တရားခံ အျဖစ္ စြပ္စြဲ ခံရသူ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ အက်ဳိး ေဆာင္မ်ား က ဦးတင္ဦး (ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းျခင္း ခံေန ရသူ)၊ ဦးဝင္းတင္၊ ေဒၚခင္မိုိ႔မို႔ ႏွင့္ ဦးၾကည္ဝင္း တို႔အား တရားခံျပ သက္ေသ မ်ားအျဖစ္ အမည္ စာရင္း တင္သြင္း ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ တင္သြင္းထားျခင္းကို သီးသန္႔ခံု႐ံုးက ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒပုဒ္မ ၂၅၇ (၁) အရ က်င့္သံုး၍ ဦးၾကည္ဝင္း တဦးတည္းကိုသာ သက္ေသအျဖစ္ ဆင့္ေခၚရန္ သမၼန္စာထုတ္ဆင့္ခဲ့ၿပီး၊ က်န္သက္ေသ ၃ ဦးအား တရားခံျပသက္ေသအျဖစ္ သက္ေသထြက္ဆိုခြင့္ မျပဳေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳ ဆံုးျဖတ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ လြန္စြာမွပင္ မွားယြင္းေနသည္ကို ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားအရ အထင္အရွား ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။
တရားခံသည္ တဦးတေယာက္ကို စစ္ေဆးရန္ သို႔မဟုတ္ ျပန္လွန္စစ္ေမးရန္အတြက္ ဆင့္ေခၚေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့လွ်င္ ရာဇဝတ္တရားသူၾကီးက ဆင့္စာထုတ္ေပးရမည္။ အကယ္၍ တရားခံက ယင္းသို႔ ဆင့္ဆိုေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ အေႏွာင့္အယွက္ျပဳရန္၊ သို႔မဟုတ္ ၾကန္႔ၾကာေစရန္၊ သို႔မဟုတ္ တရားမွ်တစြာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေရးကို ထိခိုက္ေစရန္ ကိစၥအလို႔ငွာ ျပဳလုပ္သည္ဟု ယံုၾကည္ပါက ယင္း ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ရာဇဝတ္ တရားသူၾကီးက ျငင္းဆိုႏိုင္သည္။ ထိုသို႔ ျငင္းဆိုသည့္အခါ မည္သည့္အတြက္ ျငင္းဆိုရေၾကာင္းကို ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားရမည္ဟု ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒ ၂၅၇ (၁) တြင္ ျပ႒ာန္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
တရားခံဘက္မွ သက္ေသအျဖစ္ တင္ျပလာသည့္သူမ်ားကို တရား႐ံုး တရားသူၾကီးအေနျဖင့္ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ -
တရားခံ၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ျငင္းပယ္ပါက မည္သည့္အတြက္ ျငင္းပယ္ရသည္ကို ၂ ဖက္ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္သည့္ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားအား ရွင္းျပရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္ေၾကာင္းကိုလည္း အမႈတြဲ၏ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေရးမွတ္ထားရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္မွသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်နပ္သည့္ဘက္က အထက္တရား႐ံုးသို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဥပေဒႏွင့္အညီ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေပးရန္ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ယခုအမႈတြင္ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မရွိဘဲ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒ ၂၅၇ (၁) အရ ျငင္းပယ္သည္ဟုသာ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို မေဖာ္ျပခဲ့ေပ။ တရားခံ၏ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားက ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မေက်နပ္သျဖင့္ အထက္တရား႐ံုးသို႔ ျပင္ဆင္မႈ တင္သြင္းရန္အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မိတၱဴကို ကူးယူခြင့္ျပဳရန္ တရား႐ံုးသို႔ ေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ တရားသူၾကီးမ်ားသည္ တရားခြင္တြင္ မရွိေတာ့ပါ။ တမင္ မိတၱဴကူးယူခြင့္ မရႏိုင္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္ကို တရားသူၾကီးမ်ား၏ အျပဳအမူအရ သိသာထင္ရွားလ်က္ ရွိေပသည္။
တရားခံဘက္မွ သက္ေသအျဖစ္ အမည္စာရင္းတင္သြင္းထားသည့္ ဦးတင္ဦး၊ ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ေဒၚခင္မို႔မို႔တို႔သည္ တရားစီရင္ေရးကို ၾကန္႔ၾကာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကမည့္သူမ်ား မဟုတ္သလို တရားစီရင္ေရးကို အေႏွာင့္အယွက္ ျပဳၾကမည့္သူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုတြင္ တာဝန္္ယူ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ မွန္ကန္မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရး ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္အတြက္ ထိခိုက္ေစမည့္သူမ်ား မဟုတ္သလို တရားမွ်တေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ကူညီေဆာင္ရြက္မည့္ သက္ေသမ်ားျဖစ္သည္။ အဆိုပါ သက္ေသမ်ား၏ သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ားသည္ အမႈႏွင့္ ဆက္စပ္ျခင္းလည္း မရွိ၊ အေၾကာင္းအရာမ်ား စပ္ဆိုင္ျခင္းလည္း မရွိဆိုပါက တရား႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ားအေနျဖင့္ အဆိုပါ တရားခံျပသက္ေသမ်ား၏ သက္ေသထြက္ခ်က္ကို အမႈအား ဆံုးျဖတ္ရန္ ထည့္သြင္းမစဥ္းစားဘဲ ေနႏိုင္သည္ကို အဆိုပါတရားသူၾကီးမ်ား အသိပင္ျဖစ္သည္။ တရားခံဘက္မွ တင္ျပမည့္သက္ေသမ်ား၏ သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ားသည္ အမႈႏွင့္စပ္ဆိုင္ျခင္း ရွိ၊ မရွိကိုပင္ နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ က်င့္ထံုးဥပေဒပုဒ္မ ၂၅၇ (၁) ကို က်င့္သံုး၍ ယခုကဲ့သို႔ ဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ တရားခံဘက္မွ ဥပေဒႏွင့္အညီ ခုခံေခ်ပခြင့္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳဆံုးျဖတ္ရာ ေရာက္ေနသည့္အတြက္ လြန္စြာမွ မွားယြင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အထူးခံု႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ားသည္ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မူျဖစ္သည့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ခုခံေခ်ပခြင့္ႏွင့္ အယူခံခြင့္ေပးျခင္းဆုိသည့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မူကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍ ထပ္မံခ်ဳိးေဖာက္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာက လက္ခံထားသည့္ ႏိုင္ငံသားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ အပိုဒ္ ၁၄ (၁) တြင္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ခုခံေခ်ပရာတြင္ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးခြင့္ကို ခြင့္ျပဳရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအမႈတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စြဲခ်က္တင္ၿပီးသည့္ ေန႔ႏွင့္ တရား႐ံုးတြင္ သက္ေသထြက္ဆိုမည့္ ေန႔အထိ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားက ေတြ႔ဆံုခြင့္ရရန္ႏွင့္ အမႈအား ခုခံေခ်ပရာတြင္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရန္ တရားသူၾကီးအား ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ္လည္း တရား႐ံုးက ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ။ ယခုအခါ ထပ္မံ၍ တရားခံျပသက္ေသအျဖစ္ တင္ျပမည့္သူမ်ားကိုပင္ တရား႐ံုးတြင္ သက္ေသထြက္ဆိုခြင့္ မျပဳခဲ့ျခင္းသည္။ အမႈအား လ်င္ျမန္စြာ ၿပီးဆံုးေစရန္ႏွင့္ အၿပီးသတ္ စီရင္ခ်က္ႏွင့္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိသာထင္ရွားလွေပသည္။
တရားခံျပသက္ေသ ဦးၾကည္ဝင္းအား စစ္ေဆးၿပီးစီးပါက တရားခံဘက္မွ ခုခံေခ်ပေရး ၿပီးဆံုးၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားက အျပစ္မေပးထိုက္ေၾကာင္း အၿပီးသတ္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ အၿပီးသတ္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးရန္အတြက္ လံုေလာက္သည့္အခ်ိန္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ရာဇဝတ္မႈမ်ားတြင္ အနည္းဆံုး ရက္သတၱတပတ္ ခြင့္ျပဳၿမဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအမႈတြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လံုေလာက္သည့္ အခ်ိန္ရပါမည္လား၊ အထူးခံု႐ံုး တရားသူၾကီးမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ျပဳမူခ်က္မ်ားက လြန္စြာမွ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္သည္။
တရားခံျပသက္ေသမ်ားကို ပယ္သည့္ကိစၥအား အထက္တရား႐ံုးသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္မွ ျပင္ဆင္မႈ မတင္သြင္းႏိုင္မီ အမႈကို အၿပီးသတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္မည့္ သေဘာကို ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။
တရားလိုဘက္မွ တင္ျပသည့္ သက္ေသအေထာက္အထား မခုိင္လံုေသာ္လည္း တရားခံျဖစ္သူအား ျပစ္ဒဏ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးမည္ မဟုတ္ပါ။ ေသခ်ာမွ အျပစ္ေပးပါ၊ မေသခ်ာလွ်င္ တရားခံျဖစ္သူအား အမႈမွ လႊတ္ရန္သာ ရွိသည္ဆိုသည့္ ဥပေဒေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္အညီ သံသယ၏ အက်ဳိးကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခံစားရမည္ မဟုတ္ပါ။
တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာမူမ်ား၊ ဥပေဒက ခြင့္ျပဳထားသည့္ တရားခံ၏ အခြင့္အေရးမ်ားျဖစ္သည့္ လြတ္လပ္စြာ တရားစီရင္ေရး၊ အမ်ားျပည္သူေရွ႕ေမွာက္ စစ္ေဆးစီရင္ေရး၊ ဥပေဒႏွင့္အညီ ခုခံေခ်ပခြင့္ႏွင့္ အယူခံခြင့္ျပဳေရး ဆိုသည့္ တရားစီရင္ေရးဆိုင္ရာ မူမ်ားသည္လည္း ဥပေဒစာအုပ္မ်ားထဲတြင္သာ ရွိေနၿပီး၊ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရးဆိုသည္မွာလည္း မည္သည့္အခါမွ ေပၚထြန္းလာမည္ မဟုတ္ပါ။
ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ စြဲဆိုထားသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ အႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၂ ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္မွ အမ်ားဆံုး ၅ ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ က်ပ္ ၅ဝဝဝ အထိ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ ၂ ရပ္လံုးျဖစ္ေစ စီရင္ျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။
အထူးခံု႐ံုးမ်ား၏ သေဘာသဘာဝအရ ျပစ္ဒဏ္ေပးလွ်င္ မည္သည့္အခါကမွ် အနိမ့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္ကို မေပး။ အမ်ားဆံုး ျပစ္ဒဏ္ကိုသာ စီရင္ေလ့ရွိသည္။ အထူးခံု႐ံုး ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးေသာင္းညြန္႔က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အမႈတြင္ အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္ကို ေပး႐ံုမွ်ႏွင့္ မတင္းတိမ္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို သီးျခားေစက်ခံေစရန္ အမိန္႔ကိုပင္ ထပ္မံ ခ်မွတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရသည့္ ကိုမင္းေဇယ်ာပါ ၁၄ ဦးအမႈက သက္ေသခံလ်က္ ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ အထက္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ သက္ညႇာစြာ စဥ္းစား၍ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္ပါသည္။ ေငြဒဏ္ ၅ဝဝဝ က်ပ္ ေပးေဆာင္ရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့ပါကလည္း ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေငြဒဏ္ ေပးေဆာင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုး၌ စစ္ေဆးစီရင္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ အမႈတြင္ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾကဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္အတိုင္း ေငြဒဏ္ မေဆာင္ခဲ့သည့္ သာဓက ရွိပါသည္။
ေငြဒဏ္မေဆာင္သည့္အတြက္ အထူးခံု႐ံုးအေနျဖင့္ အထက္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ မျဖစ္မေန လႊတ္ေပးရမည္ ဆိုပါကလည္း ဆိုင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္ျဖင့္သာ လႊတ္ေပးမည္လား ဆိုသည္ကိုမူ အထူးခံု႐ံုး၏ တရားသူၾကီးမင္းမ်ားသာ သိရွိပါလိမ့္မည္။
လြတ္လပ္မွ်တသည့္ တရားစီရင္ေရးကို မေဖာ္ေဆာင္ဘဲ ဟန္ျပတရားစီရင္ေရး တခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ သံဃလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ စစ္ေဆးစီရင္ခဲ့သည့္ အမႈမ်ားသည္လည္း အလားတူပင္ စစ္ေဆးစီရင္ခဲ့ေၾကာင္းကို ႏိုင္ငံတကာက သိရွိေစရန္ အထူးခံု႐ံုးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမႈျဖင့္ အထင္အရွား သက္ေသျပလိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment