ဦးေနဝင္းက်ဆံုးၿပီးေနာက္ စစ္အစိုးရလက္ထက္ နဝတ ေခတ္တြင္ လည္း ေရွးမင္းမ်ား နည္းကို အတုယူၿပီး ဘုရားတည္ထား လိုလာၾကသည္။ ဘုရားမွာလည္း ျပည္သူေအးခ်မ္းသာယာေရး တို႔ထက္ မိမိတို႔ ၾသဇာတည္ၿမဲေရးကို အက်ိဳးေပးေစမည့္ အတိတ္ကို ေဆာင္ေစေရးကသာ အဓိကဟူေသာ စိတ္ကိုကိုင္စြဲၿပီး ဘယ္လိုဘုရား ကို ဘယ္လိုေနရာတြင္ တည္ထားသင့္ပါ သလဲဆိုတာစဥ္းစားလာသည္။ဤသို႔န႔ဲ တ႐ုုတ္မွယူလာေသာ စြယ္ေတာ္ကို ပြားၿပီး စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို တည္ပါသည္။ စြယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ဗုဒၶျမတ္ဘုရား၏ အံေတာ္အစစ္ျဖစ္ သည့္အတြက္ ျမန္မာမ်ားေလးစားၾကည္ညိဳ တန္ဖိုးထားၾကပါသည္။ သ႔ိုေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ စြယ္ေတာ္ျမတ္ကို တည္သည္မွာ ျပည္သူမ်ားအား ဦးက်ိဳးေစရန္ နံနိမ္ၿပီး သူတို႔၏ ၾသဇာ (အဆိပ္) အစြယ္ကို ထုတ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ျပည္သူမ်ားက သတ္မွတ္ကာ ဘုရားကို ၾကည္ညိဳေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္တို႔၏သေဘာကို "စက္ဆုပ္္ရြံရွာ” ေၾကာက္လန္႔ ခဲ့ ၾကပါသည္။
ထို႔ျပင္ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္မ်ားမွ ျပည္သူမ်ားကို မတရားလုပ္ အားေပးေစခိုင္းျခင္း တို႔ကို အသံုးျပဳခဲ့သျဖင့္ ကုသိုလ္ေရး ဆိုေသာ္လည္း အပါယ္ငရဲအလား ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ၾကပါ ေသးသည္။ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္ ကုသိုလ္အေရးဆို ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေစတနာထက္သန္စြာ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္လိုၾကေသာ္လည္း မတရားေသာ စစ္အစိုးရကို အလိုမရွိသျဖင့္ ထိုဘုရားတည္ေသာ ကုသိုလ္ မ်ားေၾကာင္ ့စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ သက္တမ္းရွည္တည္တံ့ မွာကို မလိုလားျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။
နဝတလက္ထက္တြင္ တည္ထားေသာ ဘုရားမ်ားမွာ စြယ္ေတာ္ (ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ေတာင္ႀကီး)၊ ေလာကနႏၵာ (စစ္ေတြ) ၊ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးဘုရား (ရန္ကုန္) တို႔အပါအဝင္ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ေပါင္းမ်ားစြာတ႔ိုတြင္ တည္ထားေသာ ဘုရားေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါလိမ့္မည္။ ေမတၱာ၊ ေစတနာတို႔မည္သည္ အလ်ားအနံ မရွိေသာ္လည္း အသြားအျပန္ရွိ၏ ဆိုသည့္ ဗုဒၶစကားေတာ္အတိုင္း စစ္အစိုးရတို႔ ဘုရားတည္သည္မွာ သူတို႔၏ တန္ခိုးအာဏာအတြက္ မဟုတ္ပါဟု ျငင္းေသာ္လည္း မရဘိသကဲ့သို႔ ျပည္သူမ်ားက သူတို႔၏ အလုပ္အေပၚ အလိုအေလ်ာက္ နားလည္ထားၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစိုးရတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားကလည္း စကားသြားရာ ပညတ္ပါဆိုသလို လယ္ျပင္တြင္ ဆင္သြားသကဲ့သို႔ ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္ေနပါသည္။ စစ္ေတြတြင္ တည္ေသာ ဘုရားကိုၾကည့္လွ်င္ လည္း "ေလာက" ဆိုသည္မွာ တေလာကလံုး၏ အႀကီးအမႉးကိုဆိုလိုျခင္း၊ နႏၵာဆိုသည္မွာလည္း ႀကီးက်ယ္ျမင့္မားျခင္းကို ဆိုလိုျခင္းတို႔ အနက္အဓိပၸါယ္အရ ျမန္မာ့ေလာကကို သူတ႔ို (စစ္အစိုးရ) ကသာ ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးမည္ဟု ျပည္သူမ်ားက နားလည္ထားၾကပါသည္။
ထု႔ိေၾကာင့္လည္း အစိုးရကို မုန္းတီးေသာျပည္သူမ်ားက ကုသိုလ္ကို လိုလားေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္ကို မလိုလားသျဖင့္္ မိမိတိ႔ု၏ မသိနားမလည္ေသာ သားသမီးမ်ားကိုပင္ ထိုဘုရားမ်ားသို႔ မသြားေရာက္မဖူးေမွ်ာ္ရန္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ၾကပါသည္။ ယေန႔ စစ္အစိုးရလက္ထက္ နအဖေခတ္ေရာက္ျပန္လည္း ျပည္သူ၏ ေစတနာသေဘာထက္ မိမိတို႔၏ ၾသဇာအာဏာ တည္ၿမဲေရးသည္သာ အဓိကျဖစ္သည္ဟူေသာသႏၷိ႒ာန္ကို လက္ကိုင္ျပဳကာ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕သစ္ကိုေဖၚၿပီး ဥပၸါတသႏၱိေစတီေတာ္ကို တည္ထားကိုးကြယ္လာျပန္သည္။
တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ စာေရးသူခုလိုေျပာေနျခင္းမွာ ဘုရားမ်ားပြား မ်ားလာသည္ကို မႀကိဳက္မႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ပါ။ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း ေနာက္ေနာင္ကို ဘုရားတည္ထားသည္ကိုပင္ ေတြ႔ရွိလာပါက ကုသိုလ္မပြားဘဲ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ တိုးပြားလာေစရန္ ရည္ရြယ္ေျပာေနျခင္းလို႔လည္း မခံယူထားၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။
ဗုဒၶဝါဒကို လက္ကိုင္ျပဳက်င့္သံုးမည္ဆိုလွ်င္ ေရွးကက်င့္သံုးခဲ့ၿပီးေသာ ကုသိုလ္ျပဳ (ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္) နည္းမ်ားကိုကား မေလ့လာ၍ ျဖစ္မည္မထင္ပါ။ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္ ကုသိုလ္ျပဳနည္းတို႔သည္ကား ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဦးေဆာင္လမ္းၫႊန္ က်င္သံုးခဲ့သည့္ လမ္းစဥ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလည္း အလႉျပဳသူ၌ရွိရမည့္အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ဘုရားတည္ထိုက္ေသာ ေျမေနရာ၊ ဘုရားတည္သင့္ေသာအရပ္ စသည္တို႔ကို ေလးနက္တည္ၾကည္စြာ မိန္႔မွာထားခဲ့သည္ကုိ မဟာျမတ္မုနိဘုရားကို တည္ထားစဥ္ မဟာစႏၵသူရိမင္းျမတ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ေသာ "သဗၺဘိမၼပူဇနိယသုတၱာန္" တြင္ ေတြ႔ရွိရပါသည္။
အသင္မင္းႀကီး ဘုရားတည္လိုလွ်င္ " (၁) ဤေျမသည္ကားသန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္၏၊ (၂) လူအမ်ားလာေရာက္ပူေဇာ္လြယ္ေသာ အရပ္ျဖစ္ရာ၏၊ (၃) လူနတ္တို႔၏ စိတ္ႏွလံုးအား ၿငိမ္းေအးမႈကိုေပးေစ၏၊ (၄) သဒၶါတရားျပည္စံုသူတို႔ ပြားမ်ားရာ၏၊ (၅) သာနာတည္တံ့ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္သူတို႔ရွိရာ၏၊ စသည့္အခ်က္မ်ားအျပင္ အခ်က္ေပါင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ကို ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ ေရွးဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔သည္လည္း တရားေတာ္လာအတိုင္း ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္ျခင္းတို႔တြင္ လိုက္နာက်င့္သံုးခဲ့သည္ကို ျမန္မာမင္းမ်ား သာမက သီရိဓမၼာေသာကမင္းတို႔ပါ လိုက္နာခဲ့သည္ကုိ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ ေတြ႔ရွိရ ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမင္းတို႔သည္ ဘုရားမတည္ခင္ ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာမ်ားကိုျပဳလုပ္ၿပီး ရွစ္ပါးသီလကို ႀကိဳတင္ေစာင့္ထိန္းခဲ့သည္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ဘုရားတည္ေနစဥ္ ကာလတြင္လည္း သီလေစာင့္ထိန္းေနၾကသည္ကိုလည္း သီဟိုဠ္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ယိုးဒယားရာဇဝင္တို႔တြင္ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ဤသို႔ သီလေစာင့္ထိန္းၾကျခင္းမွာ အလုပ္သမားမ်ား လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းပါေစျခင္းႏွင့္ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ဘုရားကိိုၾကည္ညိဳ ပူေဇာ္ႏိုင္ပါေစျခင္း အက်ိဳးအလို႔ငွာျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဘုရင္၏ကုသိုလ္ကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေကာင္းခ်ီးေပးၾကပါသည္။
ဘုရားပုထိုးေစတီတို႔အား ၿပီးလ်င္ၿပီးေရာ တည္ထားကိုးကြယ္ေကာင္းေသာ အရာမဟုတ္ေပ။ ဒါယကာ၌ တကယ့္ျပည့္ဝမွန္ကန္ ျဖဴစင္ေသာေစတနာ သဒၶါတရားရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။ "ဘုရားတည္လ်င္အသက္ရွည္၏၊ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီး၏" ဆိုေသာ္လည္း ထိုဆႏၵကိုရင္ဝယ္ကိန္း၍ လိုခ်င္ေသာစိတ္တို႔ျဖင့္ကား မျပဳလုပ္သင့္ပါ။ မိမိ၏ျဖဳစင္ေသာ ေစတနာသည္သာ အခရာျဖစ္ပါသည္။ "ကုသိုလ္ျပဳရာ၌ အက်ိဳးကိုလိုခ်င္ေသာ စိတ္ထက္ ျဖစ္ေစခ်င္ေသာ ေစတနာ" ကိုသာထားၿပီး ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ေရွးပညာရွိမင္းျမတ္တို႔သည္ကား ဤနည္းကိုသာ သံုးခဲ့ၾကပါသည္။ မိမိအက်ိဳးကိုသာေမွ်ာ္ေတြးၿပီး ေရွ႕ကမင္းတို႔ထက္ သာလြန္ေစလိုေသာ ေစတနာတ႔ုိုကိုကား မထားသင့္ပါ။
ရခိုင္ရာဇဝင္တြင္ ဖခင္မင္းဗာႀကီးက သွ်စ္ေသာင္း (ရွစ္ေသာင္း) ဘုရားကိုတည္ခဲ့သျဖင့္ သားျဖစ္သူ မင္းဖေလာင္းက ဖခင္ထက္ပိုၿပီး ကိုးေသာင္းဘုရားကို တည္ေလရာ ဘုရားမၿပီးခင္ပင္ ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ေစတနာအၿပိဳင္ေၾကာင့္သာတည္း။ စစ္အစိုးရသည္လည္း ေရွးကမင္းတို႔အားလံုးကုိ ေက်ာ္လြန္ကာ ေလာကကို ႀကီးစိုးေစလိုသည့္ ေစတနာျဖင့္ ေလာကနႏၵာဘုရား (စစ္ေတြ) ကို တည္ေလရာ ဘုရားမၿပီးခင္ပင္ မိုးႀကိဳးပစ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။
ေရွးမင္းတို႔သည္ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္းေဆာက္ရာတြင္ ကိုယ္က်င့္သီလကို ခိုင္မာစြာေစာင့္ ထိန္းျခင္း၊ သဒၶါတရားျပည့္ဝျခင္း၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးတို႔၏ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုရလိုျခင္း စေသာေစတနာေကာင္းမ်ားကို ထားရွိၿပီး၊ ျဖဴစင္ေသာ လႉဖြယ္ဝတၱဳကို အသံုးျပဳကာ တည္ထားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေရွးေဟာင္း ဘုရားတိုင္း မေက်ာ္ၾကားႏိုင္ခဲ့။ ေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ တကယ္ေကာင္းက်ိဳးကို လိုလားရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိလုပ္ခဲ့သမွ်ေသာ အကုသိုလ္ မွန္သမွ်တို႔သည္ ဘုရားတည္ေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေက်ေအးပေပ်ာက္ပါေစသတည္းဟု ဆုေတာင္းယံုျဖင့္ မပေပ်ာက္ႏိုင္ပါ။
