အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို နအဖက ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာကို ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ျမန္မာျပည္အေရးစိတ္၀င္စားေနသူတိုင္းက စူးစူးစိုက္စိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ဒီခ်ဳပ္ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ၾကည့္ရေတာ့မဟဲ့လို႔ အားခဲထားသူေတြပါသလို နာက်ည္းစိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသူေတြလည္းပါပါတယ္။
ေရဒီယိုအင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ပါတီသစ္ေထာင္လိုက္ေၾကာင္း အားပါးတရေျပာေနတာ ၾကားရသလို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဌာနခ်ဳပ္႐ံုးမွာ “ကမာၻမေၾကဘူး”သီခ်င္းကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ဆိုေနၾကတယ္ဆိုတာလည္း ၾကားရပါတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီေဆာင္းပါးေရးေနတဲ့အခ်ိန္အထိေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုင္းဘုတ္ကိုလည္း ျဖဳတ္မခ်ေသး၊ မတရာသင္းလည္း မေၾကညာေသးပါဘူး။ စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းဘူးလား။ ဒီေနရာမွာ အားလံုးစဥ္းစားလို႔ရေအာင္ သမိုင္းျဖစ္ရပ္တခုကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ မွီျငမ္းစဥ္းစားဖို႔ပါ၊ ထပ္တူဆြဲ ႏိႈင္းယွဥ္ဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္-။
မတ္လ (၂၈) ရက္ညမွာ ဖဆ-ဆိုရွယ္လစ္ေတြက ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို တျပည္လံုးအႏွံ႔ ဖမ္းဆီးပြဲႀကီးလုပ္ေပမယ့္ အခု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖ႔ြဲခ်ဳပ္ကိုလုပ္သလိုပဲ ဆိုင္းဘုတ္ျဖဳတ္တာ၊ ပါတီမတရားသင္းေၾကညာတာေတြ မလုပ္ပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕စာရင္းထဲမွာ ရွိေနသူေတြကိုပဲ အတင္းတြန္းဖမ္းေနခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးျဖစ္ခဲ့ၿပီး အဲဒီအခါတုန္းက ပါတီအျပင္ဘက္ေရာက္ေနတဲ့ ဦးသိန္းေဖျမင့္ကိုေတာ့ လက္ဖ်ားနဲ႔မတို႔ပါဘူး။ ေဘးမဲ့ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖမ္းလို႔မမိဘဲ လြတ္သြားတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဝရမ္းေျပးေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး စစ္တပ္၊ ပုလိပ္တပ္နဲ႔ ေတာနင္းရွာပါတယ္။အခ်ဳပ္ကားႀကီးေတြ တဝီဝီနဲ႔လည္း နယ္အႏွံ႔ဆင္းၿပီးဖမ္းပါတယ္။ ဖမ္းမိတဲ့သူကို ထြက္ေျပးလို႔ဆိုၿပီး ပစ္သတ္တာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဝရမ္းေျပး ထြက္ေျပးလို႔ ပစ္သတ္ရတယ္လို႔ သတင္းစာမွာ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ဆက္ၿပီးစဥ္းစားရမွာက (ဦး) သိန္းေဖျမင့္ေရးတဲ့ “သိန္းေဖျမင့္၏ေက်ာ္ၿငိမ္း”စာအုပ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္မွာ ဦးေက်ာ္
ၿငိမ္းက နိဒါန္းေရးေတာ့ ဒီလိုပါတာေတြ႔ရပါတယ္။ “စတာလင္သာ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္ေစာၿပီးေသရင္၊ က႐ုေရွာ့ဖ္သာ (၁၀)
ႏွစ္ေစာၿပီး ႐ုရွေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရင္ ကြန္ျမဴနစ္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးဟာ ဦးသိန္းေဖျမင့္သာ ဆက္ျဖစ္ေနမယ္-တဲ့။”
ေျပာင္၀န္ခံထားတယ္လို႔ ဆိုရမလားပါပဲ။
လိပ္ပတ္လည္သြားတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဆိုင္းဘုတ္ေတြ မျဖဳတ္ေသးဘဲထားတာ၊ မတရားသင္းမေၾကညာ
ေသးဘဲထားတာတို႔ဟာ ဦးသိန္းေဖျမင့္နဲ႔ သူတစင္ေထာင္လာမယ့္သူ႔ရဲ႕“ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသစ္” အတြက္ အခြင့္အလမ္းဖြင့္
ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးသိန္းေဖျမင့္ေနာက္မွာက သူ႔မိန္းမတေယာက္သာရွိေလေတာ့ ဖဆပလ အစိုးရလည္း မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ထဲေလာက္ေရာက္ေတာ့မွပဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုွ မတရားသင္းေၾကညာခဲ့ပါတယ္။
ဒါနဲ႔တဆက္တည္းမွာ ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ႔ဗို္လ္ေန၀င္းတို႔စစ္တပ္က သခင္စိုးနဲ႔အလံနီပါတီကို တမင္ေမြးသလိုခ်န္ထားတဲ့
အေၾကာင္းကိုလည္း ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ သခင္စိုးက ဗကပကို တိုက္ခိုက္ေနသေရြ႕ သူတို႔ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ထိုးစစ္ မဆင္ဘဲ ေမြးထားပါတယ္။ လက္၀ဲသမားေတြအထဲမွာ အ႐ႈပ္အေထြးေတြျဖစ္ေအာင္၊ အလံနီပါတီရဲ႕“ကြဲအက္ေရးမွ ခြဲထြက္ေရးသို႔” ဆိုတ့ဲေပၚလစီအတိုင္း အတိုက္အခံေတြထဲမွာ ကြဲၿပဲေအာင္လုပ္ေနသေရြ႕ဖဆပလနဲ႔မဆလတို႔က ေဘးမဲ့
ေပးထားပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚကိုလည္းတက္မလာ၊ ေတာတြင္းကပဲ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ အစိုးရေတြက အသာလႊတ္ထား
ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚတက္လႈပ္ရွားတဲ့ အလံနီယူဂ်ီေတြကိုသာ ဖမ္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ သခင္စိုးကိုယ္တိုင္က ဘယ္သူမွ မယံုၾကည္တဲ့ ဆင္ေျခေပးၿပီး လက္နက္ခ်လာေတာ့မွ ဖမ္းလိုက္ၿပီး မဆလတရား႐ံုးနဲ႔ သတင္းစာေတြကေန သိကၡာ
ႏွစ္ျပားဖိုးမွမက်န္ေအာင္ သိကၡာခ်ေတာ့တာျဖစ္ပါတယ္။
အခုလည္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုက္ခိုက္ေန၊ ဆဲေရးေနသေရြ႕ နအဖက ေဘးမဲ့ေပးထားမယ့္ သေဘာရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြမွာ ေျပာစရာ၊ ေရးစရာေနရာေတြ ရေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီလို အသံုးခ်တန္ဖိုးကုန္သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္စမ္းေနေပေရာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲမွာ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးနဲ႔ ‘တတ္သိ’ ေတြ ျပႆနာျဖစ္ၾကေတာ့ စစ္အစိုးရက “တတ္သိ” ေတြကို အားလံုးလိုလိုဆြဲေစ့ၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ေဒၚစုကို ရာသက္ပန္ဆဲေနမယ့္ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကိုေတာ့ စမူဆာေလာပန္းျဖစ္ေစခဲ့တာကိုလည္း သတိရသင့္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ တျခားအတိုက္အခံေတြကိုသာ တိုက္ခိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ နအဖရဲ႕စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီက စေပ့စ္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးထားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔လက္ကိုင္ အလံ႐ွဴးေတြအတြက္ ဒီမိုကေရစီေပးလိုက္တာ ခြပ္ေဒါင္းအလံဆြဲအသံုးခ်တဲ့ ကိစၥေပၚလာေတာ့ နအဖစစ္အစိုးရအဖို႔ အေတာ္အၾကပ္႐ိုက္သြားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ့္လူကိုယ္ ႀကိတ္ဆံုးမရတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ နအဖဟာ အခ်ိန္တန္ၿပီထင္လို႔ ဗိုလ္သိန္းစိန္နဲ႔ ႀကံ့ဖြံ႔ကို ပါတီအျဖစ္ ပြဲထုတ္လိုက္တာဟာလည္း သူတို႔ထင္
မထားတဲ့ ဆန္႔က်င္မႈေတြ၊ ေ၀ဖန္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔ဟာ စေပ့စ္မွ အေဆာက္အဦေတြ၊ ႐ံုးခန္းေတြ၊
႐ံုးပစၥည္းေတြသာမကာ လူ႐ိုက္ခြင့္၊ လူသတ္ခြင့္ေတြေတာင္ ရခဲ့ဖူးပါၿပီ။ ဒီေတာ့ ေရွ႕မွာ ျမင္းခ်ဳိ (ဂ်ိဳ) တပ္တာထက္ ဆိုးတာေတြ ေပၚေပါက္ဖို႔ အေၾကာင္းေတြ ရွိေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သမိုင္းမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ကို အတိုက္အခံျပဳသူေတြနဲ႔အတူ တရား၀င္အတူတည္ရွိေနထိုင္တာ၊ သူတို႔ကို ေ၀ဖန္ေျပာဆိုခြင့္ျပဳတာရယ္လို႔ တခါမွမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒီအစဥ္အလာလို ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔လိုလူေတြက ခ်ဳိးေဖာက္ျပဳျပင္မယ္လို႔ တြက္တာဟာ စိတ္ကူးယဥ္တာထက္ အမ်ားႀကီးပိုဆိုးတဲ့ အမွားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အာဏာဆုပ္ကိုင္ထားသူေတြဘက္ကၾကည့္ရင္ တခါ-တခါမွာ ကိုယ္နဲ႔မတူသူေတြကို အျပင္ဘက္ထားၿပီး ခ်ဳပ္ကိုင္ရတာထက္၊ အတြင္းထဲထားၿပီး ခ်ဳပ္ကိုင္ရတာဟာ ပိုမီးေသ၊ ပိရိတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ နံရံကို ေခါင္းနဲ႔တိုက္မယ္ဆိုရင္ ၾကားမွာကြက္လပ္ေလး-စေပ့စ္ေလး ရွိမွပိုနာတယ္၊ ကြဲႏိုင္တယ္ဆိုတာ မေမ့ၾကပါနဲ႔။
No comments:
Post a Comment