Wednesday, March 30, 2011

ကရင္နီျပည္နယ္ ေတာက်သည့္ ေက်းရြာမ်ား၌ တီဘီေရာဂါ အျဖစ္မ်ား

ေႏွာင္းလိႈင္

ကရင္နီျပည္နယ္ရိွ ၿမိဳ႕နယ္ ၅ ခုမွ ေတာက်သည့္ ေက်းရြာမ်ား၌ ေနထိုင္ေသာ လူထုမ်ားသည္ ေဆး၀ါး ကုသခံယူမႈ နည္းပါးသည့္အတြက္ တီဘီ ေခၚ အဆုတ္ေရာဂါ ကူးစက္ခံရသူ မ်ားျပားေနရေၾကာင္း ကရင္နီနယ္လွည့္ က်န္းမာေရးအဖြဲ႔က ေျပာသည္။

လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ တီဘီေရာဂါပိုးရိွသူ ၇ ဦး၊ ရွားေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၁၃ ဦး၊ ဒီးေမာ့ဆိုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၂၀ ဦး၊ ဖရူဆိုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၁၁ ဦး၊ ဖာေဆာင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၁၇ ဦးႏွင့္ ထိုၿမိဳ႕နယ္အားလုံးထဲတြင္ တီဘီေရာဂါပိုး ရိွသည္ဟု သံသယရိွသူ ၃၁ ဦးတို႔ကို ေတြ႔ရိွထားေၾကာင္း ကရင္နီနယ္လွည့္ က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ ခူဒယ္နီယာက ေျပာသည္။

က်န္းမာေရး ကုသမႈ ေတာရြာမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အခက္အခဲ ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ တကယ္ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး ခံစားမွသာလွ်င္ သူတုိ႔ ေဆးခန္းသြားၾကတယ္ေလ။ ဘယ္သူမွ သူ႔ကို ျပဳစုမယ့္လူ မရွိဘူး။ တကယ္တမ္း ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီကလူေတြ ေရာက္မွသာ သူတုိ႔က ေဆးမွဴးေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူ႔ဟာသူ ေနလုိ႔ရွိရင္ နည္းနည္းပါးပါး ျဖစ္ရင္ေတာ့ သူ႔ဟာသူ အဲလုိမ်ိဳးပဲ ႀကိတ္မွိတ္ခံစားရတာေပါ့” ဟု ခူဒယ္နီယာယ္က ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္ ေဘာလခဲႏွင့္ ဖာေဆာင္းၿမိဳ႕နယ္တို႔တြင္ တီဘီေရာဂါ ကူးစက္ခံရေသာ လူထု၏ အေရအတြက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အတိအက် မသိရိွရေၾကာင္း ဆက္ေျပာသည္။

ကရင္နီျပည္နယ္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ အမ်ားအားျဖင့္ စစ္ျဖစ္ပြားေသာ နယ္ေျမမ်ား ျဖစ္သည့္အျပင္ ေဆးေပးခန္းမ်ား မရိွျခင္း၊ ေဆး၀ါးပစၥည္းမ်ား ရရိွရန္ ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ လူထုမ်ားမွာ တီဘီေရာဂါ အျဖစ္မ်ားရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“နယ္လွည့္က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ေတြက သြားလုိက္လာလုိက္ ေနာက္ သူတုိ႔ကို ေဆးကုသလုိက္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ထြက္သြားလုိက္ ဆုိေတာ့ ပံုမွန္အၿမဲတမ္း ေဆးခန္း၊ ေဆးရံု ရွိသလုိမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔က ဒီလုိေရာဂါေတြ စြဲကပ္တာ မ်ားတယ္။ သက္သာရံုေလာက္ပဲ ရွိတာေပါ့။ ေပ်ာက္ကင္းသြားတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေလ” ဟု ကရင္နီလူမႈကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပင္မဌာန KSWDC ဒါရိုက္တာ ဖဲဘူးက ေျပာသည္။

တီဘီေရာဂါသည္ အဆုတ္တီဘီႏွင့္ ျပင္ပအဆုတ္တီဘီ ဟူ၍ အမ်ဳိးအစား ႏွစ္မ်ဳိး ရိွေၾကာင္း၊ အဆုတ္တီဘီသည္ ေမာပမ္းျခင္း၊ ညအိမ္ရာ၀င္ခ်ိန္တြင္ ေခြ်းထြက္ျခင္း၊ ေခ်ာင္းဆိုးပါက ေသြးပါတတ္ျခင္းႏွင့္ အစားေသာက္ပ်က္ျခင္းတို႔ကို ျဖစ္ေစတတ္ၿပီး ျပင္ပအဆုတ္တီဘီမွာ ဦးေဏွာဏ္အေျမွးပါး၊ ေက်ာရိုး၊ လက္ရိုး၊ ေျခရိုးႏွင့္ လည္ပင္းတို႔တြင္ အႀကိတ္အဖုမ်ား ထြက္ေစတတ္သည္ဟု က်န္းမာေရး ပညာေပး အစီအစဥ္တို႔မွတဆင့္ သိရွိရသည္။

“ေခ်ာင္းဆုိးတာက ႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္ အဲေလာက္ဆုိရင္ သူက ေပ်ာက္သြားရမယ္ အဲလုိ မေပ်ာက္ပဲနဲ႔ ေခ်ာင္းအၾကာႀကီး ဆုိးေနမယ္ဆုိရင္ အဲဒါဟာလည္း တီဘီေရာဂါလုိ႔ သံသယ ရွိႏုိင္တဲ့ လကၡဏာေပါ့ေလ။ အဲေတာ့ အဲလုိမ်ိဳးေတြနဲ႔ စၿပီးေတာ့ ေနာက္ပုိင္း သလိပ္ စစ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ သလိပ္ထဲမွာ တီဘီေရာဂါပိုးေတြ ေတြ႔တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ အတည္ျပဳရတာေပါ့ေလ” ဟု ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရိွ မယ္ေတာ္ ေဆးခန္းမွ ေဒါက္တာ သီဟေမာင္က ေျပာပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ တီဘီေရာဂါ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈ အမ်ားဆုံး ၂၂ ႏိုင္ငံထဲတြင္ ပါ၀င္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ေကာက္ယူရရိွထားေသာ စစ္တမ္းမ်ားအရ တီဘီေရာဂါပိုး ရိွေနသူေပါင္း ၃၀၀၀၀၀ ရိွေနေၾကာင္း၊ ယင္းအထဲက ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ကို စစ္ေဆးေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ျခင္း မရိွေသးဘဲ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၄ ရက္ေန႔က က်ေရာက္ေသာ ကမၻာ့တီဘီေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရးေန႔တြင္ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ WHO က ဆိုသည္။

No comments: