လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ား

ေမာင္သာမန္ (စကၤာပူ)

ခင္ညိမ္းသစ္ရဲ႕ 'ၾကယ္ေတြ ေၾကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္' ေဆာင္းပါးကို ဖတ္အၿပီး မ်က္ရည္က်သူ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး မေမ့ႏိုင္တဲ့ ဓာတ္ပံုမွာ ေဒါက္တာမင္းသိန္းနဲ႔ ေဒါက္တာေစာလြင္က ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ေသြးလူးေနတဲ့ (ေၾကြလြင့္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့) ေက်ာင္းသူေလး မဝင္းေမာ္ဦးကို ေဆး႐ံုဆီ သယ္ယူလာတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္။ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ရည္ျပန္ သုတ္ၿပီးေတာ့ ဘာဆက္ လုပ္ၾကမလဲ .. စဥ္းစားရင္း၊ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြကို အားေပး ကူညီဖို႔ နည္းလမ္း တခု ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ၊ ငါလည္း အဲဒီ အထဲမွာ ပါသလား၊ မိမိကိုယ္ကို အေျခတည္ၿမဲတဲ့ ၾကယ္ပြင့္လို႔ ယူဆ ေနသူ အတြက္ေတာ့ ဒီစာတိုေလး ဖတ္ရင္ အက်ဳိး ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။

၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈအၿပီး လူသားခ်င္းစာနာတဲ့အေနနဲ႔ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ၊ ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံေတြက အေျမာက္အျမား လက္ခံေခၚယူသြားၾကတာ အေရအတြက္အားျဖင့္ ၅ ေသာင္းေက်ာ္ တရားဝင္စာရင္း ရွိပါတယ္။ ဒိအရင္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာ ျပည္တြင္းမွာ ပညာဆက္မသင္ေတာ့ဘဲ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတာ ျမန္မာျပည္မွာ အစဥ္လာတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ပညာဆက္သင္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ စားဝတ္ေနေရးခက္ခဲၿပီး စစ္တပ္၊ ၾကံ႕ဖြ႔ံ ေရာက္သြားသူေတြ ရွိသလို၊ ျပည္ပေရာက္သြားသူလည္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူငယ္ေတြကို နံပါတ္ (၁) "လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ား"၊ က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ နံပါတ္ (၂) အဆင့္ ''လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္မ်ား'' ပါပဲ။ ပညာအေျခခံ၊ မိဘ၊ မိတ္ေဆြ အေျခခံရွိၿပီး စကၤာပူမွာ ေက်ာင္းတက္၊ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သူေတြ၊ အေမရိကားေရာက္ ျမန္မာေတြကေတာ့ ကုသိုလ္ကံေကာင္းတယ္ ဆိုရမလား။

က်ေနာ္ စကၤာပူမွာ Marine, Oil & Gas Industry မွာ ၂၀၀၉ အလုပ္ျပန္လုပ္ေတာ့ စကၤာပူဟာ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားေတြကို အထူးအားထားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေပၚလီေက်ာင္းဆင္း ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာနဲ႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့တုန္းက လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ားရဲ႕ ဘဝဟာ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးေနသလို ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ၁ဝ တန္းေတာင္ မေအာင္ဘဲ စကၤာပူမွာ WP လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာနဲ႔ အတူလုပ္ကိုင္ရတဲ့အခါ ခါခ်ဥ္ေကာင္ၾကီး ခါးကမသန္တဲ့ မိမိဘဝကိုပဲ ေတြးၿပီး ၿပံဳးမိပါတယ္။ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ .. ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ပဲ ဖန္တီးေလွ်ာက္လွမ္းရမွာ။ သူတို႔ေလးေတြအတြက္ ဘာမ်ား ပူပန္စရာရွိသလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြ တပံုၾကီး။ သူတို႔အတြက္က ပိုၿပီးအေရးၾကီးတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ တူေတြ၊ တူမေတြလည္း နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူဆီ ေရာက္လာၾကေတာ့ ... ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ သူတို႔ကို ကူညီႏို္င္မလဲ စဥ္းစားရပါတယ္။

အေမရိကားေရာက္ မိတ္ေဆြတေယာက္က သူ႔ရဲ႕ တူေတာ္ေမာင္တေယာက္ကို မေလးရွားမွာ အလုပ္လုပ္ေနရာကေန .. စကၤာပူကို သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ဖို႔ အၾကံေပးပါတယ္။ ဒီလူငယ္လည္း ၾကိဳးစား၊ ႐ိုးသားတဲ့အျပင္ လူငယ္သဘာဝအတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးပါတယ္။ စကၤာပူအလုပ္က ပြဲစားခ US$2000 ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ စကၤာပူေရာက္ က်ေနာ္တို႔ဆီကတဆင့္ ေပးဖို႔လုပ္ပါတယ္။ အဆင္မေျပေတာ့ ဒီလူငယ္ကေလး ၂ဝဝ၈ စကၤာပူစီးပြားေရးက်ဆင္းခ်ိန္ Global Recession နဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားရရွာပါတယ္။

ေငြအားျဖင့္ တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားကို ေငြရင္းႏွီးၿပီး လာခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မံုရြာၿမိဳ႕မွာ မိန္႔ခြန္းတခုေျပာခဲ့တာ သတိရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရၿပီးရင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ပိုမိုခက္ခဲစြာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အိမ္ဝယ္ရတာကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိရင္ ရေပမယ့္ လစဥ္အရစ္က်ေပးေငြနဲ႔ အိမ္ကိုျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းစရိတ္က ပိုၿပီးအေရးၾကီးေၾကာင္း ဥပမာ ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသင္၊ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ၿပီးရင္ ဆက္လက္ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းေနထိုင္ၾကဖို႔ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ။

အခက္အခဲမ်ား

ျမန္မာေတြ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မလုပ္တတ္တဲ့ သေဘာေၾကာင့္ တဦးေကာင္း၊ တေယာက္ေကာင္းပဲ လုပ္ေနရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္း ျမန္မာမ်ားရင္ ကုမၸဏီေတာ့ မလြယ္ဘူးလို႔ ခံယူထားသူေတြ မ်ားေနေတာ့ ကုိယ့္ကုမၸဏီမွာ ျမန္မာေတြ လာမွာကို ေၾကာက္ေနၾက ပါတယ္။ ကိုယ္အဆင္ေျပေနရင္ ကိုယ့္ကုမၸဏီမွာ အနည္းဆံုး ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးကိုေတာ့ အလုပ္ရေအာင္ ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေပးရမွာပါ။

ျမန္မာျပည္မွာ နအဖ စစ္တပ္အုပ္စိုးေတာ့ စကၤာပူမွာလည္း နအဖ သားသမီးေတြ အမ်ားအျပား နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေရာက္ေနၾက ပါတယ္။ သူတို႔တေတြ အမ်ားစုကေတာ့ နအဖ လုပ္ရပ္ကို အဟုတ္ၾကီး ထင္ေနၾကသူေတြပါပဲ။ စကၤာပူေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ နအဖ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ မဟုတ္ေၾကာင္း သိလာၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဆြမ်ဳိးေတြကို စကၤာပူမွာ လူ႔အခြင့္အေရး အသင့္အတင့္ရၿပီး၊ လူကိုလူလို ျမင္တတ္တာေတြ ျပန္ေျပာမွာပါ။ စကၤာပူအစိုးရကလည္း ပြဲစားႏိုင္ငံဆိုေတာ့ အေမရိကန္၊ ဥေရာပသမဂၢ (အီးယူ)၊ တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ အစိုးရေတြၾကားမွာ ညွပ္ေနေတာ့ Political Freedom မရွိလွတဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ေပမယ့္ လူေတြရဲ႕ ပါးစပ္ေပါက္ကိုေတာ့ (လက္ဖက္ရည္ဝိုင္းမွာ) ေျပာခြင့္ေပးထားပါတယ္။ နအဖ စစ္အစိုးရကေတာ့ ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီေျပာတဲ့လူ ခဏေလာက္ဆိုၿပီး ညသန္းေကာင္ဆို လာေခၚသြားတတ္တယ္တဲ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာေတြမွာလည္း စစ္အုပ္စုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအုပ္စု ႏွစ္ခုရွိေနေပမယ့္ ၉၀ ရာႏႈန္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဘက္သားေတြဆိုတာ ေသခ်ာလွပါတယ္။

ငါအဆင္ေျပရင္ေတာ့ ဒီလြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြအတြက္ တခုခုေတာ့ လုပ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ ၾကိဳးစားေနသူေတြ ... အဆင္ေျပေအာင္ဆိုတာ ေငြ၊ အိမ္၊ စီးပြားေရးကိုပဲ လုပ္ေနသူေတြပါပဲ။ လူ႔အလို နတ္မလိုက္ႏိုင္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ကိုယ္ရတဲ့ေငြ၊ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ျပန္စဥ္းစားပါတယ္။ ရွိတဲ့အခ်ိန္ထဲက ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကို မိမိစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ သံုးစြဲေနတယ္ဆိုတာ အံ့ၾသစရာ ေတြ႔ရတယ္။ ငါ့မိဘ၊ ငါ့သားသမီး၊ ငါ့ကြန္ျပဴတာ၊ ငါ့ဘေလာက္၊ ငါ့အလုပ္... စသျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနပါတယ္။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိး မ်ားစြာရွိေနတာကိုေတာ့ အေက်နပ္ဆံုး အခ်က္ တခုပါပဲ။

တဦးခ်င္းမွ အဖြဲ႔အစည္းသို႔

ၾကယ္ေတြေၾကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္စရာေတြ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ အုတ္တခ်ပ္သဲတပြင့္ဆိုရင္ လံုေလာက္ ပါတယ္။ မိုးမခ အင္တာနက္မွာ သင္ယခုဘာလုပ္ ေနပါသလဲ၊ (၁) အင္တာနက္တြင္ ျမန္မာသတင္းဖတ္ ေနပါသည္။ (၂) အီးေမးပို႔ ေနပါသည္။ (၃) ျမန္မာျပည္ ဖုန္းေျပာေန ပါသည္... စသျဖင့္ ရယ္စရာ ေမးခြန္းကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ထက္မိုး (နယူးေဒလီ) အဖြဲ႔ရဲ႕ အေမရိကန္-အဂၤလိပ္ စကားေျပာ CD ထုတ္လုပ္မႈ အခ်ိန္ေပးျခင္းကိုလည္း ေလးစားမိပါတယ္။ ဒီလထဲမွာ ခ်င္းမိုင္က ျမန္မာ ေဘာလံုးအသင္းေတြ အေၾကာင္းလည္း နားေထာင္ရပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အေမရိကား .. ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ၊ သီဆိုကခုန္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ျမန္မာေတြ စုစည္းျခင္းကေတာ့ ခဏတာ စုစည္းမႈပါပဲ။ ခဏတာ စုစည္းခ်ိန္မွာ မိမိတိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တခန္းတက႑က ကူညီႏိုင္ျခင္းဟာ အဖြဲ႔အစည္း စိတ္ဓာတ္ပါ။

တခါကလည္း "လြင့္ေမ်ာေနေသာ ဦးေခါင္းမ်ား" ေဆာင္းပါး ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဦးေခါင္းေတြကို စုစည္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနရင္ အခ်ိန္ကုန္မွာပါ။ ျမန္မာ ၂ ေယာက္ရွိရင္ အဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ဆိုတဲ့ ရယ္စရာကိုလည္း အတိတ္မွာ ထားလိုက္ပါ။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး အဖြဲ႔စည္းတခုထဲ အသင္းသားအျဖစ္ ပါဝင္ေနၿပီလား။ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ဦးေခါင္းဘဝမွာပဲ က်ေနာ္ မေနရစ္ခ်င္ပါဘူး။ နအဖ ကေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔အစည္းကို စုစည္းတည္ေထာင္ျခင္းက လက္နက္အင္အား၊ ေငြအင္အားနဲ႔ လူေတြရဲ႕ အေၾကာက္တရားကို ကိုင္တြယ္ထားႏိုင္လို႔ပါပဲ။ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း နိယာမအရ နအဖ စစ္အစိုးရလည္း မတည္ၿမဲပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တဦးခ်င္း တာဝန္ေတြ

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြက ဦးေဆာင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြ အတြက္ သင္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အခ်ိန္၊ ေငြ ၅ ရာႏႈန္းေလာက္ကို ဘယ္လိုသံုးၾကမလဲ၊ ကိုယ့္မိသားစုေဆြမ်ဳိး၊ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေၾကြက်သြားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြရဲ႕ မိသားစုကို တယ္လီဖုန္းဆက္ အားေပးျခင္း၊ ေငြေၾကးအနည္းငယ္ ေပးပို႔ျခင္း၊ ျမန္မာျပည္ အလည္ျပန္သူ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း အားေပးျခင္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အလြန္ဆံုး မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြကို အလုပ္ရွာေပးျခင္း၊ အားေပးစကားေျပာျခင္း၊ ေခၚယူေကြ်းေမြးျခင္း... စတာေတြဟာ ေမတၱာျပျခင္းတခုပါပဲ။ ေလာကမွာ ေပးႏိုင္တာ ၂ ခုပဲ ရွိပါတယ္။

၁။ တယ္လီဖုန္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်င္း ေတြ႔ဆံုျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြ၊ ေၾကြသြားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို အားေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေမတၱာပို႔ျခင္းဟာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ Action Speaks Louder ဆိုတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္မႈနဲ႔ ေမတၱာပို႔၊ အားေပးႏိုင္ရပါတယ္။ လူသားတိုင္းမွာ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၃ မ်ဳိးမွာ ေမတၱာဟာ အမြန္ျမတ္ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာထား ႏိုင္ပါသလား..။

၂။ ငါးဖမ္းနည္းပဲ သင္ေပးမယ္ - ငါးေတာ့ လံုးဝမေပးႏိုင္ဘူး၊ ဒီမိုကေရစီေရးပဲလုပ္ေန ဒါမွမဟုတ္ ျဖဳန္းတီး၊ ေပ်ာ္ပါးမႈေတြပဲ လုပ္ေနၿပီး... ကုိယ့္စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပလည္ ျဖစ္ေနသူေတြကို ခပ္မာမာ၊ ခပ္ေဝးေဝး ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတို႔လိုအပ္တဲ့ ငါးၾကီးကို မေပးႏိုင္ေတာင္မွာ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ငါးအေသးေလးေတာ့ ေပးသင့္ ပါတယ္။ ေငြေၾကးအားျဖင့္လည္း အနည္းငယ္ ေပးကမ္းကူညီျခင္းလည္း Moral Support ျဖစ္ပါတယ္။ အနည္းငယ္ ေဝမွ်ေပး ႏိုင္ပါသလား .....။