ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ကြာက်ေလၿပီေလာ

NEJ

ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး တြင္ ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့သည့္ ရဟန္း သံဃာမ်ား၊ ေက်ာင္းသား ျပည္သူမ်ားကို နအဖ စစ္အုပ္စုက လူမဆန္စြာ ရက္ရက္ စက္စက္ ႏွိမ္နင္း သတ္ျဖတ္ၿပီး စအခ်ိန္၊ တိမ္းေရွာင္ ေနသူမ်ားကို လုိက္လံ ဖမ္းဆီးေန ဆဲအခ်ိန္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ လ (၄) ရက္ေန႔ တြင္ နအဖ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ အမိန္႔အရ ဗိုလ္မႉးႀကီး သန္႔ရွင္းက အခ်က္ (၉) ခ်က္ ပါ၀င္သည့္ အမိန္႔ ေၾကညာခ်က္ တေစာင္ ထုတ္ျပန္ ခဲ့သည္။

ထိုေၾကညာခ်က္ မထုတ္ျပန္မီ စက္တင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး (၄) ရက္ၾကာ ေနထုိင္ကာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊတို႔ကို ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ လူထုအား အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားကို ေလ့လာစံုစမ္းခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီသို႔ အစီရင္ခံတင္ျပရန္ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။

မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ျပန္သြားၿပီးေနာက္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ေၾကညာခ်က္တြင္ အမွတ္စဥ္ (၇) ၌ “ထုိသို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီတို႔ ေတြ႔ဆုံစဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက က်ေနာ္တို႔အေပၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အခ်က္ (၄) ခ်က္ ရိွေၾကာင္း၊ ၎တို႔မွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး (confrontation)၊ အလုံးစုံပ်က္္သုဥ္းေရး (utter devastation)၊ ျမန္မာႏို္င္ငံအား စီးပြားေရးအဆက္အသြယ္္ ျဖတ္ေတာက္ေရး အပါအ၀င္ အလုံးစုံပိတ္ဆုိ႔ေရးတို႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ေဆာင္ရြက္ပိတ္ဆို႔မႈ
(၄) ခ်က္ကို သူမအေနျဖင့္ စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း ေၾကညာရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ေၾကညာပါက မိမိကိုယ္တိုင္ သူမႏွင့္ တိုက္႐ုိက္ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ေျပာဆိုမွာၾကားလိုက္ပါသည္” ဟု ပါရွိေလသည္။

ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ထိုစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊဘက္မွ စတင္၍ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး စကားကို ထူးထူးဆန္းဆန္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းသည္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို လူမဆန္စြာ ႏွိမ္နင္းခဲ့မႈအေပၚ ျပည္တြင္းဖိအားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာဖိအားမ်ား တိုးျမင့္လာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ထိုဖိအားမ်ား ေလ်ာ့က်ေစရန္ အလို႔ငွာသာ ထိုေၾကညာခ်က္အား ထုတ္ျပန္ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ရပ္အေနျဖင့္ ဦးေအာင္ၾကည္ကို ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ အေယာင္ျပ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေပသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္မႈျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့ျခင္းသည္ အမွန္စင္စစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုသည့္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တိုက္တြန္းေတာင္းဆို႐ံုမွ်ႏွင့္လည္း လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ဘဲ) နအဖစစ္အုပ္စု၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းသည့္ အမွားအယြင္းမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သူမ်ားကို အျပစ္မဲ့ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ႏွိပ္စက္ အက်ဥ္းခ်ထားမႈမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားအေပၚ လူမ်ဳိးတံုးသတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ အဓမၼျပဳက်င့္မႈမ်ားေၾကာင့္သာ ပိတ္ဆို႔အေရးယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ကို အားလံုးသိရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနျဖင့္ အမွန္တကယ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးလိုေသာဆႏၵ မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္သာ ထိုသို႔ေသာ စီပြားေရးပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္ခံရျခင္း၏ အရင္းခံအေၾကာင္းတရားမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ မ်က္ကြယ္ျပဳကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိသည့္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လိုက္ေလ်ာရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္) အခ်က္ (၄) ခ်က္ကို ေၾကညာခ်က္တြင္ ႀကိဳတင္စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအျဖစ္ မဆီမဆိုင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေရႊ၀ါေရာင္အက်ပ္အတည္းမွ တဒဂၤ ထြက္ေပါက္ရလို၍သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနျဖင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပကို ဟန္ေဆာင္လွည့္ျဖားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အဆုိပါအခ်က္မ်ားကုိ သူမအေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ သေဘာထားသာျဖစ္ေၾကာင္း ထိုစဥ္က ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္မွတဆင့္ သေဘာထားထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အခ်ိန္ယူစဥ္စားၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ သူမအေပၚ အျပစ္ပံုခ်မႈမ်ားကို (သေဘာထားႀကီးစြာျဖင့္) မသိက်ဳိးကြၽန္ျပဳကာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူပိတ္ဆို႔ထားမႈမ်ား ႐ုပ္သိမ္းပယ္ဖ်က္ေရးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ (၂၅) ရက္တြင္ နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံ စာတေစာင္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ေလသည္။

