ဥပေဒကို ဖိႏွိပ္ေရးအတြက္ အသံုးခ်ျခင္း

ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သည္ ေနအိမ္ အတြင္း သို႔ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ လာသူအား သက္ဆိုင္ရာ သို႔ သတင္း ေပးပို႔ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ သည့္ အတြက္၊ အမွန္တရား ကို ဖုံးကြယ္ခဲ့ သည့္အတြက္ အေရး ယူခဲ့ရ ေၾကာင္းႏွင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရး သာ ျဖစ္သည့္ အ တြက္ ႏိုင္ငံ တကာမွ ဝင္မစြက္ သင့္ေၾကာင္း ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဝန္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအးျမင့္က စကၤာပူ ႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ကာ ကြယ္ေရး ဝန္ၾကီးမ်ား ၏ အစည္း အေဝးတြင္ ေျပာဆို ခဲ့သည္။

တနည္းအားျဖင့္ ငါတို႔ႏိုင္ငံထဲမွာ ငါတို႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္၊ မဆိုင္သူေတြ ဝင္မရႈပ္နဲ႔ဟု ႏိုင္ငံတကာကို ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း တံု႔ျပန္ေျပာဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိ၊ လြတ္လပ္သည့္ တရားစီရင္ေရးဆိုတာ မရွိေၾကာင္းကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာက ပိုမိုသိရေလေအာင္ အတိအလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရာေရာက္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ တရားစြဲဆိုထားသည့္ကိစၥသည္ တရားဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္မႈ ရွိ၊ မရွိ ႏိုင္ငံတကာက သံသယျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္ ေဒသအတြင္း တည္ၿငိမ္ေရးကိုပါ ထိခိုက္ေစႏိုင္သည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္သည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားက အျပင္းအထန္ ျပန္လည္ တံု႔ျပန္ေျပာဆိုမႈမ်ား ေပၚေပါက္လာရျခင္းျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၂ အရ တရားစြဲဆိုထားျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း ရွိ၊ မရွိကို သံုးသပ္ရလွ်င္ -

အဆိုပါ ဥပေဒပုဒ္မ ၉ (င)တြင္ အေရးယူျခင္း ခံရသူအား တရားစြဲဆိုႏိုင္ေလာက္သည့္ အခ်က္အလက္ ျပည့္စံုလွ်င္ တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း ပို႔ရမည္။

ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား မူလ အေရးယူထားသည့့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမ်ား ခိုင္လံုစြာ တင္ျပႏိုင္လွ်င္ တရားစြဲဆိုရန္ တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း ပို႔ရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ မူလအေရးယူထားသည့္ကိစၥမွာ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ဝ ရက္ေန႔ ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္သည္။

(၁) အၾကမ္းဖက္ ႐ိုက္ႏွက္ခံရသူမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူမကို ေထာက္ခံအားေပးသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုအၾကမ္းဖက္မႈကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စီမံေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္၊ အာဏာပိုင္မ်ားက စီစဥ္ညႊန္ၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအၾကမ္းဖက္ခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္မွ အခ်က္အလက္ တင္ျပႏိုင္ျခင္း မရွိ။

ဒီပဲယင္း အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စီမံဖန္တီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အေထာက္အထား အခ်က္အလက္ အျပည့္အစံု ရွာေဖြေတြ႔ရွိလွ်င္ တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ခ်င္း ပို႔ၿပီး တရားစြဲဆိုရန္ ျဖစ္သည္။

(၂) အေရးယူျခင္းခံထားရသည့္ ကာလအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ မည္သည့္ ဥပေဒကိုမွ် ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့ျခင္း မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ကာလ ျပည့္လွ်င္ ျပန္လည္လႊတ္ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ပုဒ္မ ၉ (ဇ) တြင္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္သူအား ျပန္လႊတ္ၿပီးေနာက္ မူလအေရးယူခဲ့သည့္ (ဒီပဲယင္း အၾကမ္းဖက္လုပ္ၾကံမႈ) ကိစၥရပ္အေပၚ အေျချပဳ၍ ဤ ဥပေဒအရ ထပ္မံဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း မျပဳရဟု ျပ႒ာန္းထားသည့္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ျခြြင္းခ်က္မရွိ ျပန္လည္လႊတ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ လႊတ္ေပးျခင္း မျပဳမီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အေၾကာင္းအရာတခုခုျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားမွသာ ဆက္လက္၍ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အာဏာပိုင္မ်ားက အကြက္ခ်စီမံေဆာင္ရြက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ပုဒ္မ ၂၂ ျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးသူမ်ား၏ ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၁ဝ (ခ) ျဖင့္ ကန္႔သတ္တားဆီးမိန္႔မ်ား ထုတ္ျပန္ထားျခင္းကို ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီႏွင့္ သတင္းတပ္ဖြဲ႔မႉး ရဲမႉးခ်ဳပ္ျမင့္သိန္းတို႔က အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းရွိ ရိပ္သာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဖတ္ၾကားအသိေပးခဲ့သည္။ ကန္႔သတ္တားဆီးထားသည့္ အခ်ိန္ကာလမွာလည္း ေနာက္ထပ္ ၆ လ ထပ္မံခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္ေၾကာင္းကို သံတမန္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားကို သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲျဖင့္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ၆ လ ထပ္မံခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္သည္ ဆိုသည့္အခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ -

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကန္႔သတ္တားဆီးသည့္ အခ်ိန္ကာလ ေက်ာ္လြန္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရအဖြဲ႔သို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အက်ဳိးေဆာင္မ်ားက အၾကိမ္ၾကိမ္ အယူခံတင္သြင္းခဲ့သည္။ အယူခံမႈကို လက္ခံ၍ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပး ၾကားနာခြင့္ျပဳခဲ့ပါက အက်ဳိးေဆာင္ ဦးၾကည္ဝင္းတို႔ဘက္မွ သတ္မွတ္ထားသည့္ ကာလသက္တမ္း ၅ ႏွစ္ ေက်ာ္လြန္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို ဥပေဒႏွင့္အညီ တင္ျပမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားကို ဗဟိုအဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ အစိုးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္ မျငင္းဆိုႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ အယူခံမႈကို လက္မခံဘဲ ပယ္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားအရ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။

ဥပေဒပုဒ္မ ၁ဝ (ခ) အရ တားဆီးမႈျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာျဖင့္ သူမ၏ ေနအိမ္မွာပင္ ၂၈-၁၁-၂ဝဝ၃ ရက္ေန႔မွ ၂၇-၁၁-၂ဝဝ၄ ရက္ေန႔အထိ ကန္႔သတ္တားဆီးျခင္းကို စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဆက္လက္၍ ပုဒ္မ ၁၄ အရ အစိုးရအဖြဲ႔၏ ၾကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တၾကိမ္လွ်င္ တႏွစ္ထက္မပိုဘဲ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆက္လက္တားဆီးခဲ့သည္ဟု သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ရဲမႉးခ်ဳပ္ျမင့္သိန္းက ေျပာဆိုခဲ့သည္။

(က) ၂၈-၁၁-၂ဝဝ၄ မွ ၂၇-၁၁-၂ဝဝ၅ အထိ ပထမအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္

(ခ) ၂၈-၁၁-၂ဝဝ၅ မွ ၂၇-၅-၂ဝဝ၆ ထိ ဒုတိယအၾကိမ္ (၆) လ

(ဂ) ၂၈-၅-၂ဝဝ၆ မွ ၂၇-၅-၂ဝဝ၇ ထိ တတိယအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္

(ဃ) ၂၈-၅-၂ဝဝ၇ မွ ၂၇-၅-၂ဝဝ၈ ထိ စတုတၳအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္

(င) ၂၈-၅-၂ဝဝ၈ မွ ၂၇-၅-၂ဝဝ၉ ထိ ပဥၥမအၾကိမ္ (၁) ႏွစ္

ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာမွာ ပုဒ္မ ၁ဝ (က) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္အရ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ႏိုင္သည့္ ကာလအပိုင္းအျခားမွာ တၾကိမ္လွ်င္ ရက္ေပါင္း ၆ဝ ျဖင့္ ရက္ေပါင္း ၁၈ဝ အထိ ျဖစ္သည္။

ပုဒ္မ ၁၂ တြင္ ဗဟိုအဖြဲ႔သည္ အေရးယူျခင္းခံရသူအား ပုဒ္မ ၁ဝ၊ ပုဒ္မခြဲ (က) ပါ ကာလအပိုင္းအျခားထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ဆက္လက္ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားရန္ လိုအပ္ပါက ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔၏ ၾကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရယူရမည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသည္။

ဆိုလိုသည္မွာ ရက္ေပါင္း ၁၈ဝ ထက္ ေက်ာ္လြန္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလိုပါက ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံရမည္ျဖစ္သည္။

ပုဒ္မ ၁၄ တြင္ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔သည္ ဆက္လက္ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ရန္ျဖစ္ေစ၊ ဆက္လက္တားဆီးမႈ ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္ေစ ၾကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးရာတြင္ တၾကိမ္လွ်င္ တႏွစ္ထက္ မပိုေစဘဲ စုစုေပါင္း ၅ ႏွစ္အထိ ခြင့္ျပဳႏိုင္သည္။

ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ စတင္၍ တားဆီးမိန္႔ထုတ္ျပန္သည့္ ကာလသည္ ၂၈-၁၁-၂ဝဝ၃ မွ စတင္ခဲ့ၿပီး ၂၇-၅-၂ဝဝ၉ အထိ တြက္လွ်င္ စုစုေပါင္း တားဆီးမိန္႔ကာလမွာ ၅ ႏွစ္ ႏွင့္ ၆ လ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္။

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဥပေဒပုဒ္မ ၁ဝ (ခ) အရ တားဆီးမႈျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗဟိုအဖြဲ႔၏ အခြင့္အာဏာျဖင့္ သူမ၏ ေနအိမ္မွာပင္ ၂၈-၁၁-၂ဝဝ၃ ရက္ေန႔မွ ၂၇-၁၁-၂ဝဝ၄ ရက္ေန႔အထိ ကန္႔သတ္တားဆီးျခင္းကို စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ရာ ဗဟိုအဖြဲ႔တြင္ ထိုအခြင့္အာဏာမရွိ၊ ဝန္ၾကီးအဖြဲ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္သာ ဆက္လက္တားဆီးႏိုင္သည္ကို ပုဒ္မ ၁၂ ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္အရ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ အမ်ားျပည္သူ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာကို လွည့္စားရန္ ဥပေဒကို လက္တလံုးျခားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။

သတ္မွတ္ကာလ ၅ ႏွစ္ ေက်ာ္လြန္ၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္ ဆက္လက္၍ တားဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းသည္ မတရား တားဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမႈ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ လက္ေအာက္ရွိ ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းဆိုင္ရာ အလုပ္အဖြဲ႔က ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားၿပီးျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ သံတမန္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားကာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူမ၏ ေနအိမ္အတြင္း တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္လာသည့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား John William Yettaw ကို ၂ ရက္ ေနထိုင္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ လက္ခံစကားေျပာျခင္း၊ အစားအေသာက္မ်ား ေကြ်းေမြးျခင္း စသည့္ ကူညီေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းသည္ တည္ဆဲဥပေဒႏွင့္ ၿငိစြန္းေနျခင္းေၾကာင့္ မလႊဲမေရွာင္သာ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ အမႈဖြင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း ရဲမႉးခ်ဳပ္ျမင့္သိန္းက ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားက ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းထားရျခင္းႏွင့္ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရျခင္းသည္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ျဖစ္သည္။ ဥပေဒကို လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳ၍ ျပည္သူလူထုအား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရန္ မဟုတ္ဆိုသည့္ အေျခခံ သေဘာတရားကို လက္ကိုင္ထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ နအဖ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကမူ ထိုသို႔မဟုတ္။ ဥပေဒကို လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳ၍ ဖိႏွိပ္ျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ အာဆီယံ အဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားအဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားအၾကားတြင္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ ျဖစ္လာရသည္။

နအဖသည္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ မပါဝင္ႏိုင္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ဟန္႔တားေႏွာင့္ယွက္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္သည့္ တရားဝင္အစိုးရအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း အထက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္မ်ားအရ ပိုမိုသိသာထင္ရွားေစသည္။

နအဖ၏ ဥပေဒမဲ့လုပ္ရပ္မ်ားျဖင့္ တရားဝင္မႈရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳခဲ့ပါက ေနာင္တြင္ ယခုထက္ပို၍ ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္ကို အာဆီယံေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း သတိျပဳမိလာသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ေျပာဆိုလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရေပသည္။