Saturday, October 30, 2010

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တကယ္လြတ္မွာလား

ေအာင္ေဇာ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ သက္တမ္းျပည့္မယ့္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေပးမယ္လို႔ အမည္မေဖာ္လိုတဲ့ စစ္ဖက္ အသိုင္းအဝိုင္းက ေျပာပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အထိန္းသိမ္းခံ ႏိုဗဲလ္ဆုရွင္ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရမွာ အစီအစဥ္ တကယ္ပဲ ရွိလို႔မ်ားလား။ ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊေပၚမွာပဲ မူတည္ေနပါတယ္။

တကယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏို၀င္ဘာလမွာ လြတ္ရင္ေတာင္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ေတာ့ လြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အစိုးရအလိုက်ပါတီေတြက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရတဲ့နည္းနဲ႔ အႏိုင္ရေအာင္ လုပ္ၾကမွာမို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ေနအိမ္အျပင္ ထြက္ခြင့္ရတယ္ဆုိရင္ ဒီအေျခအေနအေပၚ သူဘယ္လို တံု႔ျပန္မလဲဆိုတာန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ေမးစရာရွိလာပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေရး မလႊတ္ေရးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္သူ၊ အႏၲရာယ္ရွိသူလို႔ သတ္မွတ္ထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာၿပီးတဲ့အခါ သူ႔အာဏာကို ထိပါး ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္ေသးတယ္လို႔ ယူဆရင္ အေၾကာင္းရွာၿပီး အခ်ိန္အကန္႔အသတ္မရိွ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကိုၾကားရတာနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရမရကို သူတို႔ ပိုသိၾကပါတယ္။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာပါေစဆိုတဲ့ အေကာင္းဘက္ကအျမင္ေတြ ရွိေနၾကမွာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာၿပီးရင္ ခရီးသြားခြင့္ရိွ မရိွဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူထုက အဓိက ေစာင့္ၾကည့္ၾကလိမ္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ လြတ္လာတုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ရန္ကုန္ကေန ျပင္ပခရီးသြားခြင့္ ပိတ္ပင္ထားခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတိုင္း ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လိုက္ေႏွာင့္ယွက္တာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ကားတန္းကို တိုက္ခုိက္ဖို႕ မီးစိမ္းျပလိုက္တဲ့အထဲမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ပါတယ္လို႔ စြပ္စြဲတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီတိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံသူအမ်ားအျပား အသက္ဆံုးရံႈးခဲ့ရပါတယ္။

ဒါအျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘယ္လိုဗ်ဴဟာေတြခ်မွတ္လာမလဲ၊ အနာဂတ္မွာ သူကိုယ္တုိင္ကေရာ ဘယ္အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္မလဲ ဆိုတာေတြကိုလည္း လူထုက အလြန္စိတ္၀င္စားၾကပါလိမ့္မယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းအသစ္တခုကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရင္္ဆိုင္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အနီးဆံုး မဟာမိတ္နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြထဲက တခ်ိဳ႕လူေတြ သူ႔အနားမွာ ရိွေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႏိုင္ငံေရးကအနားယူ ဒါမွမဟုတ္ ကြယ္လြန္ကုန္ၾကပါၿပီ။ တခ်ိဳ႕လည္း ေထာင္ေတြထဲမွာ ရိွေနၾကဆဲပါ။ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းနဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို႔လို တခ်ိဳ႕လူေတြကလည္း သူရဲ႕ပါတီကို စြန္႔ခြာၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖို႔ ပါတီသစ္ ထူေထာင္သြားၾကပါၿပီ။

ဆိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေနာက္ေျခလွမ္းက ဘာလဲ။ တခ်ိန္က လူႀကိဳက္မ်ား ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ၿခံအမွတ္ ၅၄ ေရွ႕က အပတ္စဥ္ “ဒီမိုကေရစီမိန္႔ခြန္းမ်ား” ေဟာေျပာျခင္း အစီအစဥ္ကိုေတာ့ ျပန္လုုပ္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်နည္းလွပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ တခ်ိဳ႕သတင္းရပ္ကြက္ေတြကေတာ့ သူနဲ႔ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြဟာ လူမႈေရးနဲ႔ လူသားခ်င္းဆုိင္ရာ ကူညီပ့ံပိုးတဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုပါ၀င္လာႏိုင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ပညာေရးနဲ႔ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ေဆာင္ရြက္လာႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုၾကပါတယ္။ အကယ္လို႔မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ကိုႏိုင္ငံေရးအရ တိုက္႐ိုက္ အႏၲရာယ္ေပးလာႏိုင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ စိတ္သက္သာရေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေလွ်ာက္ရင္ေတာင္မွပဲ ထိုးႏွက္္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ေရပန္းစားလာေနတဲ့ “လူသားခ်င္းဆုိင္ရာ အကူအညီေပးေရး ေစ်းကြက္” ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ စစ္အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီ “ေစ်းကြက္” ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လုပ္ငန္းေတြခ်ဲ႕ထြင္လိုၾကတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရးအုပ္စုေတြက ဖန္တီးေပးထားတဲ့ အရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ခ်မွတ္ထားတဲ့ Sanctions လို႔ေခၚတဲ့ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ အေပၚမွာထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕သေဘာထားဟာ စစ္အစိုးရနဲ႔ ပိုမိုပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုတဲ့ သူတို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ရိွမယ္လို႔ တြက္ဆမိတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ထဲက အခ်ိဳ႕ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အာဏာပိုင္ေတြထက္ ေဗြေဆာ္ဦး ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ၾကမယ့္ သူေတြျဖစ္လာၾကပါလိမ့္မယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဝဖန္သံုးသပ္သူေတြကေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးအတြက္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္ထိ အရာမေရာက္ေသးတာဟာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြေရးစကား၀ုိင္းကို စစ္အစိုးရ ေရာက္လာေအာင္ တြန္းအားေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔မွာ အားမရွိလို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

