သူပုန္ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး ၁၃

ထက္ေအာင္ေက်ာ္


ဖက္ဒရယ္ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ဖက္ဒရယ္တကၠသုိလ္

မာနယ္ပေလာ ကြင္းျပင္ ထဲကုိ ျပန္ၾကည့္ မယ္ဆုိ ရင္ေတာ့ ဒီလုိ ေတာႀကီး မ်က္မည္း ထဲက သူပုန္ ဌာန ခ်ဳပ္မွာ လွ်ပ္စစ္မီး ၂၄ နာရီ လင္းေန တယ္ဆုိရင ္ျမန္မာ ႏိုင္ငံက စာဖတ္ ပရိသတ္ ယုံပါ့ မလားပဲ။ က်န္တဲ့ၿမိဳ႕ေတြကို အေမွာင္ခ်ၿပီး ေနျပည္ေတာ္ ဌာနခ်ဳပ္ တခု တည္း မီးလင္း ေနေအာင္ စီမံထား တာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ခုနက ျမင့္မား လွတဲ့ ေနာ္ေဒး ေတာင္တန္း ေပၚကေန က်လာ တဲ့ေခ်ာင္း ေရကုိ တမံလုပ္ၿပီး အဲဒီကေန ေရအား လွ်ပ္စစ္နဲ႔ မာနယ္ပေလာ တခြင္လုံးကုိ လွ်ပ္စစ္မီး ေပးထား တာပါ။ ဒါ့အျပင္ ေရကိုလည္း ပုိက္ေတြနဲ႔ သြယ္ေပး ထားတဲ့ အတြက္ ေရ၊ မီး အေတာ္ အဆင္ ေျပတဲ့ ေနရာ။ တီဗီစေလာင္း လုိင္းေပါင္းစုံ ရတဲ့ ေတာတြင္းၿမိဳ႕ေတာ္လုိ႔ ေျပာရင္ ရမယ္ ထင္ပါတယ္။

ပဒုိဘသင္ အိမ္ကေန ေဘးပတ္လည္အိမ္ေတြကို က်ေနာ္ေလ့လာၾကည့္္တဲ့အခါ အနီးဆုံးအိမ္က တြဲဘက္အတြင္းေရးမႉး ပဒုိစံလင္းရဲ့အိ္မ္။ အိမ္ပုံစံခ်င္းက အတူတူပါပဲ။ ဒီအိမ္ဟာ KNU ဗဟုိစည္း႐ံုးေရးဌာန ႐ံုးခန္းလည္းျဖစ္ၿပီး နာမည္ႀကီး သႏူးထူးစာေစာင္ ထုတ္ေ၀တဲ့ ေနရာ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕မွာတင္ျပခဲ့တဲ့အတုိင္း ကြန္ျပဴတာေခတ္ မဟုတ္ေသးတဲ့အတြက္ ဖေရာင္းစကၠဴကုိ လက္နွိပ္စက္နဲ႔ေဖာက္။ မီး ေခ်ာင္း နဲ႔လွိမ့္ၿပီး ေကာ္ပီကူးေနတာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ (ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ABSDF ဗဟုိ႐ံုးအဖြဲ႔မႉးတဦးျဖစ္သူ ဦးရီထြန္း တီထြင္ လုိက္ တဲ့ ဖေရာင္း စကၠဴ ေကာ္ပီကူး သစ္သားကရိယာေလးတခုက အေတာ္ေခတ္စားသြားၿပီး ကြန္ျပဴတာ မေပၚမီအထိ အဲဒိီကရိယာကုိ ေတာ္ လွန္ေရးနယ္ေျမတလုံးမွာ သုံးၾကတာကုိေတြ႔ရပါတယ္)

