ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းသို႔ ထပ္ဆင့္တုံ႔ျပန္ခ်က္

ဝင္းတင့္ထြန္း

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ဆရာၾကီးေလသံနဲ႔ က်ေနာ့္ကို စတင္ထိုးႏွက္ေရးသားလာတဲ့အတြက္၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ စကားမေျပာခ်င္၊ အျငင္းအခုန္ မလုပ္ခ်င္တဲ့ ၾကားထဲကေန၊ မလဲႊမကင္းသာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာနဲ႔ပဲ ပထမဆုံး အၾကိမ္အျဖစ္ ‘ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းသို႔ တုံ႔ျပန္ခ်က္’ ကို ျပန္လည္ေရးသား ရွင္းလင္းျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊၊ ဒါေလာက္ဆိုရင္ လုံေလာက္ၿပီလို႔လဲ ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ဟိုလူနဲ႔ ျပႆနာ ေဖၚလိုက္၊ ဒီလူနဲ႔ ျပႆနာ ဖန္တီးလိုက္- ျဖစ္ေနတဲ့ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပကတိ႐ုပ္ပုံမွန္ကို အတိုင္းသား ျမင္မိေတြ႔မိေနလို႔ပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ေခတ္က ဘာလို႔ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကို ေျပာသလိုလိုနဲ႔ အေဖျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို အေရာင္တင္ ေပါလစ္တိုက္ေပးရင္း၊ က်ေနာ့္ကိုပါ လွမ္းၿပီး ထိကပါး ရိကပါး ထိုးႏွက္လာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ သူ႔ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိလိုက္သူေတြလဲ သိလိုက္ၾကမွာပါ။

က်ေနာ္က ယဥ္ေက်းစြာနဲ႔ပဲ၊ ဦးေပၚဦး ေလွ်ာက္ထုံးထဲကလို - ကြ်န္းကို ပါေစခ်င္တဲ့ ဦးေပၚဦးက ‘ပိေတာက္လဲ ေကာင္းပါတယ္ - ကြ်န္းလဲ ေကာင္းပါတယ္’၊ ‘ပ်ဥ္းကတိုးလဲ ေကာင္းပါတယ္ - ကြ်န္းလဲ ေကာင္းပါတယ္’ လို႔ခ်ည္း ေလွ်ာက္တင္ေနတာကို အမွတ္ရခ်င္စရာပဲလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္၊၊ တကယ္က ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတာ္ပါတယ္ - က်ဳပ္အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ေတာ္ပါတယ္’၊ ‘ဦးႏုၾကီးတို႔ ဦးရာရွစ္တို႔လဲ ေတာ္ပါတယ္ - က်ဳပ္အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ေတာ္ပါတယ္’ လို႔ ေျပာခ်င္ေနတာကို အယဥ္ေက်းဆုံး ပမာခိုင္းၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ေဖၚထုတ္ေျပာဆိုလာတဲ့၊ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ုိက္ပတ္သက္ေနတဲ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကိုလဲ က်ေနာ့္ဘက္က ျပန္လည္ရွင္းလင္းျပခဲ့ပါတယ္။

ေဟာ အခုတခါ - ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ထပ္လုပ္လာျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္အၿပီး တပတ္အၾကာမွာပဲ၊ မဇၩိမထဲမွာပဲ - ‘ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ တိုင္း ၆ ’ - တဲ့။

ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ ျပဇာတ္၊ ဓာတ္ျပားေတာင္ သြင္းထားၿပီး က်ေနာ္တို႔ ေတာသူေတာင္သား ေက်းလက္ေန ျပည္သူလူထု အမ်ားစုၾကီးၾကားမွာ နားရည္ကို ေတာ္ေတာ္ဝေနရတဲ့ ဇာတ္လမ္း၊ ‘ရြဲကုန္သည္ ဇာတ္’ ကို သတိရခ်င္စရာလို႔ပဲ ေျပာရဦးမွာပါပဲ။ မေတာ္ေလာဘၾကီးလွတဲ့ ‘ရြဲ ကုန္သည္’ ရဲ ့ “မေပး ေပးေပး - ငါ့ေရႊခြက္ေပး၊ မေပးေပးေပး - ငါ့ေရႊခြက္ေပး ” ဆိုၿပီး၊ ဟစ္ ဟစ္ ၿပီး ငိုလိုက္ဆိုလိုက္ ေတာင္းဆိုလိုက္တဲ့ အသံကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ အခုလဲ - ‘မေပး ေပးေပး - ငါ့ေရႊခြက္ေပး၊ မေပးေပးေပး- ငါ့ေရႊခြက္ေပး’ ဆိုသလို၊ ‘ မသြား သြားသြား - တိုင္း ၆ ႏိုင္ငံေရးမႉး’၊ ‘ မသြား သြားသြား - တိုင္း ၆ ႏိုင္ငံေရးမႉး’ လို႔ခ်ည္း အတင္းကို ေျပာဆိုေနေတာ့တာပါပဲ။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ‘အခ်က္အလက္ - အခ်က္အလက္’ ဆိုတာကို တြင္တြင္ေျပာၿပီး၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက တိုင္း ၆ ႏုိင္ငံေရးမႉးဆိုတာကို အရွင္ရရ အေသရရ က်ားပိန္တြယ္ တြယ္ ေတာင္းဆိုေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ေျပာေနတဲ့ အခ်က္အလက္ (facts) ဆိုတာက အစည္းအေဝးမွာ တိုင္းတာဝန္ေတြ ခြဲၾကစဥ္က သေဘာတူစာရင္းပါ အခ်က္အလက္ကိုပဲ အခ်က္အလက္လို႔ ေျပာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ -က်ေနာ္ကလဲ အခ်က္အလက္နဲ႔ပဲ အတိုခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ ေရးပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးတဲ့ အခ်က္အလက္က အျဖစ္မွန္ အခ်က္အလက္ (တကယ့္ အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႔အခ်က္အလက္) နဲ႔ပဲ သမိုင္းမွန္အျဖစ္ ေရးပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဘယ္တိုင္းမွကို သြားျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္တိုင္းရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးမႉးအျဖစ္နဲ႔မွ မေဖၚျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ တကယ့္သမိုင္းမွန္ လက္ေတြ႔အခ်က္အလက္ ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ေတြ႔အရ - တိုင္း ၆ ႏုိင္ငံေရးမႉးအျဖစ္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း မသြားတဲ့အတြက္၊ တိုင္း ၆ ႏုိင္ငံေရးမႉးအျဖစ္ ျဖစ္သြားရတာက - သခင္တင္ထြန္း (ကြန္ျမဴနစ္) ျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဒါျဖင့္ - ဦးဗေဆြနဲ႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ဘာလို႔ ရန္ကုန္တာဝန္ခံလို႔ ေရးရတာလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကလဲ ေျပာင္းၿပီး ေရးခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ေရးသားခ်က္ေတြကို အေလးထားၿပီး ကိုးကားေရးသားခဲ့တဲ့ က်ေနာ္(ဝင္းတင့္ထြန္း)ကလဲ မလိုတမာ ေျပာင္းၿပီး ေရးခဲ့တာ မဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၱဳပၸတၱိ စာမ်က္ႏွာ ၈ဝ မွာ - မွတ္ခ်က္ ၂ ဆိုတာမွာ ေရးထားတာက “တိုင္း ၆ တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း ၆ သို႔ မပို႔ေတာ့ဘဲ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြနဲ႔ တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္” လို႔ ေရးပါတယ္။

အဲဒါကုိ (သခင္တင္ျမ၏ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္း၊ ႏွာ ၄၄) လို႔လဲ ေဖၚျပပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္းကို အင္မတန္မွ ဖတ္ထားသေယာင္ ေျပာဆိုေနတဲ့ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းပဲ ျပန္ရွာ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္စာအုပ္ ျပဳစုေရးသားစဥ္က အဲဒီစာအုပ္ကို ကိုးကားခဲ့ျခင္း မရွိေတာ့၊ ႐ုိး႐ုိးသားသားပဲ အဲဒီသခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္းကို မကိုးကားခဲ့ပါလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ရဲ ့ကိုးကားစာအုပ္စာရင္းမွာလဲ ထည့္ထားျခင္း မရွိခဲ့ပါ၊၊ မကိုးကားခဲ့တာကို မကိုးကားခဲ့ဘူး - ေျပာတာဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ဆြဲခ်ေျပာ ေကာက္ခ်က္ခ်သလို - ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆင္ဆာလုပ္ခဲ့တာလဲ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ သခင္တင္ျမကို ႏုိင္ငံေရးအရ မၾကိဳက္ေပမယ့္၊ သခင္တင္ျမ ေရးတာေတြကိုလဲ၊ က်ေနာ္ အဆင္ေျပသလို ဖတ္တာ ရွိပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းပဲ အတြင္းသိျဖစ္လို႔ သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ကို ဖတ္ရမယ္လို႔ ေျပာေနေတာ့၊ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ မွတ္ခ်က္ ၂ ဆိုတာဟာလဲ၊ အဲဒီသခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္းထဲက ေအာက္ေျခမွတ္စု ၂ နဲ႔ အတူတူပါပဲ။ သခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္း ေအာက္ေျခမွတ္စု ၂ မွာက - ‘တိုင္း ၆ တြင္ တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း ၆ သို႔ မပို႔ေတာ့ဘဲ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြႏွင့္ တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္။ တိုင္း ၆ ႏုိင္ငံေရးမႉးအျဖစ္ သခင္တင္ထြန္း (ယခု ေတာခိုကြန္ျမဴနစ္) ကို တာဝန္ေပးသည္။ (စာေရးသူ) - တဲ့။ အဲဒါ - သခင္တင္ျမရဲ႕ “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တိုင္း ၁ဝ တိုင္း” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၆၂ မွာ ေရးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ့္ဆီက စာအုပ္ကေတာ့ - က်ဳံေပ်ာ္စာအုပ္တိုက္က ထုတ္တဲ့၊ ‘၂၃ ၾကိမ္ေျမာက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔အတြက္’ ဆိုၿပီး ထုတ္တဲ့ ၁၉၆၈၊ ဇူလိုင္ - ၾသဂုတ္လ ဒုတိယအၾကိမ္ အုပ္ေရ ၃ဝဝဝ ထုတ္ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ယူတာက ဘယ္အၾကိမ္ထုတ္လဲ မသိပါ။ ဒါေၾကာင့္ - အဲဒီအခ်က္ပါ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ေတာ့ ကြဲေနတာ ေတြ႔ရပါမယ္။ အဲဒီမွာ - (ဦးဗေဆြက ရန္ကုန္တာဝန္ခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရန္) လို႔ ေဖၚျပထားေလေတာ့၊ ဦးဗေဆြနဲ႔ တြဲဖက္တာဝန္ေပးလိုက္တဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို - က်ေနာ္က ‘ရန္ကုန္တာဝန္ခံ’ လို႔ ေဖၚျပကာ ‘ဦးဗေဆြနဲ႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တာဝန္ခံ ျဖစ္ပါတယ္’ လို႔ ေရးတာဟာ ဘယ္မွာ မွားပါသလဲ၊ ဦးဗေဆြက ရန္ကုန္တာဝန္ခံ - ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တြဲဖက္တာဝန္ခံလို႔ ေဖၚျပေပးရမွာလား။ က်ေနာ္ မလိုတမာစိတ္နဲ႔ ေရးသားခဲ့တာ မဟုတ္ဘဲ၊ သမိုင္းအမွန္အတိုင္း - သမိုင္း လက္ေတြ႔အခ်က္အလက္ အစစ္အမွန္အတိုင္း ေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သမိုင္းကို ေရးၾကတဲ့အခါမွာ စာရင္းပါ အေထာက္အထားထက္၊ လက္ေတြ႔ အစစ္အမွန္ အေထာက္အထားကိုပါ ၾကည့္႐ႈၿပီး စိစစ္ေဝဖန္မႈပါပါ အျမင္နဲ႔ ေရးသားႏုိင္ေရးဟာ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ အေဖ - ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုယ္တိုင္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဟာဒီလို ေရးသားခဲ့တာေတာင္ ရွိတယ္မဟုတ္လား။

“(အမ်ဳိးသား အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး သခင္ျမ) အတၱဳပၸတၱိစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၁၄ တြင္ ထိုေခတ္ သာယာဝတီခ႐ုိင္ ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔တြင္ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သည္ဟု ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္က ေရးသားထားေသာ္လည္း၊ ထိုေတာ္လွန္ေရးအခ်ိန္၌ သူ႔ကို မေတြ႔ရပါ။ သူပါသည္ဟုလည္း မၾကားဖူးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အသိျဖစ္သည္။ (ဤအခ်က္ကို ေဖၚျပသည္မွာ သမိုင္းမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစလို၍ ျဖစ္သည္။ အာဃာတ ရွိ၍ မဟုတ္ပါ။) တဲ့။ အဲဒါ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ‘(၁၉၃၆ - ၁၉၄၅) ေျမေအာက္ သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စု’ စာမ်က္ႏွာ ၈ မွာ ေရးသားထားခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ဟာ သခင္ျမေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗဟိုေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ကေန ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ခြဲေတြအျဖစ္ ခ႐ုိင္ ၂ဝ အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းတာဝန္ေပးအပ္ရာမွာ အမွတ္ ၁ဝ ျဖစ္တဲ့ သာယာဝတီခ႐ုိင္အဖြဲ႔ရဲ႕ အဖြဲ႔ဝင္စာရင္းမွာ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔ ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့တာ မေတြ႔ရတဲ့အတြက္၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သမိုင္းမွန္ ျဖစ္ေစေရးအတြက္ အထက္မွာ ေဖၚျပထားသလို အတိအလင္း ေရးသားထားတာ ရွိပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း သိမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ - အခုလဲ က်ေနာ္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက စာရင္းမွာသာ ပါေပမယ့္၊ ဘယ္တိုင္းကိုမွ ႏုိင္ငံေရးမႉးအျဖစ္ သြားေရာက္ခဲ့ဖူးတာ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ မရွိတဲ့အတြက္၊ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္အတိုင္း ေရးသားခဲ့တာ ဘာမွ နာလိုခံခက္ျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး။ ဒါဟာ သမိုင္းမွန္ပဲေလ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေနနဲ႔ ဓမၼဓိဌာန္က်က် စဥ္းစားသုံးသပ္ ေျပာဆိုသင့္ပါတယ္။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက “-- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက စစ္တိုင္း ၁ တာဝန္ကို ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ကို လဲႊေပးလိုက္တဲ့အခါ ႏုိင္ငံေရးမႉး ကိုဗဟိန္းလဲ တာဝန္က်ရာတိုင္းကို ေရာက္မလာေတာ့ဘူး။ ဒါဆို ကိုဗဟိန္းေရာ သူရဲေဘာနည္းတာလား -စသည္ စသည္ျဖင့္ ေတြးမယ္၊ ေမးမယ္၊ ခရစ္တီကယ္ ေတြးေခၚမႈ ရွိခဲ့ရင္ေပါ့။’ လို႔ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ ေဖၚျပထားရင္း၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း - တာဝန္က်တိုင္း ၆ ကို မသြားတာနဲ႔ သခင္ဗဟိန္း - တာဝန္က် တိုင္း ၁ မသြားခဲ့တာကို အတူတူပါပဲ သေဘာမ်ဳိး၊ ညီမွ်ျခင္းထိုး ျပထားတာလဲ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ေတြ႔ရပါတယ္။ မသိသား ဆိုးဝါးလွခ်ည္လား -ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း တာဝန္က်တိုင္းကို ေရာက္ေအာင္မသြားခဲ့တာနဲ႔ သခင္ဗဟိန္း -တိုင္း ၁ ကို မသြားခဲ့တာဟာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာအရေရာ လက္ေတြ႔ျဖစ္စဥ္အရပါ လုံးဝ လုံးဝကို မတူညီဘူး။ အဲဒီဟာကို ညီမွ်ျခင္း ထိုးျပဖို႔ ၾကိဳးစားရင္၊ အတူတူပဲလို႔ ထင္ရင္၊ လူရယ္စရာ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

သခင္ဗဟိန္း တိုင္း ၁ ကို မသြားေတာ့တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္လဲ အေျခအေနအရ တိုင္း ၁ ကို မသြားေတာ့ဘဲ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံးကို ကြပ္ကဲၿပီး၊ တိုင္း ၇ နယ္ေျမထဲမွာ အေျခစိုက္ရင္း တိုင္းအသီးသီးရဲ႕ တိုက္ပြဲေတြကို ေရွ႕ေဆာင္သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္ထဲကို အေစာၾကီးကတည္းက ေရာက္ေနတဲ့ သခင္ဗဟိန္းကိုလဲ ရန္ကုန္ကို လာရန္မလိုေတာ့ဘဲ ျဖဴးမွာပဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ၿပီး၊ ေတာင္ငူခ႐ုိင္ထဲက ‘ရဲေခါင္ေျပာက္က်ား’ ေတြကို ဦးစီးသြားေစဖို႔ ေျပာင္းလဲတာဝန္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားေတြကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ‘ရဲေဘာ္ျမ’ ရဲ႕ ‘ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ျပည္သူ႔ရဲေခါင္ ေျပာက္က်ား’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၃၅ ထဲမွာလဲ ရွိပါတယ္။ မယုံရင္ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာသာ ရွာဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။ စာေတြကို အပိုဒ္လိုက္ ခ်ေရးျပေနရရင္ မၿပီးႏုိင္ မစီးႏုိင္ ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔။

သခင္ဗဟိန္းဟာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမစခင္ အေစာၾကီး (၁၉၄၄ ၾသဂုတ္) ကတည္းက၊ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ အိမ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရယ္၊ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ ၃ ဦးတည္းပဲ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေတြ႔ဆုံၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္းကတည္းက အဲဒီ ျဖဴးေဒသထဲသြားၿပီး ေျပာက္က်ားစစ္အတြက္ အစီအစဥ္ရွိရွိ တာဝန္ယူ ျပင္ဆင္ေနခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သြားလိုက္ ျပန္လိုက္နဲ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္စည္း႐ုံးေရးေတြလုပ္၊ သင္တန္းေတြေပး၊ ေျပာက္က်ားစစ္ နည္းသစ္ေတြကို ေရးသားျပဳစုျပင္ဆင္ေပးနဲ႔ အေျခခံစခန္းျဖစ္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ပ်ဳိးေထာင္တည္ေဆာက္ထားခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ေျပာရရင္ အေစာၾကီးကတည္းက သခင္ဗဟိန္းရဲ႕ အေျခခံစခန္းဟာ ျဖဴးနယ္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးအရ၊ စည္း႐ုံးေရးအရ တည္ေဆာက္ထားခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။

ဒါကို အဓိကအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုးတို႔ေလာက္ပဲ လူအနည္းစုေလာက္ပဲ သိထားၾကတယ္။ တ႐ုံး တဌာနတည္း အတူတူေနေနတဲ့ သခင္ႏု (ဦးႏု) ေတာင္ မသိသလို၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ မသိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏဲႊခါနီးအခ်ိန္ နီးေနၿပီျဖစ္တဲ့အခါမွာ ျဖဴးမွာ ေရာက္ေနတဲ့ သခင္ဗဟိန္းကို ရန္ကုန္ကို တက္မလာေစေတာ့ဘဲ၊ ျဖဴးနယ္ထဲမွာေနဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနေတြအရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္က အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မသြားတာ ျဖစ္တယ္။

တကယ္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးၾကီး ဆင္ႏဲႊၾကၿပီ ဆိုေတာ့လဲ သခင္ဗဟိန္းဟာ ကိုယ္တိုင္ ကာဘိုင္လြယ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔ စစ္ေျမျပင္မွာ လက္ေတြ႔တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ မတူဘူး။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အတြင္းမွာ သခင္ဗဟိန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေတာင္ငူခ႐ုိင္အတြင္းက ရဲေခါင္ ေျပာက္က်ားေတြရဲ႕ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ တိုက္ျပခဲ့ၾကတဲ့ တိုက္စြမ္းအားဟာလဲ ဘယ္ေလာက္ၾကီးမားခဲ့သလဲဆိုရင္၊ ၾကိဳက္တဲ့ စစ္တိုင္းေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ -ထိပ္တန္းက ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔အထိ တိုက္ပြဲစာရင္းခ်ဳပ္အရ - ရန္သူ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေပါင္း ၇၁၅၉ ေယာက္ က်ဆုံးေစခဲ့ၿပီး၊ ရန္သူဒဏ္ရာရ ၂၇၇၃ ေယာက္၊ သုံ႔ပန္းအျဖစ္နဲ႔က ၅၃၈ ေယာက္ေတာင္ ရွိခဲ့တယ္။ ဖက္ဆစ္ရန္သူ ၅၃၈ ေယာက္အထိ သုံ႔ပန္းအျဖစ္ ဖမ္းဆီးႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာဟာ အင္မတန္ကို ထူးျခားတဲ့ တိုက္စြမ္းရည္ပါပဲ။ တျခားလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ စစ္တိုက္ရတဲ့အခါ သုံ႔ပန္းအျဖစ္ ရဖို႔ လြယ္ေပမယ့္ ဂ်ပန္ကို သုံ႔ပန္းရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ ဒီအခ်က္ကို မဟာမိတ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ဆိုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေဖၚထုတ္ေျပာဆိုခဲ့ရတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ သခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္းစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၂၆၈ မွာလဲ ပါသလို၊ ‘ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ရဲေခါင္ေျပာက္က်ား’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၃၆ မွာလဲ ပါပါတယ္။

