နယ္စပ္ ကုန္စည္ကူးသန္းမႈကို အမီွသဟဲျပဳၿပီး ရပ္တည္ေနတဲ့ ဒီၿမိဳ႕ေပၚမွာ ရပ္ကြက္ ၅ ခုရွိၿပီး လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ေနထိုင္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ဟာ ကရင္ျပည္နယ္ထဲမွာ ရွိတာျဖစ္ၿပီး ကရင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေပါင္းစံုလည္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာ သြားလာ လႈပ္ရွားပါတယ္။ အဓိက အုပ္ခ်ဳပ္တာကေတာ့ အစိုးရပါ။
ဒီၿမိဳ႕ေလးေပၚကေနၿပီး ဝင္ထြက္ေနတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြဟာ အစိုးရ လက္ေအာက္ကေန တရားဝင္ ဝင္ထြက္ေနတာေတြ ရွိသလို တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔တာဝန္ရွိသူေတြ၊ ေဒသဆိုင္ရာ အစိုးရ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး တရားမဝင္ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ ကုန္စည္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကုန္ပစၥည္းေတြထဲမွာေတာ့ ကား၊ ဆိုင္ကယ္ကအစ လူသံုးကုန္၊ အိမ္သံုးကုန္ပစၥည္းေတြ အထိ ပါဝင္ပါတယ္။
နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးၿမိဳ႕ ျဖစ္တဲ့အတြက္ နယ္စံုကလာတဲ့ ကုန္သည္ေတြ၊ ခရီးသည္ေတြ၊ ေဒသခံ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚက ဟိုတယ္၊ တည္းခိုခန္း၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေတြနဲ႔ တျခားေစ်းဆိုင္ေပါင္းစံုဟာ အသက္ဝင္ေနပါတယ္။
ၿမိဳ႕ငယ္ေလး ျဖစ္ေပမယ့္ ေနရာနဲ႔မလိုက္ေအာင္ ေပါေနတာက ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြ၊ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး႐ုံေတြနဲ႔ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္၊ သံုးစြဲသူေတြပါပဲ၊ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး႐ုံေတြဆိုရင္ ႐ုံေပါင္း ၁၀၀ အထက္မွာ ရွိသလို ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြဟာလည္း ၅၀ ဝန္းက်င္မွာ ရွိပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးေတြကေတာ့ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္႐ုံေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ တကၠစီေတြနဲ႔ ကြမ္းယာဆိုင္ေတြမွာ ခ်ိတ္ဆက္ ဝယ္ယူရရွိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။
ေလာင္းကစား႐ုံေတြဟာဆိုရင္ ျမဝတီၿမိဳ႕ရဲ႕ မိန္းလမ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့ အာရွလမ္းမႀကီးေပၚမွာပဲ ေပၚေပၚတင္တင္ဖြင့္ထားတာ ဆိုင္အေရအတြက္ ၅ ဆိုင္အထက္မွာ ရွိပါတယ္။ ဒီလမ္းမႀကီးေပၚမွာပဲ ေလာင္းကစား႐ုံေတြနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ ခ႐ိုင္ရဲတပ္ဖြဲ႔႐ုံးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒီဆိုင္ေတြက ၂၄ နာရီ ဖြင့္ၾကတာျဖစ္ၿပီး ေလာင္းကစားဆိုင္ေတြရဲ႕ ဆိုင္ရွင္ဟာ တဦးတည္းျဖစ္တယ္လို႔ ဒီဆိုင္ေတြကို မၾကာခန သြားၿပီး ကစားေနတဲ့ ျမဝတီသား တေယာက္ကေျပာပါတယ္။ ဆိုင္ေတြအားလံုးဟာ အဝင္ဝမွာ လိုက္ကာ အနီစေလးေတြ ကာထားတာခ်င္း တူသလို အထဲမွာ သံုးတဲ့ ေလာင္းကစားစက္ေတြဟာလည္း အားလံုးတူတဲ့ အျပင္ ေလာင္းကစား ခံုေတြ၊ စက္ေတြရဲ႕ တံဆိပ္ေတြဟာလည္း အားလံုး တ႐ုတ္စာေတြခ်ည္းပါပဲ။
၄ ေပ၊ ၆ ေပေလာက္ အက်ယ္အဝန္းရွိတဲ့ ေလာင္းကစား စားပြဲခံုေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္မွာ ပင္လယ္ သတၱဝါ မ်ဳိးစံုပံုေတြရွိၿပီး ဒီအ႐ုပ္ေတြကို ခလုပ္ႏွိပ္ၿပီး အဆက္မျပတ္ ပစ္ခတ္ၾကရတဲ့ ကစားနည္းမ်ဳိးေတြပါ က်ပ္ေငြ ေသာင္းဂဏန္းကေန သိန္းရာခ်ီၿပီး ကစားလို႔ရပါတယ္။
႐ုံထဲမွာရွိတဲ့ ေလာင္းကစား ခံုေတြထဲမွာ အဲဒီအမ်ဳိးအစားကို အမ်ားဆံုးကစားၾကၿပီး က်န္တဲ့ ေလာင္းကစားခံုေတြကေတာ့ က်ပ္ ၁ ေထာင္ကေန စၿပီး ကစားလို႔ရေပမယ့္ ကစားတဲ့လူ နည္းပါတယ္။ လာကစားသူေတြ အမ်ားစုဟာ အမ်ဳိးသားေတြျဖစ္ၿပီး ေလာင္းကစား႐ုံေတြအားလံုးမွာ ေငြသြင္း၊ ေငြထည့္ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ ေပးေနတာကေတာ့ အသက္ ၂၀ ဝန္းက်င္ အမ်ဳိးသမီးေတြ မ်ားပါတယ္။
ျမဝတီၿမိဳ႕က စားေသာက္ဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တခ်ဳိ႕မွာ လူျပတ္တာေတြ ရွိေပမယ့္ ဒီေလာင္းကစား႐ုံေတြမွာေတာ့ လူစည္ကားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အာရွလမ္းမႀကီးေပၚ ေဆးဆိုင္တဆိုင္ေဘးက ေလာင္းကစား႐ုံမွာဆိုရင္ ယူနီေဖာင္း အေပၚအက်ႌခြ်တ္ၿပီး လာကစားေနတဲ့ ယာဥ္ထိန္းရဲတဦးကိုေတာင္ ေတြ႔ခဲ့ရပါေသးတယ္။
ဒီေလာင္းကစား ႐ုံေတြ အတြင္းမွာေတာ့ ဆိုင္ဝန္ထမ္းေတြေရာ ကစားသမားေတြကေရာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အကဲခတ္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ႐ုံအတြင္းမွာ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ႐ုပ္သံ မွတ္တမ္းေတြယူဖို႔ အင္မတန္ ခက္ခဲပါတယ္။ ကစားဝိုင္းေတြမွာ တျခားလူေတြ ကစားတာကိုေတာ့ ဝင္ေလ့လာလို႔ရပါတယ္။
ဒီေလာင္းကစား႐ုံေတြမွာ ပိုက္ဆံရွိသူေတြတင္ မကဘဲ ၿမိဳ႕ခံ လူငယ္ေတြလည္း ဝင္ေရာက္ ကစားေနၾကသလို ဆိုင္ကယ္ တကၠစီနဲ႔ သံုးဘီး ဆိုက္ကားသမားေတြလည္း ဝင္ေငြနည္းနည္းေျဖာင့္တာနဲ႔ မီွရာေနရာကေန ဝင္ကစားၾကတာ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ ဒီေလာင္း ကစား႐ုံေတြမွာေတာ့ လူတန္းစားေပါင္းစံုကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
“ကစားတာကေတာ့ဗ်ာ တေထာင္ပါလည္း ကစားလို႔ရတယ္၊ တေသာင္းပါလည္း ကစားလို႔ရတယ္။ ပိုက္ဆံပါ ပါသေလာက္ ကစားလို႔ ရတယ္။ ႏိုင္တာကနည္းေပမယ့္ ကစားၿပီးရင္ စြဲတယ္ဗ်၊ ထိုင္ကစားၿပီးရင္ ေငြကုန္လို႔တာ ထျပန္ရတာ၊ လူက ေတာ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ဆို ဒီေကာင္ကစားတာ အိမ္က တီဗီေတြ၊ ေအာက္စက္ေတြ ရသေလာက္နဲ႔ ခိုးေရာင္း၊ ေနာက္ဆံုး အိမ္ေပၚကပါ ႏွင္ခ်ခံရတယ္” လို႔ ဒီေလာင္းကစား႐ုံေတြမွာ လိုက္ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ လူငယ္တဦးက ရွင္းျပ ပါတယ္။
ဘယ္သူခ်ေပးတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔မွန္း မသိဘဲ ေပၚေပၚတင္တင္ ဖြင့္ေနတဲ့ ဒီေလာင္းကစား႐ုံေတြလိုပဲ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႐ုံေတြဟာ ျမဝတီၿမိဳ႕ေနရာ အႏွံ႔အျပား ဓာတ္တိုင္ တတိုင္ေလာက္အကြာမွာ တ႐ုံဆိုသလို ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ၿပီး တခ်ဳိ႕ ရပ္ကြက္ေတြထဲမွာဆိုရင္ တ႐ုံနဲ႔ တ႐ုံ ေျခလွမ္း ဆယ္လွမ္းေလာက္သာ ကြာပါတယ္။
ဆိုင္ရွင္အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရေတာ့ ျမဝတီတၿမိဳ႕လံုးနဲ႔ သဃၤန္းညီေနာင္ ရြာမွာရွိတဲ့ အေရအတြက္ ေပါင္းလိုက္ရင္ ႐ုံေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ အထက္မွာရွိၿပီး အားလံုးက စားေသာက္ဆိုင္လိုင္စင္နဲ႔ တင္ၿပီး နားလည္မႈနဲ႔ ဖြင့္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တခ်ဳိ႕႐ုံေတြကေတာ့ ည ၂ နာရီ၊ ၃ နာရီ ဝန္းက်င္မွာ ပိတ္ၾကေပမယ့္ ႐ုံေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကေတာ့ ဧည့္သည္ ရွိရင္ရွိသလို ၂၄ နာရီ ဖြင့္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႐ုံေတြေရွ႕က ဆိုင္းဘုတ္ေတြမွာ စားေသာက္ဆိုင္၊ မိသားစု စားေသာက္ဆိုင္ ဆိုတဲ့ အမည္ခံ ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္ပါးခ ၄၅ မိနစ္ တႀကိမ္ကို ေနရာခပါ ပါအၿပီး က်ပ္ေငြ တေသာင္းႏႈန္း ေကာက္ယူေၾကာင္း၊ ဒါဟာ တၿမိဳ႕လံုးမွာ ရွိတဲ့ ဆိုင္ေတြအားလံုးရဲ႕ တူညီတဲ့ ေစ်းျဖစ္တဲ့ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံ အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ ႐ုံေတြဆီကေန စံုစမ္းသိရွိရပါတယ္။
အရင္တုန္းက ဒီလို လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႐ုံေတြဟာ တဖက္ကမ္း ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွာပဲ မ်ားမ်ားစားစား ဖြင့္တာရွိၿပီး ျမဝတီမွာေတာ့ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပြားမ်ားလာတာပါ။ အရင္တုန္းကေငြေၾကး အဆင္မေျပလို႔ ဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္တဲ့ ျမန္မာ မိန္းခေလးေတြဟာ တဖက္ကမ္း မဲေဆာက္မွာ သြားလုပ္ၾကရတာ ျဖစ္ေပမယ့္ အခုဆိုရင္ မဲေဆာက္မွာ လုပ္ေနတဲ့ လူေတြေတာင္ ျမဝတီကို ျပန္ကူးၿပီး လုပ္ေနၾကတာပါ။
ဒီေနရာေတြမွာ ေတြ႔ရတဲ့ မိန္းကေလး တခ်ဳိ႕ဟာ ၁၅-၁၆ ႏွစ္ ေက်ာင္းသူ အရြယ္ေလးေတြ ေတြ႔ရေပမယ့္ ေမးၾကည့္ရင္ေတာ့ အားလံုးက ၁၈ ႏွစ္နဲ႔ အထက္မွာ ရွိတယ္လို႔ပဲ ေျဖၾကပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ က်န္းမာေရးအရ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ေတြကိုေတာင္ တိတိပပ နားမလည္ၾကပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ျမဝတီမွာ ပညာေပးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မရွိသလို ထိုင္ႏိုင္ငံမွာလို႔ ေဆး႐ုံက တပတ္တခါ ေခၚယူ စစ္ေဆးေပးတာေတြလည္း မရွိပါဘူး။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ပါတီရဲ႕ ေနျပည္ေတာ္ ဇဗၺဴသီရိ ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚစႏၵာမင္းက ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ကတည္းက ေရးဆြဲျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ျပည့္တန္ဆာ ႏွိပ္ကြပ္ေရး အက္ဥပေဒကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲသြားဖို႔ ရွိ၊ မရွိ လႊတ္ေတာ္မွာ အဆိုတင္တုန္းက ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီး ရဲခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းက ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး ဒီဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမဝတီၿမိဳ႕မွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး႐ုံေတြ ဘယ္လို ဖြင့္ေနတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ မ်ားေနတယ္ဆိုတာ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ တာဝန္က်ေနတဲ့ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ ဝန္ထမ္းေတြ အပါအဝင္ တာဝန္က် အစုိးရ႐ုံးေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းေတြလည္း အသိဆံုးျဖစ္ၿပီး ရဲစခန္းရဲ႕ အရပ္မ်က္ႏွာအစံုမွာ ဖြင့္ေနတဲ့ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္႐ုံေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားေနသလဲ ဆိုတာလည္း ရဲေတြနဲ႔ ျမဝတီတၿမိဳ႕လံုး အသိဆံုးပါ။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး႐ုံေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တာဝန္ရွိတဲ့ ျမဝတီၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မႉး ရဲမႉး ေအာင္ေငြ က “ဒါေတြဟာ စားေသာက္ဆိုင္ လိုင္စင္တင္ၿပီး သူတို႔ဘာသူတို႔ နားလည္မႈပံုစံနဲ႔ ဖြင့္ေနၾကတဲ့ ဟာေတြပါ၊ ဒါေတြက တရားမဝင္ပါဘူး” လို႔ေျပာေပမယ့္ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ရွိ၊ မရွိဆိုတဲ့ အေမးကိုေတာ့ ယတိျပတ္ ေျဖဆိုႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ အေရးယူဖို႔ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ ရွိေနလို႔သလဲလို႔ ေမးေတာ့လည္း “မရွိဘူး” လို႔ေတာ့ ေျပာပါတယ္။
ေလာင္းကစား႐ုံေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးေတာ့ အစက မရွိဘူးလို႔ ရဲမႉး ေအာင္ေငြ က ေျပာပါတယ္။ ေလာင္းကစား႐ုံေတြကို ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေနရာအေထာက္အထားေတြ ျပေမးမွ သတင္းေပးတာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း သူတို႔အေနနဲ႔ အေရးယူ လိုက္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အရင္ႏွစ္တုန္းကလည္း ေလာင္းကစား႐ုံေတြကို ဝင္ဖမ္းခဲ့ၿပီး ေလာင္းကစားခံု အလံုးေပါင္း ၉၁ လံုးကို မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္လို႔ မွတ္တမ္းေတြ ထုတ္ေပးပါတယ္။
ဒီၿမိဳ႕ေပၚက လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႐ုံေတြဟာ ဧည့္သည္ ရွိရင္ ရွိသလို ၂၄ နာရီဖြင့္ၾကေတာ့ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကလည္း အိပ္ေရးပ်က္ ခံႏိုင္ေအာင္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ရာမ လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္ၾကြေဆးျပားေတြကို သံုးစြဲၾကတယ္လို႔ သံုးစြဲသူေတြ ကိုယ္တိုင္က ေျပာျပၾကပါတယ္။ ဒီလိုသံုးစြဲရင္းနဲ႔ပဲ တခ်ဳိ႕မိန္းခေလးေတြဟာ စိတ္ၾကြေဆး သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတဲ့ပံုစံအျဖစ္ ေျပာင္းကုန္တာေတြလည္း မနည္းဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
စိတ္ၾကြေဆးျပားေတြကို ေပၚေပၚတင္တင္ သံုးစြဲေနတဲ့သူေတြထဲမွာ ျမဝတီၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့ ကရင္ လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္ေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ရဲေဘာ္ေတြဆိုရင္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးဆိုင္ေတြမွာ ဝင္လာၿပီး ေသနတ္ကို စားပြဲေပၚတင္ကာ ေပၚေပၚတင္တင္ ထိုင္႐ႈေနတာလည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီစိတ္ၾကြေဆးေတြကေတာ့ ဆိုင္ကယ္သမားကို လက္တို႔ၿပီး အလြယ္တကူ ဝယ္လို႔ရေနတဲ့ အေျခအေနပါ။ ျမဝတီၿမိဳ႕ထဲမွာဆိုရင္ တလံုးကို က်ပ္ေငြ ၃ ေထာင္နဲ႔ ရႏိုင္ၿပီး ျမဝတီၿမိဳ႕ေပၚကေန ဆိုင္ကယ္ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေမာင္းသြားရင္ ေရာက္တဲ့ သဃၤန္း ညီေနာင္ရြာမွာဆိုရင္ တလံုးကို ၂ ေထာင္ သို႔မဟုတ္ ၂၅၀၀ ရာ က်ပ္ေစ်းပဲ ရွိတယ္လို႔ ဝယ္ယူသံုးစြဲခဲ့ဖူးသူေတြနဲ႔ အငွားယာဥ္ေမာင္းေတြက ေျပာပါတယ္။
သဃၤန္းညီေနာင္ဟာ ျမဝတီနဲ႔ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕ကိုသြားတဲ့ အာရွလမ္းမႀကီးေပၚမွာပဲ တည္ရွိၿပီး ေဒါနေတာင္ေျခ မေရာက္ခင္မွာ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး႐ုံေတြ တန္းစီရွိေနၾကသလို အဲဒီ႐ုံေတြထဲမွာပဲ စိတ္ၾကြေဆးျပားေတြကို အလြယ္တကူ ဝယ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေနရာကိုေတာ့ ထိုင္းဘက္က တင္သြင္းလာတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကို သယ္တဲ့ ယာဥ္ေမာင္းေတြ အမ်ားစု ညအိပ္နားခိုတဲ့ ေနရာဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။
မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားဆံုးမိတဲ့ အထဲမွာ ရာမ ေခၚ စိတ္ၾကြေဆးျပားက အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ေဆးေျခာက္နဲ႔ ေကာ္ေတြကိုေတာ့ သံုးစြဲသူ နည္းပါးေၾကာင္းနဲ႔ တခါတရံ Aprazolan လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္ၾကြေဆးေတြကိုလည္း မိတယ္လို႔ ျမဝတီၿမိဳ႕နယ္ မူးယစ္ အထူးတပ္ဖြဲ႔ တာဝန္ခံ ဒုရဲမႉး ေအာင္စည္က ေျပာပါတယ္။
“တခ်ဳိ႕က အိပ္ေရးပ်က္ ခံႏိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး သံုးၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က ပိန္ေအာင္၊ အဆီက်ေအာင္ဆိုၿပီး သံုးၾကတယ္။ အယူမွားေတြေပါ့။ ဒါေတြကို တားဆီးႏိုင္ေအာင္လို႔ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ ရပ္ကြက္ေတြမွာ လတိုင္း ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္တယ္။ ဟိုတယ္ေတြ၊ တည္းခိုခန္းေတြမွာလည္း ေတြ႔ရွိရင္ သတင္းေပးဖို႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ကပ္ထားတယ္။ သတင္းအတိအက် ရတာနဲ႔ ဘယ္သူဘယ္ဝါရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး ဖမ္းတယ္” လို႔ ဒုရဲမႉး ေအာင္စည္ က ရွင္းျပပါတယ္။
ဒီစိတ္ၾကြေဆးျပားေတြဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံက လာတာမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာျပည္ကထုတ္တဲ့ ပစၥည္းေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကုန္ၾကမ္းကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကဝင္တာျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။
ျမဝတီၿမိဳ႕ေပၚမွာရွိေနတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က တရားမဝင္ ဒုစ႐ုိက္လုပ္ငန္းေတြျဖစ္္တဲ့ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႐ုံေတြ၊ ေလာင္းကစား ႐ုံေတြ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းဝယ္၊ သံုးစြဲမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မရွိသလိုလို၊ မသိသလိုလို ေျပာဆိုေနၾကေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းေတြဟာ သူတို႔နဲ႔ အနီးဆံုးေနရာေတြမွာပဲ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ၿမိဳ႕ခံေတြ အသိဆံုးပါ။
အစိုးရက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္လဲျဖစ္၊ လက္ရွိအစိုးရ လူႀကီးေတြလည္း မၾကာခဏ ေျပာေျပာေနတဲ့ “တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး” ဆိုတဲ့ စကားဟာ ျမဝတီၿမိဳ႕အတြက္ကေတာ့ ဟာသတခုပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အစိုးရေတြက ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ေတြကေနၿပီး ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ပတ္စ္ပို႔၊ ဗီဇာေတြနဲ႔ ဝင္ထြက္ခြင့္ ျပဳလုိက္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအေျခအေနေတြကို အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ မကိုင္တြယ္ႏိုင္ရင္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိကၡာက်စရာေတြ ဖန္တလဲလဲ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ ျမဝတီၿမိဳ႕ဟာ ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ အဓိက ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚက ၿမိဳ႕၊ ေျပာင္းျပန္စီးတဲ့ ေသာင္းရင္းျမစ္ နံေဘးက ၿမိဳ႕၊ ကရင္ျပည္နယ္ထဲက ၿမိဳ႕၊ အစိုးရ အဖြဲ႔ေပါင္းစုံ အပါအဝင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ေတြ လႈပ္ရွားသြားလာေနတဲ့ ၿမိဳ႕၊ ဒုစ႐ုိက္လုပ္ငန္းေတြ လြတ္လပ္ေရး ရေနတဲ့ၿမိဳ႕ …။
No comments:
Post a Comment