ပဒုိစံလင္းအိမ္ရဲ့ေရွ႕က ပုံစံတူ အိမ္ကေတာ့ ပုိ႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးဌာန၊ ေနာက္တလုံးက သစ္ေတာဌာန၊ ေနာက္ထပ္ တလုံးကေတာ့ ဘ႑ာေရးဌာနျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ႐ံုးေတြေပၚကိုေတာ့ က်ေနာ္မတက္ျဖစ္လုိက္ပါ။ အဲဒီ႐ံုးေတြ အလြန္မွာေတာ့ မဒတ (အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု) ႐ံုး၊ ထီးတခီးဘက္ထြက္တဲ့ ကားလမ္းေၾကာင္္းတခုနဲ႔ ေခ်ာင္းကူးတံတားတခုရွိပါတယ္။ ကားလမ္းကို ေက်ာ္လုိက္ေတာ့ ဒုဥကၠဌ ပဒိုသန္းေအာင္ရဲ့အိမ္ (သူကြန္လြန္ၿပီးေနာက္မွာ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ ဆက္ေနတဲ့အိမ္)။ အဲဒီအိမ္ကေန ညာဘက္ကို လွည့္ လုိက္မယ္ဆုိရင္ ေတာင္ေပၚက ဘုရားေက်ာင္းဆီတက္တဲ့ လူသြားလမ္းတခု။ ၿပီးရင္ ကြ်န္းသစ္ေတြနဲ႔ အခုိင္မာေဆာက္ထားတဲ့ အ ေကာင္း စား ၂ ထပ္ အေဆာက္ဦႀကီးတခု (အေစာပုိင္းမွာ ေဒါက္တာ မာတာရဲ့ KNU နုိင္ငံျခားေရးဌာန႐ံုးျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ADNSC [Anti-military Dictatorship National Solidarity Committee] တပ္ေပါင္းစု ႐ံုးခန္းျဖစ္လာပါတယ္) ရွိၿပီး အဲဒီ ေဘးမွာေတာ့ သစ္ပင္တန္းတခုရွိပါတယ္။ (အဲဒီကာလကေတာ့ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္အသစ္ႀကီး မေဆာက္ရ ေသးပါ) သစ္ပင္တန္းအဆုံးမွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမရဲ့ ေကာ္သူးေလအစိုးရ သမၼတအိမ္ျဖဴေတာ္ စံအိမ္ႀကီးကုိ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ စံအိမ္ေတာ္ဆုိတာ တင္စားၿပိီးေခၚေ၀ၚျခင္း မဟုတ္ပါ။ တကယ့္ကုိ သားနားတဲ့ ၂ ထပ္ တုိက္အိမ္ အႀကီးႀကီးျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒိီေဘးမွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမ ႐ံုးထုိင္တဲ့ ကြ်န္းသစ္သားအိမ္ ခပ္ေသးေသးတလုံး။ ၿပီးရင္ KNU အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ံုးနဲ႔ အမ်ဳိးသမီး ေဆာင္ တခ်ိဳ႕။ ၿပီးရင္ ဆံသဆုိင္။ ဆံသဆုိင္ ေနာက္ေက်ာမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ က်ဳိးဖုိးေတြအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ မာနယ္ပေလာ ဗဟုိ စားဖုိေဆာင္။ စားဖုိေဆာင္ေဘးမွာေတာ့ ကြန္မန္ဒုိကုန္းဘက္နဲ႔ ေခြးအိပ္ေတာင္ဘက္တက္တဲ့ ကားလမ္းေၾကာင္းတခု။ ကားလမ္းကုိ ေက်ာ္ၿပီး ေဘာ္လုံးကြင္းအတုိင္း ျပန္လွည့္မယ္ဆုိရင္ တပ္ေထာက္ဌာနနဲ႔ ဂုိေဒါင္ႀကီးတခုကုိ ေသာင္းရင္းျမစ္ ကမ္းနားေစာင္းဘက္မွာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တာမလာေဘာ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ကစယ္ဒုိ တုိ႔ ႐ံုးထုိင္တဲ့ စစ္႐ုံးခ်ဳပ္။ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ေဘးမွာေတာ့ ကရင္အမ်ိဳးသား ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔ (KNDO) ႐ံုးခန္း။

အဲဒီစစ္႐ံုးခ်ဳပ္နဲ႔ KNDO ႐ံုးေရွ႕တည့္တည့္ ေဘာလုံးကြင္းေဘးက ႀကီးမားၿပီး အရိပ္ေကာင္းလွတဲ့ ကုကၠိဴပင္တန္းေအာက္မွာေတာ့ ခန္႔ညားစြာေနရာယူထားတဲ့ မာနယ္ပေလာ အစည္းေ၀းခန္းမႀကီးကုိ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းေ၀းခန္း ေဘးမွာေတာ့ ဧည့္သည္ေတာ္ စစ္သည္ေတြ တည္းခုိေလ့ရွိတဲ့ ေျခခံရွည္ ဘားတုိက္အေကာင္းစားတခု (၁၉၉၂ ေနာ္တစစ္ပဲြအၿပီးမွာ က်ေနာ္အပါ၀င္ တပ္ရင္း ၂၀၁ နဲ႔ ၁၀၂ က ရဲေဘာ္ေတြ တည္းခုိခဲ့ဖူးပါတယ္)။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြအတြက္ သားသားနားနား ဧည့္ရိပ္သာတလုံး။ ၿပီးရင္ေတာ့ ပဒုိဘသင္အိမ္ဆီ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။

မာနယ္ပေလာကို ဒုတိယအေခါက္ က်ေနာ္ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ မတ္လ အေစာပုိင္းလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီတေခါက္မွာေတာ့ က် ေနာ္ တေယာက္တည္း။ KNU ကေန က်ေနာ္တုိ႔ နယ္ေျမေကာ္မီတီဆီ ေထာက္ပံ့ေနၾက တလ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၃၀၀၀ ကုိ ထုတ္ယူဖုိ႔ ဥကၠဌ ကိုေက်ာ္ေက်ာ္က က်ေနာ့္ကုိ တာ၀န္ေပးလုိက္တာပါ။ အဲဒီေငြ ၃၀၀၀ ရဖုိ႔အေရး ပဒုိဘသင္အိမ္မွာ ထုိင္ေစာင့္လုိက္ရတာ သီတင္း တ ပတ္ ၾကာသြား ပါတယ္။

အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္အိမ္မွာ တည္းရတဲ့ ဧည့္သည္ဆုိေပမယ့္ င႐ုတ္သီးေထာင္းနဲ႔ပဲ ေန႔စဥ္တုိးေနေတာ့ က်ဳိးဖုိးေတြရဲ႕ ထုံစံအတုိင္း လဖက္ ရည္ဆုိင္ ရွာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ေတြ႔လုိက္တဲ့ ဆုိင္ကေတာ့ ေသာင္ရင္းျမစ္ရဲ့ အလွပဆုံးရႈခင္းကုိ အေပၚစီးကေန ျမင္ခြင့္ရ ေနတဲ့ ပဒုိ၀ီးရဲ႕ လဖက္ရည္ဆုိင္ပါပဲ။ ေသာင္ရင္းနဲ႔ သံလြင္ျမစ္ဆုံ ထုိင္းဘက္ကမ္းရွိ စားေသာက္ဆုိင္နဲ႔ ဘန္ဂလုိေနရာကလဲြရင္ ဒီေဒသတ၀ုိ္က္မွာ ဒုတိယ ရႈခင္း အေကာင္းဆုံးေနရာဟာ ပဒုိ၀ီးဆုိင္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

သူဆုိင္ေရွ႕မွာ ကြ်န္းပင္အႀကီးႀကီးတပင္ရွိၿပီး အဲဒီေအာက္မွာ သစ္သားေတြနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ သဘာ၀ ထုိင္ခုံေတြကလည္း အေတာ္ေကာင္း ပါတယ္။ လဖက္သုတ္တပဲြမွာ၊ ေရေႏြအုိး တကရားနဲ႔ အဲဒီ သစ္ပင္ေအာက္က ခုံတန္းမွာထုိင္ၿပီး ေသာင္ရင္းျမစ္ကို ေငးၾကည့္ ရတဲ့ အရ သာကုိ အခ်ိန္ထိ သတိရေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲ … အဲဒီသဘာ၀အလွအပ ရႈခင္းေတြအျပင္ေပါ့ေလ၊ က်ေနာ္ခဏခဏ သြားျဖစ္တဲ့ ေနာက္ ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတခုကေတာ့ လွပတဲ့ ဆုိင္ရွင္ေကာင္မေလး တေယာက္ေၾကာင့္လုိ႔ ၀န္မခံရင္ က်ေနာ္ သတင္းထိမ္ခ်န္ရာ က်ပါ လိမ့္မယ္။

ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ ေရွ႕မွာေျပာခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ အိမ္ေဘးကေန ထီးတခီးဘက္သြားတဲ့ ကားလမ္းအတုိင္း ဆက္ေလွ်ာက္ ရင္းနဲ႔ မဒတ႐ံုးကို က်ေနာ္ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီကာလ ႐ံုးထုိင္ေနသူေတြထဲမွာ ရခုိင္ပါတီက ခုိင္စုိးနုိင္ေအာင္နဲ႔ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက နုိင္ဟံသာတုိ႔ကုိ က်ေနာ္မွတ္မိေနပါတယ္။ အဲဒီ႐ံုးကို ေက်ာ္ၿပီးဆက္သြားေတာ့ ေတာင္ကုန္းတခုေပၚမွာ ဖက္ဒရယ္တကၠသိုလ္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၊ ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္နဲ႔ ထား၀ယ္ေကာလိပ္ေတြကိုသာ ေတြ႔ဖူးတဲ့ က်ေနာ့္အဖုိ႔ ဖက္ဒရယ္တကၠသိုလ္ ဆုိတာဟာ အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမင္ေနရတဲ့ အေဆာက္ဦးက ေျမစုိက္ တဲတလုံးသာသာ ျဖစ္ေပမယ့္ သင္ၾကားေနတဲ့ဆရာေတြက ႏိုင္ငံ တကာက ေရာက္လာသူေတြ။ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းကလည္း နုိင္ငံတကာ တကၠသိုလ္ေတြကေန သင့္ေတာ္တာေတြကို ေကာက္နႈတ္ထားတဲ့ အနွစ္ခ်ဳပ္သင္႐ုိး။ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ထီးတခီး အထက ကေန ၁၂ တန္းအထိ ေအာင္ျမင္ၿပီးတဲ့ ကရင္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ေလးေတြ။

ဖက္ဒရယ္တကၠသိုလ္က အျပန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မင္းသမီးခစန္းက ရဲေဘာ္ ၂၀ ဦးအပါ၀င္ ဘုရားသုံးဆူ၊ သီေဘာဘုိးနဲ႔ တျခား စခန္း အသီးသီးက DAB စစ္ေၾကာင္းအတြက္ ေရာက္ေနတဲ့ ABSDF ေက်ာင္းသား ၁၀၀ ခန္႔ကုိ ေရွ႕မွာေျပာခဲ့တဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္ ဘားတုိက္မွာ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (DAB) စစ္ေၾကာင္းေတြ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ေဆာင္းပါးအခန္း ၈ မွာ က်ေနာ္ေရးခဲ့မိေပမယ့္ တကယ္ကေတာ့ ဒီ ပထမအႀကိမ္ စစ္ေၾကာင္း အလုပ္မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ျပန္သိရပါတယ္။ DAB တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉးနဲ႔ ABSDF ဗဟုိ အတြင္းေရးမႉး ကုိသန္း၀င္း ေခၚယူခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ႔ ၁၀၀ ၀န္းက်င္ဟာ DAB စစ္ေၾကာင္းမဖြဲ႔နုိင္ဘဲနဲ႔ မာနာပေလာ မွာ သတင္း ၂ ပတ္ေလာက္ ေသာင္တင္ၿပီးေနာက္ မိခင္စခန္းေတြဆီ ကို္ယ့္အစီစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ျပန္ခဲ့ရတယ္လုိ႔ အဲဒီစစ္ေၾကာင္းမွာ ပါ၀င္ခဲ့သူ မင္းသမီးခစန္းမွ ေက်ာင္းသားတဦးက ဒီေဆာင္းပါး ေရးေနစဥ္ က်ေနာ္ကို ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ထူးထူးျခားျခား က်ေနာ္မွတ္မိေနတဲ့ အခ်က္တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသား ဧည့္ရိပ္သာမွာ တည္းတဲ့ အေမရိကန္သူ မိီမီျမင့္ဖူးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးငွက္ဖ်ား႐ုပ္ ေပါက္ေနတဲ့ေဒသမွာ အေမရိကားကေန ေရာက္လာတဲ့ မီမီျမင့္ဖူးကုိ ေက်ာင္းသားေတြ အလုအယက္ စိတ္၀င္စားတာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ပဒုိဘသင္အိမ္မွာ က်ေနာ္တည္းေနစဥ္ နုိင္ငံျခားေရးဌာနက ဦးေအာင္ခင္အပါ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႕နဲ႔အတူ မိမိျမင့္ဖူးတုိ႔အဖြဲ႔ ေရာက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ မီမီျမင့္ဖူးပါတဲ့အဖြဲ႔ဟာ DAB ရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္နဲ႔ ကုလမဂၢအပါ၀င္ ႏိုင္ငံတကာဆီ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးတာေတြ၊ နုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရးကို တက္ႂကြစြာ ေဆာင္ ရြက္ ခဲ့တာ ေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ န၀တ ဘက္ကလည္း ျမက္ခင္းသစ္မဂၢဇင္းကေန ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မီမီျမင့္ဖူးကုိ အတုံး လုိက္အတစ္လုိက္ ေ၀ဖန္တာေတြကို ဖတ္ရခဲ့ဖူးပါတယ္။

၁၉၈၉ အေစာပုိင္းကာလက သြားခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ရဲ့ မာနယ္ပေလာ ခရီးစဥ္အတြင္း မဒတ႐ံုးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္တကၠသိုလ္ကုိ ေက်ာ္ၿပီး ေတာင္ ဘက္ ကို မသြားခဲ့ဖူးပါ။ အဲဒီေတာင္ဘက္မွာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြေနာက္ပုိင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လမ္းနဲ႔ NLD-LA ႐ံုး၊ လူေဘာင္ သစ္ပါတီ႐ံုး၊ ရဟန္းပ်ဳိမ်ားသမဂၢ႐ံုး၊ NCG ႐ံုးေတြ ရွိပါတယ္။ အလားတူ ဆံသဆုိင္နဲ႔ ထမင္း႐ံုကို ေက်ာ္ၿပီး ေျမာက္ဘက္ကိုလည္း မသြား ခဲ့ဖူးပါ။ ေျမာက္ဘက္မွာ ၁၉၉၀ ေနာက္ပုိင္း ABSDF ဌာနခ်ဳပ္႐ံုးရွိရာ ေလာကြာလူကုန္း၊ ကုိမုိးသီးဇြန္တုိ႔ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ေတာင္ကုန္း၊ ၂၀၈ ေတာင္ကုန္းနဲ႔ ကြန္မန္ဒုိကုန္းတို႔ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ေရာက္ဖူးတဲ့ မာနယ္ပုေလာဆုိတာဟာ ေဘာလုံးကြင္း၀န္းက်င္ရွိ ႐ံုးခန္းတ၀ုိက္ သက္သက္မွ်သာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဒါဟာ ၁၉၈၉ ခရီးစဥ္မွ်သာျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၂ မာနယ္ပေလာတုိက္ပဲြ စစ္ကူခရီးစဥ္၊ ၁၉၉၃ ABSDF ျပန္လည္ေပါင္းစည္း ေရးေဆြးေႏြးပဲြ မာနယ္ပုေလာခရီးစဥ္ေတြကုိေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္)