ဧရာ၀တီ
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကခ်င္ေဒသတြင္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ တုိက္ပြဲမ်ား ပိုမို အရွိန္ျမင့္လာေသာေၾကာင့္ ေဒသခံျပည္သူ ၃ ေသာင္းခန္႔ တို႔မွာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္ အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနၾကရသည္။
ထိုတုိက္ပြဲမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏုိင္ငံတကာကလည္း ေဝဖန္ေျပာဆိုမႈမ်ား ရွိလာေနသည္။ နယူးေယာက္အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္အဖြဲ႕ (HRW) က မၾကာေသးခင္ကပင္ ကခ်င္ေဒသရွိ ျပည္သူမ်ားအား ႏုိင္ထက္ကလူမျပဳရန္ ျမန္မာအစိုးရကို ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
တုိင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ စစ္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားေနျခင္းက ျမန္မာအစိုးရအတြက္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးႏွင့္ အာဆီယံဥကၠ႒ ရာထူးေနရာ လႊဲေျပာင္းရယူေရးတြင္ ႀကီးမားသည့္ ခလုတ္ကန္သင္းတခု ျဖစ္ေနေစသည္။
စစ္ဆုိသည္မွာ မည္သည့္ တစံုတေယာက္အတြက္မွ် အက်ိဳးမရွိသည့္အျပင္ တုိက္ပြဲတြင္ ပါဝင္သူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေသေၾကပ်က္စီးၾကရ ရံုမွ်မက ေျမဇာပင္အျဖစ္ ေဒသခံ ျပည္သူလူထုပါ ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ၾကရသည္ မဟုတ္ပါလား။
ထို႔အျပင္ စစ္အသံုးစရိတ္ ျဖည့္တင္း ၾကရေသာေၾကာင့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈဖူလံုေရး စသည့္ ႏုိင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး က႑မ်ားတြင္ သံုးရမည့္ ေငြမ်ား ေလ်ာ့ပါးကာ ေနာက္ဆံုး၌ တုိင္းျပည္လိုေငြ ျပၿပီး အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရေတာ့သည္။
ထို ျပႆနာမွာ ကမၻာႏွင့္အဝန္း စစ္ျဖစ္ပြားရာ ႏုိင္ငံတိုင္း ရင္ဆိုင္ရသည့္ ျပႆနာ တရပ္ျဖစ္သည္။
ကမၻာ့ထိပ္သီး အေမရိကန္ႏုိင္ငံကို ၾကည့္မည္ဆိုလ်င္ပင္ စစ္အသံုးစရိတ္မ်ားတြင္ ပိုမိုျဖည့္တင္းေနရ ေသာေၾကာင့္ အစိုးရ အသံုးစရိတ္ လိုေငြျပကာ စီးပြားက်ဆင္းမႈကို ရင္ဆုိင္ေနရေပသည္။
စစ္ပြဲမ်ားတြင္ စီးပြားျဖစ္သြားသူဟူ၍ လက္နက္ ကုန္သည္မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကုမၸဏီမ်ားသာ ရွိမည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပည္တြင္းစစ္သည္လည္း လြတ္လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္ အမ်ိဳးသား စိတ္ဝမ္းကြဲျပားရာမွ ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ အေျဖမရွာဘဲ လက္နက္ကိုင္ နည္းျဖင့္သာ အေျဖရွာခဲ့ရင္း အၾကမ္းဖက္မႈ၊ လက္စားေခ်မႈ သံသရာ ဝဲဂယက္တြင္ တဝဲလည္လည္ႏွင့္ ယေန႔တုိင္ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးေပ။
ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္တြင္းစစ္အတြင္း ႏွစ္ဘက္ ေသြးေျမက်ခဲ့ရသူမ်ား၊ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ျပည္သူလူထု၏ အသက္မ်ားမွာ စာရင္းမရွိေသာေၾကာင့္သာ အတိအက် မေျပာႏုိင္ေသာ္လည္း သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိေန ႏုိင္ပါသည္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္အင္အား ျဖည့္တင္းရန္ လံုးပမ္းေနရသည့္အတြက္ ျမန္မာျပည္၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အပါအဝင္ က႑အသီးသီး ခၽြတ္ၿခံဳက် ခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္ကို မ်က္ျမင္ခံစားေနၾကရၿပီ ျဖစ္သည္။
ႏွစ္ဘက္ေသေၾက ပ်က္စီးခဲ့ရ သူမ်ားကို ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္လည္း တုိင္းျပည္၏ ရတနာ၊ တန္ဖိုးထားစရာ လူငယ္မ်ား အဓိက ပါဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။
ျပည္တြင္းစစ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ခါးသီးေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားျဖစ္သည့္ ကေလးစစ္သား စုေဆာင္းမႈမ်ား၊ စစ္ပြဲအတြင္း အမ်ိဳးသမီး မ်ားအား အဓမၼ က်င့္ႀကံမႈမ်ား၊ ေပၚတာဆြဲကာ လူသားဒိုင္းအျဖစ္ စစ္ပြဲတြင္ အသံုးခ်မႈမ်ား စသည့္ လူမဆန္သည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားက တိုင္းျပည္ အတြက္ အလြန္ ရွက္စရာ ေကာင္းေသာ ျဖစ္ရပ္ မ်ားပင္။
အကယ္၍ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ ရည္မွန္း ထားသကဲ့သို႔ ကမၻာ့အလယ္တြင္ ျမန္မာျပည္အား ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ေခါင္းေမာ့ ေစခ်င္ သည္ ဆိုလွ်င္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္စဲရမည္။
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံေရးနည္းအရ အေျဖရွာရန္အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ရမည္။ အာဃာတမ်ား ခဝါခ်ကာ ႏွစ္ဘက္စလံုးက လက္ခံႏုိင္မည့္ အေျခခံေကာင္းမ်ား အုတ္ျမစ္ခ်ႏုိင္ေရးအတြက္ နည္းလမ္း ေကာင္းမ်ားကို ရွာေဖြရ ေပလိမ့္မည္။
အေျပာင္းအလဲကို လိုလားသည္ဆုိသည့္ ယခု အစိုးရသစ္သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္က ေပးခဲ့သည့္ အေမြဆိုး မ်ားအေပၚ သင္ခန္းစာယူသင့္ၿပီ။ ႏွစ္ဘက္ အက်ိဳးမရွိသည့္ တုိက္ပြဲမ်ားကို ရပ္စဲေရးအတြက္ အင္အားႀကီးသူ ဘက္က သေဘာထား ႀကီးျပျခင္းျဖင့္ တတုိင္း ျပည္လံုး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး ေၾကညာျခင္းက အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးဟု ယူဆသည္။
ျပည္တြင္းစစ္ပြဲအား မရပ္စဲႏိုင္ပါက တုိင္းျပည္ ထူေထာင္ေရးကို တမ်ိဳးသားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ စတင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ တိုင္းရင္းသား ညီေနာင္သားခ်င္းတို႔မွာလည္း ခါးသီးသည့္ စစ္ပြဲ၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကို ခံစားရင္း ဆက္လက္၍ လူလံုးမလွ ျဖစ္ေနၾက ရေတာ့ မည္ဟုသာ တင္ျပလိုက္ ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment