NEJ
အျပည္ျပည္ ဆုိင္ရာ ဓေလ့ ထုံးစ ံဥပေဒအရ ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ၍ တရား၀င္ အစုိးရဖြဲ႔ သည္မွာ လုပ္႐ုိး လုပ္စဥ္ျဖစ္၏။ တုိင္း ျပည္၏ အေရး ကိစၥ၌ အဆုံးအျဖတ္ ေပးမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ျပည္သူ လူထုက ဆႏၵမဲ ေပးၿပီး ေရြးခ်ယ္လုိက္ သည္ကုိ ဒီမုိကေရစီဟု အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိၾကသည္။
ဤပုံစံအတုိင္း ေရွ႕ႏွစ္တြင္ ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ၍ “စည္းကမ္းရွိ” ဒီမုိကေရစီကုိ ဗမာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက တည္ေထာင္ မည္ဟု ဆုိ၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတုိင္း ဒီမုိကေရစီ မရႏုိင္ပါ။ လြတ္လပ္မႈ အတုိင္း အတာႏွင့္ သိကၡာ ရွိမႈသည္ အလြန္ အေရးႀကီး ၏။
ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပမီ ႏုိင္ငံေရး လြတ္လပ္မႈ ရွိမရွိ၊ အတုိက္အခံကုိ ေလးစားမႈ ရွိမရွိ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္သူ အားလုံး တန္းတူ ရည္တူ အခြင့္ အေရး ရွိမရွိ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အမႈထမ္းမ်ား မွ်မွ်တတ လုပ္မလုပ္၊ မဲဆႏၵရွင္မ်ား လြတ္လပ္စြာ မဲေပးႏုိင္ မေပးႏုိင္၊ ေပးထားေသာ ဆႏၵမဲ ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ ကုိက္ညီ မညီ စသည္မ်ားကုိ ဆန္းစစ္ရန္လုိ၏။ ေရြးေကာက္ပြဲ ႏုိင္ေသာ ပါတီက ဖြဲ႔စည္း လုိက္သည့္ အစုိးရ သည္ စစ္တပ္ႏွင့္ အာဏာရွင္ လူတန္းစားကုိ ကုိယ္စားျပဳ၍ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ပုံစံမ်ဳိး ရွိသည္။ ႐ုရွားႏုိင္ငံ ေရးစနစ္ ကုိ ‘ေရြးေကာက္ပြဲ အာဏာရွင္ စနစ္’ ဟု သတ္မွတ္သူ မ်ားရွိသည္။ စင္ကာပူသည္ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ မဟုတ္ပါ။
ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီး ဖြဲ႔စည္း လုိက္ေသာ အစုိးရ မ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္ အာဏာရွင္ စနစ္အၾကား ပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ စခန္း သြားေန သည္ဟု ႏုိင္ငံေရး သိပၸံပညာရွင္ မ်ားက ေလ့လာ ေတြ႔ရွိထား သည္မွာ ျမန္မာျပည္ သူျပည္သား မ်ားအတြက္ အလြန္အေရး ႀကီးသည္ဟု ယူဆ ပါသည္။ ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္ အာဏာရွင္ စနစ္၏ အသြင္ လကၡဏာ မ်ားကုိ ေရာစပ္ သုံးစြဲေန သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ ၏။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ကတည္းက ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ၍ အာဏာရွင္ စနစ္က်င့္ သုံးေသာ ႏုိင္ငံမ်ား ရွိခဲ့၏။ စင္ကာပူ ႏွင့္ မေလးရွား သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ အာဏာရွင္ စနစ္ က်င့္သုံး ေနတုန္း ျဖစ္၏။ ဤႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ ျခင္းသည္ အစုိး ရေျပာင္းလဲ ရန္မဟုတ္ပါ။
အာဏာရွင္ စနစ္မွ အသြင္ ကူးေျပာင္းေသာ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ျပည္တြင္း ျပည္ပက ေတာင္းဆုိသည့္ အတုိင္း ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေရး လုပ္ဟန္ ေဆာင္ၾက သည္။ အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ ဒီမုိကေရစီျဖင့္ အေရၿခံဳေပး လုိက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ေရြးေကာက္ပြဲ အတုိက္အခံ သတင္း မီဒီယာ စသည္ မ်ားကုိ အျဖည့္ခံ အျဖစ္ ကၽြမ္းက်င္စြာ အသုံးျပဳျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
အာဏာရ အစုိးရကုိ ေ၀ဖန္ ႐ႈတ္ခ်ျခင္း မျပဳေသာ အတုိက္အခံ ပါတီႏွင့္ စာနယ္ဇင္းကုိ ရပ္တည္ခြင့္ ေပးထားၿပီး အာဏာရွင္လူတန္းစား အက်ဳိး စီးပြားကုိ ထိခုိက္ေအာင္ လုပ္ေသာ အတုိက္အခံ ႏွင့္ စာနယ္ဇင္းကုိ ေခ်မႈန္း ပစ္တတ္ ပါသည္။ ဤသုိ႔ ဒီမုိကေရစီ အေရၿခံဳ ေသာ အစုိးရမ်ား လာၿပီး အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ ေျဗာင္က်င့္ သုံးသူ နည္းပါး လာသည္။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ က်င့္သံုး ေနေသာ ဗမာ စစ္အစုိးရ သည္လည္း ဒီမုိကေရစီ အေရၿခံဳ၍ သက္ဆုိး ရွည္ရန္ ႀကိဳးပမ္း ေနသည္။
အင္အားရွိေသာ အဖြဲ႔အစည္းက မိမိ၏ၿပိဳင္ ဘက္ကုိ အၾကမ္းဖက္ သည္မွာ အာရွ ေရြးေကာက္ပြဲ ဓေလ့ ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေန ပါသည္။ ၀ါရင့္ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ အိႏၵိယ၌ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲရာသီ ေရာက္ပါက သတ္ၾကျဖတ္ၾက အၾကမ္း ဖက္ၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အၾကမ္း ဖက္မႈ အနည္း ငယ္ေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီ မက်ဟု မေျပာႏုိင္ပါ။ အျပစ္အနာ အဆာ လုံး၀ကင္းစင္ေသာ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ မရွိေသးသည့္ အတြက္ ျပည္သူ႔ ကုိယ္စားလွယ္ မွတဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ကုိ အၿမဲတမ္း သတိျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ရန္လုိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခား သားမ်ားကုိ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးၾကပ္ သူႏွင့္ ေလ့လာသူ ေတြအျဖစ္ အသုံးျပဳ ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ ပြဲကုိ ဟန္ျပ အျဖစ္ က်င္းပေသာ တုိင္းျပည္ မ်ားတြင္ အစုိးရပါတီ ကသာ အႏုိင္ရသည္။ စင္ကာပူတြင္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ (၉၅) ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ အာဏာရ ပါတီကသာ အၿမဲတမ္း အႏုိင္ရ ေနသည္။ ကေမာၻဒီးယား ၌လည္း ဟြန္စန္ ၏ျပည္သူ႔ပါတီ သည္ ဆႏၵမဲ (၇၀) ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ ထားႏုိင္၏။ အီဂ်စ္ သမၼတသည္ ေရြးေကာက္ပြဲတုိင္း ႏုိင္ၿပီး အာဏာရ ေနသည္မွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဇင္ဗာ ေဗြသမၼတ ေရာဘတ္မူဂါဘီ လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ နည္းျဖင့္ အာဏာရ ထားသည္မွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ေန ၿပီျဖစ္သည္။
သမၼတ ေရာဘတ္မူဂါဘီ သည္ ျမန္မာ့ႀကံ့ဖြံ႔ ကဲ့သုိ႔ေသာ လက္မရြံ႕ ခါးပုိက္ေဆာင္ အရပ္သား အဖြဲ႔ကုိ သုံးၿပီး ၿပိဳင္ဘက္ကုိ အၾကမ္းဖက္ သည့္ ေနရာတြင္ နာမည္ႀကီး၏။ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ား ေလေလ အာဏာရွင္ ၏တုံ႔ျပန္မႈ ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္ေလေလ ျဖစ္လာ သည္။ အာဏာ ရွင္ႀကီး စုိးေသာ စနစ္တခု ႏွင့္တခု အသြင္တူၾက သည္မဟုတ္ပါ။ ပညာ မရွိေသာ အာဏာရွင္ႀကီး စုိးသည့္ႏုိင္ငံ ရွိသကဲ့ သုိ႔ ပညာတတ္ အာဏာရွင္ ႀကီးစုိး ေသာႏုိင္ငံ လည္းရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး စနစ္တခုတြင္ ဒီမုိကေရစီ က်ေသာ အခ်က္ႏွင့္ မက်ေသာ အခ်က္ကုိသာ ေလ့လာ သင့္သည္ဟု ယူဆသူမ်ား လည္းရွိ၏။
တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္မ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရး လြပ္လပ္မႈ မရွိေသာ္လည္း တုိင္းျပည္ အက်ဳိးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြး မႈမ်ား ရွိတတ္သည္။ ဥပမာ တ႐ုတ္ျပည္၌ ဒီမုိကေရစီ မရွိေသာ္လည္း ေဒသဆုိင္ရာ အမႈထမ္းမ်ား အာဏာ အလြဲသုံးစား မလုပ္ႏုိင္ရန္ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ဳိး လုပ္လာ ပါသည္။ အစုိးရေပၚလစီ လမ္းစဥ္ ခၽြတ္ၿခံဳက်ၿပီး အဂတိ လုိက္စားမႈ မ်ားသည့္ ဒဏ္ကုိ တုိင္းသူျပည္သား မ်ား ခံေနရသည့္အတြက္ အာဏာကုိ ကန္႔သတ္ေသာ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္မႈမ်ား ရွိႏုိင္ သည္ကုိ တ႐ုတ္ျပည္ က သက္ေသျပ ေနပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဟန္ျပ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မည့္အစား ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရး လုပ္သည္က ပုိ၍ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈရွိ သည္ဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္အစုိးရ၏ က်န္းမာေရးလမ္းစဥ္ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေန၍ လူဦးေရတ၀က္ေက်ာ္ခန္႔ ေဆးမကုႏုိင္သည့္အျဖစ္ ေရာက္ေနသည္ကုိ ျပင္ဆင္လုိက္ပုံသည္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါသည္။ တ႐ုတ္ျပည္၌ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးက်င့္သုံးစဥ္မွစ၍ ေငြရွိမွ ေဆးကုႏုိင္သည္။ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူႏွင့္ အစုိးရအမႈထမ္းမ်ားသာ ေဆးကုႏုိင္ၿပိး ေတာင္သူလယ္သမား သန္း (၇၀၀) ေက်ာ္သည္ ေဆး႐ုံမတက္ႏုိင္ၾကပါ။ ေငြရွိမွ အသက္ရွင္မည့္သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။
ထိုေၾကာင့္ ေစ်းကြက္ေခတ္ က်န္းမာေရးစနစ္ကုိ ျပဳျပင္ရန္ အစုိးရအႀကံေပးအဖြဲ႔တခုသည္ ၂၀၀၅ ၌ အစီရင္ခံစာတင္သြင္း၍ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးကုိ ဂ႐ုမစုိက္ပါက အစုိးရကုိ အျပင္းအထန္ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်သည္အထိ ျပည္သူလူထုက တုံ႔ျပန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပလုိက္၏။ ေနာက္မၾကာမီ တုိင္းသူျပည္သားတုိင္း တက္ႏုိင္မည့္ အေျခခံျပည္သူ႔က်န္းမာေရးစနစ္ကုိ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တ႐ုတ္အစုိးရက ေၾကညာသည္။ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသား (၉၀) ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ (၃) ႏွစ္အတြင္း ေဆးကုသေပးႏုိင္မည့္ စီမံကိန္းပင္ျဖစ္သည္။
ေစ်းကြက္ေခတ္တြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ား အလုပ္လုပ္ႏုိင္သည္မွာ က်န္းမာသန္စြမ္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ ေမာ္စီတုန္းေခတ္၌ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးကုိ အာမခံခ်က္ေပးၿပီး အခမဲ့ေဆးကုသေပးခဲ့၍ျဖစ္၏။ ထုိေၾကာင့္ တ႐ုတ္အစုိးရသည္ ေဒၚလာသန္းေပါင္း (၈၅,၀၀၀) မတည္၍ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးစနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနပါသည္။ ဒီမုိကေရစီ မက်င့္သုံးေသာ္လည္း ျပည္သူလူထုအက်ဳိးစီးပြားကုိ ဂ႐ုစုိက္ေၾကာင္း တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္က ျပသလုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဗမာစစ္အစုိးရသည္လည္း အတုအေယာင္ေဆာင္ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ ဒီမုိကေရစီအေရၿခံဳမည့္အစား ျပည္သူ႔ဘ၀သာယာ၀ေျပာေရးကုိ ဦးစားေပးလုပ္ကုိင္ပါက ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ ရရွိႏုိင္ပါသည္။ လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေသာအစုိးရသည္ ဒီမုိကေရစီအေရၿခံဳ၍ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးဖ်က္ေသာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံအစုိးရထက္ သာသည့္သေဘာပင္ျဖစ္၏။
No comments:
Post a Comment