အရပ္သားအစုိးရလက္ထက္တြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ တိုင္းရင္းသား ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ တာ၀န္ယူၿပီး ၃ လေက်ာ္သည့္တိုင္ မည္သည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မွ မရေသးေၾကာင္း သိရသည္။ျပည္နယ္၊ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ား အားလုံးသည္ ၀န္ႀကီး အေဆာင္အေယာင္မ်ား ရရွိထားၾကၿပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း အသင့္အတင့္ ရေနၾကေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားအတြက္ သီးသန္႔ ႐ုံးခန္းပင္ မရွိေသးေၾကာင္း ၎၀န္ႀကီးမ်ားက ေျပာသည္။
“႐ုံးခန္းလည္း သီးသန္႔ မရွိေသးဘူး၊ ေမာ္ေတာ္ကား တစီးေပးထားတာလည္း အသုံးျပဳလို႔ မရဘူး။ တျခား၀န္ႀကီးေတြကိုက်ေတာ့ ေမာ္ေတာ္ကား ၂ စီး၊ ေနစရာအိမ္၊ ကိုယ္ေရးအရာရွိ၊ အိမ္အလုပ္သမားက အစ ေပးထားပါတယ္” ဟု မြန္ျပည္နယ္ရွိ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးတဦးက ေျပာသည္။
မြန္ျပည္နယ္တြင္ ကရင္တိုင္းရင္းသား ေရးရာ၀န္ႀကီး၊ ဗမာတိုင္းရင္းသား ေရးရာဝန္ႀကီးႏွင့္ ပအိုဝ္း တိုင္းရင္းသား ေရးရာ ၀န္ႀကီးတို႔ ရွိသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔၏ ၀န္ႀကီး အားလုံး ေနအိမ္၊ အိမ္အကူအလုပ္သမားမ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ကား ၂ စီး၊ ဒ႐ုိင္ဘာ၊ ကိုယ္ေရးအရာရွိ၊ လုံၿခဳံေရး၊ အဲယားကြန္းပါ ႐ုံးခန္းႏွင့္ တယ္လီဖုန္း ၂ လုံးစသည္တို႔ ရရွိထားၿပီး လစာအျဖစ္ က်ပ္ ၄ သိန္းခြဲစီ ခံစားခြင့္ ရရွိထားသည္ဟု သိရသည္။
သို႔ရာတြင္ ရန္ကုန္တိုင္းမွ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားအတြက္မူ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၀န္းထဲ၌ ႐ုံးခန္းငယ္တခု၊ လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမႉးအဆင့္ ရရွိေသာ ေမာ္ေတာ္ကားတစီးႏွင့္ လစာ က်ပ္ ၃ သိန္းခြဲသာ ေပးထားၿပီး တျခား မည္သည့္အရာမွ ေပးမထားဟု သိရသည္။
“ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၀န္းထဲမွာက အခန္းလြတ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီး ဆိုေတာ့ ေနရာေလး တခုေတာ့ ေပးထားတယ္။ ဖုန္းတို႔၊ အဲယားကြန္းတုိ႔ လိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တပ္ရတယ္၊ ေပးတဲ့ကားကလည္း တျခား၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ ကားေတြလို မေကာင္းဘူး။ အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ ဘာအစည္းအေ၀းမွလည္း မတက္ရဘူး” ဟု ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၏ အဖြဲ႔၀င္ တုိင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးတဦးက ဆိုသည္။
တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ စကားေျပာဆို ပါကလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ခံရေၾကာင္း၊ ထိုကိစၥမ်ားကို ျပန္လည္ သုံးသပ္ၿပီး လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရေရးကို လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎ ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕က ဆိုသည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဧရာ၀တီႏွင့္ ဆက္သြယ္စကားေျပာဆိုခဲ့ေသာ ၀န္ႀကီးမ်ားက ၎တို႔၏ အမည္မ်ားအား ေဖာ္ထုတ္ေရးသားရန္ မလိုလားေပ။
“သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသားအေရးေတြကို သူတို႔ကိုယ္စား ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ က်ေနာ္တို႔ကို မဲေပး ေရြးထားၾကတာပါ၊ အခုက ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ ထိုင္ၿပီး လစာယူေနတဲ့ စက္႐ုပ္လုိ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီး တဦးက ဆိုသည္။
မြန္ေဒသလုံးဆိုင္ရာ ဒီမိုကေရစီပါတီ၏ ဥကၠ႒ ဦးႏိုင္ေငြသိန္းက တိုင္းရင္းေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားသည္လည္း ေရြးေကာက္ခံထားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္မ်ားျဖစ္၍ တျခား၀န္ႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ တန္းတူ အခြင့္အေရး ေပးရန္ လိုေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသား ၀န္ႀကီးမ်ားအတြက္ အမ်ဳိးသားေရး ကိစၥ အမ်ားအျပား လုပ္ေဆာင္စရာရွိ၍ ယခုကဲ့သို႔ ခန္႔ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“မြန္ျပည္နယ္က တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့ သာမန္ အရပ္သား တေယာက္လိုပဲ ေတြ႔ေနရတယ္”ဟု ဦးႏိုင္ေငြသိန္းက ဆိုသည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔၌ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီး တာ၀န္ ယူထားေသာ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ား တိုးတက္ေရးပါတီ၏ ဥကၠ႒ ဦးႏိုထန္ကပ္သည္ ၎၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ရရွိေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာကို တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ထိ မရရွိေသးဟု ၎ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားက ေျပာသည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔၌ပါ၀င္ေသာ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးတဦးသည္လည္း ၎တို႔၏ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေရးရာ ကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္လာပါက ျပည္နယ္အစိုးရကို တင္ျပ၍ သက္ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာန၏ ေျဖရွင္းေပးမႈကိုသာ ခံယူရၿပီး မည္သည့္ အစည္းအေ၀းကိုမွ် တက္ေရာက္ခြင့္မရဟု သိရသည္။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၌ တိုင္းရင္းသားအေရး ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စနစ္တက် ထည့္သြင္း ေရးဆြဲထားျခင္း မရွိ၍ ယခုကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ယူဆေၾကာင္း၊ အေရးႀကီးၿပီး ေရရွည္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္၍ အစည္းအေ၀းမ်ား ျပဳလုပ္ကာ ညွိႏွဳိင္း ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ခ်င္းတိုးတက္ေရးပါတီ၏ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးလွ်ံၾကယ္ (လုံစီ) က ေျပာသည္။
ေရြးေကာက္ခံထားရသည့္ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း အားလုံး နီးပါးတြင္ ရွိၿပီး ဗမာတိုင္းရင္းသား ၀န္ႀကီး ၅ ဦး၊ ကရင္တိုင္းရင္းသား ၅ ဦး၊ ကခ်င္ ၃ ဦး၊ ခ်င္း ၃ ဦး၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ ပအို႔ စသည့္ လူမ်ဳိးစု ၀န္ႀကီးမ်ား စသည္ျဖင့္ စုစုေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ရွိသည္။
No comments:
Post a Comment