၂၀၁၀ ႏွစ္သစ္ဦးသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးက ေရခဲတုံးပမာ ေအးတိေအးစက္၊ ဘာမွမထူးျခား။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကေတာ့ ေခြၽးေစးေခြၽးေပါက္မ်ားနဲ႔ စုိရႊဲေနၿမဲ၊ ပင္ပန္းေနၿမဲ၊ ညည္းညဴေနၿမဲ …။
ေရြးေကာက္ပြဲတဲ့ …။ နအဖ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနတဲ့ အသံ။ စစ္ျပန္စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ား ညီလာခံမွာလည္း တေၾကာ္ေၾကာ္… ႀကံ့ဖြံ႔ညီလာခံမွာလည္း တေၾကာ္ေၾကာ္… မတ္လေတာ္လွန္ေရးေန႔၊ အမ်ဳိးသားေန႔ေတြမွာလည္း တေၾကာ္ေၾကာ္…။
ေအာ္ေနတဲ့အသံေတြ ၾကားေနရေသာ္လည္း ၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးေရာက္တဲ့အထိ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ့္ နိမိတ္လကၡဏာဆုိလုိ႔ ဘာတခုမွ် အရိပ္အေယာင္မေတြ႔ရေသး။ ဘာေတြျဖစ္ေနလုိ႔လဲ နအဖတုိ႔ေရ … လုိ႔ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကို ေအာ္ဟစ္ေမးလုိက္ခ်င္ပ။
“မင္းက ေရြးေကာက္ပြဲကို သိပ္ျဖစ္ခ်င္ေနလုိ႔ ဒီေလာက္ ေတာင့္ေတာင့္တတ ျဖစ္ေနတာလား” လုိ႔ေမးရင္ … “ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္က ခပ္ျမန္ျမန္ ျဖစ္၊ ခပ္ျမန္ျမန္ ပ်က္၊ ခပ္ျမန္ျမန္ ေျပာင္းလဲခ်င္လုိ႔ပါပဲ” လုိ႔ ေျဖရမွာပါ။
ေရြးေကာက္ပြဲကို ဒီအေျခအေနအတုိင္း ခပ္ျမန္ျမန္ တြန္းလုပ္ေလ ခပ္ျမန္ျမန္ အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းေရးဘ၀ကို ေရာက္ေလေလပဲလုိ႔ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးအေနအထားက နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြအတြက္ ဆုပ္လည္းစူး စားလည္း႐ူးနဲ႔ အ႐ူးမီး၀ုိင္းခံေနရတဲ့ဘ၀၊ ျပည္သူေတြကလည္း နအဖအစိုးရအေပၚ အ႐ူးမလင္လုပ္ေနရသလုိ ဘ၀မ်ဳိး ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ကိန္းဆုိက္ေနလုိ႔ပါပဲ။ ဒီေတာ့ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြက ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔အစည္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ၊ အီးယူ၊ အာဆီယံမ်ားက တုိက္တြန္းေျပာဆုိေနတဲ့ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလမ္းကုိ မျဖစ္မေန လုိက္နာေဆာင္ရြက္ရန္မွတပါး အျခားမရွိႏုိင္ဆိုတာကုိ နာလည္သေဘာေပါက္ လက္ခံက်င့္သုံးဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။
အဓိကကေတာ့ All inclusive အားလုံးပါ၀င္ေရးဆိုတဲ့ စကားလုံးက နအဖကုိ အႀကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားေစတာပါ။ အဲဒါကို အဓိကမထားဘဲ မ်က္ကန္းတေစၧ မေၾကာက္ ေခါင္းမာစြာနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပသြားမယ္ဆုိရင္ ၂၀၁၀ ႏွစ္ဟာ နအဖအတြက္ ကံဆုိးမိုးေမွာင္က်မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အခုလည္း ေဗဒင္၊ ယၾတာေတြ ေခ်ေနရတယ္ဆုိတဲ့ ေကာလာဟလ သတင္းေတြ ထြက္ေနတယ္။ ဘာတဲ့ “ရန္ကုန္ေရျမဳပ္ … သန္းေရႊျပဳတ္” တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကုိ မုိးတြင္းေရျမဳပ္တဲ့ ေနရာေတြကုိ ေျမာင္းေဖာ္၊ ေျမာင္းဖုိ႔အလုပ္ေတြကို တရၾကမ္း ေမာင္းခိုင္းေနတာ ေတြ႔ေနရတာေပါ့။ ႏွစ္စဥ္ မိုးတြင္းတုိင္း ေရျမဳပ္တတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကိုသာေရြးၿပီး ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေျမာင္းေဖာ္ ေျမဖုိ႔ (ကြန္ကရစ္လမ္းေတြခင္း) လုပ္ေနတာ ေတြ႔ရတာ သူ႔ခမ်ာ အေတာ္ကေလး အိပ္မေပ်ာ္စားမ၀င္ ေခါင္းဆင္နင္းတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနမွာေပါ႔ေလ။
အဲ … အာဏာ႐ူး၊ အာဏာ႐ူးတာ အတၱ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာနမီးေတြက ဗိုလ္သန္းေရႊတကိုယ္လုံးတြင္မက သူ႔ဇနီး၊ သားသမီး၊ ေျမး ပတ္၀န္းက်င္ေတြကိုပါ ကူးစက္ေလာင္ေနတာ သိလ်က္နဲ႔ ၀ိပါက္ၾကမၼာငင္ေနတာ မ်ားလားေပါ႔ေလ။
ဒီအကုသိုလ္မီးကို ဘယ္လုိၿငိမ္းမလဲ …
သံဃာ့မဟာနာယက (၄၇) ပါးလည္း မတတ္ႏုိင္ …
ဓမၼစရိယ တရားေဟာဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း မစြမ္းႏိုင္ …
ဘုရားစုံေလွ်ာက္ဖူးေနျခင္းကလည္း မကယ္ႏုိင္ …
၂၀၀၇ ခုႏွစ္က သံဃာေတာ္မ်ားကို ျပစ္မွားထားတဲ့ ‘ပဥၥာနႏၲရိယ’ ကံက ကံႀကီးမွ ႀကီးသကုိလုိ႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒီအကုသုိလ္မီးက ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာဘ၀မွာ ေျပးမလြတ္ေအာင္ ေလာင္ေနမွာပါ။ ေလာကီဘ၀မွာေတာ့ ၿငိမ္းသတ္ဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ သူ႔အတြက္ အ၀ီစိငရဲတံခါးဟာ ထာ၀ရဖြင့္ ႀကိဳဆိုေနမွာပါ။ ေကာင္းၿပီ၊ ေလာကီမ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာ တမီးၿငိမ္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ …
၁။ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္မိခဲ့တဲ့ ရဟန္သံဃာေတာ္မ်ားကို ရွိခိုး၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရန္။
၂။ အန္အယ္လ္ဒီက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းကို ပူးေပါင္းလိုက္နာေဆာင္ရြက္ရန္။
၃။ တကမာၻလုံးက မႀကိဳက္တဲ့ လူသတ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား၀ယ္ယူျခင္း၊ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ား၊ စက္႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းမျပဳရန္။
၄။ အာဏာအခြင့္အေရးႏွင့္ မတရားသိမ္းယူတည္ေဆာက္ထားေသာ ႏိုင္ငံပုိင္ပစၥည္းဥစၥာအေဆာက္အအုံမ်ား အားလုံးကို ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္အပ္ရန္။
၅။ မိမိမတရားျပဳက်င့္ခဲ့၍ ေထာင္က်ခံခဲ့ရေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး၏ ဒုကၡမ်ားကို ေလ်ာ္္ေၾကးေပးဆပ္ရန္ … စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ဗုိလ္သန္းေရႊ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ မ်က္ေမွာက္ဘ၀က ေလာင္မီးတမီး ၿငိမ္းႏုိင္ပါတယ္။ နတ္လူသာဓုေခၚႏိုင္ပါတယ္။
ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ မိမိ္ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ကုသိုလ္မ်ားကို သတိရ သာဓုေခၚႏိုင္ရင္ အညံ့စားနတ္ျပည္ (ဂႏၶဗၺနတ္မ်ဳိး) ေတာ့ ေရာက္ႏုိင္ပါေသးတယ္။ အကယ္၍မ်ား ဘ၀ကူးခါနီး မိမိျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ဒုစ႐ုိက္ေတြျဖစ္တဲ့ …
- သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ႐ုိက္ႏွက္၊ သတ္ျဖတ္၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့တာေတြ …
- ႏုိင္ငံပုိင္ပစၥည္းဥစၥာမ်ား မတရားခုိးယူခဲ့တာေတြ …
- တံစုိးလက္ေဆာင္မ်ား မတရားေတာင္းယူခဲ့တာေတြ …
- ႏုိင္ငံေရးသမား၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားကုိ ငါႏွင့္မတူ ငါ့ရန္သူ သေဘာထားနဲ႔ အၿငိဳးအာဃာတႀကီးစြာ သတ္ျဖတ္၊ ညႇဥ္းဆဲ၊ ေထာင္ခ်ခဲ့တာေတြ … ဒါေတြကို သတိရျမင္ေယာင္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘ၀ကူးမေကာင္းဘဲ “၀ဋ္မွာအၿမဲ ငရဲမွာအပ” ဆုိတာလုိ ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ ... အပယ္ေလးဘုံမွာ သံသရာလည္ေနမွာ ေသခ်ာေနပါၿပီ။
နအဖေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္သန္းေရႊမွာလည္း အသက္ (၈၀) နားကပ္ေနပါၿပီ။ ဇာတိ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏတရားကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ပါ။ တရားသံေ၀ဂရသင့္ၿပီး ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေကာင္းက်ဳိးဆိုတဲ့ သမုိင္းေကာင္းမ်ား က်န္ရစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဆုိတာလုိ မိမိမုိက္ေႂကြး၊ ဆုိးက်ဳိးမ်ားကုိေတာ့ မိမိက ျပန္ေပးဆပ္ရန္ တာ၀န္ရွိေနပါေသးတယ္။
“သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တုိ႔ေျမသည္
အေျခတုိးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏” … ဆုိတဲ့ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ကဗ်ာလုိ ဗုိလ္သန္းေရႊရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းလုပ္ရပ္မ်ားဟာ အေျခတုိးျမင့္ က်န္ရစ္ခဲ့သလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္ နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ တပည့္လူမုိက္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔/စြမ္းအားရွင္မ်ားကို ေျပာခ်င္တာက … ႏွစ္သစ္ကူးခဲ့ပါၿပီ။ ႏွစ္ေဟာင္းက နံေစာ္ပုပ္ေဟာင္ေနတဲ့ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အညစ္အေၾကးမ်ား၊ မုိက္ေႂကြးမုိက္ျပစ္မ်ားကုိ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ထားရစ္ခဲ့ပါ။ ႏွစ္သစ္ကုိ သယ္ေဆာင္မလာၾကပါနဲ႔ေတာ့။
အမွားေတြထားခဲ့၊ အမွန္ကုိ သယ္ခဲ့ပါ။
အမွားေတြ ေတြ႔လုိ႔၊ အမွန္ကုိ ျပင္ၾကပါ။
ရြက္ေဟာင္းေႂကြ၍ ရြက္သစ္ေ၀ၾကပါ။
မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း …
သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာလုိ႔ပဲ …
No comments:
Post a Comment