TNLA ဗ်ဴဟာ (၃) ႏွင့္ ျဖစ္ေသာ တိုက္ပဲြတြင္ အစိုးရ တပ္မ်ား အမ်ား အျပားက်ဆံုး ဖြယ္ရွိ

ေရႊဟသၤာ

တအာင္း အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) ဗ်ဴဟာ (၃) ႏွင့္ အစိုးရ တပ္မ (၇၇) စစ္ေၾကာင္း တို႔သည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း မိုးမိတ္ၿမိဳ႕နယ္ ရူဗိန္း (ေရပံုး) ေက်းရြာအေက်ာ္ မန္တံု-မိုးမိတ္ ကားလမ္းမ တြင္ ယမာန္ေန႔ မြန္း လြဲ တ နာရီခန္႕တြင္ နာရီ၀က္ၾကာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားခဲ့ သည္ဟု TNLA ျပန္ၾကားေရး ဌာနက ဆိုပါသည္။

“ ျဖစ္တာက က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္း (၃၆၇) တပ္ဖြဲ႔နဲ႕ပါ။ သူတို႔ အင္အား (၂၀၀)ေလာက္ ရွိမယ္။ အဲဒီတပ္က ျပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီ (၂၄) ရက္ေန႕ကတည္းက က်ေနာ္ တို႔ကို လိုက္တိုက္ ေနတာပါ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႕ကလည္း သတိရွိရွိနဲ႕ မထင္ မွတ္ တဲ့ေနရာမွာ လွ်ပ္တပ်က္ ေနရာယူျပီး ေစာင့္ပစ္ လိုက္တယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။

တပ္မ(၇၇) စစ္ေၾကာင္းမွ (၁၀) ဦး ေက်ာ္ က်ဆံုးႏိုင္ ေၾကာင္း ေပၚတာ သတင္းအရ သိရသည္ဟု (TNLA) ဖက္က ဆို ပါသည္။ ထိခိုက္ က်ဆံုးမွဳ အေျခအေန ကို သီးျခား အတည္ ျပဳျခင္း မရွိေသး ေသာ္လည္း မိုးမိတ္ျမိဳ႕ခံ တဦးကမူ အေရ အတြက္ မသိရေသာ ဒါဏ္ရာရ စစ္သားမ်ားကို ကားလမ္းတြင္ ေတြ႔ရေၾကာင္း အတည္ျပဳ ခဲ့ပါသည္။

အစိုးရတပ္ မ်ားသည္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပါက လက္နက္ႀကီး အင္အားကို ပိုမို အသံုးျပဳ ေၾကာင္း၊ တိုက္ပြဲ ျပီးဆံုး ေသာ္လည္း မထင္မွတ္ေသာ ေနရာမ်ားသို႔ အဆက္ မျပတ္ ပစ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဤ႔လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ လက္နက္ႀကီးမ်ားဒါဏ္ ထိခိုက္မွဳ မရွိႏိုင္သည့္ အနီးကပ္ တိုက္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲၾကျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း၊ အနီးကပ္ တိုက္ပြဲ သည္လည္း ရန္သူအား အထိနာ ေစခဲ့ေၾကာင္း TNLA ဖက္က ဆိုပါသည္။

ဤတိုက္ ပြဲေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း လားရွဳိးျမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိ ေနေသာ တပ္မ (၇၇) မွ အျခား စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ စစ္ကူ ေပးရန္ ေရာက္လာ ခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ တပ္မ (၈၈)မွ စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ လည္း ေက်ာက္မဲ ႏွင့္ နမ့္ဆန္ ျမိဳ႕နယ္ မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိ လာဖြယ္ရွိေနသည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚ ေနေၾကာင္း TNLA ဖက္မွ ဆိုပါသည္။

အစိုးရတပ္မ်ား စစ္ကူ ေရာက္ခဲ့သလို TNLA စစ္ဗ်ဴဟာ (၃) တပ္ဖြဲ႕တို႕ကလည္း ဤေဒသတြင္ လွဳပ္ရွားေန ေသာ ကခ်င္လြတ္ လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) ၏ တပ္မဟာ (၄) မွ တပ္ရင္း (၃၄) စစ္ေၾကာင္း မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း လွဳပ္ရွား ေနၾကပါသည္။

အစိုးရတပ္ မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းသို႕ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ အင္အား ထပ္မံ ျဖည့္တင္းလာရာ ျပီးခဲ့သည့္ ေဖေဖၚ ၀ါရီ လဆန္း အထိ ေထာင္ႏွင့္ ခ်ီေသာ တပ္မ(၄)ခု မွ စစ္ေၾကာင္း မ်ား ေရာက္ရွိလာေၾကာင္း (KIA) တပ္မဟာ (၄)မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဇာင္လီက ဆိုပါသည္။

အထူးသျဖင့္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း သို႔ေရာက္ ရွိေနေသာ ဧည့္တပ္ မ်ားမွာ ရန္ကုန္ တိုင္း ရဲမြန္ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ တပ္မ (၁၁) စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ကိုးကန္႕ေဒ သသို႔ လည္းေကာင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ အေျခ စိုက္ တပ္မ (၃၃) စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း နမ့္ဆမ္ျမိဳ႕ဖက္သို႔ လည္းေကာင္း၊ ပဲခူးတိုင္း ပခူးျမိဳ႕အ ေျခစိုက္ တပ္မ (၇၇) စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ ပိုင္းမိုးမိတ္ ျမိဳ႕သို႕လည္းေကာင္း၊ မေကြးတိုင္း မေကြး ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ တပ္မ (၈၈) စစ္ေၾကာင္း မ်ားသည္ လားရွဳိးျမိဳ႕သို႔ လည္း ေကာင္း ေရာက္ရွိေန ခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။

အလားတူ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ႏွင့္ နယ္ေျမခ်င္း ဆက္စပ္ေနသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ခရိုင္ အတြင္း သို႔လည္း အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔ မ်ား ထပ္မံအင္အား ျဖည့္ တင္းေန သည္ဟု (KIA) စစ္ဌာနခ်ဳပ္ မွ သတင္း ထုတ္ျပန္ ေနပါသည္။

ဤသို႔ ေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း နယ္ေျမ တြင္ ရွိေနေသာ အစိုးရ တပ္ အင္အားသည္ နဂိုရွိေနသာ အေရွ႕ေျမာက္ တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ (၁၉)ရင္း၊ ေက်ာက္ မဲျမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္ (၁) စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳ ဌာနခ်ဳပ္ မွ (၁၀)ရင္း၊ သိႏၷီျမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္(၁၆) စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳ ဌာနခ်ဳပ္ မွ (၁၀)ရင္း၊ ကြတ္ ခိုင္ေဒသ ၊ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ ေဒသစစ္ ကြပ္ကဲေရး ဌာနခ်ဳပ္ (ဒကစ) မွ (၁၀)ရင္း၊ တို႔ျဖစ္ပါသည္။

အစိုးရ တပ္မ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ တပ္ရင္း တရင္းတြင္ တပ္ရင္းမွဴး ဦးေဆာင္ေသာ စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဒုရင္းမွဴးဦးေဆာင္ ေသာ စစ္ေၾကာင္းဟူ ၍ရွိပါသည္။ တပ္ရင္း တရင္းတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ တပ္ခြဲ (၅)ခြဲ ရွိပါသည္။ စစ္ေၾကာင္း တေၾကာင္း ကို ေယဘူယ် တပ္ခြဲ (၂)ခြဲႏွင့္ တရံုး ျဖင့္ စုဖြဲ႕ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕ အေနအထား တြင္ တပ္ခြဲ တခြဲကို အမ်ားဆံုး အင္အား (၅၀)ခန္႕သာ ရွိပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ စစ္ေၾကာင္း တေၾကာင္းတြင္ ေယ်ဘူအားျဖင့္ အင္အား (၈၀)မွ (၁၀၀)ၾကား မွ်သာ ရွိပါသည္။ တပ္ရင္း တရင္းတြင္ အမ်ားဆံုး အင္အား (၁၇၀)ေက်ာ္သာ ရွိေတာ့သည္။

ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ပေလာင္တပ္ဖြဲ႔ (TNLA) မွ (၆)ရင္း၊ (KIA) မွ(၈) ရင္း၊ SSPP ခန္႕မွန္း (၄)ရင္း၊ RCSS ခန္႕မွန္း (၁၅၀၀)ခန္႕ ရွိသည္ဟု ေဒသခံမ်ား ၏ ခန္႕ မွန္းခ်က္ အရ အင္အား (၇၀၀၀)ေက်ာ္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္ ။

အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔မ်ား သည္ ဤမွ် မ်ားျပားေသာ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႔မ်ားကို မိမိတို႔တြင္ ရွိေသာ အင္အားျဖင့္ တခ်ိန္တည္း တျပိဳင္တည္း စစ္ဆင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဤ သို႔ေၾကာင့္ ေသြးခြဲသည့္ စစ္ဆင္ေရး စနစ္ကို က်င့္သံုးရပါသည္။ ပေလာင္ ကို စစ္ဆင္ခ်ိန္တြင္ ရွမ္း ဖက္စစ္ ဆင္ေရးကို ရပ္ထားရပါသည္။ အလားတူ RCSS ကို စစ္ဆင္ခ်ိန္တြင္ SSPP ဖက္ကို ရပ္ထားရ ပါသည္။ ဤနည္းဗ်ဴဟာ ျဖင့္ စစ္ဆင္ လာေန သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ေခ်။

လက္ရွိ အေျခအေန တြင္လည္း အစိုးရ တပ္မ်ားသည္ ေဒသခံ တပ္ႏွင့္ မလံုေလာက္ ေတာ့ သျဖင့္ အေ၀းရွိ ဧည့္တပ္ မ်ားပါ ဆင့္ ေခၚျပီး မွ စစ္ဆင္ ေနရ သည့္ အေျခအေန ျဖစ္လာ ပါသည္။ အကယ္၍ တိုင္းရင္းသား တပ္မ်ား ဖက္မွ တခ်ိန္တည္း (စစ္ဗ်ဴဟာ တခုတည္းျဖင့္) စုေပါင္း စစ္ဆင္ပါက မည္သို႔ ျဖစ္လာႏိုင္မည္ ကို စဥ္းစားစရာ ရွိေနေၾကာင္း စစ္ေရး အကဲခတ္မ်ားက ဆိုေနပါသည္။