ဤလတြင္ ၁၂ ရက္ေျမာက္ေန႔က ျပည္ေထာင္စုေန႔။ ေျပာသာေျပာရ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသားေတြကိုလည္း တီဗီထဲမွာသာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ကခုန္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္။ အျပင္မွာကား စာဖြဲ႔၍ မကုန္ႏိုင္ေသာ ဒုကၡမ်ားႏွင့္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲကို ခံေနသည္လား၊ ေပးဆပ္ေနရသည္လား မေျပာႏိုင္။ ေတာင္ေပၚ၊ ေတာင္ေအာက္၊ ေျမျပန္႔ တိုင္းရင္းသားတုိ႔ကို အားေပးဖို႔ ေနေနသာသာ ကိုယ့္မွာလည္း ကိုယ့္အပူႏွင့္။ ေတာ္ေတာ္ႏွိပ္စက္သည့္ အစိုးရ။
ငယ္ငယ္က ေရႊေသြးဂ်ာနယ္၊ တို႔ေက်ာင္းသားတို႔တြင္ ဆရာဦးဘၾကည္၏ တိုင္းရင္းသားပံုျပင္ေလးမ်ား သ႐ုပ္ေဖာ္ ကာတြန္းေတြ တ၀ၾကီး ၾကည့္ရသည္။ သန္းၾကြယ္၏ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ကာတြန္းမ်ားလည္း အားရပါးရ ၾကည့္ရသည္။ ဦးစိန္၏ ကာတြန္းမ်ား၊ ၀၀တုတ္တုတ္ ကရင္ပံုေလးမ်ား၊ လွလွပပ ကခ်င္သူေလးမ်ား၊ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ရွမ္းအမ်ဳိးသမီးပံုေလးမ်ား၊ ခႏၶာကိုယ္ အလယ္တြင္ ေမာင္းၾကီးႏွင့္ နာဂလူမ်ဳိးမ်ား၊ ၾကည့္ရတာက ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္း၊ ခ်စ္စရာလည္းေကာင္း၊ စိတ္၀င္စားစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။
ယခု က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ေနရသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ စစ္ဖေနာင့္ေအာက္တြင္ ျပားခ်ပ္တြန္႔လိမ္ၿပီး၊ စိတ္ေသာက ဖိစီးေနၾကရာ ထိုစဥ္က ကာတြန္းပံုမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၾကည့္မိလွ်င္ "ဟာ တူလည္းတူဘူး၊ ဘယ္လိုၾကီးလဲ" ဟု ေမးလိမ့္မည္။
၁၀ ရက္ေန႔တုန္းက အိမ္တြင္ က်ေနာ့္ တူ၊ တူမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမသြားခင္ စကား၀ိုင္းၾကသည္။ က်ေနာ့္ေအာက္က ညီ၊ ညီမမ်ားက ေမြး၍ က်ေနာ္က သူတုိ႔ကို ဘဘ ဟု သံုးသည္။ သူတို႔ကို က်ေနာ္က -
"၁၂ ရက္ေန႔က ဘာေန႔လဲ"
အားလံုးက "ျပည္ေထာင္စုေန႔"
ေနာက္ "၁၄ ရက္ေန႔ကေကာ "
တူ၊ တူမထဲက ၿမီးေကာင္ေပါက္ေတြက "ဟီဟိ"
"ဟာ ့ ့ ့ ဘဘၾကီးကလည္း ၾကီးမွ ကဲေနၿပီ"
"ေတာ္ကြာ၊ ငါက မင္းတုိ႔သိတဲ့ အတိုင္းပဲ။ မင္းတို႔နဲ႔ ေနရတာကို မ၀ႏိုင္ဘူး။ မင္းတို႔ အသက္ၾကီးၿပီး၊ ငါနဲ႔ မေနေတာ့မွာေတာင္ ေၾကာက္ေနတာ" ဟု စကားလႊဲလိုက္သည္။
ၿပီးမွ "ခုန ေက်ာ္သြားတဲ့ ၁၃ ရက္ကေကာ ဘာေန႔လဲ၊ သိလား"
သူတို႔ အနည္းငယ္ ေၾကာင္သြားသည္။
က်ေနာ္က "ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ မွာ"
ထိုအခါမွ သူတို႔အားလံုးက -
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ
၁၉၁၅ ေရွ႕ေနဦးဖာသား
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခ႐ိုင္
သိၾကမ်ားခုတိုင္
ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ ဇာနည္ဘြား
မိခင္ေဒၚစုသား"
ေအး ့ ့ ့ အဲလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ျပည္သူေတြ အၾကည္ညိဳဆံုး၊ အ႐ိုးသားဆံုး၊ ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ဆံုး ေခါင္းေဆာင္ၾကီးရဲ႕ ေမြးေန႔ကြ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘဘက ဒီလဟာ ၂၈ ရက္၊ ေလးႏွစ္တခါ ၂၉ ရက္ေျပာင္းေနတဲ့ လအရွင္၊ ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးတဲ့လ၊ ၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ က်င္းပတဲ့လ၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ဖို႔ သတိရေစတဲ့လ ဆိုၿပီး ၾကီးျမတ္တဲ့လလို႔ ေျပာတာပါ။
ဤတြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ေမြးေသာ တူကေလးတေယာက္က ေက်ာကေလးေကာ့၊ ေခါင္းကေလးေထာင္ၿပီး ေဘးဘီကို ၾကည့္သည္။ အင္း သူလည္း အာဇာနည္ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ဘယ္လပဲ ေမြးေမြးေပါ့ကြာ။ တိုင္းက်ဳိးျပည္က်ဳိးျပဳတဲ့ လူျဖစ္ရင္ တန္ဖိုးရွိတာပါပဲ။ အခုလာမယ့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ဘဘတို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ဘဘစိတ္ကူးကေတာ့ သားသားတို႔၊ မီးမီးတို႔ တေယာက္ခ်င္းစီက လူမ်ဳိးတမ်ဳိးစီ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုရဲ႕ သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကမယ္၊ ကၾကမယ္ကြာ။
ကေလးမ်ားက "ေဟး ့ ့ ့ကရင္ဒုံးယိမ္းကြ၊ ရွမ္းအိုးစည္ ကမယ္"
ေအး ့ ့ ့ေကာင္းတယ္ကြာ။ ေနာက္ရက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔က်ေတာ့ ဘဘက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အေၾကာင္း သားသားတို႔ကို ေျပာျပမယ္။ အခု ဘဘတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးအေၾကာင္းကိုလည္း ဘဘေျပာျပဦးမယ္။ ဟိုတုန္းက ႐ႈမ၀ထဲမွာ ဆရာသုမန ေရးထားတဲ့ အဲဒီတုန္းကေတာ့ စုစုေပါ့။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းလည္း ေျပာျပမယ္။
ေနာက္ ၁၄ ရက္ေန႔က်ေတာ့ေကာ။ ကေလးမ်ားက ေမးရာ က်ေနာ္ စဥ္းစားေနသည္။
ကေလးေတြက ပန္းၿခံသြားမယ္။ အတြဲေခ်ာင္းမယ္။
ဟာ ့ ့ ့ သူတို႔ဘာသာ ေနပါေစကြာ။ ဘဘတို႔ တူရီးေတြ ဘုရားသြားၿပီး၊ ေအးေစခ်မ္းေစ ဆုေတာင္းမယ္။ မုန္႔စားမယ္။ တကမၻာလံုး ဒီ ၁၄ ရက္ေန႔လိုပဲ ေန႔တိုင္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမယ္ကြာ။
ကေလးမ်ားက "ေ၀း" ဟု ဆုိကာ၊ လက္ခုပ္တီးၾကသည္။
အင္း ့ ့ ့ ငါ့မွာလည္း ငါ့သေဘာတရားေတြ နားေထာင္မယ့္သူဆိုလို႔ ဒီကေလးတသိုက္ပဲ ရွိတာ။ ဒါေတြ ဆံုး႐ႈံးမသြားေအာင္ မုန္႔ဖိုးေလးေတာ့ အကုန္ခံမွ။ ဒါက ငါ့ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရပ္ကြက္ပဲဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို နားခ်ရေသး၏။
ေဖေဖာ္၀ါရီလ၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကို အားလံုး ႏွလံုးသြင္းႏို္င္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment