ရိုးရာရနံ႔မ်ား ထံုမႊန္းေနသည့္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ

လြင္ကို

အျပာေရာင္ ရွပ္အက်ႌ အကြက္ကို တီရွပ္အျဖဴေရာင္ေပၚ ထပ္ကာ အျပာေျပာင္ေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္အလံုးကေလးမ်ား ပါေသာ ထဘီႏွင့္ တြဲဖက္၀တ္ဆင္ထားသည့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ရွိ
မခင္မာသည္ ေျခဗလာျဖင့္ ပိုက္ဆံႀကဲခ်မည့္ ကားႀကီးမ်ား လာရာ လမ္းဆီသို႔ ေငးေမွ်ာ္ေနသည္။

“သမီးက သူေတာင္းစားမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရင္ေခတ္က က်ိန္စာမိတယ္လို႔ အဘြားက ေျပာဘူးတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆို ဒီေနရာမွာ ပိုက္ဆံလာလာ ေကာက္ေနၾကတာ က်ိန္စာေၾကာင့္လို႔ေျပာတယ္” ဟု သူက ဆိုရင္း ကားေပၚမွႀကဲခ်လာေသာ က်ပ္ ၅၀ တန္ တရြက္ကို အေျပးေကာက္္လိုက္သည္။

ႏွစ္စဥ္ ပြဲေတာ္က်င္းပေသာ ေတာင္ၿပံဳးေက်းရြာ အနီးရွိ လြန္ေတာင္းေက်းရြာတြင္ ေနထိုင္ေသာ မခင္မာသည္ လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကတည္းက လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ ပိုက္ဆံမ်ား လိုက္လံ လုေကာက္ခဲ့ရသည္ဟု ေျပာျပသည္။

“ပိုက္ဆံႀကဲပါဗ်ိဳ႕၊ ပိုက္ဆံႀကဲပါဗ်ိဳ႕” ဟု အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ကာ ေျခဗလာျဖင့္ အ႐ွိန္ျပင္းစြာ ေမာင္းႏွင္ လာေသာ ဘုရားဖူးကား ႀကီးမ်ားေနာက္ ေျပးလိုက္ေနၾကသည့္ လူႀကီး၊ လူငယ္၊ ကေလးမ်ားအားလံုးထဲ၌ အမ်ားစုသည္ ပိုက္ဆံေတာင္းစား သူမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ ေတာင္ျပဳန္းပြဲေတာ္ အခ်ိန္ တခ်ိန္းတည္းတြင္သာ စီးပြားေရးတခုသဖြယ္ ကားမ်ားက ခ်ေပးခဲ့သည့္ ေငြေၾကးကို လိုက္လံေကာက္ယူသူမ်ား ျဖစ္သည္။

မႏၱေလး-မတၱရာ ကားလမ္းမႀကီးမွ ခြဲထြက္သြားရေသာ ေတာင္ၿပံဳးေက်းရြာ လမ္းခြဲေလးသည္ မိႈင္းမႈံလွ်က္ ရွိသည္။

ေတာင္ၿပံဳး႐ြာ အ၀င္နားတြင္ သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ားမ်ားႏွင့္ ရင္ဖုံးအက်ႌမ်ား ဝတ္ထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ား၊ ပန္းစည္း ကိုယ္စီကိုင္ထားသူမ်ား၊ အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ထည့္ထားသည့္ ကန္ေတာ့ပြဲေတာင္းငယ္ကေလးမ်ားကို ႐ြက္ထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုျမင္ကြင္းက ရန္ကုန္တြင္ ေန႔စဥ္ ျမင္ေတြ႕ေနက် ျမင္ကြင္းႏွင့္ ျခားနားေနသည္။

႐ြာအ၀င္တြင္ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဝဠဳေက်ာ္ ကိုယ္တိုင္ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေဝဠဳေက်ာ္အမွတ္တံဆိပ္ ႐ႈေဆး ဆိုေသာ ဗီႏိုင္းဆိုင္းဘုတ္ႀကီး ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ တဲငယ္ေရွ႕တြင္ လူအမ်ား စု႐ုံးေနၾကသည္။ ထိုလူအုပ္ ႀကီးက ႐ႈေဆးထက္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဝဠဳေက်ာ္ကို ျမင္ဖူးခ်င္၍ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ေတာင္ၿပံဳးရြာအလယ္ လမ္းမေဘး ဝဲယာ တေလွ်ာက္တြင္ေတာ့ ပြဲေတာ္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ ႁပြတ္သိပ္ က်ပ္ညပ္ ေနသည္။

ပြဲေတာ္တြင္ ေရာင္းေလ့ရွိသည့္ ျမန္မာမုန္႔ပဲသြားရည္စာမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ကေရကရာ၊ စလူမုန္႔၊ အႏုဆုပ္ ဆိုင္မ်ားမွ ေမႊးပ်ံ႕လာသည့္ မုန္႔ရနံ႔ႏွင့္ ေတာင္ျပဳန္းပြဲေတာ္လာမ်ားေၾကာင့္ ထလာသည့္ ဖုန္မႈန္႔ရနံ႔မ်ားကို ေရာေထြးရႈရႈိက္လိုက္ရသည္။

လေပါင္းမ်ားစြာ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည့္ ေတာင္ျပဳန္းေက်းရြာတြင္ နတ္နန္းငယ္မ်ား၊ ပန္း အေရာင္းဆိုင္မ်ား၊ စားေသာက္ကုန္၊ အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးႏွင့္ ေဗဒင္ေဟာခန္း စသည့္ ဆိုင္ခန္းမ်ားကလႊမ္းၿခံဳထား လိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ပြဲေတာ္ခ်ိန္ ေစ်းသည္၊ ေစ်းဝယ္၊ နတ္ဝင္သည္တို႔၏ ဆူသံ ညံသံမ်ားေၾကာင့္ ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီေတာ္မွ ဆည္းလည္းသံသာကို ၾကားႏိုင္ရန္ မလြယ္ေတာ့ေပ။

နတ္ကေတာ္တို႔၏ ကႏၷားတဲငယ္ေလးတိုင္းတြင္ ေရႊေရာင္ဝင္းလက္ေနသည့္ နတ္ပံုေတာ္မ်ားက အဝါေရာင္မီးလံုးေအာက္တြင္ အသက္ဝင္ လႈပ္ရွား လာေတာ့မလား ထင္ရသည္။ ထို ပံုေတာ္မ်ား ေရွ႕တြင္ သစ္သီးမ်ိဳးစံု၊ ပန္းမ်ိဳးစံု၊ မုန္႔မ်ိဳးစံု၊ ဘီယာဘူး၊ ရမ္ပုလင္း၊ ဝီစကီပုလင္း စသည့္ စားေတာ္ စားပြဲမ်ားကို တခမ္းတနား ျပင္ဆင္ထားသည္။

စိတ္ကိုျမဴးႂကြေစသည့္ ဇြန္ပန္းရနံ႔ လိႈင္လိႈင္ထြက္ေပၚရာေနရာသို႔ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူအုပ္ႀကီးက တိုးေ၀ွ႔ သြားေနၾကသည္။ ထို ေနရာကေတာ့ ေတာင္ျပဳန္းမင္းႏွစ္ပါး၏ နန္းေတာ္ျဖစ္သည္။

ေတာင္ၿပံဳးမင္းႏွစ္ပါး စံရာ နန္းေတာ္ႀကီးက ဆူညံေနသည့္ ပြဲေတာ္၊ ပြဲခင္း အသံမ်ားအၾကား အိေႁႏၵ သိကၡာႀကီးမားစြာ ၿငိမ္သက္လို႔ေနသည္။

နန္းေတာ္ႀကီး၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ပန္းအေရာင္းဆိုင္မ်ားက ဝိုင္းရံထားၾကၿပီး ဇြန္ပန္းနံ႔၊ သေျပနံ႔၊ ႏွင္းဆီနံ႔၊ ပန္းညိဳပန္းနံ႔၊ ေရႊပန္းနံ႔မ်ားျဖင့္ ႀကိဳင္ေလွာက္ေနသည္။

“ပြဲၿပီးရင္ စားၿပီးေသာက္ၿပီး က်ပ္ ၅ သိန္း၊ ၆ သိန္းေလာက္ က်န္တယ္ေလ။ ဒီပြဲကို အားထား ေနရတယ္” ဟု ပန္းသည္တဦိးက သေျပပန္းစည္း ထိပ္တြင္ ေဗာင္းေတာ္ ပ၀ါစကေလးအား ရစ္ပတ္ရင္း ေျပာသည္။

သာမန္အခ်ိန္ ပန္းတစည္းလ်င္ က်ပ္ ၃၀၀ ခန္႔ႏွင့္ ေရာင္းခ်ေသာ္လည္း ပြဲေတာ္ခ်ိန္တြင္ ပန္းတစည္း ၅၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ေရာင္းႏုိင္သည္ဟု သူကဆိုသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲရာသီတြင္ ေငြေၾကးအနည္းငယ္ရင္းၿပီး ေရာင္းခ်ေသာ အေရာင္းဆိုင္မ်ားအားလံုး ပြဲေတာ္ ကာလၿပီးလ်င္ အနည္းဆံုး ၂ ဆခန္႔ အျမတ္ရရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ေတာင္ၿပံဳးမင္း ႏွစ္ပါး နန္းေတာ္ေပၚသို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ လူအုပ္ႀကီးက မင္းႏွစ္ပါး ႐ုပ္တုကို သူ႔ထက္ငါ အၿပိ္ဳင္ ဖူးႏိုင္ရန္ တိုးေဝွ႔ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ လူအုပ္ႀကီးမွာ ဘယ္ဘက္ယိမ္းလိုက္၊ ညာဘက္ယိမ္းလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ မိ႐ိုးဖလာ ယံုၾကည္မႈအရ နတ္ကိုးကြယ္ သူမ်ားအျပင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ကုန္သည္ပြဲစားမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားတို႔ အဓိကလာေရာက္ ၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ဆုေတာင္းျပည့္၊ ဆုေတာင္းရႏွင့္ ေတာင္ၿပံဳးမင္းႏွစ္ပါး ပြဲေတာ္ကိုု ၀ါေခါင္လဆန္း ၈ရက္ (ၾသဂုတ္ ၁၈ ရက္) ေန႔မွ ခ်ိဳးေရသံုးသည့္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၁ ရက္ (ၾသဂုတ္ ၂၁ ရက္) ေန႔အထိ စည္ကားစြာ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပၾကသည္။

ပုဂံအေနာ္ရထာမင္း တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့သည့္ ဤဆုေတာင္းျပည့္ ဘုရားတည္ရာတြင္ ေရႊဖ်ဥ္းႀကီး၊ ေရႊဖ်ဥ္းငယ္ ညီေနာင္ႏွစ္ဦးတို႔က အမႈေတာ္ အုတ္ႏွစ္ခ်ပ္ လစ္လပ္ပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္အတြက္ အေနာ္ရထာမင္း၏ ကြပ္မ်က္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္ဟု ရာဇဝင္က ဆိုသည္။

မင္းညီေနာင္ ၂ ဦး ျဖစ္သည့္ ေရႊဖ်ဥ္းႀကီး၊ ေရႊဖ်ဥ္းေလး ညီအစ္ကုိသည္ ပန္းဆက္သမား ဗ်တၱႏွင့္ ပန္းစား ဘီလူးမ မယ္၀ဏၰတုိ႔၏ သားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟုလည္း အဆုိရိွသည္။

လူေပါင္းသိန္းႏွင့္ခ်ီၿပီး ႏွစ္စဥ္သြားေရာက္ၾကသည့္ ထုိပဲြမွာ ေတာင္ၿပံဳးရြာရွိ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားႏွင့္ ဆုေတာင္းရ ဘုရားပဲြ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာင္ျပဳန္းမင္းညီေနာင္တုိ႔ကုိ ပူေဇာ္ ဆုေတာင္း ကခုန္ေသာ နတ္ပြဲႀကီးအျဖစ္ ထင္ရွားလာသည္။

နတ္႐ိုးရာယံုႀကည္ သက္၀င္သူမ်ားသည္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲႀကီးတြင္ ေငြေၾကးေျမာက္မ်ားစြာ အကုန္အက်ခံၿပီး နတ္ကေတာ္မ်ားကို နတ္ေခ်ာ့ခိုင္းကာ ၎တို႔ စီးပြားေရးမ်ားအတြက္ ဆုေတာင္းၾကသည္။

“မင္းႏွစ္ပါးေၾကာင့္ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ စီးပြားေရး ထိုးတက္ေနတာ” ဟု ေတာင္ၿပံဳးပြဲလာ စားေသာက္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးက အုန္းပြဲငွက္ေပ်ာပြဲကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ကိုင္ေျမႇာက္ရင္း ဆုေတာင္းသည္။

နတ္ဒိုးနတ္ဆိုင္းသံမ်ားေၾကာင့္ ျမဴးႂကြေနေသာ လူအုပ္ႀကီးသည္ သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ မင္းႏွစ္ပါး မ်က္ႏွာေတာ္ကို ဖူးရေရးအတြက္ အေရွ႕သို႔တိုးေဝွ႔ၾကသည္။ ယင္း နတ္ဆိုင္းသံမ်ားၾကားမွပင္ ပန္းသည္၊ အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာပြဲသည္မ်ားသည္ သံၿပိဳင္ေအာ္ဟစ္ ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။

မိန္းကေလးမ်ားအသြင္ ဖီးလိမ္းျခယ္သထားေသာ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားသည္လည္း ၎တုိ႔၏ လက္မ်ားကို ေခါင္းေပၚတြင္ လႈပ္ရမ္းၿပီး နတ္ဆိုင္းႏွင့္အတူ ခုန္ေပါက္ကေနၾကသည္။

တခ်ိဳ႕ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားသည္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ေဘာင္းဘီတို၊ စကတ္တိုမ်ားျဖင့္ ပြဲေစ်းတန္း တေလွ်ာက္တြင္ ေပ်ာ္ပါးေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထိုသူတို႔အထဲတြင္ နတ္႐ိုးရာ ယံုၾကည္သက္၀င္သူမ်ားက မင္းႏွစ္ပါးကို လာေရာက္ဆုေတာင္း ဆက္သ ၾကသကဲ့သို႔ မင္းႏွစ္ပါးကို အမီျပဳကာ စီးပြားရွာေသာ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားလည္းရွိသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲသို႔ လာေရာက္သူမ်ားက မင္းႏွစ္ပါးကို ကန္ေတာ့ၿပီးသည္ႏွင့္ ေတာင္ၿပံဳး႐ြာလယ္ လမ္းေဘး ၿခံ၀န္းက်ယ္ ႀကီးတြင္ တည္ရွိေနေသာ ဇာတ္႐ံုမ်ားသို႔ ဦးတည္ သြားၾကေတာ့သည္။

ယခုႏွစ္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္တြင္ ဖိုးခ်စ္ႏွင့္ ဟန္ဇာမိုးဝင္း ဇာတ္႐ံုႏွစ္႐ံုက ေဆာင္းေဘာက္စ္၊ ေလာ္စပီကာ မ်ားကို အၿပိဳင္အဆိုင္ဖြင့္လွစ္ကာ ပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္မ်ားကို လက္မွတ္မ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။

မင္းႏွစ္ပါး႐ုပ္တုမ်ား ေရွ႕တြင္ ထိုင္ၿပီး ေဗဒင္ေဟာခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ကာ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ လာေရာက္သူမ်ား၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးမ်ားကို တထိုင္တည္း ေဟာကိန္း ထုတ္ေနသည့္ နတ္ကေတာ္မ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

“ကံဇာတာက ဒီႏွစ္ထဲ ညံ့ေနတယ္။ မင္းႏွစ္ပါးကိုလည္း မေမ့နဲ႔။ ဒီက လုပ္ခိုင္းတာေလးေတြ ေသခ်ာလုပ္ေပး၊ ၾကားလား” ဟု ေတာင္ၿပံဳးပြဲတြင္ ႏွစ္စဥ္ ေႂကြေဗဒင္ခန္း လာေရာက္ ဖြင့္လွစ္ စီးပြားရွာေလ့ရွိေသာ နတ္ကေတာ္ တဦးက ဖ်ာေပၚခ်ထားေသာ ေႂကြေစ့မ်ား ျပန္ေကာက္ရင္း ဆိုသည္။

သူသည္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ စတင္သည့္ ရက္မွ ၿပီးဆံုးသည့္အခ်ိန္ထိ ေႂကြေဗဒင္ေဟာေလ့ရွိရာ တႏွစ္လ်င္ က်ပ္ ၄ သိန္း၊ ၅သိန္း အျမတ္ ရရွိသည္ဟု ေျပာျပသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲကို မီွခိုၿပီး ေရာင္း၀ယ္ၾကေသာ ေစ်းသည္မ်ားသည္လည္း အေရာင္းအ၀ယ္မ်ား ေကာင္းမြန္ ေစရန္ မင္းႏွစ္ပါးကို တိုင္တည္ၿပီး ေစ်းဆိုင္ဖြင့္လွစ္ေလ့ ရွိသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲတြင္ ေရာင္းခ်ေသာ ေစ်းသည္မ်ား၊ ေတာင္ၿပံဳးလမ္းတေလွ်ာက္ ပိုက္ဆံ လိုက္ေကာက္ သူမ်ားႏွင့္ ေတာင္ၿပံဳး မင္းႏွစ္ပါးထံ လာေရာက္ကိုးကြယ္သူမ်ားသည္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေအာင္ျမင္မႈမ်ား၊ စီးပြားေရး အဆင္ေျပမႈမ်ား ႀကံဳေတြ႕ၾကရသည္ဟု အယူရွိၾကသည္။

၎တို႔သည္ယံုၾကည္မႈမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားျခင္းမရွိဘဲ အစဥ္အလာကို ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့ ေသာေၾကာင့္ နွစ္စဥ္ေတာင္ၿပံဳးပြဲကို ပိုမို စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပလာႏိုင္ေၾကာင္း ၀ါရင့္ နတ္ကေတာ္ တဦးက ဆိုသည္။

ေတာင္ၿပံဳးေက်းရြာ အနီးရွိ လြန္းေတာင္၊ ၀ါးရင္းတုတ္ စသည့္ ေက်းရြာမ်ားမွ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ မင္းႏွစ္ပါး ပြဲေတာ္သို႔ မျဖစ္မေနလာေရာက္ ၾကရၿပီး ေအာက္ေျခသိမ္း အလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ရသည္။

“က်မတို႔က ေ၀ါထမ္းမ်ိဳး႐ိုးပါ။ ခ်ိဳးေရသံုးတဲ့ေန႔မွာ မင္းႏွစ္ပါးထြက္တဲ့ ေ၀ါကိုမျဖစ္မေန လက္နဲ႔ထိရတယ္။ ေ၀ါထမ္းတာကလည္း ထမ္းခ်င္တ့ဲသူ ၀င္ထမ္းလို႔မရဘူး။ သူ႔မ်ိဳး႐ိုးရွိမွ ထမ္းရတယ္” ဟု ၀ါးရင္းတုတ္ ေက်းရြာမွ ေ၀ါထမ္း မ်ိဳးရိုး၀င္တဦးက ေျပာျပသည္။

ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ ၿပီးခ်ိန္တြင္ ေတာင္ၿပံဳးမင္းႏွစ္ပါး ရွိရာ ပြဲေတာ္၀န္းအတြင္း အမိႈက္ေကာက္သိမ္းျခင္း မ်ားကိုလည္း ယင္းပြဲေတာ္အနီးရွိ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားက မျဖစ္မေန လုပ္ကိုင္ရသည္။

မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ နတ္႐ိုးရာကို ယံုၾကည္ထားၿပီး ပုဂံေခတ္မွ က်ိန္စာဆိုေသာ အစြဲအလမ္းသည္ ၎တို႔အေပၚ လႊမ္းမိုးလွ်က္ ရွိသည္။

ပြဲေတာ္ကာလ အတြင္းလည္း ေတာင္ၿပံဳးရြာအနီးဝန္းက်င္ ယံုလုိက္ အစရွိသည့္ရြာမ်ားက သူ႔ေန႔ႏွင့္သူ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ထံုးတမ္း စဥ္လာမ်ားအတိုင္း ႏွစ္စဥ္ မပ်က္မကြက္ လုပ္ေဆာင္ၾကရသည္။

“ထံုးတမ္း အစဥ္အလာေတြအတိုင္း မလုပ္ရင္ ဘာေတြျဖစ္မလဲ ဆိုတာေတာ့မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ နတ္ကို မေစာ္ကားရဲဘူးေလ။ တခုခုျဖစ္မွာ ေၾကာက္တယ္” ဟု ေ၀ါထမ္း မ်ိဳး႐ိုး၀င္ တဦးက ေျပာသည္။

ပုဂံေခတ္မွသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ စဥ္ဆက္မပ်က္ က်င္းပလာသည့္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္သည္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း အရ ပူေဇာ္ပသပံု ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ရွိလာေသာ္လည္း ရိုးရာယံုၾကည္မႈမ်ား လႊမ္းမိုးေနေသာ ပြဲေတာ္တခုအျဖစ္ ထင္ရွား က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။