ေလာကတြင္ လူသားတို႔ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ တရားတို႔ကုိ လူ႔အဆင့္အလိုက္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ ထားပါသည္။ လူတို႔ေစာင့္ထိန္းရမည္ကား ငါးပါးသီလ၊ မင္းတို႔ေစာင့္ထိန္းရမည့္ကား က်င့္ဝတ္ ဆယ္ပါး ျဖစ္သျဖင့္ ေပါင္းေသာ္ မင္းတို႔သည္ ဆယ့္ငါးပါးေသာသီလကို ေစာင့္ထိန္းရမည္။ အဇာတသတ္မင္းသည္ ဘုရားတည္၊ ေက်ာင္း ေဆာက္ျခင္း ကုသိုလ္ကို ျပဳခဲ့ပါေသာ္လည္း ဖခင္ကိုသတ္ခဲ့သျဖင့္၊ ေဒဝဒတ္သည္ ရဟန္းဘဝကို ရခဲ့ပါေသာ္လည္း ဘုရားႏွင့္သံဃာကို ျပစ္မွားခဲ့သျဖင့္ ကုသိုလ္အက်ိဳးေပးကို မခံရဘဲ အဝီစိငရဲသို႔သာ သြားရေလသည္။
လူတို႔အတြက္ လုပ္သမွ်ေသာ ကုသိုလ္ကို မတိုးပြားေအာင္ တားဆီးေစတက္ေသာ အရာသည္ ကား ပဥၥာနႏၱရိယကံျဖစ္ပါသည္။ (၁) အမိကိုသတ္ေသာသူ၊ (၂) အဖကိုသတ္ေသာသူ၊ (၃) ရဟန္းသံဃာကုိ သတ္ေသာသူ၊ (၄) သံဃာကိုသင္းခြဲေသာသူ၊ (၅) ဘုရားကိုျပစ္မွား ေစာ္ကားေသာ သူတို႔ျဖစ္ပါသည္။ ဤကံကိုက်ဴးလြန္ၿပီးေသာသူမ်ားမွာ အဘယ္ကုသိုလ္ကို ပဲဲျပဳျပဳ အကုသိုလ္အက်ိဳးေပး အဝီစိငရဲကို ခံၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
ယေန႔ စစ္အာဏာရွင္ တို႔ လက္ထက္တြင္ ဘုရားႀကီး၊ ဘုရားငယ္အသြယ္သြယ္ကို တည္ထားကိုးကြယ္ေနသည္မွာ သာသနာအက်ိဳး ျပည္သူ ့အက်ိဳးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔အေပၚ ဗိုလ္က်စိုးမိုးေရး၊ အာဏာတည္ၿမဲေရး အတြက္သာ ျဖစ္သည္ဟု ျပည္သူမ်ားက ယံုၾကည္ၾကကာ စစ္အစိုးရျပဳေသာ ကုသိုလ္အေပၚ သာဓုမေခၚဆိုႏိုင္ၾကဘဲ ရြံရွာစက္ဆုပ္ကာ ထိုဘုရားမ်ားကကို ဦးခ်ကန္ေတာ့ရမွာကို ေၾကာက္လန္႔ေနၾကပါသည္။ ထိုဘုရားမ်ားကို ဦးခ်ကန္ေတာ့မိလွ်င္ စစ္အာဏာ ၾကာရွည္မည္ဟု ျပည္သူမ်ားက ယံုၾကည္ေနျခင္းေၾကာင့္္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာတို႔၏ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးကာ ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ေလးစားေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ပ်က္စီးေအာင္ဖ်က္ဆီးေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားတည္ေသာသူသည္ ျပည္သူမ်ား၏ ေစတနာသဒၶါတရားတိုးပြားေအာင္၊ သီလပညာကင္းေအာင္း ေစႏိုင္ရန္ ေပးစြမ္းႏိုင္ရမည္သာျဖစ္သည္။ "မိမိသည္ ေလာက အတြက္သာ ျဖစ္ရမည္ ေလာကသည္ မိမိအတြက္ မျဖစ္ေစရ” ဆိုေသာသာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ထံုးႏွလံုးကို ေသြဖီကာ စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ဘုရားတည္ျခင္းမွာ သာသနာကိုေစာ္ကား၊ သံဃာကို သတ္သည့္ ကံမ်ားေၾကာင့္ အပါယ္သြားမည္ကို ေၾကာက္လန္႔ၿပီး" မိုးႀကိဳးပစ္သည္ကို ထန္းလက္ျဖင့္ကာေနျခင္း" သာျဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment