ေက်းရြာ ၇ ရြာမွ ရြာသား ၈၀ ေက်ာ္သည္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ မရေသးသျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္သံုးကားမ်ား ျဖတ္သန္း သြားလာ၍ မရေအာင္ စက္တင္ဘာ ၉ ရက္မွ စတင္ကာ လမ္းမ်ား ပိတ္လိုက္ေၾကာင္း၊ ေလ်ာ္ေၾကး ေပးေဆာင္မွသာလွ်င္ အဆုိပါ ကားလမ္းကို ျပန္လည္ ဖြင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အဖြဲ႕မွ တာ၀န္ခံ ဦးသန္႔ဇင္က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“ဒီလမ္းက ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ကတည္းက လမ္းေဖာက္ထားတာပါ။ အိမ္၊ ၿခံေတြလည္း ပါသြားတယ္။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြက ေပးတဲ့ လူေတြကို ေပးတယ္၊ မေပးတဲ့သူေတြကို မေပးဘူး။ အခု လမ္းပိတ္တဲ့ ေက်းရြာက လူေတြကလည္း ေလ်ာ္ေၾကးေပးဖို႔ အခ်ိန္ သတ္မွတ္ၿပီး လာေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိေနတာပါ။ မႏွစ္ကလည္း ေတာင္းဆုိတယ္” ဟု ဦးသန္႔ဇင္က ဆိုသည္။
စက္တင္ဘာ ၂၈ ရက္တြင္ ေရရွည္ တည္တံ့ေသာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာ္မတီမွ ဦးေဆာင္ၿပီး ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း ေဆာက္လုပ္သည့္ ကုမၸဏီမ်ား၊ အစိုးရဘက္မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ား၊ ထား၀ယ္မွ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ ေလ်ာ္ေၾကးမရသည့္ ေက်းရြာ ၇ ရြာမွ ရြာသားမ်ားကို ဖိတ္ၾကားကာ ေလ်ာ္ေၾကးႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ အစည္းအေ၀းတခု က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဆံုးရႈံးသြားတာေတြကို အတိအက် တင္ျပမယ္။ ေလ်ာ္ေၾကး လုိခ်င္တယ္။ ဘယ္ေတာ့ ေပးမွာလဲ ဆိုတာ အတိအက် ေျပာေစခ်င္တယ္။ တကယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့အတိုင္း မေပးရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အရင္အတိုင္း ၿခံစည္းရိုးေတြ၊ ဥယ်ာဥ္ေတြ ျပန္လုပ္မယ္။ လုပ္ငန္းသံုး ယာဥ္ေတြ လံုး၀သြားလို႔ မရေအာင္ ကားလမ္းပိတ္မယ္” ဟု တႁပြန္းေနမွ ရြာသား တဦးက ဆုိသည္။
လမ္းေဖာက္ရန္ အတြက္ အိမ္၊ ၿခံမ်ား အသိမ္းခံရသည့္ ရြာသားမ်ားကို မိမိစိုက္ပ်ိဳးသည့္ အပင္အေပၚ မူတည္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေပးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရာ္ဘာပင္ စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားသည္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေစ်းတမ်ိဳး ရရွိကာ၊ ကြမ္းသီး အပင္ႀကီး စုိက္ပ်ိဳးသူမ်ားသည္ ေစ်းတမ်ိဳး ရရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေဒသခံမ်ား၏ အဆိုအရ သိရသည္။
“သေျပေခ်ာင္း ေက်းရြာအနီးမွာရွိတဲ့ စခန္းတခုကေန စၿပီး လမ္းပိတ္ ထားလုိက္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းသံုး ကုမၸဏီက ယာဥ္ေတြကို အ၀င္အထြက္ ခြင့္မျပဳေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စခန္းထဲမွာရွိတဲ့ အေရးေပၚလူနာေတြ၊ တျခားတာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြ သြားဖုိ႔အတြက္ပဲ ဖြင့္ေပးတယ္” ဟု တႁပြန္းေန ေဒသခံက ေျပာသည္။
ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းအတြက္ စုစုေပါင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၈ သန္း ကုန္က်မည္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚလာ ၈ သန္း ကုန္က်မည့္ ပထမအဆင့္ စီမံကိန္းတြင္ ေရနက္ သေဘၤာဆိပ္ကမ္း၊ အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီးႏွင့္ မီးရထားလမ္း ေဖာက္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ အလားတူ ေဒၚလာသန္း ၅၀ ကုန္က်မည့္ ဒုတိယစီမံကိန္းတြင္ ေရနံခ်က္စက္႐ုံ၊ စက္မႈဇုန္ နယ္ေျမမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ေရနံ ဓာတုဆိုင္ရာ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ျခင္း၊ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္စက္႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ စကၠဴႏွင့္ သံမဏိလုပ္ငန္းမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းတုိ႔ ပါဝင္မည္ ျဖစ္သည္။
ပထမ စီမံကိန္းကို ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိ သတ္မွတ္ထားၿပီး ဒုတိယ စီမံကိန္းကိုမူ ၂၀၁၆ တြင္ စတင္မည္ဟု သိရသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ထားဝယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း စတင္ရန္ ထုိင္းႏွင့္ ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာတရပ္ (MOU) ကုိ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၿပီး ၎သေဘာတူညီခ်က္ အရ Italian-Thai Development ကုမၸဏီႏွင့္ Myan-mar Port Authority တုိ႔က တာ၀န္ယူ ေဆာက္လုပ္မည္ ျဖစ္သည္။
ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းသည္ စတုရန္းမုိင္ ၁၀၀ ခန္႔ (၂၅၀ စတုရန္း ကီလိုမီတာ) အက်ယ္အ၀န္း ရွိေၾကာင္း စီမံကိန္း ေဆာက္လုပ္ခြင့္ရ ITD ကုမၸဏီ၏ မွတ္တမ္းမ်ားက ဆုိသည္။
ျမန္မာအစုိးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ကုန္တင္ သေဘၤာႀကီး ၂၅ စင္း တၿပိဳင္တည္း ဆုိက္ကပ္ႏုိင္ၿပီး တႏွစ္လွ်င္ ကုန္ပစၥည္း မက္ထရစ္ တန္ခ်ိန္ သန္း ၁၀၀ နီးပါး အတင္အခ် ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္ဟု သိရသည္။
No comments:
Post a Comment