သွ်မ္းျပည္မွဒုကၡသည္မ်ား ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သ႔ိုေရာက္ရွိလာသူ လူဦးေရမွာ ယခင္ကထက္ႏွစ္ဆပိုမိုမ်ားျပားလာ ေၾကာင္း နယ္စပ္သတင္းမ်ားအရ သိရွိရသည္။“ဇန္န၀ါရီမွဧၿပီအထိ က်ေနာ္တို႔ဆီေရာက္လာတဲ့သူ ၁၃၂၂ ေယာက္ရွိတယ္။ အခုေမလနဲ႔ဆို အားလံုေပါင္း အေယာက္ ၁၅၀၀ ေက်ာ္တယ္။ အရင္က တစ္လဆို ၂၀၀ ေလာက္ဘဲ ေရာက္လာတယ္။ အခုဆိုပွ်မ္းမွ် တစ္လ ၄၀၀ ေလာက္ ေရာက္လာၾကတယ္။ အဲဒါက်ေနာ္တို႔ဆီတိုက္႐ိုက္လာတဲ့သူေတြ။ တျခားနယ္စပ္ဂိတ္ကေန ထိုင္းထဲ၀င္လာတဲ့ သူနဲ႔ဆိုရင္ ခန္႔မွန္းေျခ တစ္ေယာက္ ေလးေယာက္ႏႈန္းဆိုေတာ့ ေလးငါးေထာင္မကရွိမွာ” ဟု နယ္စပ္ဒုကၡသည္ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ သူတစ္ဦးကေျပာပါသည္။
အမ်ဳိးသမီး ၆၈၆ ေယာက္(၅၂%)၊ ေမြးကင္းစမွ ၁၄ ႏွစ္ေအာက္ကေလး ၃၄၆ ေယာက္(၂၆%)ရွိေၾကာင္း၊ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ ပိုင္း ေက်းသီး၊ မိုင္းကိုင္၊ လဲခ်ား၊ ကြန္ဟိန္း၊ မိုးနဲ၊ လင္းေခး၊ မိုင္းပန္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ သွ်မ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း မိုင္းတုန္၊ မိုင္းဆက္၊ မိုင္းျပင္း ၿမိဳ႕နယ္မွ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ၎ကဆက္လက္ေျပာၾကားပါသည္။
ကေလာအေျခစိုက္ တပ္မ ၅၅ လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္းေတြက ျပည္သူလူထုကို ဆန္၊ ၾကက္၊ ၀က္စတာေတြ မၾကာခဏအလကားေတာင္းစားတယ္။ အိမ္ခြန္၊ ယာခြန္၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံခြန္စတဲ့ အခြန္မ်ဳိးစံုလည္းထပ္ေကာက္ တယ္။ ေယာကၤ်ားေလး/အမ်ဳိးသားေတြကို ျပည္သူ႔စစ္လုပ္ခုိင္းတယ္။ စပါးေတြကို ေစ်းနိမ္ၿပီး၀ယ္တယ္။ အဲဒီဒဏ္ ေတြကို မခံႏိုင္လို႔ထြက္ေျပးလာရတာ”ဟု မိုင္းကိုင္ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာပါသည္။
ခလရ ၁၁၂ ႏွင့္ ၁၁၃ တို႔ကလည္း ေထာ္လာဂ်ီ၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား အၿမဲမျပတ္ေခ်ာဆြဲေၾကာင္း၊ ျပည္သူလူထုအား လုပ္အားေပးေစခိုင္းေၾကာင္း၊ ျပည္သူလူထုပိုင္ေျမယာမ်ား အတင္းအဓမၼသိမ္းယူၿပီး ပိုက္ဆံရွိသူ မ်ားထံျပန္လည္ေရာင္း ခ်သည္ဟုဆိုသည္။
“တစ္ေန႔ ေထာ္လာဂ်ီ ၆ စီး၊ ဆိုင္ကယ္ ၅ စီး ေခ်ာဆြဲတယ္။ ေထာ္လာဂ်ီ၊ ဆိုင္ကယ္မရွိတဲ့သူေတြကို ဓါတ္ဆီ၊ဒီဇယ္ဆီေတြ အတြက္ စုေပါင္းပိုက္ဆံထည့္ရတယ္”ဟု အဆိုပါမိုင္းကိုင္ေဒသခံက ဆက္လက္ေျပာၾကားပါသည္။
နယ္စပ္သုိ႔ေရာက္ရွိရန္ ခရီးစရိတ္ က်ပ္ေငြ ၁၅၀၀၀၀ (၅၃၀၀ဘတ္ခန္႔) မွ ၂၀၀၀၀၀ (၇၀၀၀ဘတ္ခန္႔) အထိကုန္က် ေၾကာင္း၊ နယ္စပ္မွတဆင့္ထိုင္းထဲသို႔ ခရီးဆက္လွ်င္ ဘတ္ ၄၀၀၀ မွ ၉၀၀၀ အထိထပ္မံကုန္က်ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အနည္းဆံုးဘတ္ ၉၀၀၀ မွ အမ်ားဆံုးဘတ္ ၁၆၀၀၀ ထိကုန္က်ေၾကာင္းသိရွိရသည္။
နယ္စပ္တြင္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ တစ္ရက္ ေယာက်္ားေလး ဘတ္ ၁၀၀၊ မိန္းကေလး ဘတ္ ၉၀ ရရွိေၾကာင္းနယ္စပ္ ေဒသခံတစ္ဦးေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။
၁၉၉၆ မွ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္အထိ နအဖစစ္တပ္မ်ားက သွ်မ္းျပည္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၁၁ ၿမိဳ႕နယ္မွ ရြာေပါင္း ၁၄၇၈ ရြာအား မီး႐ႈိ႕ ဖ်က္စီးၿပီး ေနရပ္မွအဓမၼစြန္႔ခြါခိုင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရြာသူရြာသားသံုးသိန္းခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟု ၁၉၉၈ ဧၿပီလ၌ The Shan Human Rights Foundation မွထုတ္ေ၀ေသာ Dispossessed အစီရင္ခံစာတြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။
No comments:
Post a Comment