အဲဒီ ေတာင္ငူ ရဲေခါင္ေျပာက္က်ားေတြကို ဦးစီးၿပီး ေခါင္းေဆာင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တာဟာ သခင္ဗဟိန္းနဲ႔ သခင္သန္းေဖပါပဲ။ အဓိက နံပါတ္တစ္ ေခါင္းေဆာင္က သခင္ဗဟိန္းပါပဲ။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာလုပ္ေနခဲ့သလဲ။ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ ဘာလုပ္ေနခဲ့သလဲ။ တိုင္း ၆ ကိုလဲ မသြားဘဲ ဘာေတြ လုပ္ေနခဲ့သလဲ။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔လို႔ ပထမ ရက္ခ်ိန္းသတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ ဧၿပီ ၂ ရက္ေန႔လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ အဲဒီလို သတ္မွတ္ခ်က္အရ၊ မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေရႊတိဂုံဘုရားအနီး (ယခု - ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံ) မွာ တပ္မေတာ္စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားလုပ္ၿပီး ‘ရန္သူကို အႏိုင္တိုက္ၾက’ ဆိုတဲ့ စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းတိုတို ေျပာၿပီး စစ္ထြက္အခမ္းအနားကို လုပ္လိုက္တယ္။ မတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ သခင္သန္းထြန္းက စစ္တရားေဟာဖို႔ဆိုတာ အေၾကာင္းျပၿပီး သူစီစဥ္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္စခန္းရွိရာ ျဖဴး-ေတာင္ငူဘက္ကို ထြက္သြားတယ္။ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္ကေန ျပည္-ေရႊေတာင္ဘက္ကို ထြက္သြားတယ္။ ဦးဗေဆြကေတာ့ ရန္ကုန္တာဝန္ခံမို႔ ရန္ကုန္မွာပဲ ရွိေနတယ္။ ဦးဗေဆြ အဖမ္းမခံရေသးပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တာဝန္က်ရာ စစ္တိုင္းစစ္နယ္ေျမေဒသေတြကို နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ အသီးသီး ထြက္သြားေနၾကတာကိုလဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သိေနပါလ်က္ - ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက တာဝန္က် တိုင္း ၆ ရွိရာ ပ်ဥ္းမနားကို မသြားဘဲ ရန္ကုန္မွာပဲ ဆက္ရွိေနတယ္။ ကိုယ္သြားရမွာကို မသြားဘဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း အေၾကာင္းျပတာကေတာ့ - ‘ေဒါက္တာဗေမာ္နဲ႔ သစၥာရွိ ဟန္ေဆာင္ေနရမယ့္ သခင္ျမကို ဂ်ပန္က မယုံဘဲ သတ္မွာ မ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္နု၊ ကိုလွေမာင္နဲ႔ သူ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း) တို႔ဟာ ေတာမခိုသင့္ေတာ့လို႔ စဥ္းစားၿပီး၊ အားလုံး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ သခင္ျမနဲ႔အတူ ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိ ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေနသင့္တယ္ဆိုတာကို ဦးလွေမာင္နဲ႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သခင္ႏုကို ေဆြးေႏြးၿပီး ဦးနုကလဲ သေဘာတူလိုက္တဲ့အတြက္ ေနလိုက္တာလို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြဟာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ‘ေျမေအာက္ သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စု’ မွတ္တမ္းထဲမွာ ပါပါတယ္။ အဲဒီေန႔ဟာလဲ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔ပါပဲ။ အဲဒီရက္ပိုင္းေတြ အေတာအတြင္းမွာပဲ ‘တျပည္လုံးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးရက္ကို ဧၿပီ ၂ ရက္ေန႔ အျဖစ္ကေန မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔လို႔ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္လိုက္တာကိုလဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သိပါတယ္။ ဦးဗေဆြ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ရဲ႕ အဖမ္းကို ခံရတာက၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ အဲဒီမွတ္တမ္းအရ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း အဲဒီေန႔အထိ တိုင္း ၆ ကို မသြားဘဲ ေနေနတာဟာ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ၊ သခင္ျမအတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတာ ထင္ရွားပါတယ္။

တကယ္က ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာ ေနေနတာ- ဆိုတဲ့ ေဖၚျပခ်က္ကိုက မွားယြင္းေနပါတယ္။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္တို႔၊ သခင္တင္ျမတို႔ရဲ႕ စာအုပ္ပါ အခ်က္အလက္ကိုက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအတြက္ ဖာဖာေထးေထး ေဖၚျပေပးထားရဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအိမ္ကို လာေမးလို႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ထြက္ေျပးရၿပီး သခင္ျမအိမ္ သြားပုန္းေနရတဲ့ ေန႔ဟာ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ တိုင္း ၄ ရွိရာ ပဲခူးဘက္နဲ႔ တျပည္လုံး ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔မွာပဲ စတင္ဆင္ႏြဲေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာလုပ္ပါသလဲ။

ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုယ္တိုင္ေရး ‘ေျမေအာက္ သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စု’ မွာ - ‘မတ္လ ၂၈ ရက္ ကင္ေပတိုင္လာရာ ကိစၥအတြက္ သခင္ျမကတဆင့္ အဓိပတိထံ အကူအညီေတာင္းသည္။ ဂ်ပန္ျပည္သို႔ အတူအလည္သြားစဥ္က ခင္မင္ရင္းႏွီးလာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေလး အီခ်ီဒါကိုလဲ တယ္လီဖုန္းဆက္ အကူအညီေတာင္းရာ၊ မၾကာမီ ေမဂ်ာဂ်င္နရယ္က မစိုးရိမ္ပါႏွင့္၊ သူအကာအကြယ္ေပးမည္ဟု အဓိပတိ၏ စကားျပန္ ‘ဆိုင္တို’ ထံမွ စကားျပန္လာပါသည္။ မတ္လ ၂၉ ရက္ ထိုေန႔နံနက္ ကိုဗေဆြႏွင့္ ကိုတင္ညြန္႔ကို ဂ်ပန္က ဖမ္းသြားသည္။ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရန္ အခ်ိန္က်ၿပီ၊ ေတာ္လွန္ေရးေန႔မွာ ဧၿပီ ၂ ရက္ေန႔မဟုတ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္ ျဖစ္သည္။ ပဲခူးႏွင့္ တျပည္လုံးတြင္ ၂၇ ရက္ေန႔က ထခ်ေနၾကၿပီ။ ပဲခူးသခင္ခ်စ္ထံမွ ဆက္သားလာသည္။ ခင္ဗ်ား ယေန႔ ပုန္းေတာ့မွ ျဖစ္မည္ဟု ကိုေက်ာ္ညြန္႔က ကိုဗေဆြကိုေျပာၿပီး အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာၿပီးခ်ိန္၌ ကိုဗေဆြကို ဂ်ပန္က တက္ဖမ္းသည္ဟု ေနာင္မွ ကိုေက်ာ္ညြန္႔ ေျပာျပ၍ သိရသည္။’ - တဲ့။

ဦးဗေဆြ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာေတြမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ။ မတ္လ ၂၉ ရက္ကေန - ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႔အထိ (ဂ်ပန္ေတြ ရန္ကုန္က ဧၿပီ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ဆုတ္ခြါမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္- မဆုတ္ခြါခင္ တရက္အလိုအထိအတြင္း) ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာေတြမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘာတခုမွ မေတြ႔ရပါ။ ဒါျဖင့္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ရန္ကုန္မွာ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရး မွတ္စုထဲက အတိုင္းပဲ ေရးထားခ်က္အတိုင္းပဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္က လာရွာတဲ့ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ကစၿပီး ေဟာဒီလို ေရးထားပါတယ္။