တခ်ိဳ႕အတိုက္အခံေတြကေတာ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေတာ္လွန္တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ သူ႔ဖခင္ လြတ္လပ္ေရးသူရဲေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို အစြမ္းအစမ်ိဳး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ မရိွဘူးလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျပတ္သားမႈမရွိဘူး၊ သူ႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အလဲထိုးႏိုင္ဖို႔ ႂကြယ္၀တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပရိယာယ္ မရွိဘူးလို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ သူဦးေဆာင္တဲ့ အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ၂၂ ႏွစ္ ၾကာလာၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီ အသြင္းကူေျပာင္းမႈဟာ ေသြးထြက္သံယို အသြင္ကူးေျပာင္းမႈမ်ိဳးပဲ ျဖစ္လာေတာ့မယ္လို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ပိုၿပီး ယူဆလာၾကပါတယ္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြ အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရိွမရိွကို ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းလုိက္ရေပမယ့္ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာပါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေနဆဲပါ။ အကန္႔အသတ္ရွိေပမယ့္လည္း ဒီအခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အလုပ္ေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္။

သံဃာေတာ္ေတြဦးေဆာင္တဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို စစ္အစိုးရက ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြင္းၿပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေၾကညာခ်က္တခုထုတ္ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အတူလက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ စစ္အစိုးရကို တိုက္တြန္းခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီေၾကညာခ်က္ကို ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အီဗရာဟင္ဂန္ဘာရီကတဆင့္ ေပးပို႔ခဲ့တာပါ။

သူ႔အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ စြပ္စြဲထားသလို အလံုးစံုပ်က္သုဥ္းေရးနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးဆီ ဦးတည္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလမ္းေၾကာင္း ေပၚေပါက္လာေစေရးအတြက္သာ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းေနတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေၾကညာခ်က္ထဲမွာ အေလးအနက္ ထည့္သြင္းေျပာထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕စကားလံုးေတြက ေခါင္းမာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအပၚမွာ မဆိုစေလာက္ဘဲ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရိွခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ပံုစံမ်ိဳးလုပ္ၿပီး အမွတ္ယူခဲ့တာ မႏွစ္က တခါပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔အိမ္ကို ေရကူးၿပီးေရာက္လာတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားကို လက္ခံခဲ့မႈအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္ အျပစ္ေပးတုန္းကပါ။ သူ႔ျပစ္ဒဏ္ကို တရားသူႀကီးက ဖတ္ၾကားၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက တရားခြင္ထဲ ၀င္လာၿပီးေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးပါးလိုက္တဲ့ အမိန္႔စာကို ဖတ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမိန္႔စာမွာပါတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီး ျဖစ္တာမို႔ သူ႔အျပစ္ဒဏ္ကို ထက္ဝက္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။

အဲဒီအျဖစ္အပ်က္က ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၇ လမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အခုဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုလႊတ္ေပးဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး မၿပီး မေသခ်ာေသးပါဘူး။ တကယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွပဲ ရန္သူကို သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ လႊတ္ေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံအေရးအရ အေသအခ်ာတြက္ခ်က္ၿပီးမွ လႊတ္ေပးလိုက္တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ႏွစ္ဘက္စလံုးက လက္ရွိအေျခအေနကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းၾကမလဲဆိုတဲ့အေပၚ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကမွာပါ။ တကယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာၿပီဆိုရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ၊ ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြက အမွတ္၀င္ယူၾကမယ့္ အသံေတြကို ၾကားၾကရပါလိမ့္မယ္။ အမွန္တကယ္ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္စရာမရွိပါဘူး။

ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းအေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္အတြက္ တကယ္လက္ေတြ႔ အသံုးက်တဲ့အရာတခုခု လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တေယာက္တည္း လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ မေတာင္းဆိုသင့္ပါဘူး၊ လက္ရိွအက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ရဟန္း၊ သီလရွင္အပါး ၂၀၀ ေက်ာ္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ပါ ေတာင္းဆိုသင့္ပါတယ္။ ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ မပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြအားလံုးဟာ အဓိပၸာယ္မဲ့ ေနပါလိ့မ္မယ္။ ။

No comments: