ဓနသဟာယ အားကစားပဲြမွသည္ ေရွ႕သို႔ခ်ီ

ခိုင္စု

နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။ ။ ၁၉ ႀကိမ္ေျမာက္ ဓနသဟာယ အားကစားပြဲေတာ္ကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ နယူးေဒလီမွာ က်င္းပေနတာ ကေန႔အထိ ၾသစေၾတးလ်က ေရႊတံဆိပ္ ၄၁ ခုနဲ႔ ဦးေဆာင္ေနၿပီး အိမ္ရွင္ အိႏၵိယက ေရႊ ၁၇ ခုနဲ႔ ဒုတိယ လိုက္ေနပါတယ္။ အဂၤလန္ ေရႊ ၁၅ ၊ ကေနဒါက ၁၃ ခုနဲ႔ တတိယ စတုတၳေနရာေတြမွာ ရွိေနပါတယ္။

ဒုတိယေနရာကို ရင္၀ယ္ပိုက္ၿပီး အိေျႏၵမပ်က္ ထိန္းထားတဲ့ အိႏၵိယဟာ ဒီပဲြႀကီး လက္ခံက်င္းပရာမွာ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းလာဘ္စားမႈေတြ၊ အစီအစဥ္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္မႈေတြနဲ႔ လူတကာေမးေငါ့စရာ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ မီဒီယာလြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးပီပီ သတင္းစာနဲ႔ ႐ုပ္သံ အစီအစဥ္ေတြက ဆန္ရင္းနာနာဖြတ္တဲ့ အေနနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းေတြ အခုထိ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားေနၾကပါတယ္။

ပြဲမစခင္က ေဆာက္လုပ္ေရးေတြ ေႏွာင့္ေႏွးတယ္၊ တာ၀န္ရွိသူေတြ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားတယ္၊ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေတြျဖစ္တယ္၊ အားကစားကြင္းနားက လူကူးတံတားႀကီး က်ဳိးက်တယ္၊ လံုၿခံဳေရး အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အိႏၵိယရဲ႕ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈ ေလ်ာ့ရဲတာကလဲ ႏုိင္ငံတကာ အားကစားသမားေတြ၊ နည္းျပေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြအဖုိ႔ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕စရာပါပဲ။ ျပန္မယ္တကဲကဲ လုပ္တာေတြရွိလို႔ ဖုတ္ပူမီးတုိက္ ျပင္ရဆင္ရနဲ႔ အခ်ဳိသတ္ရတာလဲ အေမာ။

ဒါေပမဲ့လဲ ဖြင့္ပြဲကိုေတာ့ ေအာက္တိုဘာ ၃ ရက္မွာ တခမ္းတနားႀကီး ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗဟိုအစိုးရက ပဲြျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီကို ႐ူပီး ကုေဋ ၁၆၂၀ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၆၄.၄ သန္း) ထုတ္ေပးခဲ့တာပါ။ ဒီထဲက ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် ျခစားကုန္လဲေတာ့ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။

ကစားကြင္း အလယ္ေခါင္မွာ အုပ္မိုးလြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ေလပူေဘာင္းႀကီးကို ႐ူပီး ၃၈ ကုေဋ အကုန္ခံ ဆင္ယင္ခဲ့ပါတယ္။ စလိုက္မီးေမာင္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာ နည္းပညာေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ Aerostat ဟာ အိႏၵိယ ေတးသြားေတြ၊ လူမ်ဳိးစံု ယဥ္ေက်းမႈ အကအလွ ပေဒသာေတြနဲ႔ ပနံရခဲ့တာလည္း အမွန္ပါပဲ။

အကေတြမွာ လူမ်ားမ်ားသံုးၿပီး ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္းနဲ႔ ခင္းက်င္းသြားတာ အံ့မခန္းပါပဲ။ ကမၻာ့လူဦးေရ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ႏုိင္ငံႀကီး ပီသတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။ ၄ နာရီေလာက္ ျပသသြားတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ၊ ေရာင္စံုမီးတန္းေတြ၊ ေတးသံသာေတြနဲ႔အတူ လူမ်ဳိးစံုကို ထုတ္သံုးၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖသြားတာဟာျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ ကစားသမားေတြနဲ႔ ပရိသတ္ေတြ တအံ့တၾသျဖစ္ရသလို သူ႔ျပည္သူေတြအတြက္ပါ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားစရာ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေဟာလိ၀ုဒ္ ႐ုပ္ရွင္ပဲြေတာ္မွာ ေအာ္စကာ ၈ ဆု ခ်ိတ္ခဲ့တဲ့ Slumdog Millionaire ဇာတ္ကားက သီခ်င္းေရးဆရာ A. R. Rahman ရဲ႕ ေတးသြားေတြနဲ႔လည္း အမွန္ပဲ လိုက္ဖက္တင့္တယ္ခဲ့ပါတယ္။ အားကစားစိတ္ဓာတ္နဲ႔ အားမာန္ႏိုးၾကားတက္ၾကြေစသလို လူတကာအလယ္ မ်က္ႏွာမငယ္ေစရဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ျဖစ္လို႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ အိႏၵိယျပည္သူေတြလဲ အားရရႊင္လန္းၾကမွာပါပဲ။ မတူကဲြျပားတဲ့ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုကို ထုတ္ျပတဲ့ ပဲြလို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဖြင့္ပြဲေန႔မွာပဲ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားၿပီး အားကစားပြဲစဥ္ ရက္ေတြမွာေတာ့ ပရိသတ္အင္အား အလြန္ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ပါတယ္။ အားကစားပဲြႀကီး စတဲ့ ဒီလ ၄ ရက္ကစလို႔ ေန႔တိုင္းပဲ တခ်ဳိ႕ပြဲစဥ္ေတြမွာဆို ၾကည့္မယ့္သူေတာင္ တေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ ဒါေတြကိုလည္း အိႏၵိယ မီဒီယာေတြက မခ်န္မလွပ္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။

အားကစားသမားေတြဘက္က ပတ္၀န္းက်င္ မသန္႔ရွင္းတာနဲ႔ မလံုၿခံဳတာေတြကို တိုင္တန္းတာေတြလဲ ရွိေနဆဲပါ။ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ အဂၤလန္က ေရကူးသမားေတြ အစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္လို႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ေရကူးကန္ထဲက ေရအဆင့္အတန္း မမီလို႔ ျဖစ္တာလို႔ ကစားသမားေတြက ဆိုေပမယ့္ ပြဲစီစဥ္သူေတြကေတာ့ ျငင္းခ်က္ထုတ္ပါတယ္။ အမ်ားဆုံးတိုင္ခံရတာက ေရကူးကန္နဲ႔ ကာယေလ့က်င့္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေနတာပါ။

မေန႔ညတုန္းက ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ေ၀လနယ္က အားကစားမယ္ကို ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ ေယာက်္ားတေယာက္က မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ကာယကံရွင္က ခြင့္မျပဳလို႔ သူေနတဲ့ အခန္းထိ လိုက္ေႏွာင့္ယွက္တာမ်ဳိး ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။

ရဂ္ဘီ ေဘာလုံးပဲြေတြ က်င္းပတဲ့ ေနရာက အမွတ္စာရင္းျပတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ သံႀကိဳးျပတ္ၿပီး ျပဳတ္က်တာလည္း လူရယ္စရာပါ။ ဖြင့္ပဲြအခမ္းအနားေၾကာင့္ ပ်က္သြားတဲ့ ေျပးခုန္ပစ္ ေျပးလမ္းေတြကိုေတာ့ ဗုဒၶဟူးေန႔ (၆ ရက္ေန႔) ၿပိဳင္ပဲြမစမီ ျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္ကထဲက ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရခဲ့ေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကမွ ျပင္တာမို႔ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေတြ ျဖစ္ရတယ္လို႔ ေ၀ဖန္သံ၊ ရွက္ေဒါသသံေတြလဲ ထြက္ေနတုန္းပါ။

အားကစား ေကာ္မတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး Lalit Bhanot အဆိုအရ လက္မွတ္ ၉ သိန္း ေရာင္းထားခဲ့ၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အားကစား႐ံုတခ်ဳိ႕မွာ ခံုလြတ္ေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ လူမႈအေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း လက္မွတ္ေတြ အခမဲ့ ေ၀ေပးခဲ့ပါတယ္။ အခုလို ျဖစ္ေနရတာကိုက အိႏၵိယျပည္သူေတြ အားကစားမ်ိဳးစုံကို ႏွစ္ၿခိဳက္မႈမရွိဘဲ ခရစ္ကက္လို ကစားပဲြမ်ဳိးကိုသာ လြန္လြန္ကဲကဲ အားေပးေနတာေၾကာင့္လို႔ သံုးသပ္သူေတြ ရွိပါတယ္။

ညနက္အထိ ကစားပြဲေတြ ရွိေနလို႔ ပရိသတ္ သြားေရးလာေရး လြယ္ေအာင္ လိုင္းကားေတြ အစိုးရက စီစဥ္ေပးပါတယ္။ လံုၿခံဳေရး ဖိအားနဲ႔ နာရီနဲ႔ခ်ီ လုပ္ရတဲ့အတြက္ ယာဥ္ေမာင္း ၈၀၀ ေလာက္ ဆႏၵျပေနလို႔ ကမန္းကတန္း လူစားထိုးရပါေသးတယ္။

၁၉ ႀကိမ္ေျမာက္ ဓနသဟာယ အားကစားပြဲမွာ ၇၁ ႏိုင္ငံက အားကစားသမား ၃,၀၀၀ ေက်ာ္က အားကစားအမ်ဳိးအစား ၁၇ မ်ဳိး ကစားေနၾကတာပါ။ အိႏၵိယမွာ ပထမဆံုး က်င္းပတဲ့ ဓနသဟာယ အားကစားပဲြႀကီးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ၄ ႏွစ္က်ရင္ စေကာ့တလန္မွာ က်င္းပမွာပါ။ ပထမဆံုး စတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ ဓနသဟာယ အားကစားပြဲကေတာ့ ၁၉၃၀ က ကေနဒါမွာပါ။

ဘယ္လိုပဲ အခက္အခဲနဲ႔ အရွက္တကဲြေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အိႏၵိယျပည္သူေတြက သတင္းစာနဲ႔ ႐ုပ္သံအစီအစဥ္ေတြမွာ သူတို႔အတြက္ ေရႊတံဆိပ္ဆြတ္ခူးသူေတြ ေပၚထြက္လာရင္ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဴးေနၾကဆဲပါပဲ။ အိႏၵိယေျမမွာ ကုန္က်စရိတ္အမ်ားဆံုး၊ အႀကီးက်ယ္ဆံုးနဲ႔ ပထမဆံုး က်င္းပတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အားကစားပဲြႀကီးကေန သခၤန္းစာေတြေတာ့ တေလွႀကီး ရလိုက္မွာပါပဲ။

အဲဒီကတဆင့္ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈ၊ အားကစားေပါင္းစံုကို ႏွစ္သက္လိုလားမႈနဲ႔ ျပင္ဆင္မႈေတြ မလဲြမေသြ ေပၚလာမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။