Monday, April 26, 2010

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (သို႔မဟုတ္) သဇင္နီ အပိုင္း - ၆၀

မင္းဟန္

(၂ဝ၉)
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ၏ ကိုယ္စားျပဳသည့္ မဲဆႏၵနယ္ေျမေပါင္းက ၄၃၇ ေနရာ ရွိသည္။ တႏုိင္ငံလံုး၏ မဲဆႏၵနယ္ေျမ ၄၈၅ ေနရာတြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီမွ ကိုယ္စားျပဳသည့္ မဲဆႏၵနယ္ေျမက ၄၃၇ ေနရာျဖစ္၍ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ ၉ဝ.၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနသည္။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကီးသုိ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပန္ၾကားလႊာတေစာင္ ထုတ္ျပန္၏။ ပန္ၾကားလႊာက ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းႏွင့္ ျပည္သူအား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပအစီရင္ခံထားျခင္း ျဖစ္၏။

“ဒီလုိေကာ္မတီကို ဖြဲ႔ရတာကေတာ့ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရးကိစၥကို မျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုိ႔ အာဏာပိုင္ေတြကေနၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းလုိက္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းထားတဲ့အခါက်ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ ဒီေကာ္မတီကို ဖြဲ႔လိုက္တာပါ။ MANDATE ေပးထားတာ ၅ဝ % ေက်ာ္တာေၾကာင့္မို႔လို႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား အလုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္လုိ႔ က်မ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီေတာ့… လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား က်မတို႔ကေနၿပီးေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာပါ။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္က ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔ ကိုက္ညီၿပီးေတာ့ ဒီမုိကေရစီမူေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီတဲ့ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတခုကို အတည္ျပဳၿပီးေတာ့မွ ဒီလႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သက္တမ္းဟာ ကုန္မွာပါ။ ဒီလႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလႊတ္ေတာ္က အတည္မျပဳတဲ့ ဥပေဒေတြဟာ တရားမဝင္ဘူးဆုိတာကို က်မတို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ တာဝန္အရ … အခု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီကို ဖဲြ႔ၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားမ်ားနဲ႔တကြ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားလက္ခံတဲ့ ကမၻာ့ျပည္သူျပည္သားမ်ား အားလုံးအား က်မတို႔ကို ေထာက္ခံအားေပးၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္”

ပန္ၾကားလႊာ၏ အဆံုးတြင္မူ… ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ လက္မွတ္ထိုးထား၏။


(၂၁ဝ)
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားျပဳေကာ္မတီ အစည္းအေဝးအား ေရႊဂံုတိုင္ရွိ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံး၌ပင္ က်င္းပ၏။ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔မွ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒအမွတ္ ၄/၈၈ …“ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒ” ၊ ဥပေဒအမွတ္ ၆/၈၈ …“ အသင္းအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းျခင္းဆုိင္ရာ ဥပေဒ” ႏွင့္ ဥပေဒအမွတ္ ၁၄/၈၉…“ ျပည္သူ႔လြႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ” တုိ႔မွ ဒီမိုကေရစီက်င့္ထံုး၊ က်င့္နည္းမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည္တို႔ကို ျပင္ဆင္၍… ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္ျပဳရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွ သေဘာတူညီေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၏။ ၿပီးလွ်င္…

၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ အေရးေပၚစီမံမႈအက္ဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၅ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၁ဝ တုိ႔အား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ပယ္ဖ်က္ရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ အစည္းအေဝးက ဆံုးျဖတ္၏။ ေရႊဂံုတိုင္တြင္ က်င္းပသည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ အစည္းအေဝးက… ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥပေဒႏွင့္ နည္းဥပေဒမ်ား၊ ဒီမုိကေရစီ ေဒသႏၲရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒမ်ား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးသည့္ ဥပေဒ၊ တကၠသိုလ္မ်ား အက္ဥပေဒ၊ အမ်ားျပည္သူမ်ားအား အတင္းအက်ပ္ လုပ္အားေပးေစခိုင္းျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေက်းရြာအက္ဥပေဒပုဒ္မ ၈ ႏွင့္ ၁၂ တုိ႔အား ျပန္လည္၍ သံုးသပ္ၿပီး ျပင္ဆင္သြားရန္အတြက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။ ေရႊဂံုတိုင္လႊတ္ေတာ္က လူထုမွ ေပးအပ္ထားသည့္ အာဏာႏွင့္ ဥပေဒျပဳ၍ေနသည္။ ေရႊဂံုတုိင္အာဏာက … ေသနတ္ေျပာင္းဝမွလာေသာ အာဏာမဟုတ္… လူထု၏ ႏွလံုးသည္းပြတ္မွ စီးဆင္းလာသည့္ လူထုအာဏာ…။


(၂၁၁)
စစ္အုပ္စုမွ လယ္ယာက႑ႏွင့္ပတ္သက္၍ တမ်ဳိးထြက္ျပန္၏။ လယ္ေျမဧကေပါင္း ၄၇၁,၃၂၃ ဧကအား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားကို ႏွစ္ ၃ဝ ငွားရမ္းခြင့္ျပဳၿပီး၊ လယ္ယာလုပ္ငန္းအား လုပ္ကိုင္ေစ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ဓားမဦးခ် လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ လယ္သမားမ်ား ပိုင္ဆုိင္သည့္ လယ္ေျမမ်ားသည္လည္း လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားအား လုပ္ခြင့္ေပးသည့္ ေျမယာအတြင္း ပါသြားၾက၏။ လယ္သမားတုိ႔က လယ္မဲ့၊ ေျမမဲ့ ျဖစ္သြားၾကရ၏။ စစ္အုပ္စု၏ ေျမယာဥပေဒသစ္အရ … ဧကေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရၾကသည့္ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားက ထြက္ရွိလာသည့္ စပါး၏ ၅ဝ % အား ျပည္ပသို႔ တင္သြင္းခြင့္ ေပးထားသျဖင့္ ျပည္တြင္းဆန္စပါး ေစ်းကြက္တြင္ ဆန္းစပါး ျပတ္လပ္မႈမ်ား ရွိလာ၏။

ဆန္ေစ်းက ထုိး၍တက္ေန၏။ အထူးသျဖင့္… ၿမိဳ႕ျပရွိ လက္လုပ္လက္စားလူထုမွာ ဆန္ေစ်းၾကီးျမင့္သည့္ ဒဏ္အား ခါးစည္း၍ ခံေနရသည္။ အခ်ဳိ႕က … ထမင္းမစားႏုိင္…။ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ေသာက္ၾကရ၏။ ‘ ထမင္းရည္’ သည္ ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတမ်ဳိးအျဖစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပ၏ ေစ်းကြက္သို႔ ဝင္လာ၏။

ဤသို႔ ျဖစ္ရွိေနသည့္ ဆန္ျပႆနာအား အုတ္တခ်ပ္၊ သဲတပြင့္မွ်ျဖစ္ေစ ဝင္ေရာက္၍ ျဖည့္စြမ္းေပးရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စဥ္းစားမိ၏။ မည္သုိ႔လုပ္ေဆာင္မည္နည္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြး၏။ လက္ေတြ႔လုပ္ႏုိင္သည္က စမည္။ ဤအတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူထုအား တတ္ႏုိင္သ၍ ဆန္ေဝသြားရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆံုးျဖတ္၏။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ရွိ ဆင္းရဲသည့္လူထုအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ဆန္ေဝ၏။ အမွတ္ ၉၇/ခ အေနာက္ေရႊဂံုတုိင္လမ္းမွပင္ ေဝ၏။ ျပႆနာမရိွခဲ့…။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ပင္ ၿပီးေျမာက္ခဲ့၏။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္လာလ ၃ဝ ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ဆန္လႉဒါန္း၏။ ဤတြင္ …အာဏာပိုင္တုိ႔က … အေနာက္ေရႊဂံုတိုင္လမ္းအား ပိတ္လိုက္ၾက၏။ ဆန္ေပးေဝလႉဒါန္းေနသည့္ ေနရာသို႔ လူထုၾကီးအား သြားလာခြင့္မေပး…။

ၿပီးလွ်င္… အမွတ္ ၉၇/ခ ပိုင္ရွင္အား ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ အာဏာပိုင္ဥကၠ႒က ေခၚေတြ႔ၿပီး အမွတ္ ၉၇/ခ အေနာက္ေရႊဂံုတုိင္လမ္း ေနအိမ္အေရွ႕တြင္ အမ်ားျပည္သူမ်ားအား ဆန္ေပးေဝလႉဒါန္းျခင္း မျပဳပါ… ဟူ၍ အတင္းအက်ပ္ လက္မွတ္ထုိးခိုင္း၏။ စစ္အုပ္စုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္… ျပဳမူေဆာင္ရြက္သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈ မွန္သမွ်အား ကန္႔သတ္ပိတ္ဆို႔၍ေနသည္။

(၂၁၂)
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁ဝ ရက္…။
ႏုိင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔…။
ရန္ကုန္ရွိ ကုလသမဂၢ အဖဲြ႔အစည္းမ်ားမွ ဒီဇင္ဘာလ ၁ဝ ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္၊ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း ႏွစ္ ၅ဝ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားအား ျပဳလုပ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအားလံုး အခမ္းအနားသို႔ သြားေရာက္ၾက၏။

ၿပီးလွ်င္… အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံး၌လည္း ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဟာေျပာပြဲအား ေန႔ခင္းပိုင္းတြင္ က်င္းပ၏။ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိတ္သုဥ္းေျမမွ လူ႔အခြင့္အေရးအခမ္းအနားပြဲမ်ားဟု႔ ဆိုရမည္။ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္႐ုံး၏ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ေဟာေျပာပြဲ၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စကားေျပာသည္။

“…. မနက္က ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ကုလသမဂၢ အဖဲြ႔အစည္းေတြက ျပဳလုပ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္း ႏွစ္ ၅ဝ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားကို က်မတို႔ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္အဖဲြ႔ေတြ အားလံုးသြားၿပီးေတာ့ တတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခမ္းအနားမွာ… သိီရိလကၤာႏိုင္ငံက စီးပြားေရး ႏုိဘယ္ဆုရထားတဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ ေဒါက္တာ အမာသီယာဆန္း ေျပာသြားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မ ျပန္ၿပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေဒါက္တာဆန္း ေျပာသြားတာက … လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဟာ ခြဲျခားလုိ႔ မရဘူး။ တဆက္တစပ္တည္း တည္ရွိေနတဲ့ အေၾကာင္းကို အဓိကေျပာသြားတာပါ။

တာဝန္သိတဲ့ အစိုးရမ်ားနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းစာေလာက၊ သတင္းျဖန္႔ခ်ိေရးရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းဆုိတာ မရွိဘူးလို႔ ေဒါက္တာဆန္းက ေျပာသြားပါတယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံဟာ ဆင္းရဲလုိ႔၊ ခ်မ္းသာလို႔ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တာဝန္သိတဲ့ အစုိးရဟာ အဓိကပဲဆုိတာ ရွင္းျပသြားပါတယ္။ ဒါကို သူက ဘယ္လုိရွင္းျပလဲဆုိေတာ့… အစုိးရတခုက တာဝန္သိတယ္ဆုိလို႔ရွိရင္ သူ႔ႏုိင္ငံမွာ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာ သိရမယ္။ ဥပမာဆုိလို႔ရွိရင္ ဒီႏွစ္ေတာ့ …ဆန္ေရစပါး အထြက္ဟာ မေကာင္းဘူးဆိုတာ တြက္ႏုိင္ရမယ္။ ေရၾကီးလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မုိးေခါင္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပိုးမႊားေတြက ဖ်က္ဆီးလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္တာဆုိလို႔ရွိရင္ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းဌာနေတြ၊ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းျဖန္႔ခ်ိေရး လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ အတုိက္အခံဘက္ကေရာ၊ သတင္းဌာနေတြကေရာ၊ ဒါကိုစၿပီးေတာ့ ေရးေတာ့မယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဆန္း၊ စပါး ရွားေတာ့မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ ငတ္မြတ္ေခါင္ပါးျခင္းေဘးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္ဆုိၿပီးေတာ့ အတိုက္အခံကလည္း တဖြဖြေျပာမယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ထၿပီးေတာ့ေမးမယ္။ သတင္းစာေလာက၊ကလည္း ဒီသတင္းေတြကို တခါတည္းေရးၿပီး သတင္းျဖန္႔ေတာ့မယ္။ ဒီမွာ ငတ္မြတ္ေခါင္ပါးျခင္းေဘးနဲ႔ေတာ့ ရင္ဆုိင္ရမွာပဲ။ တႏုိင္ငံလံုး မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ ဘယ္တုိင္း၊ ဘယ္ျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ ဆန္ျပတ္လပ္မႈေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ဒီလိုေရးလာၾက၊ ေျပာလာၾကရင္၊ တာဝန္သိတဲ့ အစိုးရက ၿငိမ္ေနလို႔ မရဘူး။ ခ်က္ခ်င္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးရတယ္။

ျပည္တြင္းထဲမွာဆုိရင္လည္းပဲ ပိုေနတဲ့ ျပည္နယ္က ဆန္ေတြကို လိုေနတဲ့ ျပည္နယ္ကို ပို႔ေပးတာတို႔ေတြ လုပ္ရတယ္။ ႏိုင္ငံတခုလံုးရဲ႕ အငတ္ေဘးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရမယ္ဆိုရင္လည္း ႏိုင္ငံတကာမွ အကူအညီေတာင္းႏုိင္တယ္။ အဲလုိေတာင္းတဲ့အခါမွာလည္း ျပည္သူ႔လူထုရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔အညီ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အစုိးရ၊ တာဝန္သိတဲ့ အစုိးရဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာကလည္း အေထာက္အကူေပးဖို႔ ဝန္မေလးဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီလုိငတ္မြတ္ေခါင္ပါးျခင္းေဘးနဲ႔ မရင္ဆုိင္ရဘူး။ ေဒါက္တာဆန္းဟာဆုိလုိ႔ရွိရင္ အာဖရိကေရာ၊ အာရွေရာ ဆင္းရဲတဲ့ ႏုိင္ငံေလးေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ေလ့လာခဲ့တယ္။ ဒီႏုိင္ငံေလးေတြဟာ ဆင္းရဲေပမယ့္ တာဝန္သိတဲ့ အစုိးရ ရွိတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ အတုိက္အခံရွိတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းျဖန္႔ခ်ိေရးရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး… မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ စနစ္ရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ အဲဒီႏုိင္ငံေလးေတြဟာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း ေဘးအႏၲရာယ္နဲ႔ ရင္မဆုိင္ရဘူး။ ဒီႏွစ္မွာ ေဒါက္တာဆန္းကို စီးပြားေရးႏုိဘယ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့တယ္။ အဲဒါဟာ ေဒါက္တာဆန္းရဲ႕ … ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခြဲျခားမရႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ စီးပြားေရးႏိုဘယ္ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္လုိက္တာျဖစ္တယ္”

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရွည္လ်ားစြာ ေဟာေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ သူမ၏ စကားအား အဆံုးသတ္လိုက္၏။ အားလံုးက တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာႏွင့္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္၏ ဒီဇင္ဘာက … သဇင္ရနံ႔မသင္းပ်ံ႕…။ ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ဆင္းရဲသားမ်ား ေစ်ကြက္တြင္မူ …ထမင္းရည္ တပုလင္းေစ်းက အတတ္အက် မည္မွ်ရွိေနမည္နည္း….။


No comments: