Thursday, July 18, 2013

“ႏိုင္ငံေရး အရ အသံုးခ် ခံရတဲ့ ၀ ၀ိျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ လာႏိုင္ေသာ အခါ ” အပိုင္း (၂)

မဟာပထ၀ီ

ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းသို႔ ေရႊ႔ေျပာင္း လာေသာ ၀ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ တာခ်ီလိတ္ခရိုင္ မိုင္းဆတ္ႏွင့္ မိုင္းတံုျမိဳ႔နယ္ရွိ ထိုင္းျမန္ မာနယ္စပ္၌ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကပါသည္။ စတင္ အေျခခ်စဥ္ ရွိေနေသာ UWSA အင္အားသည္ (၆၀၀၀) ခန္႔ ရွိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ (၁၉၀၀၀) တစ္ေသာင္းကိုေထာင္ေက်ာ္ ရွိေနျပီးျဖစ္ပါသည္။ တပ္မဟာ(၅) ခု ျဖင့္ စုဖြဲ႔ထားျပီး၊ အမွတ္ (၁၇၁) စစ္ေဒသဟု ေခၚတြင္ပါသည္။ စစ္ေဒသမွဴးအျဖစ္ စစ္ေဒသ တပ္မွဴးႀကီး ေဝ့ေရွာ္ယင္ ဦးေဆာင္ျပီး ဒု-စစ္ဦးစီးမွူး စုိင္းဆာမ္ ႏွင့္ တပ္မဟာ (၅) ခုမွ တပ္မဟာမွဴးမ်ားက ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။

ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ္ အျမင္ကေတာ့ “၀ေတြဟာ ဘိန္းစိုက္ခ်င္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ေနတဲ့ ေနရာေဒသကိုက ရာသီဥတုနဲ႔ ေျမဆီလႊာျပသနာေၾကာင့္ စိုက္ရတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အစားထိုးသီးႏွံဆိုတာကလည္း နည္း ပညာနဲ႔ အရင္းအႏွီးလိုတယ္ေလ။ အဲဒါေတြက်ေတာ့ ဘယ္သူကမွ လာကူညီတာ မဟုတ္ဘူး။ အသံုးခ်ဖို႔ဘဲ စဥ္းစားၾက တယ္ေလ။ တကယ္ေတာ့ ၀လူမ်ဳိးေတြဟာ ရွမ္းျပည္ အေရွ႔ေျမာက္ပိုင္းေတြမွာဘဲ ေနၾကတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္ခံေတြ နဲ႔ အစိုးရေတြက အခုလို အသံုးခ်ခဲ့လို႔ ေတာင္ပိုင္းကို ေရာက္လာတာဘဲေလ။ အဓိကကေတာ့ စစ္အစိုးရပါ” ဟုဆိုပါသည္။

စစ္အစိုးရသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းျပီးေနာက္ပိုင္း (၁၉၈၉) ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၌ UWSA တပ္မဟာ တခုသာရွိပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာင္ပိုင္းေဒသ၌ UWSA ၏ အေျခခံေဒသ ဟူ၍မရွိခဲ့ေပ။ UWSA ၏ အင္အား သည္ပင္ အားလံုးမွ ႏွစ္ေသာင္းနီးပါးသာ ရွိပါသည္။ ယခုအခ်ိန္၌ အျမဲတမ္း အင္အား (၃)ေသာင္းခြဲခန္႔ ရွိေနျပီးေသာင္း ႏွင့္ခ်ီေသာ ျပည္သူ႔ စစ္အင္အားမ်ားျဖင့္ ၀ိုင္းရံထားျပီးျဖစ္ပါသည္။

“ ေတာင္ပိုင္းဆင္းေရးေပၚလစီကို တရုတ္ကလည္း သေဘာတူသလို UWSA ကလည္း ေက်နပ္တယ္ဗ်။ တရုတ္ကလည္း သူ႔အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔သူေလ။ ေၿမာက္ပိုင္းမွာက ဘိန္းပဲစိုက္လို႔ရတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္ပိုင္းသြားၾကဆိုၿပီးေျပာပါတယ္။ ဒါကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ ေက်နပ္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ေပါင္းျပီး ကားၾကီးကားငယ္ေတြနဲ႔ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ကို ပို႔လိုက္တာဘဲေလ” ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ္က ဆိုပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ လြတ္လပ္ေရး ရလာခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အျပိဳင္၊ ၀ါဒေရးရာမ်ား၊ အမ်ဳိးသားေရး ၀ါဒီမ်ားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္း ႏိုင္ငံေရး အရွပ္ေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ဤအရွဳပ္ေတာ္ပံုႀကီးကို အဆက္ဆက္ေသာ အစိုးရမ်ားက ေနရာက်ေအာင္ ယေန႔အထိ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။

ဤအရွုပ္ေတာ္ပံုမ်ားေၾကာင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ေပၚေပါက္လာျပီး စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းခဲ့ပါသည္။ဤ အခ်ိန္မွ စျပီး ေနရာတိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေရး ပံုစံထက္ စစ္တပ္ပံုစံ ျဖစ္လာခဲ့ျပီး တျဖည္းျဖည္း က်င့္သားရလာခဲ့ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ျပသနာမွန္သမွ်အား စစ္တပ္အျမင္ တခုထဲျဖင့္ ဆံုးျဖတ္လာရာမွ အရာရာသည္ စစ္တပ္အတြက္ အသံုးခ်စရာ စနစ္ဆိုးမ်ားျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ဤအထဲတြင္ ၀လူမ်ဳိးမ်ားလည္း အစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ အသံုးခ်စရာ ေျမဇာပင္မ်ားျဖစ္လာ ခဲ့ပါသည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမွ ခြဲထြက္ရန္ ႀကံစည္ျခင္း၊ ဦးခြန္ဆာ၏ ရွမ္းတပ္မ်ား (MTA) တပ္ဖြဲ႔အား တိုက္ခိုက္ရာတြင္ ပ့ံပိုးျခင္း၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲျပီး၊ ဘိန္းစိုက္ခြင့္ အထူးအခြင့္အေရးမ်ားေပးျခင္း၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲတြင္ ၀ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေဒသေပးျခင္းအားျဖင့္ UWSA ကို အသံုးခ်ရန္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့ေပသည္။

ဤအထဲတြင္ ဦးခြန္ဆာ၏ ရွမ္းတပ္မ်ား(MTA) တပ္ဖြဲ႔ အား တိုက္ခိုက္ရာတြင္ မည္ကဲ့သို႔ ပ့ံပိုးေပးခဲ့သည္ကို အနည္း ငယ္တင္ျပခ်င္ပါသည္။

“ အဲဒီေတာင္ပိုင္း ယိုးဒယား နယ္စပ္ကို က်ေနာ္တို႔က ၁၉၈၃-၈၄ ခုေလာက္က စၿပီး ဆင္းေတာ့ နယ္စပ္မွာ ရွိတဲ့ ဦးခြန္ဆာတို႔ တပ္ကို တိုက္ရတယ္။ ေတာင္ပိုင္းမွာက အဲဒီတုန္းက လားဟူ အဖြဲ႔လည္း ရွိတယ္။ ေနာက္ ၀ အမ်ဳိးသား တပ္မေတာ္ဆိုတဲ့ WNA လည္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေၿမာက္ပိုင္းတပ္ဖြဲ႔ထဲကေနၿပီးေတာ့ ဝ တပ္တခ်ဳိ႔ ကယန္းၿပည္ သစ္ပါတီနဲ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ထြက္ေၿပးသြားတယ္။ ထြက္ေၿပးသြားၿပီး ထိုင္းနယ္စပ္မွာ အေၿခစိုက္ၾကတယ္။


ထြက္ေျပးေတာ့ အဓိကက အဲဒီေနရာေတြ တစ္ဝိုက္ဟာ မူးယစ္ေဆးဝါး နယ္ပယ္ေလ။ အဲဒီမွာ WNA လည္းရွိတယ္။ ေနာက္လားဟူ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔လည္း ရွိတယ္။ ဦးခြန္ဆာအဖြဲ႔လည္းရွိတယ္။ ၁၉၈၁ ခုနွစ္မွာ ဆိုရင္ ထိုင္း ၿမန္မာနယ္ စပ္မွာ က်ေနာ္တို႔က ဗကပေတြက ဘိန္းသယ္ဖို႔ လုပ္ဖို႔ၿဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က base တစ္ခု လိုလာပါတယ္။ ဒီလို အေျခခံေနရဖို႔ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာ ရွိတဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ တိုက္ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဦးခြန္ဆာနဲ႔ တျခားအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ရန္စျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။

၁၉၈၁ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္း ယိုးဒယားကို ဘိန္ေရာင္းႏိုင္တဲ့အခါမွာ ေရာင္းၿပီးရတဲ့ေငြနဲ႔ ယူနီေဖာင္းေတြ က်ည္ဆံေတြဝယ္ ရပါတယ္။ အၿခား တပ္ဖြဲ႔ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ KIA နဲ႔ရွမ္း SSA အပါအ၀င္ ဘိန္းေရာင္းၿပီး ရတဲ့ေငြနဲ႔ ယူနီေဖာင္း က်ည္ဆံေတြ ဝယ္ရပါတယ္။ ဒါေတြ ရဖို႔က်ေနာ္တို႔ base တစ္ခုရွိဖို႔လိုတယ္။ တပ္မဟာ တစ္ခုကို တိုက္တယ္။ ၈၇-၈၈ခုႏွစ္ ေလာက္မွာဆိုရင္ ပြဲကေတာ္ေတာ္ၿပင္းထန္ခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔ေနရာက ရတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔ေနရာကေတာ့ မရဘူး။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္ပြဲၿဖစ္တာက ဦးခြန္ဆာတပ္နဲ႔ၿဖစ္တယ္။ ဦးခြန္ဆာကလည္း WNA ကိုခ်တယ္။ အဲဒီလိုဘိန္းေစ်းကြက္ လုခဲ့ၾကတယ္ေလ” ဟု ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ္က ဆိုပါသည္။

ဤသို႔ေၾကာင့္ ရွမ္း MTA အဖြဲ႔၊ လားဟူအဖြဲ႔၊ ၀အမ်ဳိးသား တပ္မေတာ္ အဖြဲ႔နဲ႔ ရန္စရွိလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဤအေျခအေနကို သိရွိထားသည့္ စစ္အစိုးရကလည္း တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္သည့္ အေနျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း ရန္ဘက္ျဖစ္လာေစရန္ႏွင့္ ျဖိဳခြဲမွဳမွ လက္နက္ ခ်လာေစရန္ ဖန္တီးေလေတာ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စစ္အစိုးရသည္ အင္အားႀကီးသည့္ UWSA အဖြဲ႔ႏွင့္ ညွိျပီးဦးခြန္ဆာအဖြဲ႔ လက္နက္ ခ်လာသည္အထိ အသံုးခ်ေလေတာ့သည္။

No comments: