အဂၤလိပ္နဲ႔ အေမရိကန္အစိုးရတို႔ရဲ႕ တာဝန္ရွိသူေတြက နအဖရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚမွာ သံသယရွိေၾကာင္း ထုတ္ေျပာ ေနၾကတုန္းမွာပဲ နအဖေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဒီႏွစ္ထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးေန႔ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထည့္ေျပာသြားပါတယ္။ တဆက္တည္းပဲ ဂ်ပန္ အဆာဟိရွင္ဘြန္း သတင္းစာမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲကို ဒီႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ (၁ဝ) ရက္မွာ လုပ္မယ္လို႔ သတင္းပါလာတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေရးဟာ ဒါနဲ႔ပဲ အစဖြင့္လိုက္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါစို႔။
အခု နအဖနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာကို ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲလို႔ ေျပာၾကတာကို မၾကာခဏၾကားရပါတယ္။ အႏွစ္သာရခ်င္း မတူပါဘူးထင္ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕သမားကို တြန္းလွန္ရတာနဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားခ်င္းကို တြန္းလွန္ရတာ မတူပါဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားခ်င္း အၾကားမွာျဖစ္ပြားတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားခ်င္းျဖစ္ေနလို႔ကို ပဋိပကၡဟာ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးၿပီး သေဘာမေပါက္တာ၊ မ်က္စိလည္တာေတြ အမ်ားအျပား ျဖစ္ေပၚတတ္ပါတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္တုန္းကေတာ့ ကိုလိုနီလုပ္ထားတဲ့ႏိုင္ငံက အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံျဖစ္ေနေတာ့ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဝင္စြက္ဖက္တာနည္းပါတယ္။ သူတို႔ခ်င္း စစ္ျဖစ္ကာမွျဖစ္ေရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လို အေနအထားမွာက်ေတာ့ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြရဲ႕ စြက္ဖက္မႈေတြ မ်ားတတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုအေရးေတာ္ပံုမွာ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတုန္းကလို အျမင္ၾကည္လင္ ျပတ္သားမႈရွိၾကဖို႔၊ စည္းလံုးညီၫြတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာပလႅင္ေပၚမွာ ရာစုႏွစ္ တဝက္ေက်ာ္ အေျခက်ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ဖယ္ရွားဖို႔ဆိုတာ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ သူတို႔မွာ ဖိႏွိပ္တဲ့အေတြ႔အႀကံဳ၊ သပ္လွ်ိဳၿဖိဳခြဲတဲ့၊ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြ အင္မတန္ႂကြယ္ဝတယ္ဆိုတာလည္း သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ တျခားႏိုင္ငံနဲ႔ အတိုက္အခံအဖြဲ႔အစည္းေတြထဲမွာ သူတို႔လူေတြ ျမႇဳပ္ႏွံတဲ့အေတြ႔အႀကံဳလည္း ရာစုႏွစ္တဝက္စာ ရွိတယ္ဆိုတာကို အၿမဲႏွလံုးသြင္းထား ရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး အင္အား (၅) သိန္းနီးပါးရွိတဲ့ စစ္တပ္ႀကီး။ဒီလိုအင္အားႀကီးၿပီး လူသတ္တာ လက္ယဥ္ေနတဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တုန္းကထက္မေလ်ာ့တဲ့ လူထု အင္အားမ်ဳိးကို စုစည္းဖို႔လိုပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈဟာလည္း ၁၉၄၅-၄၆ တုန္းက ဖဆပလအဖြဲ႔ႀကီးလို ေသြးစည္းညီၫြတ္ၿပီး ေတာင့္တင္းရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတုန္းကလို လိုအပ္ရင္ တိုက္ပြဲသဏၭာန္မ်ိဳးစံုကို ေျပာင္းလဲဆင္ႏႊဲတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိရပါမယ္။
ဒီ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ဟာ ဗမာျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွမျငင္းပါဘူး။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ အေနနဲ႔ မ်ဳိးဆက္လက္သစ္ကို လက္လႊဲတာလုပ္မလား၊ လုပ္ရင္ေကာ ေရွာေရွာ႐ႉ႐ႉျဖစ္ပါ့မလား။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ နအဖစီစဥ္တဲ့အတိုင္း လက္မခံေသးတဲ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမွာ “အျပတ္” ကိုင္ဖို႔ အင္အား ရွိေနၿပီလား။ အေမရိကန္နဲ႔ ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖာက္တာ ေအာင္ျမင္မလား၊ ေအာင္ျမင္သြားရင္ တ႐ုတ္ျပည္က ဘယ္လိုေျခလွမ္းမ်ဳိး လွမ္းေလမလဲ။ အေနဆင္းရဲ၊ အေသဆင္းရဲျဖစ္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူအေပါင္းကေရာ ဘာလုပ္ၾက မလဲ။ တေလာကျဖစ္ေပၚလိုက္တဲ့ သပိတ္မ်ဳိးေတြကေန သပိတ္ႀကီးေတြ ေပၚလာမလား။ အခ်ိန္ေပးၿပီး ထိုင္စိတ္ကူးယဥ္ ေနရင္ေတာင္ အေတာ္အေတြးနယ္ခ်ဲ႕လို႔ေကာင္းတဲ့ အေနအထားေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ စိတ္ကူးယဥ္ေနလို႔မရတဲ့ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ဟာ နအဖအဖို႔ ဗမာျပည္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒနဲ႔ အညီတည္ရွိေနတဲ့ ဒုတိယေျမာက္စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖစ္ဖို႔လုပ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာရွင္စနစ္ကို ေရရွည္ထိန္းသိမ္းသြားေရးနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ သမိုင္းဝင္အေကြ႔အေျပာင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေကြ႔မေတာ္ရင္ အာဏာသိမ္းပြဲ ေတြေတာင္ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့အဆင့္ပါ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုရင္လည္း ေခါင္းေဆာင္မႈ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ နအဖရဲ႕ အဆိုးဝါးဆံုးဖိႏွိပ္ခံရႏိုင္တဲ့ကိန္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ တကယ့္ကို အစမ္းသပ္ခံရမယ့္ ႏွစ္ပါ။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ အတြက္ကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး။ ကိုးကန္႔ကံၾကမၼာအတိုင္းျဖစ္မလား၊ က်ားေပၚခြစီးထားရာ ကေန ေအာက္ကို ဆင္းေတာ့မလားဆိုတာကို ရင္ဆိုင္ရပါေတာ့မယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူေဌးျဖစ္ ျဖစ္ႀကဲဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကသူေတြဆိုရင္လည္း သူတို႔ရဲ႕ဘဝတခုလံုး ပံုေအာထားတာေတြ အေျဖထြက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ နအဖအေနနဲ႔ ဒီႏွစ္ထဲ၊ ဒီတပြဲမွာ အၾကမ္းအႏု၊ အပစ္အခတ္ အညစ္အပတ္ေတြနဲ႔ ခ်ဲေတာ့မယ္ဆိုတာ သံသယရွိစရာ မလိုပါဘူး။ ကမူး႐ႉးထိုးလုပ္တာ၊ ရွက္ရမ္းရမ္းတာေတြကိုေတာင္ ႀကံဳရေကာင္းႀကံဳရႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ ျမႇဳပ္ထားတဲ့ အင္အားေတြကို ထုတ္သံုးတာ၊ ထိုးေကၽြးတာေတြလည္း လုပ္လာႏိုင္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ သူတို႔လည္း ဒီတပြဲမွာ ပံုေအာလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို ရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ အတိုက္အခံေတြဟာ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြကို စကၠဴက်ားလို႔ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ စကၠဴက်ားလို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ ဒီအသံုးအႏႈန္းကို ထပ္ျပန္တလဲလဲၾကားဖူးေနတာမို႔ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ေကာင္း ႐ံႈ႕ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေသနဂၤဗ်ဴဟာအျမင္၊ ေရရွည္အျမင္မရွိရင္ နအဖစစ္အုပ္စု၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အခုတတိယအင္အားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာေနသူေတြနဲ႔ နအဖအတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္ သေဘာတရား ထုတ္ေပးေနသူေတြအထဲက အမ်ားစုႀကီးဟာ တခ်ိန္က နအဖကို ဆန္႔က်င္တဲ့အင္အားစုေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ မွတ္မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ပြဲအခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ သူတို႔ဟာ နအဖစစ္အုပ္စုကို စကၠဴက်ားလို႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ တကယ့္က်ားႀကီးလို႔ ျမင္လာ၊ ရြံ႕လာၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နအဖကို ဆန္႔က်င္လို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်ၿပီး ရပ္တည္ခ်က္ေျပာင္းသြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကၠဴက်ားလို႔ ၾကည့္ျမင္တယ္ ဆိုတာဟာ အေျခခံရပ္တည္ခ်က္ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္အဆမတန္ အင္အားႀကီးတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ေရရွည္ရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔အတြက္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
စကၠဴက်ားလို႔ ျမင္တယ္ဆိုတာနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းေတြကို အင္မတန္ အေလးအနက္ထား၊ အစီအစဥ္ရွိရွိနဲ႔ ခ်မွတ္လုပ္ကိုင္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဗမာျပည္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ သူ႔အလိုလိုေပ်ာက္ပ်ယ္သြားမယ္လို႔ စဥ္းစားလို႔ လံုးဝ မျဖစ္ပါဘူး။ သူ႔အင္အားနဲ႔ ကိုယ့္အင္အားကို တြက္ခ်က္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြ သင့္ေတာ္သလို ခ်မွတ္တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေနာက္ တခ်က္ေျပာသင့္တာက ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ဆန္စင္ရာက်ည္ေပြ႔လိုက္၊ မီးစင္ၾကည့္ကေနလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ မွန္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေပၚလာတဲ့ကိစၥေတြကို ရင္ဆိုင္တာ၊ ေျဖရွင္းတာေတြ လုပ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြက အဓိကလုပ္ငန္းျဖစ္မသြားဖို႔၊ အဓိကလုပ္ငန္းကို ဖံုးလႊမ္းမသြားဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ဒီနည္းပရိယာယ္လုပ္ငန္းဟာ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန ေျပာင္းတဲ့အေလ်ာက္ သြက္သြက္လက္လက္ လိုက္ေျပာင္း ႏိုင္ဖို႔လည္း အေရးႀကီပါတယ္။ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လုပ္ၾကတယ္ဆိုရာမွာ ၁၃ဝဝ ျပည့္သပိတ္ႀကီးလိုဟာကေန ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့တာ၊ တခါ အဲဒီလက္နက္ေတြကိုစြန္႔ၿပီး ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ သပိတ္ႀကီးဆင္ႏႊဲတာ၊ အခ်ိန္မေရြး လက္နက္ကိုင္တိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ေတြကို သတိေပးေနတာ စသျဖင့္ အမ်ဳိးအစားလံုးဝမတူတဲ့ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ေတြကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကလို႔ ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကတာပါ။
လက္ရွိႏိုင္ငံတကာအေျခအေနဟာ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ အေရးေတာ္ပံုအတြက္ အေကာင္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ မဆိုးဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ နအဖသာ လိမ့္လိမ့္လဲလဲျဖစ္ရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ လာကယ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာ ကိုယ့္အင္ ကိုယ့္အားနဲ႔ လုပ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္သူကမွ ေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ စြက္ဖက္မွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ တခုပဲ။ ႏိုင္ငံတကာ အခ်က္အလက္ကို အသံုးခ်ဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္တာပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြဝင္လာတုန္းက ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပာတဲ့စကားကို မေမ့ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
ဂ်ပန္ေတြ ၀င္လာတုန္းက ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပာတဲ့ “ေဟ့ေအာင္ဆန္း၊ မင္းပင့္လာတဲ့ဘုရားကို မင္းျပန္ေခၚသြားေနာ္” ဆိုတဲ့ စကားကို မေမ့ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
No comments:
Post a Comment