ကမ႓ာေက်ာ္ ကိုယ္ေပ်ာက္ထီးနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းသမွ်

ေဒါက္တာညိဳထြန္း

ခုုတေလာ အမ်ိဳးသမီး ဒုု ဝန္ၾကီး တေယာက္ကိုု သူ႕ လက္ေထာက္တေယာက္က ထီးမိုုးေပးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုုကိုု ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီးဌာနကေနျပီး ဓာတ္ပံုုမွာ ထီးကိုု ကြန္ျပဴတာအကူအညီနဲ႕ ေဖ်ာက္ပစ္လိုု႔ အဲဒီ ကိုုယ္ေပ်ာက္ထီးသတင္းဟာ ဗမာတင္မက ကမာၻမွာပါ ေက်ာ္ၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။

ယခင္တုုန္းကလည္း အေမရိကန္ လက္ေထာက္ႏိုုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ကတ္ကမ္းဘား နဲ႔တကြ ေနာက္ အေမရိကန္ အရာရွိတဦးတိုု႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု ထီးမိုုးထားေပးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုုမွာ ေဒၚစုုရဲ႕ ရုုပ္ပံုုကိုု သတင္းစာမွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္တဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးပါတယ္။ အလယ္က ေဒၚစုုက ေပ်ာက္ေနတဲ့အခါ ေယာက်ၤားၾကီးႏွစ္ေယာက္ ထီးေတြကိုုင္ျပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ မ်က္ေစာင္းခ်င္းခ်ိတ္ေနတဲ့ ရယ္စရာပံုုၾကီးအျဖစ္ ဗမာသတင္းေတြမွာ ပါလာခဲ့ဘူးပါတယ္။

သည္ ကိစၥႏွစ္ခုုလံုုးမွာ သိသာတာက ‘ထီး’ နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဗမာအာဏာပိုုင္ေတြဟာ သဲသဲလႈပ္ အထိမခံျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကိုု ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ကိစၥဟာ ဗမာအစိုုးရေတြ အစဥ္အဆက္ အယူသည္းတတ္ၾကတဲ့ ယၾတာအစီအရင္ေတြနဲ႔ မ်ားဆိုုင္ေနသလား ဆိုုတဲ့ အေတြးသံသယဟာ က်ေနာ္တိုု႔ အမ်ားျပည္သူေတြၾကားမွာ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။

က်ေနာ္တိုု႔ မွတ္မိႏိုုင္ေသးရင္ ၂၀၀၉ ခုုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ အဲသည္အခါတုုန္းက ျမန္မာျပည္နံပါတ္တစ္ အမ်ိဳးသမီး (First Lady) လိုု႔ ေခၚရမွာ ျဖစ္တဲ့ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္ ကိုုယ္တိုုင္လာျပီး ေလာေလာလတ္လတ္ ထီးတင္ထားတဲ့ ဘုုရား ျပိဳက်သြားလိုု႔ တႏိုုင္ငံလံုုး ရုုတ္ရုုတ္ ျဖစ္သြားေသးတယ္။ ဘုုရားျပိဳခါနီး အနီေရာင္ အလင္းတန္းၾကီး ေပၚလာတယ္တို႕၊ အသံၾကီး တခုု ထြက္ေပၚလာတယ္တို႕၊ ဘုုရားကိုု ျပဳျပင္ေနတဲ့ အလုုပ္သမား အခ်ိဳ႔က ျပန္ေျပာျပတယ္တို႕ စတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ ဘုုရားကလည္း ရိုုးရိုုး သာမန္ကာလွ်ံကာ ျပိဳက်တာ မဟုုတ္ဘူး၊ တစစီ ျဖစ္ကုုန္တာလိုု႔ ေျပာတယ္၊ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္ ထီးတင္ထားတဲ့ စိန္စီထားေသာ ထီးေတာ္ဟာလည္း အပ်က္အစီးပံုုေတြ ၾကားထဲမွာ ရွာလိုု႔မေတြ႔ေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ဆံုုးသြားခဲ့တယ္။

