအက္ပီ သတင္းစဥ္ Jan.2010)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးရႈခင္းတစံုလံုးကို ေလ့လာၾကည္မည္ဆိုလွ်င္လည္း လိုလားအပ္ေသာ စံတန္ဖိုးမ်ား အတြက္လည္းေကာင္း၊ မတူညီေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သဟဇာတျဖစ္ေစရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား နည္းပါးသည္ကို ေတြ႔ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ မိခင္ဘာသာစကား၊ တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားတို႔ကို သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းတြင္ ထည့္သြင္းမထားေသးျခင္း၊ သင္ၾကားခြင့္ လံုးဝ မျပဳျခင္း၊ ႐ိုးရာဓေလ့မ်ားကို ပညာေရးမွတဆင့္ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ မျပဳျခင္းမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ တဖက္ေစာင္းနင္း က်င့္ၾကံမႈမ်ားသည္ မတူညီေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သိျမင္ခံစားတတ္မႈ စြမ္းရည္ဖြံ႔ၿဖိဳးရန္ႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း သဟဇာတ ျဖစ္ေစရန္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားေစရန္အတြက္လည္း ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးရန္ ပ်က္ကြက္ေနဆဲျဖစ္သည္။ (သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲ ၂ဝဝ၆)

စံတန္ဖိုးအမ်ားစုမွာ လူသားအားလံုးႏွင့္ သက္ဆုိင္မႈရွိၿပီးလွ်င္ နာခံလိုက္နာဖြယ္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း လူအဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ရွိသူအားလံုးမွ တေျပးညီ သိျမင္နားလည္မႈ၊ လိုက္နာမႈတို႔ကိုကား မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါေခ်။ သို႔ျဖစ္ေလရာ စံတန္ဖိုးမ်ားအေပၚတြင္ ပုဂၢလ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားႏွင့္ လက္ရွိအေျခအေနမ်ား၏ လႊမ္းၿခံဳသက္ေရာက္မႈ ရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဘံုနည္းလမ္းမ်ား

ဤအခ်က္မွာ စံတန္ဖိုးမ်ားကို ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ရာတြင္ ၾကီးမားေသာ စိန္ေခၚခ်က္အေနျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရသည္။ အတိတ္ကာလမ်ားတြင္ စံတန္ဖိုးမ်ားကို သီးသန္႔ဘာသာရပ္အေနျဖင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားၾကပါသည္။ မ်ားမၾကာေသးမီ ႏွစ္မ်ားတြင္ ပညာေရးသမားမ်ားသည္ ဘာသာရပ္အားလံုး ယွက္ႏြယ္လႊမ္းၿခံဳသည့္ (ေပါင္းစည္းသင္႐ိုး integrative) သင္႐ိုးျဖင့္ စံတန္ဖိုးတို႔ကို သင္ၾကားရန္ အားထုတ္လာၾကသည္။ နည္းနာ ၂ ရပ္စလံုးတြင္ ဆရာ၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မွာ တူညီပါ၏။ အားလံုးမွ သိျမင္နားလည္ၿပီးလွ်င္ အားလံုး၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဘံု စံတန္ဖိုးတို႔ကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကရန္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ဤသည္မွာလည္း က်င့္ဝတ္နီတိႏွင့္ စံတန္ဖိုးပညာေရး value education ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားပညာေရး citizenship education ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ ပံုစံမ်ား၏ ေရရွည္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း တဦးတေယာက္ခ်င္းစီ၏ လိုအင္မ်ားကိုမူ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိရျပန္ပါသည္။ မိမိကုိယ္တိုင္ စူးစမ္းေလ့လာ ရွာေဖြျခင္း၊ သိျမင္နားလည္ျခင္းႏွင့္ သင္ၾကားေနသည့္ စံတန္ဖိုးတို႔ကို ဘဝႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး လက္ခံက်င့္သံုးလာျခင္းတို႔ကို ဆိုလိုပါသည္။

ခ်ဥ္းကပ္မႈနည္းလမ္း အသစ္

အထက္ပါ သင္ယူျခင္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိေစရန္အတြက္ သင္ၾကားနည္းလမ္းတို႔ကို ေရွးဦးစြာ အေသအခ်ာ ဆင္ျခင္သံုးသပ္သင့္သည္။ ျမန္မာစာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳေနသည့္ ေဟာေျပာပို႔ခ်နည္းႏွင့္ ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းမ်ား ေျပာျပျခင္း နည္းလမ္းတို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးပိတ္တြင္ “ဒီပံုျပင္ထဲက စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာသင္ခန္းစာေတြ ရရွိသလဲ” ေမးခြန္းမွ်ႏွင့္ ထိေရာက္မႈ မရွိႏိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္တုိင္ တက္ၾကြစြာ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္မႈ မရွိသည့္အတြက္ပင္ ျဖစ္သည္။

ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ခံစားရမႈမရွိျခင္းႏွင့္ ေန႔စဥ္ဘဝတြင္ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္ၾကံျခင္း မရွိေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားသည္ က်င့္ဝတ္နီတိႏွင့္ စာရိတၱကို ပံုေဖာ္ႏိုင္ရန္ မ်ားစြာ အခက္အခဲရွိပါမည္။ ထို႔အတူ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးမႈ မရွိဘဲႏွင့္ ကေလးမ်ားသည္ သူ႔အလိုအေလ်ာက္ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္လာရန္ ခဲယဥ္းပါမည္။

သင္ၾကားရန္နည္းလမ္းမ်ား

ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္အတြက္ သင္ၾကားနည္းလမ္းမ်ဳိးစံု ရွိေနပါသည္။ ႐ိုးစင္းလြယ္ကူေသာ သင္နည္းမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ အျခားေသာ ဘာသာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားရာတြင္လည္း အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ မိတ္ဆက္ေပးမည့္ သင္နည္းအေထြေထြ၏ အေရးၾကီးသည့္ ဂုဏ္အဂၤါတရပ္မွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းမ်ားအေနျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ လက္ခံလုိက္နာက်င့္သံုးေနသည့္ ခံယူခ်က္ႏွင့္ စံတန္ဖိုးစနစ္တုိ႔ကို တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္ အေသအခ်ာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ေလ့လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ စံတန္ဖိုးအသစ္ႏွင့္ အက်င့္အၾကံ အသစ္တို႔ကို လက္ခံက်င့္သံုးျခင္း မျပဳေသးမီ ေလ့လာမႈ ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ဤသင္နည္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔၊ ထိုသို႔ ထင္ျမင္ၾကသည္၊ စဥ္းစားေတြးေတာၾကသည္၊ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးရန္ကို ဆရာဆရာမမ်ားမွ ထပ္ဆင့္ေမးျမန္းရပါမည္။ စာသင္ၾကားျခင္း၏ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္မႈမ်ား အျမင့္မားဆံုးရရွိေစရန္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတုိင္းအား သူတုိ႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အေတြးအျမင္ သေဘာထားတို႔ကို တင္ျပခြင့္ေပးသင့္သည္။ အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြးေႏြးရာတြင္လည္း အားလံုးမွ ဂ႐ုတစိုက္ နားေထာင္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။

ဆႏၵမဲေပးျခင္း

ဆရာက ေရြးခ်ယ္ထားေသာ “အေၾကာင္းအရာ”၊ “ေခါင္းစဥ္”၊ “အဆိုျပဳခ်က္” တခုခုအေပၚတြင္ သေဘာတူသည္၊ သေဘာမတူပါ၊ ဟူ၍ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ ဆႏၵမဲေပးျခင္းျဖင့္ စတင္ႏုိင္သည္။

•ဥပမာအားျဖင့္-
“မိသားစုတုိင္းဟာ ကေလး ၂ ဦးသာ ယူသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚမွာ မင္းတို႔ ဘယ္လိုထင္ျမင္ၾကသလဲ”၊
“ကိုယ္ပိုင္ကားေတြ ဝယ္ယူတာကို အစိုးရအေနနဲ႔ ကန္႔သတ္မႈလုပ္ၿပီး အမ်ားျပည္သူသံုး သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအတြက္ ပိုမုိ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္”၊
“ဒီေန႔ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လို ဝတ္စံုဝတ္သင့္တယ္ဆိုတာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္တို္င္ ေရြးခ်ယ္ဝတ္ဆင္ခြင့္ ရွိသင့္ပါတယ္။”
“နစ္နာဆံုးရံႈးေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အခြင့္အေရးေတြ ရရွိဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုရာမွာ ေက်ာင္းသားတုိင္း ပါဝင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။”
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ပင္ အေျဖေပးေစကာမူ ဆရာဆရာမမ်ားမွ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနျဖင့္ “ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ထင္ျမင္ယူဆရတာလဲ” ဟူေသာ ေမးခြန္းကို ေမးျမန္းရန္ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။

အဆင့္သတ္မွတ္ျခင္း

ျဖစ္ႏုိင္ေခ် ၃ ခု (သို႔မဟုတ္ ထို႔ထက္ပို၍) ေရြးခ်ယ္ထားရွိၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားက အေရးၾကီးဆံုးကို (သို႔မဟုတ္) သူတို႔ႏွစ္သက္သလို အထက္ေအာက္ ျပန္စီစဥ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

• ဥပမာအားျဖင့္ -
“အင္မတန္ဒုကၡေရာက္ၿပီး အေရးၾကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာဖို႔ လူတဦးတည္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိခဲ့ရင္ ဘယ္သူ႔ကို ေရြးမလဲ။ (အေဖ၊ အေမ၊ ဆရာဆရာမ၊ သူငယ္ခ်င္းတဦးဦး)။” ေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္တုိင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ေပးရာတြင္ အဆင့္သတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ (၁) အႏွစ္သက္ဆံုး - မွစၿပီး - (၄) ေနာက္ဆံုး ေရြးခ်ယ္မႈ - အေနျဖင့္ အဆင့္သတ္မွတ္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေျဖတို႔ကိုလည္း ထင္ဆင့္ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးေပးရန္ ဆရာက ယခင္အတုိင္း ေမးျမန္းျခင္း ျပဳရပါဦးမည္။

စံတန္ဖိုးျပ မ်ဥ္းရွည္

မတူေသာ ေရြးခ်ယ္စရာမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္သေဘာထားမ်ား ၂ ခုကို မ်ဥ္းတန္း၏ အစြန္း ၂ ဖက္ေပၚတြင္ တင္ဆက္ျခင္း နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ ေရြးခ်ယ္စရာမ်ားမွ သူတို႔ရပ္တည္မႈ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္ ခံယူခ်က္၊ အျမင္သေဘာထားမ်ားႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး ေရြးခ်ယ္မႈ ပင္ျဖစ္သည္။ အစြန္ဆံုး (၂) ေနရာအပါအဝင္ ၾကားတြင္ရွိေသာ ေနရာမ်ားအားလံုးကို ဆိုလိုသည္။

တတန္းလံုး လႈပ္လႈပ္ရွားရွား၊ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ရသည့္ ကာယလႈပ္ရွားမႈမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ အတန္းေရွ႕တြင္ျဖစ္ေစ၊ (သင္ပုန္းေပၚတြင္ျဖစ္ေစ) မ်ဥ္းရွည္တေၾကာင္း ေရးဆြဲထားၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားက သူတို႔ရပ္တည္ခ်က္ေနရာတြင္ လာေရာက္၍ မတ္တပ္ရပ္ေနရာယူၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ မတူညီေသာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အျမင္သေဘာထားမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းေသာ သင္ၾကားနည္းလမ္းတခု ျဖစ္၏။

ဥပမာအားျဖင့္ - “မိဘအုပ္ထိန္းမႈမွာ ဘယ္လိုပံုစံက အေကာင္းဆံုးလဲ” (ဆရာမွေန၍ မ်ဥ္းရွည္၏ အစြန္းတဖက္တြင္ “ဒီမိုကေရစီနည္းက် အုပ္ထိန္းမႈ” ဟု ေရးသားၿပီး၊ အျခားအစြန္းတဖက္တြင္မူ “ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္မႈမ်ားျဖင့္ အုပ္ထိန္းမႈ” ဟူ၍ ေရးသားထားသည္။ ဆရာမွေန၍ အစြန္း ၂ ဖက္ ရပ္တည္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ရွင္းလင္းေပးႏုိင္သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ အစြန္း (၂) ဖက္ အပါအဝင္ မ်ဥ္းတန္းတေလ်ာက္ ေနရာအႏွ႔ံတြင္ သူတို႔ ရပ္တည္ခ်က္အရ ေရြးခ်ယ္ရပ္တည္ၾကၿပီးလွ်င္ မိမိဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ရပ္တည္ရသည္ကို ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာျပည္တြင္း သင္႐ုိးရိွ ျပည္သူ႔နီတိႏွင့္ စာရိတၱ ဘာသာရပ္ပါ သင္ခန္းစာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ မလံုေလာက္ေသးပါ။ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံသား ပညာေရးကို သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းမ်ားတြင္ ေရွာင္ရွားခဲ့ၾကသည္။ ထည့္သြင္းရန္ တြန္႔ဆုတ္ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အျခားျခားေသာ စံတန္ဖိုးမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းသင္ၾကားေပးသင့္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားေစရန္အတြက္ အတန္းတုိင္း၊ အဆင့္တုိင္းတြင္ သင္႐ိုးကို ျပ႒ာန္းေရးဆြဲျခင္း၊ ေနာက္ခံလႊာသင္႐ိုး hidden curriculum အေနျဖင့္ လက္ခံက်င့္သံုးျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။