[က်ေနာ္သည္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔မွစ၍ မိမိအိမ္သို႔ မျပန္ေတာ့ဘဲ ဂိုးဒင္းဘီဘီလမ္း ႏိုင္ငံျခားေရး႐ုံး၌သာ ေနေတာ့သည္။ ညအခါ စားပြဲေပၚ၌ အိပ္သည္။ အိမ္သားမ်ားကိုလည္း တိုးေၾကာင္ၾကီးရြာသို႔ ပို႔ထားသည္။ ညအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လုံးမွာ စစ္ကား ထရပ္ကားၾကီးမ်ားစြာ ဥဒဟိုသြားလာေနသည္ကိုေထာက္၍ မိတၱီလာ စစ္မ်က္ႏွာဘက္၌ အဘယ္မွ် စစ္အေရးၾကီးေနသည္ကို သိသာသည္။ ႏိုင္ငံျခားေရး႐ုံးမွာရွိေသာ ေရဒီယိုမွာလည္း ႏိုင္ငံျခားသတင္းကို ခိုးနားေထာင္ရာတြင္ မၾကားတခ်က္ၾကားတခ်က္ ျဖစ္ေနသည္။ ညအခ်ိန္၌ ႐ုံးေရွ႕ ျဖတ္သြားေနေသာ ဂ်ပန္စစ္ကားၾကီးမ်ားကို ၾကည့္၍ ဘယ္ကားသည္ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ ေမာင္းလာၿပီး ငါ့ကို ဖမ္းမည္နည္းဟု တထိတ္ထိတ္ျဖစ္ေနရသည္။ စစ္႐ႈံးခါနီးတြင္ ဂ်ပန္စစ္တပ္က မရမ္းကားဘူးဟု မည္သူ ေျပာႏုိင္မည္နည္း။ ဂ်ပန္လက္တြင္း၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္မိေနေသာ က်ေနာ္တို႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးသမားတို႔က စိတ္ေသာကေရာက္၍ ေၾကာက္ေနၾကေသာ္လည္း ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔က အသြားအလာပ်က္ဟန္ မတူၾကေခ်။ ထိုႏွစ္ ဧၿပီ ၁၃ ရက္မွ ၁၆ ရက္ေန႔အထိ မဟာသၾကၤန္ပြဲတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ေစာ္ကားဖ်က္ဆီးၾကသည့္ ဂ်ပန္မ်ားကို သေရာ္ၾကသည္။

အေမႏုိးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ
ဘီးက်ဳိးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ
ၾကမ္းက်ဳိးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ

ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေပါင္းမ်ားစြာတို႔က ဤသံခ်ပ္ကို ထိုးၾကသျဖင့္ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္တို႔လည္း ဘယ္သူ႔ကို ဘာမွ် အေရးယူ၍ မရေတာ့ေခ်။ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ဟု တရားခံေဖၚ၍ မရေခ်။ ဤနည္းျဖင့္ ရက္ေတြကုန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၄၅ ဧၿပီ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ နံနက္ ၉ နာရီေလာက္၊ ဂ်ပန္တပ္မ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေနာက္တေန႔တြင္ ထြက္ခြါရေတာ့မည္။ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔ကလည္း ဂ်ပန္ႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ လိုက္ရေတာ့မည့္ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔ ခ်က္ခ်င္းစည္းေဝးေတာ့မည္ဟု သခင္ႏုထံမွ က်ေနာ္ သိရသည္။ သူက ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး၊ က်ေနာ္က ႏုိင္ငံျခားေရးအတြင္းဝန္ ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔ နံနက္တြင္ ကိုလွေမာင္ (သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း) ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ စိတ္အပူၾကဆုံးမွာ ကိုဗေဆြကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ မေျပာင္းမီ ဂ်ပန္ဖမ္းထားေသာ ကိုဗေဆြကို လြတ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္လွ်င္ ဂ်ပန္အသတ္ခံရမွာ ေသခ်ာသည္။ ကိုဗေဆြကို ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔ႏွင့္ ေခၚသြားႏုိင္ခြင့္ ဂ်ပန္ကို ေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥကို ေခါင္းေဆာင္ရန္ ကိုလွေမာင္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ သခင္ျမကို ခ်ဥ္းကပ္ရာ သခင္ျမက ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ျဖစ္ေနသည္။ ဂ်ပန္ကို သူ မေျပာရဲသလို ျဖစ္ေနသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ သခင္ႏုထံ ေျပးၾကရသည္။ သခင္ႏုက ဤကိစၥမ်ဳိးတြင္ ရဲေဘာ္စိတ္ အျပည့္ရွိသည္။ တက္ၾကြမႈအျပည့္ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္း ေဒါက္တာဗေမာ္ထံ ေခၚသြား၍ ကိုဗေဆြအတြက္ ဂ်ပန္ကို ေျပာေပးရန္ ပူဆာသည္။ ေဒါက္တာဗေမာ္ သေဘာတူသည္။] - တဲ့။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ မွတ္စုအရဆိုရင္ - ၂၃ ရက္ေန႔ ဂ်ပန္ေတြ ရန္ကုန္က ဆုတ္ခြါအၿပီး တရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္အတြင္း ဦးဗေဆြ လြတ္လာခဲ့တဲ့အတြက္ ဧၿပီ ၂၄ ဝန္းက်င္ခန္႔မွာ ဦးဗေဆြ လြတ္လာခဲ့တယ္လို႔ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာ ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဦးဗေဆြအတြက္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေဆာင္ေပးေနခဲ့ရလို႔ပါလဲ။ ဦးဗေဆြ အဖမ္းခံရတာက မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွ၊ အဲဒီမတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က ဧၿပီ ၂၂ အၾကား ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာေတြလုပ္ေနပါသလဲ။ တကယ္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေနာက္ဆုံးရက္ သတ္မွတ္လိုက္တာက မတ္လ ၂၇ ရက္။ မတ္လ ၂၇ အၾကား တာဝန္က် တိုင္း ၆ ကို သြားရမွာက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း။ မသြားဘဲ ပထမေတာ့ သခင္ျမအတြက္ ဂ်ပန္အလိုေတာ္ရိ ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေနခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဦးဗေဆြ ၂၉ ရက္ေန႔ အဖမ္းခံရၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္လို႔ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။ အဲဒီမတ္လ ၂၉ နဲ႔ ဧၿပီလၾကားမွာ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မယ္မယ္ရရ ဘာမွလဲ လုပ္ခဲ့တာ မေတြ႔ရဘဲ၊ ဂ်ပန္ဆုတ္ခါနီး တရက္အလိုမွ သခင္ႏုအကူအညီ- ေဒါက္တာဗေမာ္အကူအညီ ယူခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲကပဲ သမိုင္းေၾကာင္းေရးသူ သခင္တင္ျမ၊ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္- စတဲ့ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာေနခဲ့ရတယ္၊ တိုင္း ၆ ကို မသြား၊ ရန္ကုန္မွာ ဦးဗေဆြနဲ႔ တြဲဖက္တာဝန္ေပး - စသျဖင့္ စသျဖင့္ အတိုခ်ဳပ္ ေရးသားေဖၚျပ မွတ္တမ္းတင္ေပးထားၾကတာေတြဟာ အျဖစ္မွန္နဲ႔ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျမႇင့္တင္ေပးထားဘိသကဲ့သို႔ေတာင္ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ထားပါေတာ့။ က်ေနာ္က အဲဒီလို အခ်က္အလက္ေတြအရ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ဦးဗေဆြနဲ႔တြဲၿပီး ရန္ကုန္တာဝန္ခံမ်ား ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေရးခဲ့တာဟာ ဘာမ်ား မွားပါသလဲ။ လုံးဝ လုံးဝကို မမွားပါ။

အဲဒီလိုေတြၾကားထဲကပဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ မေက်ႏုိင္ မခ်မ္းႏုိင္ ကပ္သပ္ေျပာေနတာဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ပါလဲ။ ခရစ္တီကယ္ ေတြးေခၚမႈ ရွိခဲ့ရင္ေပါ့ - ဆိုၿပီး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း - တိုင္း ၆ မသြားတာကို၊ သခင္ဗဟိန္း - တိုင္း ၁ မသြားတာနဲ႔ပါ ယွဥ္ထိုးၿပီး ညီမွ်ျခင္းခ် ျပသလို လုပ္လာတာကေတာ့ ကမ္းကုန္ေအာင္ မသိသားဆိုးဝါးမႈပါပဲ။ ဦးပုညရဲ႕ အဆိုမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာရရင္ - ‘မိုးၾကိဳးနဲ႔ အီးသံလို ခရီးမွန္ ကြာလြန္းလွေလး - ’ လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ။

ဒုတိယတခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက စစ္တိုင္းႏုိင္ငံေရးမႉးေတြဟာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ၾကတယ္-ဆိုတဲ့ အတိုခ်ဳပ္ ေရးသားခ်က္အေပၚ မေက်ႏုိင္ မနပ္ႏို ျဖစ္ေနရတာကလဲ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့ - သူ႔အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအတြက္ အေသအလဲ ကာကြယ္ေနတဲ့သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီက ျဖစ္ေနေတာ့ တန္းတူထပ္မွ် လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက - ‘ထိုေၾကာင့္ အခ်က္အလက္အမွန္က ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ တိုင္း ၆ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီက သခင္ခ်စ္က တိုင္း ၄ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီက ဦးဗေဆြၾကီးက ရန္ကုန္ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဝင္းတင့္ထြန္းေရးတဲ့ တိုင္းႏုိင္ငံေရးမႉးမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္ၾကသည္ဆိုသည့္အခ်က္ မမွန္၊ အဓိပၸာယ္မရွိပါ။’ လို႔ တြင္တြင္ေအာ္ေနရွာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ’ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီလို႔ တြင္တြင္ေအာ္ေနတဲ့အေပၚ က်ေနာ္က ထပ္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဘယ္မွမသြား၊ ဦးဗေဆြက မတ္လ ၂၉ ကတည္းက ဂ်ပန္အဖမ္းခံထားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဂ်ပန္ ရန္ကုန္က ဆုတ္သြားမွသာ ျပန္လြတ္လာ၊ တျပည္လုံး အၾကီးအက်ယ္ ခ်ေနၾကစဥ္တေလွ်ာက္ မပါႏိုင္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ခ်စ္တေယာက္ပဲပါ။ သခင္ခ်စ္တေယာက္ေတာင္ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ’ က ဆိုတာ ဆိုင္းဘုတ္သေဘာမွ်သာပါ။

အႏွစ္သာရက်က် ေျပာရလွ်င္ - ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္၊ ဒါေၾကာင့္ တကယ္တိုက္ေနၾကတဲ့ တကယ့္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးအတြင္းမွာ စစ္တိုင္းႏိုင္ငံေရးမႉးေတြဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းလို႔ အတိုခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ေရးလိုက္တာဟာ အမွားလို ့ မဆိုႏုိင္။ တကယ္လို႔ ေနာင္မွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က သည့္ထက္သည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိေအာင္ ျဖည့္စြက္ခ်င္တယ္ဆိုပါက ‘ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းလိုလို ျဖစ္တယ္’ ဆိုၿပီး ‘လိုလို’ ႏွစ္လုံးတည္းပဲ ထည့္ၿပီး ျပင္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ စာအုပ္မွာ ‘ရည္စူး ပန္ၾကား အမွာစကား’ မွာ ေနာင္မွာ ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ ျဖည့္ဆည္းသြားပါ့မယ္-လို႔ ၾကိဳတင္ေဖၚျပထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္က ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ-ဆိုကာက အခုခ်ိန္အထိ ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ - သခင္ျမနဲ႔ အရင္းႏွီးဆုံး ရဲေဘာ္လဲျဖစ္၊ အာဇာနည္ေန႔တိုင္း - သခင္ျမအတြက္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား ေဟာင္းၾကီးေတြကို ဖိတ္ၾကားၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း သူ႔အိမ္မွာ ဆြမ္းေကြ်းလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ သခင္ခင္ေအာင္ (သာယာဝတီ) ကိုယ္တိုင္က သခင္ျမရဲ႕ ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္ေန႔ က်င္းပပြဲမွာ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီကို သခင္ျမက ဖြဲ႔ခဲ့တာလား’ ဆိုတဲ့ တစုံတဦးရဲ႕ အေမးကို ‘အဲဒီကိစၥက ႐ႈပ္ေထြးေနတယ္၊ ဘာမွ အတိအက်ေျပာလို႔ မရဘူး၊ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ဘယ္သူမွ ဘာမွ ထင္ထင္ရွားရွား ေျပာခြင့္ လုပ္ခြင့္ ရတာမဟုတ္ဘူးဗ်’ လို႔ ေျဖခဲ့ရဖူးတာ ရွိပါတယ္။ ၁၉၉၇၊ ဒီဇင္ဘာ၊ မိုးဂ်ာနယ္ - တကၠသိုလ္စိန္တင္ရဲ႕ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး သခင္ျမ ႏွစ္တရာျပည့္ ေဆာင္းပါးမွာ ပါပါတယ္။

အဲဒီ သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စုထဲမွာ ပါတဲ့ - သခင္ခင္ေအာင္ပါပဲ။ မတ္လ ၂ဝ ရက္ေန႔ခန္႔မွာ သခင္ျမအိမ္မွာေနတဲ့၊ သခင္ျမရဲ႕ အတြင္းဝန္ကေလးျဖစ္တဲ့ သခင္ခင္ေအာင္ဟာ သူ႔အေဖ ကာလဝမ္းေရာဂါဆန္ဆန္ ျဖစ္ေနလို႔ သာယာဝတီကို ခ်က္ခ်င္းသြားရမယ္ဆိုၿပီး၊ သခင္သန္းထြန္းရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္တာဝန္ေပးထားခ်က္အရ၊ သာယာဝတီဘက္ကို ေလထီးဆင္းၾကမယ့္ သူေတြအတြက္ အစီအစဥ္လုပ္ဖို႔ သခင္ျမေဘးကေန သခင္ျမကို ထားခဲ့ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေျပးသြားခဲ့တဲ့ သူဟာ ဒီသခင္ခင္ေအာင္ပါပဲ။ သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ေခတ္တိုင္းေခတ္တိုင္း အဖမ္းမခံ ေထာင္မက်ခဲ့ရဖူးတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကိုကိုးကြ်န္းလဲ အပို႔ခံခဲ့ရဖူးၿပီး၊ နဝတ-နအဖ ေခတ္မွာလဲ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ားအဖြဲ႔မွာ တဦးအပါအဝင္ ျဖစ္ခဲ့ရင္း အသက္ ၉ဝ ေက်ာ္မွ ဆုံးသြားခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ နဝတ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္ထံ သခင္ဗသိန္းတင္ရဲ႕ ေပးစာကို ပို႔ခဲ့သူလို႔လဲ အေျပာခံခဲ့ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ျမေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေျမေအာက္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ခ႐ုိင္အဖြဲ႔ခြဲ ၂ဝ မွာ သာယာဝတီခ႐ုိင္ရဲ႕ နံပါတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ယူခဲ့သူလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက ေျမေအာက္အဖြဲ႔မွာ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ခဲ့တဲ့ သခင္ခင္ေအာင္ကေတာင္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ ေပၚေပါက္လာမႈဟာ ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဘက္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ - လွ်ဳိ႕ဝွက္ရပ္တည္ေနရတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ တရားဝင္ ရပ္တည္ေနတဲ့ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးၾကားမွာ ေတာ္လွန္တက္ၾကြတဲ့ သူေတြကို စုစည္းဖို႔ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ’ ကို ဖြဲ႔လိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ -ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးလုပ္ေနတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ အေရးေတာ္ပုံပါတီမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ယူလိုက္တာ ျဖစ္သလို၊ သခင္ဗဟိန္းတို႔ အာအီးတီ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔လို ကြန္ျမဴနစ္ေတြလဲ စတင္ဖြဲ႔စည္းစဥ္က ပါေနတာျဖစ္တယ္။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္က အိႏၵိယေရာ၊ ဗမာျပည္မွာပါ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တရားဝင္ ေထာင္လို႔မရဘူး။ အဲဒီေခတ္က ဂရိတ္ၿဗိတိန္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (CPB) ပါတီက ကမကထျပဳဖြဲ႔မွ တတိယကြန္ျမဴနစ္ အင္တာေနရွင္နယ္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းအရ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ CPB က တရားမဝင္ပါတီ။ ဗမာျပည္မွာ တရားဝင္ပါတီက တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး၊ CPB နဲ႔ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးၾကားမွာ တက္ၾကြတဲ့သူေတြကို စုစည္းဖို႔ အေရးေတာ္ပုံပါတီကို ဖြဲ႔လိုက္တဲ့အခါမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြေရာ၊ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္သူေတြပါ ပါလာတယ္။ မာ့က္စ္ဝါဒသမားေရာ၊ မာ့က္စ္ဝါဒ ဆန္႔က်င္သူေတြပါ ပါလာတယ္။ ဆရာခ်စ္က မာ့က္စ္ဝါဒယုံၾကည္သူအျဖစ္ ပါလာတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက မာ့က္စ္ဝါဒ ဆန္႔က်င္သူအျဖစ္နဲ႔ ပါလာတယ္။ အေရးေတာ္ပုံပါတီကေတာ့ အေရးေတာ္ပုံပါတီပဲ။

၁၉၄၄ ေအာက္တိုဘာ လဆန္းထဲမွာ သခင္ခ်စ္အပါ - ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ဟာ ေဒးဒရဲနယ္မွာ ခိုေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္သခင္စိုးဆီ သြားေတြ႔ၾကၿပီး၊ ၁၉၄၄ ခု ေအာက္တိုဘာ ၃ ရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔ ‘ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦး’ ဆိုတာ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ၾကတဲ့အခါ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီဆိုတဲ့ နာမည္ကိုေတာင္ ဖ်က္လိုက္ၿပီး တပါတီတည္းအျဖစ္၊ ‘ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္)’ ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ခံယူလိုက္ၾကေၾကာင္း ေက်ညာခ်က္ေတာင္ ထုတ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အဲဒီအေခါက္မွာ ေခါင္းေဆာင္သြားခဲ့သူဟာ ဆရာခ်စ္ (သခင္ခ်စ္) ပါပဲ။ အဲဒီလို တပါတီတည္းလုပ္ေရးကို သေဘာတူခဲ့ၾကတာအေပၚ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းေတာင္ တအံ့တၾသ ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ မွတ္စုထဲမွာ - စာမ်က္ႏွာ ၁၄ မွာ - ‘က်ေနာ္တို႔သည္ သခင္ခ်စ္၊ ဗိုလ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီးတို႔အုပ္စုက မိမိတို႔အဖြဲ႔ၾကီး (ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံအဖြဲ႔) ကို ဖ်က္သိမ္းသည္အထိ သေဘာတူခဲ့သည္ကို အံ့ၾသမိသည္။’ လို႔ေတာင္ ေရးထားပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွ သခင္စိုးရဲ႕ မိုက္လုံးၾကီးမႈနဲ႔ ဒီဇင္ဘာမွာ ဒီသေဘာတူညီခ်က္ကိုလဲ ဖ်က္သိမ္းပစ္ခဲ့တာဟာ ကိစၥတခုျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ခ်စ္ဟာ မာ့က္စ္ဝါဒီလဲျဖစ္တာေၾကာင့္၊ အဲဒီကာလကတည္းက ဆိုင္းဘုတ္ကသာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံနဲ႔ ဆက္က်န္ေနၿပီး သူ႔အေသြးအသားက ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ေနၿပီလို႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဆိုင္းဘုတ္ တရားဝင္ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဘက္ကို လုံးဝ ေရာက္ရွိလာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ႏုိင္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက က်ားကုတ္က်ားခဲေျပာေနတဲ့ ေနာက္ဆုံးတခ်က္က သခင္ဗဟိန္းနဲ႔ သခင္တင္ျမ ကိစၥပါ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက - ‘သခင္တင္ျမ ျပႆနာကို ၾကည့္ရင္လဲ က်ေနာ့္အယူအဆကေတာ့ တေယာက္ေယာက္က ဝင္းတင့္ထြန္းလို အေစာၾကီး ေျပာင္းေရးလိုက္တယ္လို႔ သံသယရွိတယ္’ တဲ့။ ၾကည့္စမ္း ဘယ့္ေလာက္ ေအာက္တန္းက်လိုက္တဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ပါလဲ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ တန္ေအာင္သာ တုံ႔ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ အဲဒီလို ေအာက္တန္းက်က် လုပ္တတ္တာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းပဲ ရွိလိမ့္မယ္-လို႔။ သူ႔မ်ားဒိုင္ယာရီကို သူမ်ား ေရခ်ဳိးသြားေနတုန္း ခိုးဖတ္တာ၊ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီးေပးဖို႔ ဦးႏုကို မ်က္ရည္ထြက္ၿပီး ငိုျပတာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္းၾကား တို႔မီး႐ႈိ႕မီးလုပ္ၿပီး ‘ေအာင္ၿပီ ေအာင္ၿပီ’ လို႔ ေအာ္ၿပီး ဝမ္းသာအူျမဴးျဖစ္ခဲ့တာ - ဦးႏုရဲ႕ တာေတစေနသားကိုပဲ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔အတၱေနာမတိနဲ႔ မကိုက္ေတာ့ - က်ေနာ္ ကိုးကားရွင္းလင္းျပခဲ့တဲ့ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး သမိုင္းစာအုပ္ၾကီးထဲက အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာင္ ကေရာကမယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ သခင္ၾကီးေတြ ရာနဲ႔ခ်ီ ေရးသားျပဳစုထားတဲ့ စာအုပ္ၾကီးကိုေတာင္ စာမ်က္ႏွာ ၅၇၇ ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး - ‘စာစီစာကုံးဆန္ဆန္ ေရးသားျခင္းသာ ျဖစ္တယ္’ တို႔ ‘ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေရးသားထားတဲ့ ေလသံမရွိ’ တို႔ ဆိုၿပီး လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေရးတာကိုေတာင္ ေသခ်ာဖတ္ဟန္မတူပါ။ ‘ဖတပလဖြဲ႔ေတာ့ သခင္သိန္းေဖက အိႏၵိယမွာပါ။ သခင္ၾကီးေတြေကာ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ရွိလို႔လား’ တဲ့။ လက္ရွိ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားၾကီးမ်ား အဖြဲ႔က သခင္သိန္းေဖတို႔လဲ ပါတယ္ဆိုတာ၊ ေမးၾကည့္ခ်င္ ေမးၾကည့္ႏုိင္ဖို႔ ေျပာတာကို၊ ထိုးႏွက္ခ်င္ေဇာအားနဲ႔ ဘာကိုမွ ခြဲခြဲျခားျခား မသိႏုိင္ေတာ့သလိုပါပဲ။ ဦးျမဟန္ရဲ႕ သမိုင္းအဘိဓာန္စာအုပ္ကိုပါ ပူးတြဲေဖၚျပေပးလိုက္ျပန္ေတာ့လဲ ‘ဦးျမဟန္ရဲ႕ သုေတသနျပဳမႈ မည္မွ် ေသခ်ာတိက်တယ္ကို က်ေနာ္မသိပါ’ လို႔ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္တယ္။ စာေတြကို ေတာ္ေတာ္ကို ဖတ္သေယာင္ေယာင္ ေျပာၿပီး အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြကိုေတာင္ မသိဘူး ျဖစ္ေနတာက ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းပါ။ သခင္ၾကီးေတြ ယူထားတာက ‘သခင္တင္ျမ’ မပါခင္၊ အရင္ဆုံး ပထမဆုံးက်တဲ့ ‘ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္’ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္လိုက္တဲ့ အစည္းအေဝးပါ စာရင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ၾကီးေတြက ပထမဆုံးလို႔ ေျပာတာပါ။ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၂၃ ရက္ေန႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ အစည္းအေဝးက ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္လိုက္တဲ့ စာရင္းပါ။ သခင္တင္ျမရဲ႕ တိုင္းၾကီး ၁ဝ တိုင္းပါ စာရင္းက ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ပါတယ္။ ၁၉၄၅ မတ္လ ၁ ရက္ကေန ၃ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပတဲ့ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ့ ‘ဦးစီးအဖြဲ႔’ စာရင္းပါ။ ေနရာကေတာ့ ဦးထြန္းျမတ္လမ္းေဒါင့္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္မွာပါပဲ။ ပထမဆုံးဟာ ၂၃-၈-၁၉၄၄ အစည္းအေဝးစာရင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သခင္ၾကီးေတြကလဲ အဲဒါကိုပဲ အဓိက ပထမဆုံးအျဖစ္ ယူခဲ့တာျဖစ္သလို၊ သူ႔စာအုပ္ကို ၅ ႏွစ္ၾကာ သုေတသနျပဳၿပီးမွ ေရးသားထားတဲ့ ဦးျမဟန္ကလဲ အဲဒီအတိုင္း ယူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝင္းတင့္ထြန္းကလဲ အဲဒီအတိုင္း ယူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း - ထိကပါး ရိကပါးျပဳၿပီး စြပ္စြဲေနသလို၊ မသိသားဆိုးဝါး မိုက္မဲလြန္းလွစြာ တဖက္သတ္ စြပ္စြဲေျပာဆိုေနသလို မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းေလာက္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ အကိုးအကားအျဖစ္ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ ၂ဝဝ၄ စာေပဗိမာန္ကထုတ္တဲ့ ‘ဖိုးေအာင္ေလး’ ရဲ႕ “ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈ ရက္စဥ္သမိုင္း” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ရွာၾကည့္လိုက္ပါ။

က်မ္းကိုးဆိုတာ ဘယ္လို၊ သုေတသနဆိုတာ ဘယ္လို - ဆိုၿပီး ကိုယ့္ဆႏၵနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္အတၱေနာမတိနဲ႔ကိုယ္ -ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာေနတာကိုလဲ စာေတြ ရွည္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ စာဖတ္သူေတြကို အားနာလွၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အေသးစိတ္ မတုံ႔ျပန္လိုေတာ့ပါဘူး။ သမိုင္းေတြ ေရးတဲ့အခါမွာ အကယ္ဒမစ္ဆန္ဆန္ ေရးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေအာက္ေျခမွတ္စု (Foot note) ၊ က်မ္းဆုံးမွတ္စု (End note) ၊ နံေဘးမွတ္စု (Marginal note) ေတြ ပါကို ပါရပါမယ္။ က်မ္းေတြ - သမိုင္းေတြမွမဟုတ္၊ လိုအပ္တဲ့ စာတမ္းေတြ ေဆာင္းပါးေတြမွာ အဲဒီလို မွတ္စုေတြပါ သုံးႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ျငင္းစရာမလိုပါ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ဳိးစုံေၾကာင့္ -အဲဒီလို ကိုးကားမွတ္စု (Note) ေတြကို မထည့္ႏုိင္ဘဲ အဆုံးက်မွ က်မ္းကိုးစာရင္း၊ ရည္ညႊန္းကိုးကားစာရင္းေတြပဲ ထည့္သြင္းျပဳစု ထုတ္ေဝေနရတာေတြလဲ - ဗမာျပည္မွာ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းတို႔၊ ဦးျမဟန္ရဲ႕ ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓာန္တို႔ဟာ ေနာက္ဆုံးမွ က်မ္းကိုးစာရင္း ထည့္ၿပီး ထုတ္ေဝခဲ့ရတာေတြပါ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရမ္းရမ္းကားကား ေျပာသလို ဘာအဓိပၸာယ္မွ မရွိဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒီေတာ့ အခုေနာက္ဆုံး ေျပာပါေတာ့မယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး၊ ‘အေရးထား တုံ႔ျပန္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ’ ‘သူက အခုလိုေျပာႏုိင္ဖို႔တမင္ စင္ရွာေနတာမွာ၊ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ အထေျမာက္ေအာင္၊ တန္းထားၿပီး တုံ႔ျပန္မေနပါနဲ႔’ လို႔ အသီးသီး ေျပာၾကဆိုၾက ေစတနာနဲ႔ သတိေပးၾကတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္ - စတဲ့ စတဲ့ ျပည္ပေတြကေန ေျပာၾကတာလဲ ရွိသလို၊ အနီးအနားကေန ေျပာၾကတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို က်ေနာ္ ကတိေပးလိုက္ၿပီးသား ျဖစ္သလို က်ေနာ္ကလဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ပကတိ႐ုပ္ပုံမွန္ကို အတိုင္းသား ျမင္ေနရၿပီးသား ျဖစ္တာေၾကာင့္တေၾကာင္း၊ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပထမတုံ႔ျပန္ခ်က္တုန္းကတည္းက ေျပာထားၿပီးသား - ကေန႔လို ကာလၾကီးမွာ ‘အဓိက ေပ်ာက္’ ‘ဘုံရန္သူ ေပ်ာက္’ ျဖစ္ေစၿပီး ‘ပလုံစီ အျမႇဳပ္ထရမယ့္ ကိစၥေတြကို တကယ္ကို မလုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ပါ၊ က်ေနာ္ဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို တန္းထားတုံ႔ျပန္ဖို႔ သေဘာထား မရွိေတာ့ပါ။ အခု ေနာက္ဆုံး တုံ႔ျပန္ခ်က္အျဖစ္ တုံ႔ျပန္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

စာ႐ႈသူမ်ားကိုလဲ ေတာ္ေတာ္ကို အားနာမိပါတယ္။ ဒါဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေနာက္ဆုံး တုံ႔ျပန္ခ်က္ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ - ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာက ဒါေလာက္ တတ္တယ္ သိတယ္ နားလည္တယ္ လုပ္ေနမယ့္အစား၊ စာတအုပ္ ေပတအုပ္ျဖစ္ေအာင္ အရင္ဆုံး ေရးသားထုတ္ေဝၾကည့္ပါဦး။ ပထမဆုံးအေနနဲ႔ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ‘ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း’ တို႔ ‘၁၉၃၆ - ၁၉၄၅ ေျမေအာက္ သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စု’ တို႔ကိုပဲ စာအုပ္အျဖစ္၊ လူေတြၾကား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ခ်ထား ထုတ္ေဝလိုက္ပါလို႔လဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ေျပာထားတယ္ - ‘ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို (မုန္း) လို႔ ရပါတယ္။ (မုန္း) ခြင့္ ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို (မုန္း)တာနဲ႔ ရာဇဝင္ထဲက ဆြဲႏႈတ္ဖို႔ မလုပ္ေကာင္းပါ’ ဆိုတာကိုလဲ ေနာက္ဆုံး ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ခ် - စိတ္ခ် - ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ရာဇဝင္ထဲက ဆြဲမႏႈတ္ပါ။ ရာဇဝင္ထဲကို ထားခဲ့မွာပါ။ သမိုင္းဧည့္ခန္းေဆာင္ထဲမွာ ျဖစ္မလား၊ သမိုင္းျပတိုက္ထဲမွာ ျဖစ္မလား၊ သမိုင္းအမႈိက္ျခင္းေတာင္းထဲမွာ ျဖစ္မလား -ဆိုတာကေတာ့၊ ျပည္သူလူထုၾကီးကပဲ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ေပးၾကမွာပါ။ သမိုင္းေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ၾကမယ့္ ေနာင္မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြကပဲ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေနရာေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ေပးၾကမွာပါ။

ဒါ - ေနာက္ဆုံး တုံ႔ျပန္ခ်က္ပါပဲ။