ထူးဆန္းတာက အဲသည္ ဘုုရားျပဳိတဲ့ကိစၥဟာ ရိုုးရိုုးတန္းတန္း ဘာသာေရးဆိုုင္ရာ လႉဒါန္းမႈ အခမ္းအနားပြဲတခုု ျပီးေနာက္ သူ႔သဘာဝအေလ်ာက္၊ ဒါမွမဟုုတ္ အေဆာက္အဦ မြမ္းမံတဲ့သူေတြ လုုပ္ကိုုင္စီမံမႈ ညံ႔ဖ်င္းလိုု႔ သူ႔ဟာသူ ျပိဳက်တယ္လိုု႔ ေျပာႏိုုင္ေပမယ့္ ဗမာအာဏာပိုုင္ေတြဟာ ဘုုရားျပိဳျပီး တင္ထားတဲ့ ထီးေပ်ာက္သြားတဲ့ ကိစၥကိုု သတင္း မထြက္ေပၚလာေအာင္ အသည္းအသန္ လိုုက္ပိတ္ပစ္တာပါ။

သတင္းမီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပခြင့္ မေပးတာထက္ေတာင္ ဆိုုးတယ္၊ အဲသည္ေခတ္အခါဟာလည္း ယခုု ဒီမိုုကေရစီေခတ္နဲ႔ မတူ၊ အာဏာရွင္ကလည္း အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုုေတာ့ အဲသည္ အခ်ိန္တုုန္းက လၻက္ရည္ဆိုုင္ေတြမွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အႏွံ႔ ပတ္စိတ္တိုုက္ လႊတ္ထားျပီး “ဘုုရားျပိဳ ထီးေပ်ာက္” သတင္းကိုု ျပည္သူေတြၾကား မေျပာရဲေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ထားခဲ့တယ္။ ဒါဆိုု က်ေနာ္တိုု႔ စဥ္းစားလိုု႔ရျပီ၊ ထီးတင္တဲ့ ကိစၥဟာ ရိုုးရိုုးရည္ရြယ္ခ်က္ မဟုုတ္ဘူး၊ ထီးဟာ အစိုုးရရဲ႕ အာဏာတည္ျမဲေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုုတဲ့ အယူနဲ႔ လုုပ္ေဆာင္ခဲ့တာသာလွ်င္ ျဖစ္ရမယ္။

က်ေနာ္ သည္မွာ ဗမာ ယၾတာ အယူအဆ တခုုကိုု မွတ္မိတယ္၊ ယၾတာေခ်တဲ့ ေနရာမွာ ဖိနပ္လႊင့္ပစ္တာနဲ႔ ဘုုရားမွာ ထီးလႉတဲ့ ကိစၥဟာ အဓိက ပါဝင္ေလ့ရွိတယ္။ ဖိနပ္က ကံအညံ့ကိုု လႊင့္ပစ္တာ၊ ထီးလႉတာက မိမိရဲ႕ ဘုုန္းကံကိုု ျပန္ျမွင့္တင္တာ၊ တနည္းအားျဖင့္ ထီးဟာ “ဘုုန္းကံ” (moral authority) ကိုု ကိုုယ္စားျပဳတယ္လိုု႔ ယံုုၾကည္တဲ့ အယူအဆ ရွိပံုုရတယ္။ ဗမာစကားမွာ ထီးနန္းဆိုျပီးေတာင္ အသုံးရွိတယ္ေလ။

ဘုုန္းကံရွိျခင္းနဲ႔ အာဏာရွိျခင္း၊ အာဏာၾကီးမားျခင္း၊ ျဖိဳဖ်က္လိုု႔ မရျခင္းဟာ တထပ္တည္းက်တယ္လိုု႔ ယူဆထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ တကယ္က ဘုုန္းကံဆိုုတဲ့ ေဝါဟာရဟာ အနက္သေဘာက အာဏာ ဆိုုတာထက္ ျမွင့္မားတယ္။ အာဏာရွိတဲ့သူကိုု ျဖိဳလိုု႔ရရင္ရမယ္၊ ဘုုန္းကံၾကီးတဲ့သူကိုုေတာ့ ျဖိဳလိုု႔မရဘူး။ သည္အျမင္နဲ႔ လုုပ္ေဆာင္ၾကတာျဖစ္တယ္။ သည္လိုု ဗမာလူမ်ိဳးတခ်ိဳ႕ ယၾတာတိုု႔၊ ဘုုန္းကံတိုု႔ ဆိုုတာကိုု ယံုုၾကည္တတ္ၾကေပမယ့္လည္း ဒါမ်ိဳးလုုပ္ရပ္ေတြဟာ ဗုုဒၶတရားေတာ္အရေတာ့ သိပ္အဓိပၺာယ္ မရွိပါဘူး။

ေၾသာ္၊ ၾကံဳတုုန္း ေျပာရဦးမယ္။ ဘုုရားျပိဳ ထီးေပ်ာက္ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ေန႔ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔ ဟာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီပဲရင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ယာဥ္တန္းကိုု လုုပ္ၾကံတဲ့ အေရးအခင္း ျဖစ္ပြားတဲ့ သမိုုင္းဝင္ေန႔ပဲ။ ဒါဟာ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ ထူးျခားဆန္းက်ယ္တယ္ ဆိုုတာထက္ေတာင္ မသကၤာစရာက ပိုုေကာင္းတယ္။ ထီးျပိဳေအာင္ မလိုုလားတဲ့ လူေတြကပဲ တမင္လုုပ္သလား။ အမ်ိဳးသမီးတင္တဲ့ ထီးေလ၊ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အရင္ ဝန္းရံလိုုက္တယ္ေလ၊ ျပီး ျဖိဳပစ္လိုုက္တယ္၊ ထီးကိုု လံုုးဝေဖ်ာက္ပစ္လိုုက္တယ္၊ သည္အမ်ိဳးသမီး (The Lady) စစ္ဗိုုလ္ေတြနဲ႔ ဝိုုင္းျပီးမွ ထီးေပ်ာက္၊ သူ႔ဘုုန္းကံေတြ ေပ်ာက္ဆံုုး၊ အားလံုုး ျပီးႏွင့္သြားျပီးျပီေပါ့။ ဘုုရားျပိဳတဲ့ေန႔ဟာ က်ေနာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကိုု မသကၤာစရာ ေကာင္းေနတာကိုု ေတြ႔ရတယ္။

ဘယ္လိုုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ၊ ဗမာအာဏာပိုုင္ေတြက ထူးထူးဆန္းဆန္း ယၾတာအတတ္ေတြ အသည္းအသန္ စီမံ၊ အယူေတြ သည္းသည္းလႈပ္ေနတတ္ၾကတာ ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က ဒါေတြကိုု လံုုးဝ အယံုုအၾကည္မရွိတာ က်ေနာ္တိုု႔အတြက္ အားတက္ဝမ္းေျမာက္စရာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုုလွ်င္ ဒါေတြကိုု ယံုုၾကည္မိတဲ့ သူဟာ ‘ဘုုန္းကံ’နဲ႔ စစ္အာဏာကိုု မွားယြင္းစြာ ထပ္တူျပဳလိုု႔ ကိုုးကြယ္ေနမိမွာပါ။ အဓိကက လက္နက္ကိုုင္ျပီး လုုပ္ခ်င္ရာ လုုပ္ႏိုုင္တာကိုု ဘုုန္းကံလိုု႔ မွားယြင္းစြာ ယူဆေနၾကျခင္းသာလွ်င္ ျဖစ္ပါတယ္။