ရန္ ကုန္တိုင္း လိႈင္သာယာ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ စက္႐ံု အလုပ္သမားမိသားစု အမ်ားဆံုးေနထိုင္ရာ စက္မႈဇုန္ အမွတ္ (၃)ႏွင့္ (၄) တြင္ ေဒသခံ အာဏာပိုင္မ်ားက ေငြေၾကးယူ၍ လက္ခံမႈျဖင့္ ပ်ံက်က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူ မ်ားျပား လာလ်က္ရိွေၾကာင္း သိရသည္။စက္႐ံုႀကီးမ်ား၏ အုတ္နံရံေဘး ကပ္လ်က္လည္းေကာင္း၊ ကြက္လပ္က်ယ္မ်ား၌လည္းေကာင္း ပ်ံက်က်ဴးေက်ာ္ေနအိမ္မ်ား စုဖြဲ႔ ေနထိုင္လ်က္ရိွရာ စက္မႈဇုန္အမွတ္(၄) ဆိပ္ကမ္းသာ လမ္းတေလွ်ာက္မွ ေညာင္တုန္း တံတား အေျခအထိ၊ က်န္စစ္သား အိမ္ရာ မ်ား အနီး၊ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ လမ္းနံေဘး၊ ၀က္မစြပ္ ၀န္ေထာက္လမ္း၊ ဦးတ႐ုတ္ႀကီး လမ္း၊ ျမသဇင္လမ္း ႏွင့္ လိႈင္ျမစ္ကမ္းနံေဘး သဲကြင္းမ်ား၌ ေထာင္ခ်ီ ရိွႏိုင္သည္ဟု စက္မႈဇုန္ ၀န္ထမ္းမ်ားက ေျပာသည္။
“၁၀ ေပ ပတ္လည္ အခန္းက်ဥ္းေလးေတြပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ကြက္လပ္ရိွသေလာက္ အဖီဆြဲ၊ ခ်ဲ႕ေဆာက္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ျပန္႔ လာၾကတယ္။ ေျမယာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒကလည္းမရိွေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ပ်ံက်ေနအိမ္ေတြ တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ ပိုမ်ားလာ ပါ တယ္”ဟု လိႈင္သာယာ ေရဥကၠံ ေက်း႐ြာ ေဒသခံ တဦးက ဆိုသည္။
ထိုသို႔တည္ေဆာက္ ေနထိုင္ခြင့္ရရန္ ေရဥကၠံ ရပ္ကြက္ ေအးခ်မ္း သာာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႕(ရယက)႐ံုးသို႔ လစဥ္အခြန္ေငြ ၄၀၀၀ က်ပ္ ေပးသြင္းရေၾကာင္း၊ သတ္မွတ္ရက္ အတြင္း ရယက အဖြဲ႕၀င္မ်ားက လာေရာက္ေတာင္းခံေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ပ်ံက်က်ဴးေက်ာ္ေနအိမ္မ်ားအား ၿမိဳ႕နယ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ(စည္ပင္)မွ လာေရာက္ ဖ်က္သိမ္းမည္ဆိုက ဆိုင္ရာ ရယက မ်ားက ႀကိဳတင္ အသိေပးေၾကာင္း က်ဴးေက်ာ္ပ်ံက် ေနအိမ္တအိမ္ကလည္း ေျပာျပသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ရယက ရာအိမ္မႉးတဦးသည္ ၎ေကာက္ခံနယ္ေျမ မဟုတ္ဘဲ လစဥ္ေၾကး ၀င္ေရာက္ေကာက္ခံျခင္းေၾကာင့္ ျပႆနာျဖစ္ကာ တာ၀န္မွ ဖယ္ရွားခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းစက္မႈဇုန္မ်ားအတြင္း အေဆာင္ေနသူ တဦးက“ဇုန္ ၃ - ၄ အတြင္း လူေနေဆာင္ေတြမွာ လူတဦးေက်ာတခင္းစာ ၃၀၀၀ က်ပ္၊ လူ ၄ ေယာက္စာ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အခန္းတခန္း ၁၈၀၀၀ က်ပ္၊ က်န္စစ္သား အိမ္ရာ၊ န၀ေဒး အိမ္ရာေတြမွာ လူတဦး ၁၀၀၀၀ က်ပ္ခန္႔ အခန္းခ ေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ တလ ၄၀၀၀ က်ပ္သာေပးသြင္းၿပီး မိသားစုေနလို႔ရတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ေနအိမ္ေတြ တႏွစ္ထက္ တႏွစ္ သိပ္သည္းလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ေနအိမ္မ်ား၌ အဖီဆြဲျခင္း၊ သီးပင္စားပင္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ ၾကက္ ဘဲ ၀က္ ေမြးျမဴျခင္း၊ ေစ်းဆိုင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္းႏွင့္ တခ်ိဳ႕မွာ လိုင္းခန္း ငွားစားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ မ်ားျပားလာျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားအၾကား ေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။
ရာဘာ၊ ပလတ္စတစ္ အပါအ၀င္ စက္႐ံု၏ စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းမ်ားကို အေျခခံ၍ လည္းေကာင္း၊ လိႈင္ျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ရိွ ေက်ာက္၊ သဲ လုပ္ငန္းမ်ားမွ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္အကိုင္ေပါမ်ားျခင္း တို႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဤသို႔ ပ်ံက်ေနထိုင္သူမ်ားလာျခင္း လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု သိရသည္။
“စက္မႈဇုန္ရဲ႕အေဆာင္ေတြ၊ က်ဴးေက်ာ္ ေနထိုင္သူေတြဟာ တပတ္တႀကိမ္ ဧည့္စာရင္းတိုင္ၾကရတယ္၊ ၄ ပတ္ျပည့္ရင္ စာရြက္ စာ တမ္းဖိုး ၁၀၀ က်ပ္ ေပးသြင္းၾကရတယ္”ဟု ေရဥကၠံေက်းရြာ အေဆာင္ေနသူ တဦးက ဆိုသည္။
ေပ ၂၀ x ေပ ၆၀ အက်ယ္ရွိ အေဆာင္တခုတြင္ အိမ္ေထာင္စု၂၀ ခန္႔ အခန္းဖြဲ႕ ေနထိုင္ၾကသည့္အတြက္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ေန အိမ၊္ အေဆာင္မ်ားအတြက္ တလ ဧည့္စာရင္းေၾကး က်ပ္ သိန္း ၃၀ ႏွင့္အထက္ ရိွႏိုင္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။
စက္မႈဇုန္မ်ားအတြင္း က်ဴးေက်ာ္ပ်ံက်ေနအိမ္မ်ား သိပ္သည္း ထူထပ္လာျခင္းမွာ နယ္ၿမိဳ႕ ေက်းလက္ေဒသမ်ားရိွ ေတာင္သူမ်ား အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းသစ္မ်ား ရွားပါးလာျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံး၍ ေၾကြးသံသရာ လည္ျခင္း၊ လယ္ေျမမ်ား အဓမၼ အသိမ္းခံရျခင္း၊ ထို႔အတြက္ တရားဥပေဒ၏ အကာအကြယ္ကို မရရိွျခင္း၊ ေဒသ သဘာ၀အရ ျဖစ္ထြန္းေသာ သီးႏွံထက္ အာဏာပိုင္တို႔အလိုက် ကန္႔သတ္သီးႏွံကိုသာ စိုက္ပ်ိဳးေနရျခင္း၊ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ က်ဆင္းလာသည့္ သီးႏွံအထြက္ႏႈန္းမ်ားအေပၚ မိသားစု ဆက္လက္ရပ္တည္ရန္ခက္ခဲလာျခင္းမ်ားသည္ အဓိကက်သည့္အခ်က္မ်ား၌ ပါ၀င္သည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက ေျပာဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment