ရန္လိုတတ္တာဟာ ဘယ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာမဆို ျပႆနာ ရွိပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူၾကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ သူနဲ႔ အနီးဆံုးသူေတြ၊ မိသားစုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး သူေနထိုင္ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအထိ ႐ုိက္ခတ္ျပႆနာ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု က်ေနာ္တင္ျပမွာကေတာ့ ေသြးဆူရန္လိုတတ္တဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူေတြဟာ တိုးမ်ားလာတာကို ေတြ႔ရၿပီး လူၾကီးေတြကေတာ့ အဲဒါဟာ ျပႆနာတခု ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာကို ေျပာဖို႔ မၾကာခဏ အခက္အခဲ ရွိလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြအားလံုးဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ အျမင္ေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ျဖစ္ရပ္ေတြမွာေတာ့ ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူဟာ ကေလးတေယာက္ကို ေဘးအႏၲရာယ္ကေန အကာအကြယ္ေပးႏိုင္တာမ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။
ရန္လိုတဲ့အျပဳအမူကို အိမ္ေထာင္သံုးပစၥည္းေတြ ဒါမွမဟုတ္ တျခားပစၥည္းေတြ ပ်က္စီးေအာင္ အင္အားသံုးတာ၊ တျခားလူေတြကို ႐ုပ္ပိုင္းအရ တိုက္ခိုက္ရန္ျပဳတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားသူေတြကို ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ မဖြယ္မရာ ေျပာဆိုတာ၊ သေရာ္ေမာ္ကားလုပ္တာ၊ ေစာ္ကားတာေတြပါတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ေဖာ္ေဆာင္လို႔ ရပါတယ္။
ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ရန္လိုေျပာဆိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူဟာ အၾကိမ္ေရ မ်ားလာတဲ့အခါ တင္းမာမႈ တိုးမ်ားလာတဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ ကေလးရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝကို ထိခိုက္လာတာမ်ဳိးနဲ႔ မိသားစု၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း၊ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ထိခိုက္လာတဲ့အခါ ျပႆနာတခု ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုမႈ မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုင္တြယ္ကုသမႈ မလုပ္တဲ့အတြက္ အဲဒီကေလးဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူကို မရပ္ဆိုင္းႏိုင္ျဖစ္လာၿပီး အရြယ္ေရာက္တဲ့အထိ ပါသြားတတ္ပါတယ္။ နိဂံုးရလဒ္ကေတာ့ ဘဝတိုးတက္မႈနဲ႔ မိသားစုဘဝ ႏွစ္ခုလံုးေပၚမွာ မေကာင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္လာေစမယ့္ ဘဝတခုကို ျပႆနာေတြက အႏၲရာယ္ျပဳ ဒုကၡေပးလာမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မိဘေတြက ျပႆနာေတြကို ရန္လိုမႈနဲ႔ တုံ႔ျပန္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ သူတို႔ဟာ အဲဒီရန္လိုမႈ အျပဳအမူကို သူတို႔ရဲ႕ ကေလးေတြဆီကို ကူးေျပာင္းေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ တကယ္လို႔ အဲဒီစက္ဝိုင္းဟာ က်ဳိးျပတ္မသြားဘူးဆိုရင္ေတာ့ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္ေတြအထိ အဲဒီအျပဳအမူက ျပႆနာေတြကို ဆက္ၿပီး ဖန္တည္းေပးသြားႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
ကေလးေတြရဲ႕ ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူရဲ႕ ေနာက္က အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အခ်က္ ၃ ခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။
* စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား
ဦးေႏွာက္ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ နာဗ့္ဆဲလ္ေတြကို အခ်က္ျပမႈေတြ သယ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ၾကတဲ့ ဓာတုေအးဂ်င့္ေတြရဲ႕ အဆင့္ေတြပါ။ အဲဒါေတြဟာ ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို တိုက္႐ိုက္သက္ေရာက္ေစၿပီး ကေလးေတြကို စိတ္ဆိုးေအာင္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။
* စိတ္လႈပ္ရွားမႈဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား
အဲဒါေတြကေတာ့ ကေလးရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး အမ်ဳိးအစားနဲ႔ ဆက္စပ္ပါတယ္။ အဲဒါက ကေလး တေယာက္ဟာ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ရွိေကာင္းရွိမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ပ်က္စီးေကာင္း ပ်က္စီးေနမယ္လို႔ ဆိုႏုိင္တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဆိုင္ရာ တည္ၿငိမ္မႈကို ျပ႒ာန္းေပးပါတယ္။
* ပတ္ဝန္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား
အဲဒါေတြကေတာ့ မိသားစုထဲမွာ ရန္လိုတတ္တဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ႐ုိင္းျပတဲ့ အျပဳအမူ၊ တီဗီ ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ရန္လိုတဲ့ အျပဳအမူေတြရဲ႕ နမူနာေတြကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။
ကေလးေတြရဲ႕ ရန္လိုတဲ့ အျပဳအမူဟာ အမ်ားအားျဖင့္ စိတ္ေရာဂါကု ဆရာဝန္တေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြကေန ေပၚေပါက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္ေစတတ္တဲ့ စိုးရိမ္ေသာက ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဓာတ္က်မႈ၊ ရန္လိုမႈနဲ႔ အာ႐ံုဝင္စားမႈ တိုေတာင္းျခင္းေတြကို ခံစားေနရတဲ့ ကေလးေတြပါ။ အဲဒီလို ကေလးမ်ဳိးေတြဟာ သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အခက္အခဲရွိေနတတ္ၾကၿပီး ပိုၿပီး ရန္လိုလာတတ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူရွိတဲ့ ကေလးေတြကို နည္းလမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ အကူအညီေပးႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ရန္လိုမႈ ျဖစ္ေပၚမလာခင္ ကာကြယ္ျခင္းနဲ႔ ရန္လိုမႈ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခါ ေရာဂါလကၡဏာေတြကို ျပဳစုကုသေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူ ေပၚေပါက္မလာခင္မွာ ကာကြယ္ျခင္းအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ မိဘသြန္သင္ညႊန္ျပမႈ လိုအပ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို အင္အားမသံုးဘဲ ျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ ဖန္တည္းမႈရွိတဲ့ နည္းလမ္းေတြ အသံုးျပဳၿပီး ၾကင္ၾကင္နာနာ၊ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ေျပာဆိုတာဟာ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးထားတာေတြ အားလံုးဟာ ကေလးေတြအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ နမူနာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ မိဘေတြအေနနဲ႔ အဲဒီလို လုပ္မေပးႏုိင္ဘူးဆိုရင္ ကေလးေတြဟာ အျပဳအမူေကာင္းကို သင္ယူတဲ့ ေနရာမွာ အခက္အခဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ မိဘေတြအေနနဲ႔ နမူနာတခုကို ခ်မွတ္ေပးဖို႔ လိုအပ္႐ံုသာမကပါဘူး၊ သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားမႈေတြကို ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေဖာ္ျပရမယ္ဆိုတာကို သင္ေပးၾကရပါလိမ့္မယ္။ ကေလးတေယာက္ဟာ တျခားသူေတြရဲ႕ ခံစားမႈေတြကို စဥ္းစားေပးဖို႔ကိုလည္း တတ္သိနားလည္ထားရပါလိမ့္မယ္။ ၁ ကေန ၁ဝ အထိ ေရတြက္ၿပီး ေဒါသတရားကို ေျပေအးေစတာ၊ အသက္ရႉေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာာ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အျပဳအမူအတြက္ ကေလးတေယာက္ကို ဘယ္လုိခြင့္လႊတ္ ဒါမွမဟုတ္ ခ်ီးမြန္းေျပာဆိုရမယ္ဆိုတာေတြကို သင္ယူတာမ်ဳိးေတြဟာ သူတို႔ကို သင္ၾကားေပးႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မိဘေတြအနနဲ႔ ကေလးေတြ ၾကည့္ရႉလို႔ရတဲ့ မီဒီယာအမ်ဳိးအစားေတြကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ၾကီးၾကပ္ဖို႔ သင့္ပါတယ္။ အလြန္အကၽြံၾကီး ရန္လိုတဲ့ အျပဳအမူ လႈပ္ရွားမႈေတြ ပါဝင္တဲ့ ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြ၊ တီဗီဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို ေရွာင္ရွားသင့္ပါတယ္။
တျခား ကာကြယ္ေရး လုပ္ေဆာင္မႈတခုကေတာ့ မိသားစုဝင္တိုင္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး၊ နီးနီးကပ္ကပ္ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့၊ ေႏြးေထြးေကာင္းမြန္တဲ့ မိသားစုဝန္းက်င္ အေျခအေနေလးတခုကို ဖန္တီးျပဳလုပ္ေပးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဝန္းက်င္အေျခအေနမ်ဳိးမွာဆိုရင္ ကေလးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္တတ္ၿပီး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိတဲ့ လူတေယာက္အျဖစ္ ၾကီးျပင္းလာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရန္လိုတတ္တဲ့ ကေလးေတြကို အကူအညီေပးႏုိင္ဖို႔ ..
* ကေလးကို ထိေတြ႔ဆက္ဆံၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ခံစားမႈကို လက္ခံေၾကာင္း ေျပာျပပါ။ ဒါေပမဲ့ ရန္လိုတဲ့ အျပဳအမူကိုေတာ့ လက္မခံပါနဲ႔။ သူတို႔ကို သူတို႔ရဲ႕ ခံစားမႈေတြကို ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္သင့္ေလ်ာ္တဲ့ နည္းလမ္းတခုနဲ႔ ေဖာ္ျပဖို႔ အၾကံေပးပါ။ ဥပမာ …
“ေမေမက မင္း စိတ္ဆိုးတာကို နားလည္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုမ်ဳိး အိမ္က ပစၥည္းေတြကုိ ဖ်က္ဆီးလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ၊ တကယ္လုိ႔ မင္း သိပ္စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုရင္ အဲဒီေဒါသကို ေခါင္းအံုးေတြကို ပစ္ေပါက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အ႐ုပ္ေတြကို ထိုးၾကိတ္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖြင့္ထုတ္ပစ္လို႔ ရတာပဲေလ” လို႔ ေျပာတာမ်ဳိး။
* တကယ္လို႔ ကေလးတေယာက္ဟာ အိမ္ကပစၥည္းေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ရန္လိုတတ္တဲ့ အျပဳအမူကို အလြန္အကၽြံ ျပသလာၿပီဆိုရင္ေတာ့ လူၾကီးေတြအေနနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ၾကားဝင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေပြ႔ဖက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ထပ္ အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးရပါမယ္။
* လူၾကီးေတြအေနနဲ႔ ကေလးေတြ ေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး ျဖစ္ရပ္အေပၚ သူတို႔ရဲ႕ ဘက္ကေန ဘယ္လိုျမင္တယ္ ဆိုတာကို ရွင္းျပဖို႔ အခြင့္အေရးေပးရပါမယ္။ ကေလးဟာ အၿမဲတမ္း မွားယြင္းေနတယ္လို႔ မယူဆပါနဲ႔။ တခါတေလမွာ ကေလးတေယာက္က လိုခ်င္ေနတာ အားလံုးဟာ လူၾကီးတေယာက္က သူတို႔ကို နားေထာင္ေပးဖို႔ပါပဲ။
* ကေလးတေယာက္ ရန္လိုေဒါသေပါက္ကြဲရာကေန ေျပေအးသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ လူၾကီးတေယာက္က သူတို႔အေနနဲ႔ အဲဒီလိုမ်ဳိး မျပဳမူသင့္တဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပသင့္ပါတယ္။ ရွင္းျပတာကို ျဖစ္ႏုိင္သမွွ် တိုေတာင္းၿပီး တိတိက်က် ျဖစ္ေစသင့္ပါတယ္။
* အျပစ္ရွာတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ဟာ မေကာင္းဘူး၊ ဆိုးတယ္၊ ကလိန္ကညစ္က်တယ္၊ ရန္လိုတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ လူေပလူေတ ကေလးလို လုပ္တတ္တယ္၊ ဒါမ်ဳိး အငံု႔စိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ စကားလံုးမ်ဳိးေတြကို ေရွာင္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ သူတို႔ကို ဆူမွျဖစ္မယ္ဆိုရင္လည္း ဆူလိုက္ပါ။ ၿပီးတာနဲ႔ ”အဖိုးကို ဒုတ္ေတြနဲ႔ ပစ္တာကိုေတာ့ ေမေမ မၾကိဳက္ဘူး” ဆိုတာမ်ဳိး သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို ဦးတည္ေျပာပါ။
* ကေလးေတြကို သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြေပၚမွာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တာဝန္ယူပါေစ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေဒါသျဖစ္လို႔ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲခဲ့တုန္းက သူတို႔ ႐ႈပ္ပြေပညစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာေတြကို သူတို႔ဘာသာ ျပန္ၿပီး ရွင္းလင္းသန္႔စင္သင့္ၿပီး၊ တကယ္လို႔ သူတို႔ ႐ိုင္းျပသြားတယ္ဆိုရင္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ လူၾကီးေတြကို ေတာင္းပန္သင့္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မုန္႔ဖိုးကို သိမ္းယူတာမ်ဳိး၊ သူတို႔ရဲ႕ တီဗီဂိမ္း ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြကို ယူသြားတာမ်ဳိး အေရးယူတာေလာက္နဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။
ကေလးတေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူကို ျပဳျပင္တည့္မတ္ေပးတဲ့ အလုပ္ဟာ မလြယ္ပါဘူး။ အဲဒါဟာ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္၊ အားထုတ္ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္မႈေတြ အမ်ားၾကီး လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ေအာင္ျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အားထုတ္ၾကိဳးစားက်ဳိး နပ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ လူၾကီးေတြအျဖစ္ က်ေနာ္တို႔ဟာ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့ စိတ္သေဘာထား ရွိမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ အမ်ားၾကီး အက်ဳိးေက်းဇူး ရႏိုင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီကေန႔ အခက္အခဲေပါင္းစံုနဲ႔ စိန္ေခၚမႈေတြ မ်ားျပားလွတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ ညီညြတ္မႈေတြကို မလဲြမေသြ လိုအပ္ေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ့္တကယ္ကေတာ့ ကမၻာတဝွန္းလံုးမွာရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းက လူေတြမွာ လူၾကီးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကေလးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသြးဆူရန္လိုမႈေတြ မ်ားလာတာဟာ မေကာင္းပါဘူး။ မိသားစုရန္ပြဲ၊ ျပည္တြင္းစစ္ေတြကေန ႏုိင္ငံတကာစစ္ပြဲ (ကမၻာစစ္) ေတြအထိ ေတာက္ေလာင္ျဖစ္ပြားလာႏုိင္ေၾကာင္း သတိထားသင့္ၾကပါတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment