ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွစ္ခုရဲ႕ အကြဲအၿပဲလား

ထက္ေအာင္

ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ႏွင့္ ျမန္မာ ရွင္ဘုရင္မ်ား လက္ထက္က နန္းတည္ၿမိဳ႕ တခုျဖစ္ေသာ မႏၱေလး အၾကားတြင္ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ ေနျပည္ေတာ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း ၅ ႏွစ္ၿပည့္ခ်ိန္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမွာျဖစ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း ေနျပည္ေတာ္သည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက တိုက္ရိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးအေဆာက္အအံုသည္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ပိုင္း ေျပာင္းလဲသြားပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ေမးစရာ ေမးခြန္းတခုက ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားလႈပ္ရွားမႈသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းရန္ကုန္မွ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားမည္လား ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

အစဥ္အလာအားျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အဓိကအခန္းက႑က ပါ၀င္ခဲ့သလို တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးဆံုခ်က္ ေနရာတခုလဲျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံေခတ္ ကတည္းက ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ လက္ရိွစစ္အစိုးရက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ၿမိဳ႕ေတာ္အဆင့္မွ ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး မိုင္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ေ၀းကြာသည့္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕အနီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမရိွေသာ ေနရာသစ္ ဆီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားတခုလံုး ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ပါသည္။

ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕သစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမွ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ လႊတ္ေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္ေနသလို ရွစ္လမ္းသြား လမ္းမက်ယ္ႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ႏွင့္ ၂၄ နာရီ လွ်ပ္စစ္မီးရရိွေအာင္လည္း လုပ္ထားပါသည္။ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီသည့္ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏မိသားစုမ်ားကိုလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ဆီ ေျပာင္းေရႊ႕ေစ ခဲ့ပါသည္။

ႏွစ္ေပါင္း ၅ ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေပၚထြန္းလာလတံ့ေသာ ေခတ္မီၿမိဳ႕ျပႀကီးတခုသည္ ၾကပ္မ်ားေဆာက္ထားသည့္ တေစၦၿမိဳ႕မွ လႊတ္ေတာ္ေရးရာမ်ားႏွင့္ လႈပ္ရွားသက္၀င္လာေတာ့မည့္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲေနပါသည္။ ေနျပည္ ေတာ္သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုး တရား၀င္ အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္လာပါေတာ့မည္။

လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အံုသစ္တြင္ အေဆာက္အအံုေပါင္း ၃၁ လံုး ေဆာက္လုပ္ထားၿပီး သမၼတႏွင့္ ဒု သမၼတ ႏွစ္ဦး၏ သမၼတ အိမ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ေဆာက္လုပ္ထားပါသည္။

သို႔ရာတြင္ တုပျခင္း၊ ၿမိဳ႕ေတာ္တခု၏၀ိညာဥ္ကင္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ တတ္ႂကြသည့္ လူမႈဆက္ဆံေရးကြန္ရက္ မရိွျခင္းတို႔သာ ႀကီးစိုးေန ေသာ ေနျပည္ေတာ္သည္ ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသံရံုးမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕အေျခစိုက္ေစရန္၊ သံတမန္မ်ား ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ၎တို႔မိသားစုမ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းလာေစရန္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ယင္းက ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္၏ ဂုဏ္က်က္သေရကို ထိခိုက္ေစပါသည္။

အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ သံအမတ္ႀကီးမ်ား၊ သံတမန္မ်ား၊ ကုလသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရ မဟုတ္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ သူတို႔၏မိသားစု အမ်ားစုသည္ သူတို႔အစိုးရက မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္ တာ၀န္ခ်ထား သည္ျဖစ္ေစ သူတို႔အဆင့္ႏွင့္ညီေသာ ေနထိုင္မႈအဆင့္အတန္းတြင္ အသားက်ေနသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ေကာ့ေတးပါတီ ပြဲမ်ားေပးျခင္း၊ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ ညစာစားျခင္း၊ သူတို႔ႏွင့္အတူပါလာေသာ ကေလးမ်ားကို အေကာင္းဆံုး ေက်ာင္းမ်ား (international schools) တြင္ ထားျခင္းႏွင့္ ထည္၀ါၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းေသာ လူမႈေရး ဖိတ္ၾကားမႈမ်ား အဆက္မျပတ္ လက္ခံရရိွေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

ထိုအေျခအေနမ်ားသည္ ဗ်ဴရိုကရက္တစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္၏ မ်က္ေမွာက္လူမႈဘ၀ႏွင့္ ကြာျခားလြန္းလွပါ သည္။

ယခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည့္အခါ ပါတီႀကီး တခုကလြဲ၍ အဓိက ႏိုင္ငံေရးပါတီတိုင္းက ၎တို႔၏ပါတီဌာနခ်ဳပ္မ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခစိုက္ၾကသည္မွာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါ။ ထိုပါတီကေတာ့ စစ္အစိုးရက ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ ျဖစ္ပါသည္။

ရန္ကုန္ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္အၾကား ေပၚထြက္လာမည့္ ႏိုင္ငံေရးအားၿပိဳင္မႈမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ေမးျမန္းသည့္အခါ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားေဟာင္းႀကီးျဖစ္သလို တရုတ္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးလည္း လုပ္ဖူးသူ သခင္ခ်န္ထြန္းက “ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဟာ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ဗဟိုခ်က္အျဖစ္ ဆက္လက္ရိွေနပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုရိွေနဖို႔အတြက္ အဓိကအခ်က္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လူဦးေရ မ်ားတာ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ အခ်က္အခ်ာေနရာျဖစ္တာ၊ တႏိုင္ငံလံုးနဲ႔ ဆက္သြယ္ထားတဲ့ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ ေရး ဆံုခ်က္ ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ပါပဲ။ ေနျပည္ေတာ္ကေတာ့ အာဏာရပါတီရဲ႕ ခံတပ္လို ျဖစ္လာမွာေပါ့”

“အနာဂတ္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ႏွစ္ၿမိဳ႕အၾကား ႏိုင္ငံေရးတင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါသလား” ဆိုသည့္ေမးခြန္းကို “က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလိုျဖစ္လာမယ္လို မထင္ပါဘူး” ဟု ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္တဦးျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ျပည္သူ႔ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးဂ်ာနယ္၏ ထုတ္ေ၀သူ သတင္းစာဆရာ ဦး၀ံသက ေျပာပါသည္။

“တင္းမာမႈဆိုတာ ခ်ိန္းေျခာက္ႏိုင္တဲ့အေျခအေနတခုၾကမွ ျဖစ္ေပၚႏိုင္တာပါ။ ဥပမာ အတိုက္အခံပါတီက အာဏာရပါတီနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အင္အားၾကီးထြားလာရင္ေတာ့ တင္းမာမႈရိွႏိုင္တာေပါ့။ အခုက်ေနာ္တို႔ ျမင္ရတာကေတာ့ အာဏာရပါတီျဖစ္လာမယ့္ ႀကံ႕ခိုင္ေရးပါတီက အားလံုးကို ေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ခ်န္ထားခဲ့ၿပီး ေရွ႕ကေနေျပးေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ခ်ိန္းေျခာက္မႈဆိုတာ ခံစားရမယ္မထင္ပါဘူး” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

မၾကာမီေပၚထြက္လာေတာ့မည့္ ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာတြင္ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ျပည္သူမ်ား၏ နိစၥဓူ၀လိုအပ္ ခ်က္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတ၀န္းရိွ ၎တို႔ ပါတီရံုးေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ရိွ အဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ေနျပည္ေတာ္တြင္ အထီးတည္း အေျခစိုက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္၏၀ိညာဥ္ကင္းမဲ့ေနေသာ ေနျပည္ေတာ္သည္ တိုင္းျပည္၏အသဲႏွလံုးသဖြယ္ မည္ကဲ့သို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မည္နည္း။ ေခတ္မီမႈ၊ ေငြေၾကးႏွင့္ အာဏာတို႔ျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ခမ္းနာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ထားေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္သည္ ယဥ္ေက်းမႈအရ၊ သမိုင္းေၾကာင္းအရ၊ ဘာသာေရးအရႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတခု၏ ဇစ္ျမစ္ကင္းမဲ့လ်က္ရွိသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္မတူသည့္ ေနျပည္ ေတာ္သည္ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ႂကြားစရာတခုအျဖစ္ ရိွမေနပါ။

တိုင္းျပည္၏ အျမင့္ျမတ္ဆံုးႏွင့္ အထင္ကရအျဖစ္ဆံုး အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္ေသာ ေရႊတိဂံုဘုရားသည္ ဘခင္ႀကီးကဲ့သို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို အေပၚစီးမွာအုပ္မိုးကာ ထားခဲ့သည္မွာ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၆ ရာစု ကတည္းက ျဖစ္ပါသည္။ ခပ္ေပါေပါ အတုအပ လုပ္သူ တဦးကဲ့သို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊသည္ ျမန္မာရွင္ဘုရင္တို႔၏ အတုကိုယူၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္တြင္ ေရႊတိဂံုဘုရားပံုတူကို တည္ေဆာက္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါသည္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက သူ႕ကိုယ္သူ ဘုရင္တပါးလို႔ ထင္ေနတယ္” ဟု သခင္ခ်န္ထြန္းက ေျပာပါသည္။ “ဒီဘုရားကို သူတည္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ၾသဇာအာဏာကို ျပခ်င္တာနဲ႔ သူရဲ႕ အေမြတခုကို ခ်န္ခဲ့ခ်င္တာေၾကာင့္ပါ” ဟု သူက ဆိုသည္။

ထက္ေအာင္၏ Torn Between Two Capitals ကို ဆီေလ်ာင္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။