စပါးခြံကို ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္ နည္းပညာကို စမ္း သပ္ေအာင္ျမင္သူမွာ စစ္ေတြျမိဳ႕မွ ဆားလုပ္ ငန္းရွင္မ်ားအသင္း ဥကၠဌ ဦးသန္း၀င္း ျဖစ္သည္။
“ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခိုင္ျပည္မွာ သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းတီတဲ့ အတြက္ ထင္း အခက္ အခဲ ရွိတယ္။ ဒီအခက္အခဲျပႆနာကို ဘယ္ လို ေျဖရွင္းရင္ေကာင္းမလဲဆိုျပီး ေတာ့ ဘဂၤလာ ေဒ့ခ်္ နည္းပညာကို အတုယူျပီးေတာ့ဆားလုပ္ငန္းက၀န္ထမ္း ေတြ၊ သစ္ေတာ၀န္ၾကီး ဦးေအာင္သန္းတင္တို႕နဲ႕ ပူးေပါင္းျပီး စမ္းသပ္ ထုတ္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။” ဟု ဦးသန္း၀င္းက နိရဥၥရာသို႕ ေျပာသည္။
စပါးခြံမွ ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္ နည္းပညာကို ေဖေဖၚ ဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔က စစ္ေတြၿမိဳ႕ စက္မႈ ရပ္ ကြက္တြင္စတင္စမ္းသပ္ရာမွေအာင္ ျမင္မႈ ရရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခု စမ္းသပ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ စပါးခြံမွ ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထုတ္ လုပ္ႏိုင္သည့္ နည္းပညာသည္ ရခိုင္ျပည္သူ မ်ားအတြက္ တစံုတရာ အက်ိဳးျပဳ ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ေၾကာင္း ဦးသန္း၀င္းက ေျပာ သည္။
“ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ထင္းမရွိလို႕ အခက္အခဲရွိေနတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အခုလို စမ္းသပ္ ေအာင္ျမင္လိုက္တာ ဟာလဲ ကၽြန္ေတာ္တစ္ ေယာက္ တည္း ေကာင္းစားဖို႕ မဟုတ္ဘူး၊ ရခိုင္ျပည္မွာ ထင္းရွားျပီး စပါးခြံက ေပါမ်ားတဲ့အတြက္ အခုလို စပါးခြံေတြ ကို ထင္းေခ်ာင္းလုပ္ျပီး အသံုးျပဳႏိုင္ခဲ့ရင္ အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ တျခားေနရာေတြမွာ တည္ေထာင္ မယ္ဆိုရင္လဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုက္တည္ ေပးဖို႕ အဆင္သင့္ ရွိပါတယ္။”
စပါးခြံျဖင့္ ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ ထုတ္လုပ္သည့္ နည္းပညာကို လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ခန္႕ကပင္ ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံမွတဆင့္ ယူ ကာ စပါးခြံကို လွ်ပ္ စစ္ကြိဳင္ျဖင့္ အပူေပးျပီး ထုတ္လုပ္သည့္ နည္းကို စတင္စမ္းသပ္ခဲ့ သည္ဟု သိရသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း တင္းႏွင့္ မီးေသြး ရွားပါးလာမႈေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႕ စပါးခြံမွ ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ေသာ နည္းပညာကို တီထြင္ လုပ္ကိုင္ လာႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ စပါးခြံထင္း တစ္ပိႆာကို ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၁၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ မၾကာမီွ ေစ်းကြက္အတြင္းေရာင္းခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္ ဟု ဦးသန္း၀င္းက ေျပာသည္။
ယခုအခါ စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ တစ္ေပခန္႕ရွည္ေသာ ထင္းေခ်ာင္း ၈ ေခ်ာင္းပါ ထင္းတစည္းကို က်ပ္ေငြ ၂၀၀၊ မီးေသြး တစ္ ပိႆာကို က်ပ္ေငြ ၄၀၀ ရွိျပီး အဆိုပါ ထင္းႏွင့္ မီးေသြးမ်ားကို ေတာင္ကုတ္ျမိဳ႕နယ္၊ ေျမ ပံုျမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ရမ္းျဗဲျမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ၀ယ္ယူ သံုးစြဲေနၾကရသည္ဟု သိရ သည္။
ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံတြင္ စပါးခြံမွ ထင္းေခ်ာင္းအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ေသာ နည္းပညာကို ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံ ရာမူ (ေခၚ) ပန္း၀ါ ေဒသမွစတင္လုပ္ ကိုင္ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပန္း၀ါ ေဒသခံတစ္ဦးက နိရဥၥရာသို႕ ေျပာသည္။
“ ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံမွာ ၁၉၈၈ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံျခား NGO ေတြက ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ဘဂၤလီ ဒုကၡသည္ေတြကိုလုပ္ ကိုင္စားေသာက္ဖို႕အတြက္ အဲဒီပ ညာကို စျပီး လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ NGO ဆိုတာကို ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီက တဆင့္ ပန္း၀ါေဒသမွာ စျပီးလုပ္ကိုင္လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ စပါးခြံေတြကို ဘယ္လို ေဆးပစၥည္းေတြနဲ႕ ေပါင္းစပ္ျပီး ထုတ္လုပ္တာလဲဆို တာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳေနၾကပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံ ဒကၠားျမိဳ႕ေတာ္ အပါအ၀င္ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ ခ်က္ျပဳတ္ရာ၍ ဂတ္စ္ကို အသံုးျပဳျပီး ေက်းလက္ေဒသမ်ာတြင္ စပါးခြံမွ ထင္းေခ်ာင္းမ်ားကို အသံုးျပဳေနၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ဂတ္စ္ကို ေဒသခံမ်ား တစ္စံုတစ္ရာ အသံုးျပဳခြင့္ မရေသးသျဖင့္ ထင္းႏွင့္ မီးေသြးကို ခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ ေလာင္စာ အျဖစ္ အသံုးျပဳေနၾကရာ သစ္ေတာမ်ား ျပဳန္းတီးလွ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရ သည္။
No comments:
Post a Comment