မူလ ေျမာက္ပိုင္း ခ႐ိုင္ အထူး သီးသန္႔ တရား ႐ံုးမွ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဘက္ မွ တင္ျပသည့္ သက္ေသ ၄ ဦးအနက္ ဧရာဝတီ တုိင္း လပြတၱာ ၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးၾကည္ဝင္း တဦးတည္း ကိုသာ ခြင့္ျပဳ ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ အထူးသီးသန္႔ တရား႐ံုး၏ အမိန္႔ကို မေက်နပ္သျဖင့္ ရန္ကုန္ တိုင္းတရား႐ံုးသို႔ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းခဲ့ရာ ရန္ကုန္တိုင္းတရား႐ံုးက ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ေအာက္တရား႐ံုး၏ အမိန္႔ကို အတည္ျပဳခဲ့ၿပီး ေအာက္႐ံုးမွ ပယ္ထားသည့္ သက္ေသ ၃ ေယာက္အနက္ ဦးဝင္းတင္၊ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ခြင့္မျပဳဘဲ ေရွ႕ေနေဒၚခင္မို႔မို႔ တဦးကိုသာ သက္ေသအျဖစ္ စစ္ေဆးရန္ ခြင့္ျပဳသည့္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
မူလ႐ံုးက ခ်မွတ္ခဲ့သည့္အမိန္႔သည္ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္မညီ၊ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ တိုင္းတရား႐ံုးသို႔ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းျခင္းျဖစ္သည္။ တုိင္းတရား႐ံုးက မူလ ရန္ကုန္ေျမာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ တရား႐ံုး၏ ေဆာင္ရြက္္ခ်က္သည္ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ မညီသည့္အတြက္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္မွ တင္သြင္းသည့္ ျပင္ဆင္မႈကို လက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တိုင္းတရား႐ံုးက သက္ေသ ၃ ဦးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ရာတြင္ မူလတရား႐ံုးက သက္ေသမ်ားကို ခြင့္မျပဳသည့္ကိစၥကို အမႈတြဲ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းတြင္ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ မေရးသားဘဲ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္ဆိုသည့္ အခ်က္မွန္သည္။ မူလေျမာက္ပိုင္း ခ႐ိုင္ အထူးသီးသန္႔တရား႐ံုး၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ ဥပေဒႏွင့္မညီလွ်င္ ျပင္ဆင္ေပးရန္ တဆင့္ျမင့္ တုိင္းတရား႐ံုးတြင္ တာဝန္ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ တိုင္းတရား႐ံုးက မူလအေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ တရား႐ံုးက အမိန္႔ခ်မွတ္ရာတြင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ မေရးေသာ္လည္း ေရးသကဲ့သို႔ မွတ္ယူသည္ဟု ေကာက္ယူသံုးသပ္သည္၊ စစ္ေဆးၿပီးစီးသည့္ သက္ေသတဦးအျပင္ ေနာက္သက္ေသတဦးျဖစ္သည့္ ေဒၚခင္မို႔မို႔ကို စစ္ေဆးရန္ ခြင့္ျပဳသည္ဟု အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
တရားခံက သက္ေသအျဖစ္ ဆင့္ဆိုေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ တရားစီရင္ေရးကို အေႏွာင့္အယွက္ျပဳရန္၊ သို႔မဟုတ္ စစ္ေဆးေနသည့္အမႈကို ၾကန္႔ၾကာေစရန္၊ သို႔မဟုတ္ စစ္ေဆးေနသည့္အမႈတြင္ တရားမွ်တစြာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေရးကို ထိခိုက္ေစရန္ ကိစၥအလို႔ငွာ ျပဳလုပ္သည္ဟု ယံုၾကည္ပါက ယင္းေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ရာဇဝတ္တရားသူၾကီးက ျငင္းဆိုႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ျငင္းဆိုသည့္အခါ မည္သည့္အတြက္ ျငင္းဆိုရေၾကာင္းကို ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားရမည္ဟု ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒ ၂၅၇ (၁) တြင္ အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဥပေဒက အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားလွ်င္ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္အတိုင္း တရား႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ားက လိုက္နာေဆာင္ရြက္ ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္သည္။
ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ တစံုတရာ မရွိမွသာ တရား႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲခံရသူ၏ အက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ ေကာက္ယူသံုးသပ္ျခင္း၊ မွတ္ယူျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ မိမိသေဘာအတိုင္း ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေကာက္ယူျခင္း၊ မွတ္ယူျခင္းတို႔ကို တရားသူၾကီးတို႔အေနျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းမရွိ၊ ထုိသို႔ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ကိုလည္း ဥပေဒက ခြင့္ျပဳမထားေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းတရားသူၾကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ တစံုတရာ မျပဘဲ ျငင္းပယ္သည့္အတြက္ ဥပေဒႏွင့္မညီသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ရာဇဝတ္မႈမ်ားတြင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ျခင္း ေျမာက္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ား ျပ႒ာန္းထားေလ့ရွိသည္။ တရားလိုဘက္မွ တရားခံသည္ ထိုအဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုစြာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေၾကာင္း တင္ျပရသကဲ့သို႔ တရားခံကလည္း ထိုအဂၤါရပ္မ်ား မရွိေၾကာင္းကို တင္ျပရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ ထိုအဂၤါရပ္မ်ားသည္ ရာဇဝတ္မႈအတြက္ အျငင္းထြက္ေသာ အေၾကာင္းခ်င္းရာမ်ား ျဖစ္လာသည္။
ယခုအမႈတြင္ တရားလိုဘက္မွ သက္ေသ ၂၃ ဦး တင္ျပၿပီး၊ ၁၅ ဦးကို စစ္ေဆးကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ စြဲဆိုထားသည့္ တားျမစ္မိန္႔ကို ခ်ဳိးေဖာက္ေၾကာင္း တရား႐ံုးတြင္ သက္ေသထြက္ဆို အစစ္ခံခဲ့ၾကသည္။ တရားလုိဘက္က တင္ျပခဲ့သည့္ သက္ေသမ်ားသည္ လြတ္လပ္သည့္ သက္ေသတဦးမွ် မပါဝင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ပစၥည္းသိမ္းဆည္းရာတြင္ ပါဝင္ၿပီး ရွာေဖြပံုစံတြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည့္ သက္ေသမ်ား (ရယက ဥကၠ႒မ်ား) သာ ပါဝင္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ စြဲဆိုထားသည့္အတိုင္း မည္ကဲ့သို႔ ခ်ဳိးေဖာက္က်ဴးလြန္သည္။ မည္ကဲ့သို႔ စီစဥ္သည္ကို ကြင္းဆက္မျပတ္ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိ။
၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၇ အရ ႏိုင္ငံသားတဦးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးကိုျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္းသာယာေရးကိုျဖစ္ေစ ထိပါးအႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈတခုခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိလွ်င္ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔သည္ ယင္းပုဂၢိဳလ္၏ မူလအခြင့္အေရး တရပ္ရပ္ကို လိုအပ္သလို ကန္႔သတ္မိန္႔ခ်ႏိုင္သည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၊ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္းသာယာေရးကို ထိပါးအႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈကို မျပဳလုပ္ေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ ကန္႔သတ္မိန္႔ ခ်မွတ္ထားျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္မညီေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ လိုအပ္လာေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ခုခံေခ်ပရာတြင္ သက္ေသထြက္ဆိုမည့္သူ ၄ ဦး၏ အမည္စာရင္းကို တင္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အာဏာပိုင္မ်ားက အဆိုပါ သက္ေသ ၄ ဦးအနက္ ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦးဝင္းတင္ကို ဘာေၾကာင့္ သက္ေသအျဖစ္ အစစ္ခံခြင့္ မေပးဘဲ ျငင္းဆိုေနရသလဲ။
တရားခံအျဖစ္ စြပ္စြဲခံရသူမ်ားဘက္မွ စစ္ေဆးေနသည့္အမႈ ၾကန္႔ၾကာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု အေၾကာင္းျပရန္ တမင္ေဆာင္ရြက္ေနသလား။
ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦးဝင္းတင္တို႔ကို သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုေစပါက ၎တို႔၏ သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ားသည္ ေနာင္အခါတြင္ အာဏာပိုင္တို႔အေပၚ ျပန္လည္တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္ အေထာက္အထားမ်ား ျဖစ္လာမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္လား။
မတရားအၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့သည့္ ဒီပဲယင္းျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျပည္သူလူထု သိမွာကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ ခြင့္မျပဳတာလား။
လားေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔အဖို႔ လြန္စြာမွပင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္၊ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည့္ အခ်က္မ်ား ျဖစ္လာပါသည္။
ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ဦးတင္ဦးႏွင့္ ဦးဝင္းတင္တို႔၏ သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ားက မည္သည့္ အတိုင္းအတာအထိ အမႈကို ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ ထိေရာက္မႈ၊ အေရးပါမႈႏွင့္ စပ္ဆိုင္မႈ မည္မွ်ရွိပါသလဲ။
သက္ေသခံဥပေဒတြင္ ႏႈတ္္သက္ေသခံခ်က္၏ အေရးပါမႈကို ေအာက္ပါအတိုင္း ျပ႒ာန္းထားသည္ -
ႏႈတ္သက္ေသခံခ်က္သည္ တိုက္႐ိုက္သက္ေသခံခ်က္ ျဖစ္ရမည္။ ဆိုလိုသည္မွာ …
(၁) ျမင္သည့္ အေၾကာင္းအရာျဖစ္လွ်င္ ျမင္သူကိုယ္တိုင္ အစစ္္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္။
(၂) ၾကားသည့္ အေၾကာင္းခ်င္းရာျဖစ္လွ်င္ ၾကားသူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္။
(၃) အျခား အာ႐ံုတခုခုျဖင့္ သိႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းခ်င္းရာျဖစ္လွ်င္ ထိုသို႔ သိသူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္း ျဖစ္ရမည္။
(၄) ထင္ျမင္ခ်က္ျဖစ္လွ်င္ ထင္ျမင္သူကိုယ္တိုင္က အစစ္ခံျခင္းျဖစ္ရမည္ဟု သက္ေသခံဥပေဒတြင္ ႏႈတ္သက္ေသခံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပ႒ာန္းထားသည္။ သက္ေသအေရအတြက္ထက္ သက္ေသမ်ား၏ အရည္အခ်င္းကို အထက္ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ညိႇႏိႈင္း၍ အမႈကို စီရင္ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ တရားသူၾကီးမ်ားက ထည့္သြင္းစဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကန္႔သတ္တားျမစ္မိန္႔ ထုတ္ခဲ့သည့္ မူလ အေၾကာင္းရင္းသည္ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္မႈအေပၚ အေျခခံ၍ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးတင္ဦးသည္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ အထက္ျမန္မာျပည္ စည္း႐ံုးေရးခရီးစဥ္တေလွ်ာက္္ ျမစ္ၾကီးနား၊ မႏၲေလးႏွင့္ မံုရြာခရီးစဥ္မ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အတူ လိုက္ပါခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္း ျဖစ္သည့္ေန႔တြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ပင္ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သူ တဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ယေန႔တိုင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နည္းတူ က်ခံေနရသူတဦး ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးကိုျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေအးခ်မ္းသာယာေရးကိုျဖစ္ေစ ထိပါးအႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳလုပ္မႈတခုခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းတစံုတရာ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စနစ္တက် စီမံအၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းကို အေကာင္းဆံုး သက္ေသခံခ်က္ေပးႏိုင္မည့္ သက္ေသတဦး ျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက ဦးတင္ဦး၏ သက္ေသခံ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားသည္ တရားဝင္ စာရြက္စာတမ္းအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ထားမည့္ တရား႐ံုး သက္ေသခံခ်က္မ်ား ျဖစ္လာမည္ကို လံုးဝ မလိုလား။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သက္ေသခံခြင့္ မေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရေပမည္။
ထို႔အတူ ဦးဝင္းတင္သည္လည္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စတင္တည္ေထာင္စဥ္ ကာလကပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အတူ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တဦး ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔အေပၚ ထားရွိသည့္ သေဘာထားကို မေၾကာက္မရြံ႔႕ ထြက္ဆိုမည့္သူတဦး ျဖစ္သည္။
ဦးဝင္းတင္ကို သက္ေသခံခြင့္ျပဳခဲ့ပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ျပည္သူလူထုအေပၚ ထားရွိသည့္ သေဘာထား အမွန္ကို ျပည္သူမ်ားသိရွိရန္ တရားဝင္ ထုတ္ေဖာ္ အသိေပး ခြင့္ျပဳရာ ေရာက္မည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈကိုလည္း ယခုထက္ ပိုမိုရရွိၿပီး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထု တခဲနက္ ပါဝင္လာမည္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔၍ ယခုကဲ့သို႔ တရား႐ံုးတြင္ သက္ေသထြက္ဆိုခြင့္ကို ေနာက္ဆံုး တတ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနထိ ျငင္းပယ္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္ဟုပင္ ယူဆရမည္ ျဖစ္သည္။
အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ သက္ေသမ်ား၏ ထြက္ခ်က္မ်ားကို ခိုင္မာေစမည့္ သက္ေသခံ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ မရ၊ ေက်ာ္လြန္ဆံုးျဖတ္၍လည္း မရ၊ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ကို ထင္သလို ေကာက္ယူသံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္၍လည္း မရသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ သက္ေသခံ ထြက္ဆိုခ်က္ မေပးႏိုင္ရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆိုေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခု ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ဥပေဒတိုက္ပြဲသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တဦးတည္းကိုသာ ကိုယ္စားျပဳသည္မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး ျဖတ္သန္းရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ အထူးခံု႐ံုးတရားခြင္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရးအတြက္ ကိုယ္စားျပဳသည့္ ဥပေဒေရးရာ တိုက္ပြဲလည္း ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာက ေလးစားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကဲ့သို႔ေသာ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ပင္ ယခုလို ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာ အက်ပ္အတည္းကို ရင္ဆိုင္ေနရသည္ဆိုလွ်င္ သာမန္ ရဟန္း၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူ၊ ေရွ႕ေနျဖင့္ ခုခံေခ်ပျခင္း မျပဳႏိုင္သူမ်ားအေနျဖင့္ မည္ကဲ့သို႔ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားရမည္နည္း။ အာဏာပိုင္တို႔၏ စိတ္တိုင္းက် ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို အံၾကိတ္ခံ႐ံုမွတပါး အျခားနည္းလမ္း မရွိၿပီကိုလည္း အထင္အရွား ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။
တရား႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ေရးဆိုတာ မရွိ၊ မွ်တသည့္ တရားခြင္သည္ ယေန႔ အေျခအေနတြင္ ရွင္သန္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသး၊ ေငြမ်ား တရားႏိုင္၊ ေသနတ္ေျပာင္းဝက အာဏာျဖင့္ တရားစီရင္ေရးကို လႊမ္းမိုးထားၿပီး၊ အေၾကာက္တရားျဖင့္ တရားစီရင္ေနရေၾကာင္းကို တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ တတပ္တအား ေဖာ္ထုတ္ေပးေနသည္ဟုသာ မွတ္ယူရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment