“ႏိုင္ငံေရး အရ အသံုးခ် ခံရတဲ့ ၀ ၀ိျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ လာႏိုင္ေသာ အခါ ” အပိုင္း (၃)

မဟာပထ၀ီ

၀ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (သို႔) ၀ျပည္နယ္ေတာင္းခံျခင္း

UWSA သည္ အင္အားေတာင့္တင္းေနပါသည္။ တရုတ္ျပည္မွ စစ္ရဟပ္ယာဥ္ (၅) စင္း ၀ယ္ယူထားသည္ဟု သတင္းမ်ား ပ့်ံႏွံ႔သည္အထိ အင္အားေတာင့္တင္းေနပါသည္။ တပ္စခန္းမ်ား အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ျပီး ေနရာယူ ထားၾကပါသည္။ လက္နက္ စက္ရံုမ်ား တည္ေဆာက္ျပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ အခိုင္အမာ ရပ္တည္ ထားပါသည္။

ကုလသမဂၢ မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ား တိုက္ဖ်က္ေနျပီး၊ ေဒသျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးႏွင့္ ဘိန္းအစားထိုး စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္သည့္ ေရာ္ဘာ၊ ေကာ္ဖီႏွင့္ အစားထိုး သီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးေရးပါ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေနပါသည္။ ပန္ဆန္းျမိဳ႔ေတာ္ကို အကုန္အက်ခံ တည္ေဆာက္ျပီး ျမိဳ႔ျပ တည္ေဆာက္မွဳ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ လ်ွပ္စစ္ လုပ္ငန္းမ်ားလည္း အေျခခံ ေဒသမ်ား၌ တည္ေဆာက္ လာခဲ့ပါသည္။

ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီသည္ ၀လူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၊ လူမွဳေရး အသိမ်ား စတင္ခဲ့ျပီး တျဖည္းျဖည္း တိုးပြား လာခဲ့ပါသည္။ ဤသည္ ၀ လူမ်ဳိးမ်ားအေပၚ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ေက်းဇူးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ ၀လူမ်ုိးမ်ားအတြက္ ပထမေက်းဇူးရွင္ဟု ေခၚဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ 

ထို႔အျပင္ UWSA ႏွင့္ အစိုးရတို႔သည္ (၁၉၈၉) ခုႏွစ္တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲလိုက္ပါသည္။ ၄င္းတို႔သည္ စစ္အစိုးရမွ က်င္းပေသာ (၁၉၉၃) အမ်ဳိးသား ညီလာခံမွတဆင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ တက္ေရာက္ လာခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ သျဖင့္ ၀လူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသကို ေတာင္းဆိုခဲ့ရာမွ အစိုးရသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အေျခခံဥပေဒ တြင္ ၀ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသကို အသိအမွတ္ျပဳလာခဲ့ပါသည္။

ဤသည္ ၀လူမ်ဳိးတို႔အတြက္ ဒုတိယေအာင္ျမင္မွဳဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ UWSA သည္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသျဖင့္ မလံုေလာက္ဘဲ ၀ေျမာက္၊ ၀ေတာင္ေဒသႏွစ္ခု အပါအ၀င္ ဆက္စပ္ရာမ်ားကို ၀ျပည္နယ္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးပါရန္ ျပည္ ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖၚေဆာင္ေရးအဖြဲ႔အား ေတာင္းဆိုလာပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ေတာင္းဆိုခ်ိန္၌ အစိုးရ တပ္မ်ားသည္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ KIA အား စစ္ဆင္ေနပါသည္။ KIA ႏွင့္ စစ္ ဆင္ေရး အနည္းငယ္ တည္ျငိမ္လာေသာအခါ အစိုးရတပ္မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ တိုးတက္ေရးပါတီ (SSPP)ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS) တို႔ကို ပိုမိုဖိအားေပးသည့္ တိုက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါသည္။

