၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဆိုင္ရာ မဟာဗ်ဴဟာအျမင္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပဋိပကၡအတြင္း အျပဳသေဘာ အျမင္ရိွသူမ်ား အခန္းက႑

မင္းေဇာ္ဦး

ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရဟာ တပ္မေတာ္နဲ႔ အရပ္သား ညြန့္ေပါင္းအစိုးရတရပ္ ေပၚေပါက္ေရးကို ေရွးရႈ တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ အသစ္တရပ္ က်င္းပဖို႔ အဆိုျပဳခဲ့ပါျပီ၊ အဆိုပါ ညြန့္ေပါင္းအစိုးရ ပံုစံကို တပ္မေတာ္အစိုးရ ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွ ေရးဆဲြခဲ့ျပီး ေ၀ဖန္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လူထုဆနၵခံယူပဲြႏွင့္ ျပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က အတည္ျပဳလိုက္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD အပါအ၀င္ ဆန့္က်င္သူမ်ားအဖို႔ ျပီးခဲ့တဲ့ (၁၈) ႏွစ္အခိ်န္က က်င္းပခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပဲြ အႏိုင္ရမႈကို ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြသစ္က်င္းပမယ့္ အလားအလာအေပၚ လက္ခံႏိုင္မႈ မရိွၾကပါ။

ေရြးေကာက္ပဲြအသစ္ကို လိုလားသူတဦးအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ စံေတြနဲ႔မညီတဲ့ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတရပ္ကို အားေပးေထာက္ခံသူအျဖစ္သို႔ က်ေရာက္သြားမယ့္ အလားအလာ တည္ရိွေနျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အျပဳသေဘာအျမင္ရိွတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ား ပါ၀င္မႈဟာ မဟာဗ်ဴဟာအရ မွန္ကန္သလို ရင္ၾကားေစ့ဖို႔ မ်ားစြာလိုအပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ပဋိပကၡမ်ား ေျပလည္ေစျပီး ႏိုင္ငံျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္မႈ ျဖစ္ေပၚေရးအတြက္ လက္ေတြ႔လိုအပ္ခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုစာတမ္းမွာ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ အေရးပါမႈႏွစ္၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးကာလတြင္ အျပဳသေဘာအျမင္ရိွသူမ်ားက အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးႏိုင္စရာ အလားအလာတို႔ကိုတင္ျပ ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။


အစိုးရဆန့္က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြရဲ့ အေနအထား
အနာဂတ္ကို မစဥ္းစားေသးခင္မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ ေထာက္ခံမႈရရိွေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီလိုလား သူမ်ားရဲ့လႈပ္ရွားမႉကို ႐ိုးသားပြင့္လင္းစြာ ဓမၼဓိဌာန္က်က် သံုးသပ္ၾကည့္သင့္တယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ယာဥ္တန္းတိုက္ခိုက္ခံရျပီး NLD ကို ျဖိုခြင္းခဲ့မႈဟာ ပဋိပကၡကို အလွည့္အေျပာင္းကာလသို႔ ေရာက္ေစခဲ့တယ္၊ တဘက္တြင္ ဒီပဲယင္းျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ နာတာရွည္ ေ၀ဒနာျပြမ္းတီးမႈျဖစ္စဥ္အေပၚ အခ်ိဳ့ အတိုက္အခံသမားေတြအဖို႔ မိမိတို႔ရဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ျပန္လည္ သံုးသပ္လာေစခဲ့တယ္။ ဒီပဲယင္း အျဖစ္အပ်က္ဟာ ျမန္မာအတိုက္အခံ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားအၾကား အၾကီးအက်ယ္ ေဒါသူပုန္ထသြားေစခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္အစိုးရကို ျပန္လည္ဒဏ္ခတ္ဖို႔ ႏွိုးေဆာ္ခဲ့ၾကတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရ ထိပ္တန္း တာ၀န္ခံအပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ေ၀ဖန္မႈေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့အတြက္ မိမိတို႔အေပၚ အေနာက္ကမၻာက ေထာက္ခံသူမ်ားဟာ စိတ္ဓါတ္ေရးအရ အားေပးမႈ၊ ေငြေၾကး အနည္းအက်ဥ္းပံ့ပိုးမႈေတြ ျပဳေနတဲ့ အေနအထားမွ ေရွ့ကို တဆင့္တက္ေတာ့မယ္လို႔ ျမန္မာဆန့္က်င္ေရးသမားေတြ ယံုၾကည္လာခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈဟာ အေနာက္ကမၻာအဖို႔ စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္ေရး အားေပးမႈ အဆင့္မွာသာ ဆက္လက္တည္ရိွေနခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္တြင္ စိတ္ဓါတ္ေရး အားေပးမႈဟာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အေရးပါမႈေလာက္ တန္ဖိုးျမင့္မားမႈ မရိွပါ။ ၁၉၉၈ခုႏွစ္တုန္းက ဘီကလင္တန္အစိုးရဟာ အီရတ္ အတိုက္အခံမ်ားကို ေဒၚလာသန္း (၁၀၀) ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ဘူးတယ္။ ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံ အတိုက္အခံမ်ားကို အေမရိကန္အစိုးရ ေထာက္ပံ့မႈဟာ ေဒၚလာ (၁၀) သန္းမွ်သာရိွျပီး အဲဒီအထဲမွာ ဒုကၡသည္နဲ႔ လူသားခ်င္းစာနာမႈ အကူအညီေတြလည္း ပါေနပါေသးတယ္။ ဒီပမာဏဟာျဖင့္ သမုဒၵရာေရထက္ ေရတစက္က်တာေလာက္သာ ရိွပါတယ္။

၂ ဒီပဲယင္းႏွိမ္နင္းမႈဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ႏိုင္ငံတကာအားေပးမႈရဲ့ အတိုင္းအတာ ဘယ္ေလာက္ ရိွတယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႔ ျပလိုက္တာပါပဲ။ ျမန္မာဒီမိုကေရစီ လွုပ္ရွားအေပၚ အေနာက္ရဲ့အားေပးမႈဟာ အစြမ္းကုန္ေနျပီ ဒီအတိုင္းအတာထက္ မေက်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ျပည္ပအေရာက္ အတိုက္အခံအခ်ိဳ့ မ်က္စိပြင့္လာခဲ့ၾကေတာ့တယ္။

ဒီအေရးမွာ ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ NLD က ျပတ္ျပတ္သားသား ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ယခုလို အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေပးဖို႔ ေတာင္းခံလိုက္ရတာကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ NLD ပါတီရဲ့ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားမႈကို အစိုးရက ျပင္းထန္စြာ ႏွိမ္နင္း ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ျပီလို႔ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား သိရိွလာလို ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဟာတဘက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ရိွသူေတြကို ထိမ္းသိမ္းလိုက္သလို တခိ်န္တည္းမွာ ပါတီေအာက္ေျခ အဖဲြ႔အစည္းေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကိုလည္း ကန့္သတ္ ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ျပည္ပေရာက္ ဆန့္က်င္သူေတြနဲ႔ သူတို႔ကို အားေပးေထာက္ခံသူေတြဟာ NLD ရဲ့ အေရးေပၚ အသက္ကယ္ အကူအညီေတာင္းခံမႈကို တက္တက္ၾကြၾကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ခ်က္သမၼတ ေဟာင္း ဘားကလပ္ဟာဘယ္နဲ႔ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ဒက္စမြန္တူတူးတို႔ ပါ၀င္တဲ့ ေကာ္မရွင္တရပ ္ဖဲြ႔စည္းျပီး ၀ါရွင္တန္မွာရိွတဲ့ အတိုက္အခံ အဖဲြ႔၀င္ေရွ့ေန အခ်ိဳ့က ရွည္လ်ားတဲ့ ပန္ၾကားစာတေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာအစိုးရဟာ ေဒသလံုျခံဳေရးကို ထိပါးအႏၲရာယ္ျပဳေနျပီလို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား အားလံုးေလာက္က ဒီအဆိုကို ေထာက္ခံျခင္း မရိွၾကပါ။ အေမရိကန္ ပင္တခြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး နယ္ပယ္တို႔ကလည္း ဒီအဆိုကို ေထာက္ခံျခင္း မရိွပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ အစိုးရအေပၚ ပိုမိုဖိအားေပးဖို႔ လံႈ႔ေဆာ္မႈ သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီမွာ ဒီအဆိုဟာ ေအာင္ျမင္မႈမရမွန္း သိသိၾကီးနဲ႔ အေမရိကန္ ကြန္ကရက္လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ဘြတ္ရွ္အစိုးရဟာ အတိုက္အခံေတြရဲ့ လိုလားခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တုန္းက ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ အေမရိကန္ ကိုယ္စားလွယ္ မယ္ဒလင္ေအာဘ႐ိုက္ နဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အလားတူ ေတာင္းဆိုမႈ ျပဳခဲ့ဘူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကလင္တန္ အစိုးရဟာ ဒီအေရးကို ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီအထိ တက္ေရာက္ျခင္း မရိွခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ တိဘက္လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈတို႔ရဲ့ ကံၾကမၼာဟာ တထပ္တည္း က်ေနပါတယ္။ အဆိုပါ လႈပ္ရွားမႈႏွစ္ရပ္လံုးဟာ လူအမ်ား သိရိွလာေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္ (Awareness Campaigns)၊ ဒါေပမယ့္ ဒီစြမ္းေဆာင္မႈဟာ ႏိုင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈရရိွေရးတြင္ အဆင့္တရပ္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပၚလစီမူ၀ါဒတရပ္ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးမွာ ကမၻာ့အင္အားၾကီးႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ သေဘာဆနၵပါ၀င္မွ ျဖစ္မွာပါ။ ျမန္မာ နဲ႔ တိဘက္လႈပ္ရွားမႈ ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာကို ေရာက္သြားျပီဆိုရင္ အရိွန္အဟုန္ ရပ္တန့္သြားၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

တပ္မေတာ္အစိုးရဟာလည္း ျပီးခဲ့တဲ့(၈)လအတြင္း အဓိကအၾကပ္အတည္းၾကီး (၂) ရပ္ကို ေရွ့ဆင့္ေနာက္ဆက္ဆိုတာလိုၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြဦးေဆာင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈဟာ(၁၈) ႏွစ္ အတြင္းပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ လူမ်ားစြာကို လမ္းေတြေပၚထြက္လာေစခဲ့တယ္။ နာဂစ္ဆိုက္ကလံုး မုန္တိုင္းဟာ ဆန္စပါးအဓိကစိုက္ပ်ိဳးရာ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသမွာျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး လူ (၁၃၀ယ ၀၀၀)ခန့္ ေသေက်ပ်က္စီးေစခဲ့တယ္။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာအဆိုး၀ါးဆံုး သဘာ၀ေဘးလည္းျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအၾကပ္အတည္း(၂)ရပ္လံုးကို အစိုးရကႏိုင္နင္းစြာကိုင္တြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းက ဦးစားေပးတဲ့သာသနာ့၀န္ထမ္းပင္ျဖစ္ေပေစ ဥပေဒေရးရာႏွင့္ ပတ္ သက္လာရင္ မငဲ့မကြက္ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတဲ့အစိုးရတစ္ရပ္ရဲ့ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ (Institutional
Capacity) ကိုလည္း ျပသခဲ့တယ္။ ဆိုက္ကလံုးမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒုကၡဖိစီးမႈမ်ားလာျပီး ႏိုင္ငံေရးထက္ စား၀တ္ေနေရးဘက္ကိုသာ လူထုေတြဦးစားေပးလာေစခဲ့တယ္။ အဆိုပါအၾကပ္အတည္း (၂)ရပ္ ျဖစ္ပြားျပီးတဲ့ေနာက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈမ်ားကိုလည္း ေအာင္ျမင္စြာခ်ဳပ္ထိမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။


၃ တည္ဆဲ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ့ အေနအထား
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ့၁၉၆၂ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္အာဏာသိ္မ္းမႈႏွင့္ တည္ဆဲတပ္မေတာ္အစိုးရတို႔ အၾကား မွာၾကီးမားတဲ့ ကဲြျပားျခားနားမႈ အေျခခံတရပ္ရိွတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တပ္မေတာ္အာဏာသိမ္းျပီး (၁၂) ႏွစ္အၾကာမွာ တပါတီအစိုးရစနစ္အျဖစ္သို႔ ဦးေန၀င္းက အသြင္ကူးေျပာင္းကာ မိမိအေျခခံကို ခိုင္မာ ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး တည္ဆဲႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းးသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ျဖိဳးေရးေကာင္စီ (SPDC) ကေတာ့ မိမိတို႔ဟာ ႏိုင္ငံအာဏာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ အစိုးရတရပ္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။

ဒါ့အျပင္ တပ္မေတာ္အစိုးရဟာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဆန့္က်င္သူအမ်ားရဲ့ အဆက္မျပတ္ ဖိအားေပးမႈကို ယခုအခိ်န္အထိ တြန္းလွန္ဖယ္ရွားႏိုင္စြမ္း ရိွေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္ တဘက္တြင္ အဆိုပါ ဖိအားဟာ ဆက္လက္ တည္ရိွေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပဲယင္းကိစၥ ျဖစ္ပြါးမႈဟာ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လမ္းညႊန္ေျမပံုကို အခိ်န္မဆိုင္းဘဲ ထုတ္ျပန္ေၾကညာလာေစခဲ့ပါတယ္။

အသြင္ကူးေျပာင္းေရးဟာ အစိုးရဦးေဆာင္ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအေပၚမွာ အေျခစိုက္ထားျပီး ၂၀၀၈ ေမတြင္ ဆိုက္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ သင့္ေနစဥ္ အခိ်န္အတြင္း လူထုဆနၵခံယူပဲြ က်င္းပ အတည္ျပဳခဲ့တယ္။ ေပၚေပါက္လာမယ့္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္တြင္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပါ၀င္ျပီး တပ္မေတာ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သြားပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမယ့္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို လက္ေတြ႔က်င့္သံုးမႈဟာ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အရပ္သားႏိုင္ငံ ေရးသမားမ်ားပါ၀င္မႈ အတိုင္းအတာရယ္ အစိုးရအဖဲြ႔အတြင္း ေရြးခ်ယ္ခံ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရယ္တို႔ အေပၚမွာ မီွတည္ေနပါလိမ့္မယ္။ အစိုးရအဖဲြ႔သစ္အတြင္းမွာ ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အမ်ားၾကီးရရိွႏိုင္ဖို႔ရာ ဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒက အပ္ႏွင္းထားပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မႈဟာ ဒီမို္ကေရစီလိုလားတဲ့ အရပ္သားေတြ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ပါ၀င္မႈ အတိုင္းအတာရယ္ အစိုးရအဖဲြ႔သစ္တြင္ သူတို႔ရဲ့အခန္းက႑ရယ္တို႔ အေပၚမွာ တည္မီွေနပါတယ္။ တပ္မေတာ္ အစိုးရဘက္မွာလည္း အခက္အခဲၾကီး (၃) ရပ္ ရိွေနပါတယ္။ ပထမ အခက္အခဲကေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ မဲဆြယ္စည္း႐ုံးေရး ဆင္းဖို႔ရာ အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးလုပ္ပိုင္ ခြင့္ေပးဖို႔ ခိ်န္ဆေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လႊတ္ေပးျပီး သူတို႔ လိုလားသူမ်ား အၾကားမွာ လႈပ္ရွားစည္း႐ုံးခြင့္ ေပးလိုက္မႈက ရလိုက္တဲ့ ခါးသည္းတဲ့ သင္ခန္းစာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ဆနၵျပမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလားတူအမွားမ်ိဳး ထပ္မံမက်ဴးလြန္မိေအာင္ အစိုးရဘက္က အထူးသတိထားလ်က္ ရိွတယ္။

ဒုတိယအခက္အခဲကေတာ့ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD အႏိုင္ရႏိုင္တဲ့ အလားအလာနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္ ေရြးေကာက္ပဲြအႏိုင္ရ အရပ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ား အၾကားတြင္ တပ္မေတာ္ ဆန့္က်င္ေရးသမားေတြ အမ်ားစုျဖစ္လာျပီး ေရြးေကာက္ပဲြ အျပီးကာလတြင္ တပ္မေတာ္ကို ထိပ္တိုက္ဆန့္က်င္မႈျပဳဖို႔ အတိုက္အခံမ်ားကို လံႈေဆာ္လာႏုိင္ပါတယ္။ တနည္းဆိုရရင္ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အျပဳ သေဘာေဆာင္သူေတြ ပိုမိုပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ေရးကို တပ္မေတာ္က လိုလားပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္မႈဟာ NLD ႏွင့္ အစိုးရအၾကား တတိယအင္အားစု တရပ္ ဖန္တီးဖို႔ မူလကရည္ရြယ္ရင္း ရိွခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက ျပင္းထန္ တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ သေဘာထားဘက္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။

အစိုးရရဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ NLD အပါအ၀င္ သေဘာထားျပင္းထန္သူမ်ားရဲ့ အရိွန္ၾသဇာ ကိုေလွ်ာ့ခ်ေရးျဖစ္ပံုရတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ေလာေလာဆယ္ဖမ္းဆီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ေနတာဟာ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီွ သေဘာထားတင္းမာသူမ်ားကို လမ္းရွင္းထားေရးစီမံခ်က္ျဖစ္ ပံုရတယ္။ တဘက္မွာေတာ့အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားဘက္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္သူေတြတစု တစည္းတည္း ရပ္တည္မလာႏိုင္ေသးပါ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးဟာ ရန္-ငါ အစြန္းႏွစ္ဘက္သာရိွတဲ့ ဆက္ဆံ ၄ ေရး (Nature of Polarization) ျဖစ္ေနလို႔ အျပဳသေဘာေဆာင္သူ တသီးပုဂၢလမ်ားအေနနဲ႔ တတိယ အင္အားစုအျဖစ္ရပ္တည္ေရးမွာ လက္ေႏွးေနၾကတယ္။ ျမန္မာအတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပါယ္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အေခ်ာင္သမား၊ အစိုးရအလိုေတာ္ရိွလို႔လြယ္လြယ္ပဲ တံဆိပ္ကပ္ ခ်ိဳးႏွိ္မ္ျပစ္ေလ့ရိွတယ္။

တတိယစိုးရိမ္မႈကေတာ့ အရပ္သားေတြဦးေဆာင္တဲ့အစိုးရဟာ တပ္မေတာ္ရဲ့အဓိကဦးတည္ ခ်က္ေတြကို ထိပါးလာမယ့္အလားအလာႏွင့္ပတ္သက္လို႔ပါပဲ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေပၚ မယံုၾကည္စိတ္မခ်ႏို္င္လို႔ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ အထိမ္းအကြပ္ေတြထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးကာလ ေပၚေပါက္လာမယ့္အစိုးရသစ္မွာ ေရွ့ေနာက္ ခ်င့္ခိ်န္ႏိုင္စြမ္းရိွတဲ့ အရပ္သား လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ မရိွေသးပါ အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအေပၚ စိတ္မခ်ႏိုင္မႈကတဘက္ အျပန္အလွန္မိတ္ေဆြရင္းျခာသဖြယ္ ဆက္ဆံေရးမေပၚေပါက္ေသးတာကလည္း တဘက္ဆိုသလို ၾကံဳေနရတဲ့အတြက္ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္စုမ်ားအၾကား ကိုယ့္တပ္ကို အခိုင္အလံုျပဳေရးက (Siege mentality) ေရွ့တန္းေရာက္လာျပီး ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ အထိမ္းအကြပ္ေတြ ပိုထည့္လာမႈ ဖမ္းဆီးႏွိပ္ကြပ္မႈေတြနဲ႔ မိမိတို႔ရပ္တည္ခ်က္ေတြကို အကာအကြယ္ယူလာပါေတာ့တယ္။


၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအတြင္း အရပ္သား အင္အားစုမ်ားရဲ့ အခန္းက႑
ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ၾကမယ့္ တပ္မေတာ္လိုလားသူအပါအ၀င္အင္အားစုမ်ားမွာလာမယ့္ေရြးေကာက္ ပဲြအေပၚထားရိွတဲ့သေဘာထားနဲ႔ အခန္းက႑ေတြေပၚအေျခခံျပီး အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအၾကား (၄)မ်ိဳး(၄)စားခဲြျခားႏိုင္ပါတယ္ အတိုက္အခံအမ်ားစုကေတာ့အစိုးရရဲ့လမ္းညႊန္ေျမပံုကို ဆန့္က်င္ေနၾက တယ္။ သူတို႔ဟာ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြကို ဆန့္က်င္ကန့္ကြက္ေနဦးမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုသေဘာထား ျပင္းထန္သူအမ်ားစုဟာျပည္ပမွာရိွေနတယ္ ျပည္တြင္းသေဘာထားျပင္းထန္သူအမ်ားစုကေတာ့ ျပီးခဲ့တဲ့ သံဃာလႈပ္ရွားမႈျဖိုခြင္းျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျပီးျပီျဖစ္တယ္။ အစြန္းေရာက္သမားေတြရဲ့သေဘာ ထားေတြဟာ ေရြးေကာက္ပဲြက်င္းပမႈအေပၚအနည္းငယ္သာ အက်ိဳးသက္ေရာက္ႏိုင္ပါေတာ့မယ္။ ဒုတိယအမ်ိဳးအစားကေတာ့ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြကို ေနာက္တၾကိမ္ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ပဲြအျဖစ္ က်င့္သံုးလိုတဲ့အတိုက္အခံေတြျဖစ္တယ္။ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုေနေပမယ့္ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ NLD ပါတီ တရား၀င္ရပ္တည္ခြင့္ရေရးလူထုစည္း႐ုံး လႈပ္ရွားႏိုင္ေရးတို႔အတြက္ NLD ဟာ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ပါ၀င္ႏိုင္စရာရိွပါတယ္ ဗမာျပည္ကြန္ျမူနစ္ ပါတီ(ဗကပ) အပါအ၀င္သေဘာထားျပင္းထန္သူမ်ားအဖို႔ကေတာ့ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ပဋိပကၡပိုမို အရိွန္အဟုန္ျမႇင့္တင္ေရးအတြက္စစ္ေျမျပင္တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယႏိုင္ငံေရးအင္အားစုကေတာ့ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြကို မိမိတို႔အက်ိဳးစီးပြားေတြ ဆက္ လက္ခဲ့်ထြင္ေရးအခြင့္အလမ္းအျဖစ္သေဘာထားတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအဖဲြ႔ေတြျဖစ္တယ္ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြလြတ္လပ္တရားမွ်တမႈရိွမရိွဆိုတာထက္ ေရြးေကာက္ပဲြမွတဆင့္မိမိတို႔ရဲ့ရပ္တည္မႈ ပိုမိုခိုင္မာေရးတရား၀င္ျဖစ္လာေရးကို လို္လားၾကတယ္။

စတုတၳအမ်ိဳးအစားတြင္ အျပဳသေဘာအျမင္ရိွတဲ့ တတိယအင္အားစုေတြအျဖစ္ရပ္တည္လိုတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖဲြ႔အစည္းေတြပါ၀င္တယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက တတိယအင္အားစုအျဖစ္ခံယူထားၾကတဲ့ တသီးပုဂၢလမ်ားဟာ NLD မဟုတ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားျဖစ္ျပီး စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႔မႈကိုလိုလားတဲ့ NLD ရဲ့သေဘာထား ရယ္ အစိုးရႏွင့္ထိပ္တိုက္ေတြ႔ေရးရယ္တို႔ကို မႏွစ္သက္သူေတြျဖစ္တယ္။ အျပဳသေဘာအျမင္ရိွသူမ်ား အျဖစ္ခံယူထားၾကျပီး NLD ဦးေဆာင္တဲ့အတိုက္အခံလႈပ္ရွားမႈဟာ အေရးနိမ့္ေနျပီလို႔ ယူဆထားၾကသူ ေတြပဲ အဲဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ႏို္င္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေဟာင္းမ်ား၊ NLD မွ ေရြးခ်ယ္ခံလႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္မ်ား၊ လတ္တေလာဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ ျြဥ အဖဲြ႔တာ၀န္ခံမ်ား ပတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းေရးသမား မ်ား ပါ၀င္ၾကတယ္ သူတို႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုတရပ္အျဖစ္ တလံုးတစည္းတည္း ေပၚထြက္ မလာေသးေပမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္မဟာမိတ္ဖဲြ႔ျပီး ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ အလားအလာရိွေနပါတယ္။


၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးကာလတြင္ ႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈ ေပၚေပါက္ႏိုင္စရာအလားအလာ
တည္ဆဲဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီး ေပၚထြက္လာမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရပံုစံဟာ ရာႏႈန္းျပည့္ဒီမိုကေရစီစနစ္မ်ိဳးျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အခိ်န္အထိ ကမၻာ အ၀ွမ္းႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈမ်ားကိုေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္အရေခတ္စနစ္တရပ္သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းသည့္ ၾကားကာလတြင္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီအျပည့္အ၀က်င့္သံုးျခင္းမရိွတဲ့ ႏိုင္ငံတရပ္မွာ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဂိုဏ္းဂနစိတ္၀မ္းကဲြမႈေတြရိွေနျပီဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈေတြ မုခ်ေပၚေပါက္လာတတ္တယ္ ဆိုတာ ေတြ႔ရိွရပါတယ္။ (Goldstone , J. Robert Bates , Ted Gurr & et. al. ( 2005 ) အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံတြင္ ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းတြင္ ႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈေလ့လာေရးအဖဲြ႔ ဖတ္ၾကားတဲ့ ''A global forecasting model of political instability'' စာတမ္း) အစိုးရသစ္တရပ္ဟာမည့္သည့္အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ပံုစံက်င့္သံုးသည္ျဖစ္ေစ ေလာေလာဆယ္ စီးပြားေရးနိမ့္က်ေနမႈမွ ခ်က္ခ်င္းနလံထူလာႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ လူေနမႈအဆင့္နိမ့္က်ေနမႈဟာ ၂၀၁၀ အျပီးကာလတြင္ ဆက္လက္တည္ရိွေနပါလိမ့္ဦးမည္။ စီးပြားေရးအခက္အခဲေတြဟာႏိုင္ငံေရး မေက်နပ္မႈ မ်ားသို႔ ကူးစက္သြားတတ္တယ္၊ စီးပြားေရးနိမ့္က်ဆင္းရဲမႈ ဆက္လက္တည္ရိွေနရင္ အစိုးရအဖဲြ႔ထဲ တပ္မေတာ္ဆက္လက္ပါ၀င္ေနမႈကို လူထုကအျပစ္ျမင္လာႏိုင္တယ္။

ရာႏႈန္းျပည့္ ပါတိီစံုဒီမိုကေရစိီစနစ္သို႔ ခ်က္ခ်င္းကူးေျပာင္းႏိုင္ျခင္းမရိွေသးတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားမွာတခိ်န္ က ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံထားရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံမ်ားအဖို႔ လြတ္လပ္ခြင့္တစံုတရာပြင့္လင္းလာပါ တယ္။ စီးပြားေရးမွာမေက်နပ္ျဖစ္ေနတဲ့ လူထုေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးလံႈ႔ေဆာ္မႈေတြေနာက္ကို ပါသြားတတ္ပါ တယ္။ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ အတိုက္အခံေတြဟာ အစိုးရသစ္အေပၚ ဖိအားေပးဖို႔ရာ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ျပီးမေက်နပ္စိတ္ေတြနဲ႔ မြမ္းၾကပ္ေနတဲ့လူထုေတြကို လတ္တေလာပြင့္လင္းလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္ အလမ္းအသံုးျပဳျပီး လံႈ႔ေဆာ္ေလ့ရိွတယ္။ သူတို႔ရဲ့ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ တည္ဆဲဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒပ်က္ျပား ေစေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးမွဖယ္ထုတ္ေရးေတြပါပဲ။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြျပီးစီးခိ်န္တြင္ မိမိလမ္းညႊန္စီမံခဲ့တဲ့ဖဲြ႔စည္းပံုဥပေဒ အကာအကြယ္ရိွေနေသး တဲ့တိုင္ေအာင္ တပ္မေတာ္ဟာခံစစ္အေနအထားသို႔ ေရာက္ရိွႏိုင္စရာရိွပါတယ္။ ပါလီမန္အတြင္းရိွ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅% ဟာအတိုက္အခံဆန့္က်င္မႈေတြ အႏၲရာယ္မွ တပ္မေတာ္ရဲ့အဓိကဦး တည္ခ်က္မ်ားဆက္လက္တည္တံ့ေရးကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ တပ္မေတာ္ဟာ သေဘာထားတင္းမာသူမ်ားကို ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဲဆနၵေပးခြင့္မရိွေအာင္ လုပ္သြားႏိုင္ သလို ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းကာလမွာပင္ သူတို႔ရဲ့ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန့္သတ္သြားႏိုင္စရာရိွပါတယ္။ အဆိုပါ အေျခအေနအလားအလာအရပ္ရပ္အရ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးကာလမွာလည္း တပ္မေတာ္ႏွင့္ သေဘာထားတင္းမာသူမ်ားအၾကားထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈဟာ ပိုမိုအရိွန္ျမင့္လာစရာရိွပါတယ္။

၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းတက္လာမဲ့အစိုးရသစ္အတြက္ စိန္ေခၚမႈေနာက္တခုကေတာ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားတဲ့အဖဲြ႔စည္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေရးပါပဲ။ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဓိကအဖဲြ႔အစည္း (၁၅) ခုႏွင့္ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈရသည္အထိခရီးမေရာက္ေသးပါ။ စုစု ေပါင္းလက္နက္ကိုင္အင္အား ၄၀ယ ၀၀၀ ခန့္ရိွျပီး အာဖဂန္နစၥတန္ရိွ တာလီဘန္အဖဲြ႔ထက္ ( ၄ ) ဆ ၾကိီးပါတယ္။ ၂၀၁၀ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ေျခလွမ္းတခ်က္မွားရင္ တိုင္းျပည္တြင္းမွာ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡၾကီးေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ စစ္မက္ထူေျပာလာတာနဲ႔အမွ် ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္တပ္မေတာ္ရဲ့ အေရးပါမႈဟာလည္း မေရွာင္လဲႊသာဆက္လက္တည္ရိွပါလိမ့္မယ္။


၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းလက္ေတြ႔က်တဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး
ႏိုင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈေတြ၊ ပ်က္စီးေက်ျပဳန္းမဲ့ထိပ္တိုက္ေတြ႔မႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ တဖန္ျပန္ ေခါင္းေထာင္လာမႈေတြ စတဲ့အလားအလာေတြမွေရွာင္ကြင္းဖို႔ရာ တခုတည္းေသာ လမ္းကေတာ့ ၂၀၁၀ အျပီးကာလတြင္ စစ္မွန္တဲ့အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို လက္ခံက်င့္သံုးဖို႔လိုပါတယ္။ အတိုက္အခံ မ်ားရဲ့ အတိတ္က အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားမွာ အဓိကလိုအပ္ခ်က္မ်ား မပါ၀င္ တဲ့အတြက္ အထမေျမာက္မေအာင္ျမင္ခဲ့တာပါ။

၂၀၁၀ အျပီး အသြင္ကူးေျပာင္းေရးၾကားကာလဟာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုခ်က္ခ်င္း လက္ငင္းေမြးဖြားေပးမယ္ေတာ့မဟုတ္ပါ ဒါေပမယ့္ ပဋိပကၡအတြင္းက အဓိကတာ၀န္ရိွသူမ်ားအၾကား အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ႏိုင္မယ့္ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပါယ္တရပ္ ဖန္တီးလာႏိုင္ ပါလိမ့္မယ္ အတိတ္တုန္းကေတာ့ ကာယကံရွင္ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးဟာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ ေရးစကားလံုးကို တဘက္ႏွင့္တဘက္ အသာစီးရေရးမွာသာ အသံုးခ်ခဲ့ၾကျပီး ႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ ဘံုအက်ိဳးစီးပြၚးႏွင့္ စပ္ဆိုင္တဲ့ေနရာမွာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ (Commonground) ေတြ မရွာေဖြခဲ့ၾကပါ။

(၂၂) ႏွစ္ၾကာျပီးတဲ့ေနာက္ ပါလီမန္အတြင္းတြင္ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတူ ယွဥ္တဲြေဆာင္ရြက္ၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အနာဂတ္အတြက္ မူ၀ါဒေရးရာရွာေဖြ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ခ်မွတ္ရာ အစည္းအေ၀းခန္းမျဖစ္လာပါလိမ့္္မယ္။ ၂၀၁၀ အသြင္ကူး ေျပာင္းေရးကာလဟာျဖင့္ တိုင္းျပည္တြင္မ်ားစြာ လိုအပ္လ်က္ရိွတဲ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ရွာၾကံရာမွာ အရိွန္အဟုန္ႏွင့္အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရးအစျပဳဖို႔ အခြင့္အလမ္းတရပ္ လည္း ပြင့္လင္းလာစရာရိွပါတယ္။

အစို္းရရဲ့အနာဂတ္လမ္းညႊန္ေျမပံုကိုေတာ့ ေရွာင္ရွားလို႔ရႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါ အဲဒီလမ္းညႊန္ခ်က္ ကိုစြန့္လႊတ္ျပီး အတိုက္အခံနဲ႔ေစစပ္လိမ့္မယ္လည္းမဟုတ္ပါ။ တပ္မေတာ္ဦးေဆာင္မယ့္ အသြင္ေျပာင္း ေရးျဖစ္စဥ္မွတဆင့္သာ ႏိုင္ငံေရးခန္းဟာ ျဖစ္ေပၚစရာရိွပါတယ္ အတိတ္တုန္းက ဆန့္က်င္ဘက္ႏိုင္ငံေရး သမားေတြဘက္က မိမိတို႔ခင္းက်င္းထားတဲ့စားပဲြမွာ တပ္မေတာ္ကို ထိုင္ဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ယခုအခိ်န္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့အခင္းအက်င္းအတိုင္း ဆန့္က်င္သူ ေတြက လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ရေတာ့မယ့္ အေနအထားကို ေရာက္ေနပါျပီ။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္အျပီး အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဟာ တပ္မေတာ္၊ ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့ အတိုက္အခံမ်ားနဲ႔လူမ်ိဳ်းစုမ်ားအၾကား သံုးပြင့္ဆိုင္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈပံုစံရယ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေပၚ ထြက္လာဦးမည္မဟုတ္ပါ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရအဖဲြ႔အတြင္း တပ္မေတာ္ႏွင့္အျပဳသေဘာအျမင္ရိွ သူမ်ားရဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြနဲ႔အစျပဳစရာရိွပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပါယ္မွာပါ၀င္ေနျပီျဖစ္တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္ အဖဲြ႔မ်ားဟာ လူမ်ိဳးစုျပသနာမ်ားေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ အေရးပါတဲ့အခန္းက႑မွ ပါ၀င္လာစရာရိွပါ တယ္။

၂၀၁၀ ျပီးကာလရဲ့ ဦးစားေပးလုပ္ငန္းမ်ားဟာ အဖ်က္လုပ္ငန္းဆန့္က်င္ကာကြယ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစိီထြန္းကားေရးေအာင္ျမင္ဖို႔ရာ အဆိုပါလုပ္ငန္းစဥ္ (၂)ရပ္ ဟာ အေရးပါလွပါတယ္။ လြတ္လပ္ပြင့္ လင္းေရး(Liberalization) နဲ႔ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး (Democratization) ျဖစ္ေပၚဖို႔တြင္ အုပ္စုဂိုဏ္းဂဏစိတ္၀မ္းကဲြမႈဟာ ဆိုးက်ိဳးကိုသာျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးဆိုင္ရာ ခါးသည္းနာက်ည္းစရာအမွန္တရားကေတာ့ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွစလို႔ ေရတြက္ရင္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းမႈ (၁၀၈)ခုမွာ ႏိုင္ငံ(၁၂)ႏိုင္ငံသာ ဒီမိုကေရစီစခန္းသို႔ တက္လွမ္းေရာက္ရိွႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ကိစၥမ်ားစြာမွာ အသြင္ကူးေျပာင္း ေရးေနာက္ေတာ္ပါးမွ ႏိုင္ငံမတည္မျငိမ္မႈေတြလိုက္ပါလာခဲ့ျခင္းပါပဲ။ အခ်ိဳ့ႏိုင္ငံမ်ားမွာေတာ့ အာဏာရွင္ စနစ္အသြင္တမ်ိဳးမ်ိဳးျပန္ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈျပဳေနတဲ့ႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း အုပ္စု ဂိုဏ္းဂဏတိုက္ပဲြ စိတ္၀မ္းကဲြမႈ ေတြနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရဆဲျဖစ္ပါတယ္။


အျပဳသေဘာ ေဆာင္သူမ်ားရဲ့ အေရးပါမႈ
ျမန္မာႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡမွာ ဂိုဏ္းဂဏစိတ္၀မ္းကဲြမႈေတြလည္း မ်ားျပားလွပါတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဆန့္က်င္ဘက္အုပ္စုတို႔ၾကားမွာလည္း နက္ရိႈင္းတဲ့ကြာဟမႈရိွေနပါတယ္။ ဆန့္က်င္ဘက္အုပ္စုမ်ားက ေတာ့ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း တပ္မေတာ္နဲ႔ထိပ္တိုက္ ဆက္လက္ရင္ဆိုင္သြားစရာရိွတယ္။ စီးပြား ဖြံ႔ျဖိုးေရး ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ လံုျခံဳေရးနဲ႔လူထုဘ၀ဖူလံုေရးလို အက်ိဳးတူကိစၥရပ္မ်ားမွာပင္ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ႔ တပ္မေတာ္တို႔လက္တဲြေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ မရိွသမွ်ကာလပတ္လံုး ယံုၾကည္ မႈတည္ေဆာက္ေရးဟာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ အလံုးစံုထိပ္တိုက္ဆန့္က်င္ေရးအစား အက်ိဳးတူကိစၥေတြမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကေရးဟာအဓိက အလုပ္ပါ။

၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းကာလမွာ လက္တဲြေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အလံု အေလာက္ မရိွေသးဖူးလို႔ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ထင္ျမင္ေနေသးရင္ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမားေတြပါ၀င္မႈနဲ႔ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားႏိုင္မႈေတြကို ကန့္သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားႏို္င္စရာရိွပါတယ္။ တပ္မေတာ္ႏွင့္ယံုၾကည္စိတ္ခ်လက္တဲြေဆာင္ရြက္သြားလိုတဲ့ အရပ္သားအင္အားစုတရပ္ကေတာ့ NLD မဟုတ္တဲ့ အျပဳသေဘာအျမင္ရိွသူ ဒီမိုကေရစီသမားမ်ားျဖစ္တယ္ ဆန့္က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြအေပၚ လိုလားလက္ခံမႈမရိွၾကပါ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ အဆိုပါတတိယအင္အားစုအေပၚ အျပည့္အ၀ယံုၾကည္ စိတ္ခ်မႈမရိွ္ႏိုင္ေပမယ့္ မိမိရဲလမ္းညႊန္ေျမပံုအေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးမွာ လက္တဲြေဆာင္ရြက္ရမယ့္ တခု တည္းေသာ အရပ္သားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ျဖစ္ပါတယ္။

အရပ္ဘက္နဲ႔စစ္ဘက္ဆက္ဆံေရးတြင္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ၾကရာမွာ တာထြက္ပဏာမ အဆင့္ေတြျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံဖြံ႔ျဖိုးေရးဆိုင္ရာနယ္ပါယ္မ်ားတြင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တတိယအင္အားစုတို႔ အၾကား တူညီတဲ့ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ေတြရိွေနၾကတယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡအတြင္းက ရန္-ငါ ဆက္ဆံေရး ေတြကို ေလ်ာ့ပါးေစျခင္းျဖင့္ အစြန္းႏွစ္ဘက္တို႔အၾကား လိုအပ္ေနတဲ့ ၾကားခံစခန္းေထာက္အျဖစ္ အဆို ပါ တတိယအင္အားစုဟာ ထမ္းရြက္ႏိုင္စရာရိွပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက တတိယအင္အားစုျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔ အလားအလာရိွသူမ်ားအၾကား အဓိက လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေနတာကေတာ့ ထက္ျမက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ညီညြတ္ေပါင္းစည္းမႈ တို႔ပါပဲ အျပဳသေဘာ အျမင္ရိွသူမ်ားအၾကားမွာ လက္ရိွအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္း တရပ္အျဖစ္လက္ေတြ႔က်က်ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔ရာ မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္နဲ႔ ေခါင္း ေဆာင္မႈေတြစုစည္းႏိုင္ျခင္းမရိွေသးပါ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြဟာျဖင့္ ျမန္္မာႏိုင္ငံေရး နယ္ပါယ္ တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ သေဘာထားရိွသူမ်ား တစုတစည္းတည္း ျဖစ္ေပၚလာေရး အတြက္ ေမြးျမူေလ့က်င့္ေပးမယ့္ ဘူမိနက္သန္ေနရာမွန္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေျပာင္းအလဲတရပ္ျဖစ္ေပၚေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ရဲ့လမ္းျပေျမပံုဟာ မေရွာင္သာတဲ့လိုအပ္ ခ်က္ျဖစ္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ၂၀၁၀ေနာက္ပိုင္း အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး အရိွန္ အဟုန္ႏွင့္ျဖစ္ေပၚဖို႔ကိစၥတြင္ လုပ္ရည္ၾကံရည္ႏွင့္ျပည့္စံုတဲ့ တတိယအင္အားစု ေပၚေပါက္ေရး ဟာလည္း မဟာဗ်ဳဟာေျမာက္ အေရးပါအရာေရာက္မႈျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

ဦးမင္းေဇာ္ဦးဟာ ေတာင္အာရွႏွင့္အေရွ့ေတာင္အာရွဆိုင္ရာ ေဒသလံုျခံဳတည္ျငိမ္ေရးျပႆနာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အထူးျပဳေလ့လာသူျဖစ္တယ္။ သူဟာ ေဂ်ာ့ေမဆင္တကၠသိုလ္မွာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူး ေျပာင္းမႈ (၁၀၈)ခုအေပၚ ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္ပါရဂူဘဲြ႔ဆိုင္ရာစာတန္း တင္သြင္းထားသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဂ်ာ့ေတာင္းတကၠသိုလ္တြင္ လံုျခံဳမႈဆိုင္ရာေလ့လာေရး မဟာ၀ိဇၨာဘဲြ႔ ေဂ်ာ့ေမဆင္တကၠသိုလ္တြင္ ပဋိပကၡဆန္းစစ္ေျဖရွင္းမႈ မဟာသိပၸံဘဲြ႔မ်ား ရရိွထားသူျဖစ္ပါတယ္။



ရက္စဲြ၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ (၂၂)

ဘာသာျပန္သူရဲ့အမွာစာ
၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွအစျပဳလို႔ ဒီကေန႔အထိ ႏိုင္ငံေပါင္း(၁၀၈)ႏိုင္ငံရဲ့ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး ျဖစ္ရပ္မ်ားကို သံုးသပ္ေလ့လာထားတဲ့ ပါရဂူဘဲြ႔စာတန္း ေဂ်ာ့ေမဆင္တကၠသိုလ္မွာ တင္သြင္းထားသူ ဦးမင္းေဇာ္ဦးက ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးဆိုင္ရာ ခါးသည္းနာက်ည္းစရာ အမွန္တရားက ေတာ့ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွစလို႔ေရတြက္ရင္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းမႈ(၁၀၈)ခုမွာ ႏိုင္ငံ(၁၂)ႏိုင္ငံ သာ ဒိီမိုကေရစီ စခန္းသို႔ ေအာင္ျမင္စြာတက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံဖြံ႔ျဖိုးေရးဆိုင္ရာ သမိုင္းလမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳမ်ားမွတဆင့္ ဆည္းပူး သင္အံအေျဖရွာရတဲ့ ျပည္တြင္းက တို႔မ်ားအဖို႔ေတာ့ ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ကာလမ်ားဆီကပင္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ စက္မႈႏွင့္ကုန္သြယ္အရင္းရွင္တို႔က အုပ္စိုးသူပေဒသရာဇ္လူတန္းစားအေပၚ ဆန့္ က်င္ဦးေဆာင္ဆင္နဲႊတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး (Revolution From Below) အမ်ိဳးအစားသာမက ႏိုင္ငံေခတ္မီ ဖြံ႔ျဖိုးေရးကို အုပ္စိုးသူ လူတန္းစားမ်ား အထဲက လမ္းခဲြထြက္ျပီးဦးေဆာင္ဆင္နဲႊတဲ့ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳး (Revolution From Above) ရိွေၾကာင္း ဂ်ာမနီ၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ တိုင္၀မ္တို႔ရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳ မ်ားအရ ေတြ႔ရိွသိျမင္ခဲ့ပါတယ္။

ဦးမင္းေဇာ္ဦးက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအျပီးတြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ဒီမိုကေရစီလို္လားသူ အရပ္သားမ်ား ပါလီမန္မွာ တပ္မေတာ္ႏွင့္လက္တဲြသြားဖို႔အေရးဟာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပထားပါတယ္။

တို႔မ်ားဟာလည္း အုပ္စိုးသူလူတန္းစားမ်ားထဲက အစိတ္အပိုင္းတရပ္ လမ္းခဲြထြက္ျပီး ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးဆင္နဲႊတဲ့ ရာဇ၀င္လမ္းေၾကာင္းကို သိျမင္ သေဘာေပါက္ထားတာရယ္ တဘက္မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးအရျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္ျပီး စီးပြားဖြံ႔ျဖိုးမႈအရိွန္မပ်က္ျဖစ္ေပၚမွသာ လူထုေတြ ဟာ ဒီမိုကေရစီထံုးစဥ္လာေတြ အေလ့အက်င့္ရ က်င့္သံုးေဆာက္တည္လာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ မကၡ၀ါဒ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒရဲ့ အလင္းေရာင္ေပးမႈရယ္တို႔ေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာရယူျပီး ပါတီစံုဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေဈးကြက္စီးပြားေရးကို က်င့္သံုးမယ္လို႔ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္စုမ်ားက ေၾကျငာလိုက္တဲ့အခိ်န္မွအစျပဳလို႔ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္ကာလအတြင္းမွာ အျပဳသေဘာေဆာင္ တဲ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြေပၚေပါက္ေရးကို သေဘာတရားအရေရာ လက္ေတြ႔အရပါ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္မႈေတြ အဆက္မျပတ္ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

လာမဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအၾကိုကာလမွာလည္း အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးလိုလားတဲ့ အဖဲြ႔(၈)ဖဲြ႔ ပူးေပါင္းျပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါ၀င္ဆင္နဲႊဖို႔ ၾကိုး ပမ္းသြားေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီၾကိုးပမ္းမႈအစဥ္မွာ ပူးတဲြပါ ဦးမင္းေဇာ္ဦးရဲ့စာတန္းဟာျဖင့္ အမတေရႊဂူ ဒီမိုကေရစီျပည္နိဗၺန္သို႔ သယ္ယူေဆာင္ပို႔မယ့္ ေဖာင္ကူးတို႔ၾကီးတစင္းသဖြယ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္လိုက္ရပါတယ္။

အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေပၚထြန္းေရးသို႔

(လွျမင့္)