ဘန္ကီမြန္း၏ ဗလာဗ်ဴဟာ ခရီးစဥ္

ေက်ာ္စြာမိုး

ကုလသမဂၢ အေထြ ေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လက္ဗလာႏွင့္ ျပန္ထြက္သြား ရသည္ကို စိတ္ပ်က္ အားေလ်ာ့စရာဟု မထင္သင့္ သကဲ့သို႔ အံ့ၾသစရာလည္း မဟုတ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ သူသြားစဥ္ကတည္းက လက္ဗလာႏွင့္ သြားခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။

မစၥတာဘန္ကီမြန္းကေတာ့ သူ႔အတြက္ ခက္ခဲလွသည့္ ဤ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္မွ ရလဒ္ေကာင္းတခုခု ျပန္ရ ခဲ့လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ သူေမွ်ာ္လင့္သကဲ့သို႔ ျဖစ္မလာေသာေၾကာင့္လည္း “အလြန္စိတ္ပ်က္မိပါတယ္” ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ထံတြင္ စကားလံုးမ်ားမွလြဲ၍ ျပတ္သားၿပီး နအဖ ကို ဖိအားေပးႏုိင္သည့္ မည္ သည့္ မူဝါဒလက္နက္မွ တပ္ဆင္ မလာခဲ့သည္ကို ေနျပည္ေတာ္မွ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ႀကိဳတင္သိေနခဲ့ၾကသည္။ အထိန္းအသိမ္းခံထားရသည့္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းခဲ့စဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက အမ်ားသိခဲ့သည့္ အတုိင္း ေခါင္းခါျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္အား လႊတ္ေပးေရး ဟူသည့္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း၏ မူလရည္ရြယ္ရင္း ကိစၥမွာ အစကတည္းက မရႈမလွက်ဆံုးကိန္းႀကံဳရေတာ့မည္ဟု သိခဲ့ ၾကသည္။

ကုလ အေထြေထြ အတြင္းေရမႉးခ်ဳပ္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းသည္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေၾကာက္ရြံ႕ဆံုး ျဖစ္သည့္ စစ္ေရးအရ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္သည့္ အေနအထား ျဖစ္ေပၚမလာႏိုင္သည္ကို အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေနျပည္ေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက စီးပြားေရးအရ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္ကို တြက္ထားခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုအခ်က္ကို ဂရုမစိုက္ၾက။

မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပန္သြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ၿဗိတိန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဂၚဒြန္ ဘေရာင္းက ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္း အေနႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ တခဲနက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုံ႔ျပန္ၾကရန္ ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္သည္ဟု လည္း ဆိုခဲ့သည္။

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အေနႏွင့္ “အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လာမွာလဲ၊ အေရးစိုက္စရာလား” ဟု ေတြးေနေပလိမ့္မည္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈက ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တိုက္ရိုက္ မၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္ပါ။ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကို သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ေရာင္းခ်ရာမွ ရရွိလာေသာ ၀င္ေငြမ်ားျဖင့္ သူတို႔၏ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈကို ဆက္လက္ ထိန္းထားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

မည္သို႔ဆိုေစ ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ (UNSC) ကိုေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ေကာင္း ေၾကာက္ရြံ႕ ႏိုင္သည္ဟု တခ်ဳိ႕ေသာေ၀ဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။ လာမည့္ၾသဂုတ္လ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အစည္းအေ၀းတြင္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံက ဥကၠ႒တာ၀န္ယူရ သည့္အခါ ျမန္မာ့အေရးကို ေသေသခ်ာခ်ာ တင္ျပေဆြးေႏြးလာဖြယ္ရွိပါသည္။ စက္တင္ဘာလတြင္ေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ တာ၀န္ကို ဆက္၍ယူရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို လႊတ္ေပးေရး၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တစြာ က်င္းပ ေပးေရး ဆိုသည့္ အခ်က္ ၃ ခ်က္ကို UNSC တြင္ တင္ျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနႏွင့္ အခြင့္အေရးေကာင္းတခုကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံုးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္းလည္း ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ျပႆနာႀကံဳခဲ့လွ်င္လည္း မႈစရာမရွိပါ။ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွားႏိုင္ငံတို႔က ဗီတိုအာဏာသံုး ကာကြယ္ေပးမႈကို ယခင္အတိုင္း ရယူႏိုင္လိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအေနအထားက လတ္တေလာ ေျပာင္းလဲသြားဖြယ္ မရွိေသးပါ။

ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားအတြက္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းတဦးတည္းကိုသာ အပစ္မဆိုသင့္ပါ။ ျမန္မာျပည္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံအသီးသီးက သေဘာထားျခင္း မတူညီဘဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားေနၾကသည္။ ထိုအခ်က္ကို စစ္အစိုးရက သိရွိကာ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား သည္လည္း မအံုႂကြႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အဖိႏွိပ္ခံေနရဆဲ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံတကာ၏ မတူညီေသာ သေဘာထားအျမင္မ်ားကို ညီညီညြတ္ညြတ္ႏွင့္ တသံတည္း ထြက္လာရန္ စုစည္းႏုိင္မွသာ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔က ၎၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ႏွင့္ အထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ား လိုအပ္သည့္ နည္းလမ္းေကာင္းႏွင့္၊ သံတမန္လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔မွသာ စစ္အစိုးရကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္လာေစေရးအတြက္ တြန္းအားေပးလာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုအခါက်မွသာ ကုလသမဂၢ သံတမန္မ်ား အေနႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာေစေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းႏို္င္မည္ျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ပထမအဆင့္ကို ခရီးဆက္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ အေျခအေနမ်ိဳး မေရာက္လာသေရြ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း အခ်ဳပ္အေႏွာင္အတြင္း ဆက္လက္ ေနထိုင္ေနရဖြယ္ ရွိေနၿပီး ကံဆိုးလွ်င္ ေထာင္ပင္က်သြား ႏိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္သည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္တပ္အက်ဥ္း စခန္းမ်ား၏ သံတံခါးႀကီးမ်ား ေနာက္တြင္ ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနၾကရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကိစၥသည္လည္း အိပ္မက္သဖြယ္ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

ကုလအႀကီးအကဲ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ အတိတ္က ကုလသမဂၢ သံအရာရွိမ်ားအား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ဆက္ဆံ ျပဳမူခဲ့ပံုကို ျမင္ရသည္မွာ “တခါ အလိမ္ခံရလွ်င္ သူ႔အျပစ္၊ ႏွစ္ခါအလိမ္ခံရေတာ့ ကိုယ့္ အျပစ္” ဆိုသည့္ ဆိုရိုးစကားကို သတိရေစပါသည္။ ထိုစကားပံုက အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ မွန္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။

အကယ္၍ ကုလသမဂၢက ေနာက္တႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ထပ္မံ ေစလႊတ္ ဦးမည္ ဆိုလွ်င္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းကဲ့သို႔ လက္ခ်ည္းသက္သက္ သြားမည္ဆိုပါက ေနာက္ထပ္တခါ အခ်ည္းႏွီး လက္ခ်ည္းသက္သက္ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာခဲ့ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ေက်ာ္စြာမိုးေရးသားသည့္ Empty-handed UN Missions to Burma Can’t Succeed ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။