အစိုးရတပ္မ်ားသည္ SSPP ႏွင့္ RCSS အဖြဲ႔မ်ားကို အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္အတူ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း စေသာ နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္ျဖင့္ စမ္းသပ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ပါတီလံုးသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္ေလာက္ေသာ အေျခအေနမ်ဳိး အထိ မစြန္႔ရဲသည္ကို အစိုးရကသိရွိခဲ့ေပသည္။

မတူညီၾကသည္မွာ SSPP သည္ UWSA ၏ စစ္မဟာမိတ္ျဖစ္ျပီး ဗကပ ေခတ္ကတည္းကပင္ အတူတူ လက္တြဲ တိုက္ပြဲ၀င္လာခဲ့ေသာ ပါတီျဖစ္သည္။ RCSS ကမူ ဦးခြန္ဆာ၏ MTAတပ္မေတာ္မွ လက္နက္ မခ်ဘဲ က်န္ခဲ့ေသာ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ ျပီး ရွမ္း ျပည္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးေကာင္စီကို ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္ပါသည္။

အစိုးရသည္ SSPP အား ဖိအားေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၄င္းတို႔ထင္သလို ေအာင္ျမင္မွဳမရဘဲ၊ တိုက္ခိုက္ရန္ စစ္ျပင္ဆင္လာပါသည္။ RCSSကိုမူ ျပသနာတခ်ဳိ႔ကို ရန္မရွာေတာ့ဘဲ သမၼတႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရရန္အထိ စီစဥ္ေပးလိုက္ပါသည္။ ဤအခ်ိန္မ်ုိဳး၌ အစိုးရတပ္မ်ားသည္ UWSA ေတာင္ပိုင္းတပ္မ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ရန္ ဖန္တီးေလေတာ့သည္။

UWSA ႏွင့္ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႕တို႕စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျပသနာမ်ားမွာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းမိုင္းတုံၿမိဳ႕နယ္ ပံုပါက်င္ အေျခစိုက္ စစ္ဗ်ဴဟာမႉး စိုးတင္ဝင္းမွ UWSA ၏ တပ္တည္ႏွင့္ အင္အား စာရင္းေတာင္းခံသည့္ကိစၥ၊ တပ္စခန္းခ်င္း မ်က္ႏွာခ်င္း လာေရာက္ ဆိုင္ထားသည့္ ကိစၥ၊ UWSA အဖြဲ႕၏ စိုက္ခင္းမ်ားကို လာေရာက္ သိမ္းပိုက္သည့္ ကိစၥႏွင့္ တာခ်ီ လိတ္ၿမိဳ႕အတြင္း ျဖစ္ပြားသည့္ ႐ွမ္းတစ္ဦးေသဆုံးသည့္ ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ အျငင္းပြားၾကရာမွ UWSA ၏ လြယ္ဆမ္ဆုမ္ တပ္စခန္းကို အစိုးရတပ္မ်ား လာေရာက္ ၀ိုင္းရာမွ ျပသနာ ျပင္းထန္ လာခဲ့ပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ယခင္သေဘာတူခဲ့ေသာ သေဘာတူညီခ်က္ (၅)ခ်က္အတိုင္း ျပန္လည္ျငိမ္းခ်မ္းသြားေစသည္။ ဤ သည္ စစ္အစိုးရ၏ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ UWSA သည္ စစ္အင္အားေတာင့္တင္းသည္ သမိုင္းေၾကာင္း အရ တရုတ္ျပည္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံရွိသည္။ အစိုးရ၏ သေဘာ တူညီခ်က္ျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပးထားရ သည္မွာ အထင္အရွားျဖစ္ပါသည္။

ဤသို႔ေၾကာင့္ UWSA ၏ ၀ျပည္နယ္ေတာင္းဆိုမွဳသည္ အစိုးရလိုက္ေလွ်ာရမည္လား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ နည္းပရိယာယ္ အသစ္ ပဋိပကၡမ်ား ဆက္လက္ ဖန္တီးလာမည္လား ဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ UWSAက လည္း အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းလာခဲ့ေသာ အေျခအေနတခုတြင္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ကာကြယ္သြားလိမ့္မည္မွာ ဧကန္မုခ်ပင္ ျဖစ္ပါသည္။