အဆိုပါစာတြင္ အေရးယူပိတ္ဆို႔ထားမႈမ်ား ႐ုပ္သိမ္းေရးကို ထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူပိတ္ဆို႔ထားမႈမ်ားအားလုံးကို သိရိွနားလည္ေစေရး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူပိတ္ဆို႔ထားမႈေၾကာင့္ နစ္နာရမႈအတိုင္းအတာကို သိရိွနားလည္ေစေရးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ခ်မွတ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ား၏ သေဘာထားကို သိရိွနားလည္ေစေရးကို ဦးစြာေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

နအဖစစ္အုပ္စုဘက္မွလည္း ထိုစာေရးသားေပးပို႔မႈကို တံု႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္ေဆြးေႏြးေစခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ဥေရာပသံတမန္မ်ားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳခဲ့သလို အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ကိုလည္း ဥေရာပသံတမန္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳခဲ့ပါသည္။ နအဖစစ္အုပ္စုအေနျဖင့္ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဘက္မွ တင္ျပေတာင္းဆိုသည့္ ေပးစာမ်ားအေပၚ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ အလ်င္အျမန္ တံု႔ျပန္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ေျပာင္းလဲလာသည့္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ မူ၀ါဒသစ္တြင္ အေမရိကန္အစိုးရအေနျဖင့္ ျမန္မာစစ္အစုိးရအေပၚ ျပစ္ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈ (sanction) ကို ဆက္လက္ထားရိွမည္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ
(direct engagement) လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ဆိုေလသည္။

အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ႏွင့္ ဒု-လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စေကာ့မာရွယ္တုိ႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္ အၿပီးတြင္လည္း နအဖအေနျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိစၥႏွင့္ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ျဖစ္ေပၚမႈရွိလာေအာင္ ထင္သာျမင္သာ မလုပ္ေဆာင္သေရြ႕ sanction ကို ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးမည္မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုသျဖင့္ နအဖစစ္အုပ္စုအဖို႔ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ကာ့တ္ကမ္ဘဲလ္ခရီးစဥ္ ၿပီးသည့္ေနာက္ နအဖစစ္အုပ္စုအေနျဖင့္လည္း သူတို႔၏ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား မရပ္တန္႔ဘဲ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား မလႊတ္ဘဲ၊ ဒီမိုကေရစီေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ထင္သာျမင္သာ မလုပ္ေဆာင္ဘဲ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္၊ အေနာက္တိုင္းသံတမန္မ်ား ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး႐ံုျဖင့္) စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈမ်ား အလြယ္တကူ ႐ုပ္သိမ္းသြားမည္ မဟုတ္သည္ကို အမွန္တကယ္ သိရွိသေဘာေပါက္သြားပံုေပၚသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ႏို၀င္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔တြင္ ထပ္မံေပးပို႔ခဲ့သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဒုတိယေပးစာကို ပထမေပးစာ ေပးပို႔စဥ္ကကဲ့သို႔ အလ်င္အျမန္ တံု႔ျပန္ျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ယခုအခ်ိန္အထိ တံုဏိွဘာေ၀ ဆိတ္ဆိတ္ေနေနျခင္းျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။

ဒုတိယေပးစာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “က်မအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူးရွိမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံတင္ျပခြင့္ျပဳပါရန္ အထူးေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္” ဟု ေတာင္းဆိုထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ေပးစာပါ ေတာင္းဆိုခ်က္အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအေနျဖင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈခံရျခင္း၏ အရင္းခံအေၾကာင္းတရားမ်ားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေဆြးေႏြးရဲ၍ေပေလာ သို႔တည္းမဟုတ္ က်ဴးလြန္ထားေသာ ျပစ္မႈမ်ားအတြက္ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလံု၍ ယခုကဲ့သို႔ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနျခင္းေပေလာဟုလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနေပသည္။ ေနာက္တခ်က္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး (Personality) အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေနျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။

ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို အကဲခတ္ သံုးသပ္ျခင္းအားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားကို အေမရိကန္၊ အေနာက္တိုင္းသံတမန္မ်ားႏွင့္ အသာတၾကည္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ အေပါင္းအပါ စစ္အုပ္စု၀င္တို႔၏ လုပ္ရပ္သည္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ အမွန္တကယ္ ဆႏၵရွိ၍မဟုတ္ဘဲ သူတို႔စစ္အုုပ္စု တစံုတရာ အက်ပ္အတည္း ဆိုက္ေနသည့္ Sanction ကိစၥ လြယ္လြယ္ကူကူ ပ်က္ျပယ္လိမ့္ႏိုးႏွင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ တနည္းအားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဒုတိယေပးစာက ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး အေယာင္ျပထားသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၏ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ကို ခြာခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္က သံုးသပ္မိေပ၏။