ဒီတေလာလုပ္ေနတဲ့ နအဖစစ္ထိပ္သီးေတြရဲ႕ ေလးလပတ္အစည္းအေဝးၿပီးရင္ သူတို႔ရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ပိုမို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ တိတိက်က် သိလာရမယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ တိုင္းမႉးအသီးသီးဟာ ကိုယ့္နယ္ေျမအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲအတြင္ ျပင္ဆင္မႈအေျခအေနေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ႀကံ့ဖြံံ႔ပါတီအႏိုင္ရႏိုင္မႈအေျခအေန၊ တျခားအင္အားေတြရဲ႕အေျခအေန စတာေတြကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးၾကမယ္လို႔လည္း ယူဆရပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ တျခားဘယ္ပါတီေတြကို တည္ေထာင္ခြင့္ေပးမယ္၊ မေပးဘူးဆိုတာေတြလည္း ပါဝင္မွာမုခ်ပါပဲ။ တဆက္တည္း ဒီအခ်က္ေတြအေပၚမူတည္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ့္ရက္ကို ေၾကညာမယ့္သေဘာရွိပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ နအဖဟာ ပါတီတည္ေထာင္ခြင့္၊ ဆက္လက္တည္ရွိခြင့္ ေလွ်ာက္ထားသူေတြထဲက ကခ်င္ ျပည္နယ္တိုးတက္ေရးပါတီ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတိုးတက္ေရးပါတီနဲ႔ ညီၫြတ္ေသာဒီမိုကေရစီပါတီ (ကခ်င္ျပည္နယ္) တို႔ကုိ တည္ေထာင္ခြင့္ မေပးေသးဘဲ ထစ္ထားတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါဟာ အဲဒီတိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ သူတို႔ႀကံ့ဖြ႔ံအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲညစ္ညစ္ မႏိုင္မွန္းေသခ်ာေနလို႔ ညစ္ထားတာ။ ေလွ်ာက္လႊာတင္ထားသူေတြ စိတ္ပ်က္ၿပီး ျပန္႐ုပ္သိမ္းသြားေအာင္ ေစာင့္ေနတာပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီပါတီေထာင္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားတာေတြကို ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းျပစရာရွာေန၊ ေစာင့္ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအဖြဲ႔ေတြ စိတ္ပ်က္မပ်က္ မသိရေပမယ့္ နဂိုက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မဟဲ့လို႔ ခါးေတာင္းက်ဳိက္၊ လက္ေမာင္းပင့္ေစာင့္ေနၾကတဲ့ တခ်ဳိ႕ပါတီေတြနဲ႔ လူေတြကေတာ့ ဗိုလ္သိန္းစိန္နဲ႔ႀကံ့ဖြံ႔ထြက္လာကတည္းက ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ႐ံႈးမွာေသခ်ာေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေငြေတြအမ်ားႀကီးသံုးရမွာကို လက္ေႏွးေနၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ စေပ့စ္ဆိုတဲ့ အသံေတြလည္း အေျပာနည္းသြားတာ သတိထားမိပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြအတိုင္းဆိုရင္ ႀကံ့ဖြံ႔က ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အႏိုင္ရမယ့္ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔လာရဖို႔ရွိပါတယ္။
ဒါေတြနဲ႔တဆက္တည္း အခုတေလာ အေျပာမ်ားလို႔ အၾကားမ်ားရတာကေတာ့ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ ဘာျခားနားသလဲဆိုတဲ့ကိစၥပါပဲ။ ဒီအထဲမွာ အခုလုပ္မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲက ပိုေကာင္းတယ္၊ ပိုလြတ္လပ္ပြင့္လင္းမယ္လို႔ ေျပာတဲ့အသံ မၾကားရသေလာက္ပါပဲ။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ေရွ႕ေနလိုက္ခ်င္သူေတြေတာင္မွ ေကာက္ေကာက္ထဲက ေကြးေကြးရွာဆိုတဲ့အေျပာမ်ဳိး ေျပာေနတာကို သတိထားမိၾကမွာပါ။
ႏိႈင္းစရာမလိုတဲ့ ကိစၥႏွစ္ခုကို ႏိႈင္းတယ္ဆိုတာ သိေနေပမယ့္ ေျပာတဲ့သူေတြ ေျပာေနၾကေတာ့ အခ်က္အလက္တခ်ဳိ႕ ေထာက္ျပခ်င္လာမိပါတယ္။
ဒီေရြးေကာက္ပြဲႏွစ္ခုဟာ အျခားနားႀကီးျခားနားပါတယ္ဆိုတာကို ေထာက္ျပစရာအခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ထဲက အဓိက အက်ဆံုးအခ်က္ကို ေထာက္ျပရရင္ နအဖ ရဲ႕ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႔စည္းပံုပါပဲ။ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႔ ႏိုင္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲၾကမယ္ဆိုတဲ့ (ဗိုလ္ေစာေမာင္ေျပာတဲ့စကား) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ေရြးေကာက္ပြဲမွာက်ေတာ့ ႏိုင္တဲ့လူေတြဟာ နအဖစိတ္ႀကိဳက္ ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတဲ့ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲကို ခုန္ဝင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုရဲ႕ ေက်းကၽြန္ျဖစ္႐ံုမက သမိုင္းတရားခံလည္း ျဖစ္မွာပါ။ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္မွာ အကန္႔အသတ္ေတြ ေၾကညာထားတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နအဖရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒက ထူးခတ္သလို ခတ္ထားပါတယ္။
အေရးႀကီးတဲ့ ေနာက္ျခားနားခ်က္တခုကေတာ့ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕တိုက္ပြဲအရွိန္၊ ေအာင္ပြဲအသီးအပြင့္ အျဖစ္နဲ႔ က်င္းပတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ က်င္းပလိုစိတ္မရွိဘဲ က်င္းပရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုႀကီးဟာ ဘာမွထပ္စည္း႐ံုးဖို႔ မလိုေလာက္ေအာင္ စည္းလံုးညီၫြတ္ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြဟာဆိုရင္လည္း တစညကို အႏိုင္ရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး မဲမကြဲေအာင္ အနစ္နာခံ ေရွာင္ေပးတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခု ဒီတခါ ေရြးေကာက္ပြဲက်ေတာ့ နအဖက သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ၿပီး သူ႔ဆႏၵနဲ႔သူ က်င္းပတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူထုရဲ႕ တက္ႂကြမႈဆိုတာ သုညေအာက္ေရာက္ေနၿပီး အတိုက္အခံေတြကိုလည္း ေသြးကြဲေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္။
ေနာက္တခုက ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီဝင္ၿပိဳင္မယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႔နဲ႔ ၁၉၉ဝ တုန္းက တစညကို တတန္းတည္းထားလို႔ မျဖစ္ ပါဘူး။ ဟိုတုန္းက တစညဟာ နန္းက်သြားတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ကိုယ္စားျပဳတာျဖစ္ပါတယ္ (ဗမာျပည္က စစ္အုပ္စုေတြရဲ႕ သမိုင္းအရဆိုရင္ အာဏာနဲ႔ကင္းကြာသြားတဲ့ အရင္စစ္အုပ္စုထိပ္သီးဆိုသူေတြဟာ ဘာမွအာဏာမရွိၾက႐ံုမက အာဏာရစစ္အုပ္စုက ရမ္းတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယမ္းေခ်းမပန္းေအာင္ ေရွာင္ေနရတာပါ)။ သူတို႔ရဲ႕ လက္ထဲမွာရွိေနတာဟာ မဆလပါတီဆီက အေမြရထားတဲ့ ဥစၥာ ပစၥည္းနဲ႔ လူထုမုန္းတီးမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာအခြင့္အေရးမရွိပါဘူး။ ဒီေန႔ နအဖရဲ႕ ႀကံ့ဖြံ႔က်ေတာ့ နအဖက ပံုေပးထားတဲ့ ဓနနဲ႔ ႐ုပ္ဝတၳဳအျပင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အာဏာကိုင္ထားသူ ကိုယ္တိုင္က ပါဝင္တဲ့အျပင္ ေနာက္ကြယ္မွာ ႀကံ့ဖြံ႔ အႏိုင္ရဖို႔အတြက္ ဘာမဆို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ နအဖအစိုးရတဖြဲ႔လံုးနဲ႔ စစ္တပ္ႀကီးရွိေနပါတယ္။
၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ဆီတုန္းက ရွစ္ေလးလံုးတိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕ အရွိန္အဝါေတြ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနဆဲျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ ဒီမိုကေရစီ ေလထုဟာ လူထူအၾကားမွာ ရွင္သန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေနဆဲျဖစ္ၿပီး အဲဒီတုန္းက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြကို ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာရဲတာ၊ နဝတအစိုးရကို ကာကြယ္ေရးသားေျပာဆိုတယ္ ဆိုတာေတြဟာ မရွိသေလာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခါမွာေတာ့ သစၥာေဖာက္-ၿခံကူးေပါင္းစံုအျပင္ အက်ဳိးအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေမွ်ာ္ကိုးေနသူေတြဟာ နအဖဘက္ကေန သေဘာတရား ခင္းေပးတာ၊ ဆင္ေျခဆင္လက္ရွာေပးတာ၊ နအဖက မႀကိဳက္သူေတြကို ဆဲေရးတုိက္ခိုက္တာေတြ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ဆီတုန္းက ျပည္ပႏိုင္ငံေတြ၊ အစိုးရေတြဆီက အယူအဆ႐ႈပ္ေထြးစရာ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္တာေတြ မေတြ႔ရသေလာက္ျဖစ္ၿပီး အခုေတာ့ အန္ဂ်ီအိုအမ်ဳိးမ်ဳိးက အယူအဆအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာေနတာေတြ ရွိသလို ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးေပါင္းးစံု၊ အမတ္ေပါင္းစံုကလည္း သေဘာထားေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးေဖာ္ျပေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေတြေအာက္မွာ တေကာင္ထဲၿပိဳင္တဲ့ ျမင္းလိုျဖစ္မယ့္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအဖို႔ မဆလလိုလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လႊမ္းမိုးဖို႔ ဆိုတာ ဘာမွမခက္ပါဘူး။ သူတို႔မ်က္ႏွာထူရင္ထူသေလာက္ အမတ္ေနရာရယူလို႔ရတဲ့ အေနအထားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ စတာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွစိတ္ဝင္စားစရာမလို၊ ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုပါဘူး။ မဆလေခတ္တုန္းက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအတည္ျပဳၿပီးလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပတယ္ဆိုၿပီး ေနာက္မွ အလုပ္သမားေတြကို သတ္တာ၊ ဦးသန္႔အေရးအခင္းလိုရမ္းကားတာ စတာေတြေပၚလာတယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားကို အရပ္ဝတ္လဲလိုက္တာနဲ႔ ေျပာင္းသြားလိမ့္မယ္ထင္တဲ့ လူေလာက္ ႏံုအတာ ေလာကမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ တိုက္ပြဲဂြင္ (ခြင္) မဟုတ္ပါဘူး။ ဒင္းတို႔ရဲ႕ စားခြက္လုပြဲသက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment