ပုပၸား ေတာင္သူေတြကို ေျခာက္လွန္႔ေနတဲ့ ပိုဇိုလန္ က်ိန္စာ

ေက်ာ္ခ

ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းမွာ ရာသီမေရြး စိမ္းလန္းေနၿပီး အသက္ဝင္ေနတဲ့ ပန္ခ်ီကားႀကီး တခ်ပ္လို ထည္ဝါေနတာကေတာ့ ပုပၸားေတာင္ႀကီးပါ။ ဒီပုပၸားေတာင္ႀကီးဟာ ေဒသခံအညာသူ၊ အညာသားေတြအတြက္ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီးကားတခ်ပ္ ျဖစ္သလို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ မီးေတာင္ေဟာင္းႀကီး တခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေတာထူထပ္လွတဲ့ ပုပၸားေတာင္ႀကီးက ရာသီမေရြး အေအးဓာတ္ရွိၿပီး သား႐ုိင္း တိရစာၦန္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ေက်းငွက္မ်ဳိးစံုအတြက္ လြတ္လပ္စြာ မီွခို က်က္စားႏိုင္သလို အနီးမွာရွိတဲ့ ေက်းရြာေတြနဲ႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕တို႔ ေသာက္သံုးေရ အတြက္လည္း ဒီေတာင္ႀကီးက ယိုစိမ့္လာတဲ့ စိမ့္စမ္းေရေတြက အက်ဳိးျပဳပါတယ္။

ပုပၸားေတာင္ႀကီးက သူ႔ကိုမွီခိုေနၾကတဲ့ လူေတြနဲ႔ သား႐ိုင္း တိရစာၦန္ေတြကို အက်ဳိးျပဳမႈေတြရွိသလို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂ သိန္းခြဲ ခန္႔တုန္းက မီးေတာင္ေပါက္ကြဲရာမွ လြင့္စင္လာတဲ့ သဘာဝ ေခ်ာ္ျပာ (Pozzolan) ေတြေၾကာင့္ ေတာင္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ အျခမ္းမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေဒသခံ အညာသူ၊ အညာသားေတြဟာ စိတ္ေျခာက္ျခားမႈေတြ ခါးစည္းခံေနရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။

“ေခ်ာ္ျပာေတြ က်ေနာ္တို႔ ေျမေတြေအာက္မွာ ရွိေနတာကိုက က်ေနာ္တို႔ရြာေတြ က်ိန္စာမိေနသလိုပါပဲဗ်ာ” လို႔ အသက္ ၅၀ ခန္႔ အရြယ္ရွိၿပီး ငါးရံ႕ကုန္းရြာခံတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဝင္းက သူတို႔ရြာသားေတြ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြကို မခ်ိတင္ကဲ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ရင္ဖြင့္ပါတယ္။

ပုပၸားေတာင္က ထြက္တဲ့ ေခ်ာ္ျပာေတြဟာ ဘိလပ္ေျမအျဖစ္ အသံုးျပဳရာမွာ အရည္အေသြး ျပည့္မီတယ္ဆိုတာကို စစ္အစိုးရလက္ထက္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ဝန္းက်င္မွာ စမ္းသပ္ သိရွိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဒသခံ ေက်းရြာေတြ ကံၾကမၼာဆိုးနဲ႔ စတင္ႀကံဳေတြ႔ရေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းေတြ ဖန္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးလုပ္ငန္း၊ အမွတ္ (၂) တည္ေဆာက္ေရး႐ုံး၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ဦးစီးဌာန အေနနဲ႔ ေခ်ာ္ျပာေတြ ထုတ္ယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ထဲမွာ ေဒသခံေတြရဲ႕ စိုက္ပ်ဳိးေျမေတြကို လယ္ယာေျမ ႏိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္ေရး အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၃၉ အရ ခြင့္ျပဳခ်က္ ခ်ထားေပးလိုက္ၿပီး မူလယာပိုင္ရွင္ေတြ အေနနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ျခင္း မလုပ္ဖို႔ မႏၲေလးတိုင္း၊ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီက ၂၀၀၂ ရက္ ၇ လ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ၿပီး အလြယ္တကူ သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။

ေခ်ာ္ျပာေတြကို တူးေဖာ္ဖို႔အတြက္ စီမံကိန္းေျမဧရိယာထဲမွာ က်ေရာက္ေနတဲ့ ငါးရံ႕ကုန္း၊ ေက်ာက္တံခါး၊ ေတာင္ေပၚေတာင္ပိုင္း၊ ေတာင္ေပၚေျမာက္ပိုင္း၊ ခ်ဳိင္းရြာ၊ ေျမာက္ေတာနဲ႔ ကန္စပ္ကုန္း ေက်းရြာေတြ စိုက္ပ်ဳိး လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေျမဧက စုစုေပါင္း ၂၄၆.၂၀ ဧက ကို ႏိုင္ငံပိုင္ေျမအျဖစ္ သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ဒီစီမံကိန္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ အစိုးရက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ အမိန္႔စာေတြထဲမွာလည္း ဒီမွတ္တမ္းေတြကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ဦးတင္ဝင္း ကေတာ့ ေျမအသိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ အထဲမွာ သူ႔ဘိုးဘြားပိုင္ေျမ ၆ ဧက ပါသြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အသိမ္းခံရစဥ္ ကာလတုန္းက အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ၃ ႏွစ္စာ သီးႏွံေလ်ာ္ေၾကး တဧက ၆ ေသာင္း ေပးမယ္လို႔ မူလက ႏႈတ္ကတိ ေပးခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ တႏွစ္စာပဲ ေပးတယ္လို႔ ေဒသခံေတြက ေျပာဆိုပါတယ္။ ဒါကလည္း ရရွိတဲ့လူက အနည္းငယ္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

၂၀၀၃ ခုႏွစ္ထဲမွာေတာ့ ငါးရံ႕ကုန္းရြာအနီးမွာ Natural Pozzolan Stock Pile စက္႐ုံႀကီး တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး စတင္လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။

ခ်က္ခ်င္း မတူးေဖာ္ျဖစ္ေသတဲ့ သိမ္းဆည္းၿပီး လယ္ယာေျမေတြကိုေတာ့ စက္႐ုံက မတူးေဖာ္ ျဖစ္ေသးမီကာလထိ တဧကကို ၇၀၀၀ က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ သီးစားခယူၿပီး လုပ္ကိုင္ခြင့္ ျပန္ခ်ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါကို ေဒသခံေတြက လံုးဝ မႀကိဳက္ၾကပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္စရာ မရွိတဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြက လက္ခံခဲ့ၾကရတယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။

ေျမ ၅ ဧက အသိမ္းခံရတဲ့ ေတာင္ေပၚေတာင္ရြာမွ ဦးျမေသာင္းက “က်ေနာ္တို႔ ေျမေတြကို ေလွ်ာ္ေၾကးမရဘဲ အဓမၼသိမ္းတဲ့သူဟာ တျခားႏိုင္ငံကလာတဲ့ စက္႐ုံေတြ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ အစိုးရဗ်။ အဲဒီတုန္းက အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ အသိမ္းခံလိုက္ရေပမယ့္ ဘာမွ ေျပာခြင့္မရွိဘူး၊ ခံရတာပဲ” လို႔ ဆိုပါတယ္။

သူတို႔ယာေျမေတြရဲ႕ ေအာက္ ၄ ေပေလာက္မွာရွိတဲ့ ေခ်ာ္ျပာေတြကို ေျမတူးစက္ေတြနဲ႔ ထိုးယူဖို႔အတြက္ လယ္ယာေျမ အေပၚယံ ေျမဆီလႊာေတြကို အရင္ဆံုး တူးေဖာ္ ဖယ္ထုတ္ပစ္ရပါတယ္။ ဖယ္ထုတ္ခံရတဲ့ ေျမဇာေတြ အပံုခံရတဲ့ ယာေတြကလည္း လုပ္ကိုင္ စားေသာက္လို႔ မရၾကျပန္ပါဘူး။

ေခ်ာ္ျပာေတြဟာ ဘိလပ္ေျမအျဖစ္ အသံုးျပဳရာမွာ ဘိလပ္ေျမထက္ ၃ ဆ မာေက်ာတယ္လို႔ သိရၿပီး ေခ်ာ္ျပာနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အဂၤေတေတြဟာ ေရစိမ့္ယိုမႈ၊ အက္ေၾကာင္းမ်ားမျဖစ္ေစမႈ စတဲ့ အရည္အေသြးသတိၱေတြ ရွိတယ္လို႔သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုပၸားေတာင္ေျခက ရရွိတဲ့ ေခ်ာ္ျပာေတြကို အမွတ္ (၁) လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ႀကီးဌာန၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး ဦးစီးဌာနက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ ေရကာတာေတြမွာ အသံုးျပဳေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေဒသခံေတြက သူတို႔ပိုင္တဲ့ ယာေျမေတြကို မူလက ပဲစင္းငံု၊ ေျမပဲနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္ေတြကို တႏွစ္ကို သီးႏွံ ၂ မ်ဳိး စိုက္ပ်ဳိးၾကၿပီး တႏွစ္ကို တဧက က်ပ္ သိန္း ၂၀ ႏႈန္း ဝင္ေငြရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အစိုးရက ေျမေတြသိမ္းလိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လယ္ယာေျမေတြ အသိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ ရြာေတြမွာ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ လူမႈေရးေတြမွာ အဖက္ဖက္က က်ဆင္း သြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဘိုးဘြားပိုင္ ယာ ၂ ဧက အသိမ္းခံထားရတဲ့ ငါးရံ႕ကုန္း ရြာသား ကိုေက်ာ္မိုးလြင္က “က်ဳပ္တို႔ရြာက ရြာသာ ငယ္ေပမယ့္ ခ်မ္းသာခဲ့တယ္ဗ်။ ယာေတြ အသိမ္းမခံခင္ကဆိုရင္ ေဘးရြာေတြမွာ လူငွားထြက္လုပ္ရတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ အခုဆို သူမ်ား အလုပ္ေတြ ထြက္လုပ္ေနၾကရတယ္။ လူငယ္ေတြဆို မေလးရွား ထြက္ကုန္တယ္။ ရြာက သာေရး နာေရး ကိစၥက အစ အရင္ကလို မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း သားရွင္ျပဳပြဲေတြဆို ဆိုင္းေတာင္ မပါေတာ့ဘူးဗ်ာ” လို႔ အရင္တုန္းက အေျခအေနေတြနဲ႔ ႏိုင္းယွဥ္ၿပီး ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

Natural Pozzolan Stock Pile စက္႐ုံႀကီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေျမဟာ ကိုေက်ာ္မိုးလြင္ မိဘေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ေျမျဖစ္ၿပီး စက္႐ုံက ကုန္ၾကမ္းသိုေလွာင္႐ုံနဲ႔ သူ႔အိမ္ဟာ ေပ ၂၀ သာ ေဝးကြာတဲ့အတြက္ စက္႐ုံလည္ပတ္တဲ့ေန႔ေတြဆိုရင္ ေခ်ာ္ျပာ အမႈန္႔ေတြ အတားအဆီးမဲ့ ဝင္ေရာက္လာလို႔ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မွာကို စိုးရိမ္ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ စက္႐ုံဘက္ကလည္း ဒီကိစၥကို လံုးဝ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လုပ္ေနတာဟာ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေဒသခံေတြရဲ႕ ယာေျမေတြဟာဆိုရင္လည္း ေခ်ာ္ျပာေတြ တူးေဖာ္တဲ့အတြက္ ခ်ဳိင့္ခြက္၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြျဖစ္ေပၚေနၿပီး သစ္ပင္၊ သစ္ေတာေတြလည္း ပ်က္စီးေနတာကို ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေခ်ာ္ျပာမႈန္႔၊ ဖုန္မႈန္႔ေတြ ပ်ံ႕လြင့္မႈေၾကာင့္ ေလေအာက္မွာရွိတဲ့ စိုက္ခင္းအခ်ဳိ႕ က သီးႏွံေတြလည္း ပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္။

ပုပၸားေတာင္ႀကီးက ယိုစိမ့္လာတဲ့ စိမ့္စမ္းေရေတြထဲကို ေခ်ာ္ျပာမႈန္႔ေတြ က်ေရာက္မႈနဲ႔ စီမံကိန္းက အညစ္အေၾကးေတြေၾကာင့္ ေတာင္အေနာက္ဘက္ အျခမ္းက ေရထြက္ေတြကို သံုးေနၾကတဲ့ ေက်းရြာေတြအတြက္ အႏၱရယ္မ်ားေနတယ္လို႔ ေရေတြကို ယူၿပီး ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ ပုပၸားေတာင္ ခ်စ္သူမ်ားအဖြဲ႔မွ ကိုမင္းစံက ေျပာျပပါတယ္။

“ဒီဘက္အျခမ္းက ေရထြက္က ေရေတြကို သံုးေနတဲ့ ရြာေတြအတြက္ေတာ့ ရင္ေလးစရာပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေရေတြကို ရန္ကုန္ ယူသြားၿပီး ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစတဲ့ ဓာတ္ေတြပါေနတယ္” လို႔ ကိုမင္းစံက ရွင္းျပပါတယ္။

ေဒသခံ ေတြႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေျခေနန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး မႏၲေလးတိုင္း၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ေဒါက္တာ ေဇာ္ျမင့္ေမာင္က လႊတ္ေတာ္မွာထဲမွာ ဒီစီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံေတြ လက္ရွိ ခံစားေနရတဲ့ အေျခအေနေတြကို တင္ျပခဲ့ပါတယ္။

တင္ျပတဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာ စီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပိုဇိုလန္ စက္႐ုံေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ေက်းရြာမ်ားအေပၚ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (HIA)၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (SIA)၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (EIA) စတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ထားျခင္း ရွိ၊ မရွိကို ေမးျမန္းခဲ့ေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္က ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္မႈေတြ မျပဳလုပ္ေပးပါဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

ပုပၸားေတာင္ စိမ္းလန္းစိုေျပေရးအတြက္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္အတြင္း အစိုးရလက္ေအာက္မွာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး အခုလက္ရွိ သစ္ေတာသယံ ဇာတ ပတ္ဝန္းက်င္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ထိန္းသိမ္းေရးအသင္း (FREDA) မွာ ဥကၠဌ အျဖစ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဦးအုန္း ကေတာ့ ေဒသခံလူထု၊ သစ္ေတာနဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ဆိုးက်ဳိးေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုၿပီး အစိုးရရဲ႕ ပိုဇိုလန္ စီမံကိန္းအေပၚ ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ်ပါတယ္။

“ဒီပိုဇိုလန္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေဒသခံေတြရဲ႕ ယာေတြ ေခ်ာက္ေတြျဖစ္ၿပီး ပ်က္စီးကုန္တယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ တခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ႀကိဳတင္ၿပီး Study လုပ္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပတ္ဝတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မႈ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္၊ လူေတြကို ဘယ္ေလာက္ အႏၲရာယ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါေတြ ဘာမွ မစဥ္စားဘဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လို႔ အဲဒီဒုကၡေတြက အခုလို ေဒသခံေတြက ခါးစည္းခံေနရတာ။ တာဝန္မဲ့ အစိုးရလို႔ က်ေနာ္စြပ္စြဲရေတာ့မလို ျဖစ္ေနၿပီ။ စီးပြားေရးတခုတည္း ေဇာင္းေပးၿပီး လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္စုတ္ျပတ္သြားမယ္” လို႔ ဦးအုန္းက ေျပာဆိုပါတယ္။

အစိုးရလုပ္ထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက စီမံကိန္းေတြထဲမွာ အခု ပိုဇိုလန္ စီမံကိန္း အပါအဝင္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီ စီမံကိန္းနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက ေရကာတာ စီမံကိန္းေတြဟာ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (HIA)၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (SIA)၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ဆိုင္ရာ သက္ေရာက္မႈ (EIA) စတဲ့ ႏိုင္ငံ တကာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးမႈမရွိဘူးလို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

“အစိုးရလုပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ စီမံကိန္းေတြ အကုန္လံုးက စီးပြားေရးတခုတည္းကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးလုပ္တာ၊ လူေတြဘာျဖစ္ျဖစ္၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္ခ်င္ပ်က္၊ ဘာမွမစဥ္းစားဘူး။ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ အျပစ္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊ တိုင္းျပည္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးတခုတည္း မဟုတ္ဘူး၊ လူမႈေရးေရာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေရာ အားလံုး ၿခံဳစဥ္းစားရမယ္။ အဲဒီလို မစဥ္းစားလို႔ အခုလို ျပည္သူေတြ ဒုကၡေတြေရာက္ကုန္ၾကရတာ” လို႔ ဦးအုန္းက ဆက္ေျပာပါတယ္။

Natural Pozzolan Stock Pile စက္႐ုံႀကီးကို ငါးရံ႕ကုန္းေက်းရြာထဲမွာပဲ တည္ေဆာက္ထားတာကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ ငါးရံ့ကုန္းရြာသားေတြ အတြက္ေတာ့ က်န္းမာေရးအရ စိုးရိမ္စရာျဖစ္ပါတယ္။ စက္႐ုံကထြက္တဲ့ ဖုန္မႈန္႔ေတြဟာ ရြာထဲကအိမ္ေတြနဲ႔ အနီးတဝိုက္မွာရွိတဲ့ စိုက္ခင္းေတြေပၚကို က်ေရာက္ေနတာလည္း ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။

မူလပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လယ္ယာေျမေတြကို အာဏာအသံုးျပဳၿပီး သိမ္းယူသြားတာ ျဖစ္ေပမယ့္ စီမံကိန္းကို လံုးဝ ဖ်က္သိမ္းေပးရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေျပာဆိုတာမ်ဳိးေတြေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ သူတို႔ လိုခ်င္တာက ကာလ ေပါက္ေစ်း အတိုင္း တန္ရာတန္ေၾကး ေလ်ာ္ေပးဖို႔နဲ႔ သိမ္းထားၿပီး မတူးျဖစ္ေသးတဲ့ ေျမယာေတြကို ျပန္ေပးဖို႔ ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။

“အစိုးရက ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လိုအပ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယာေျမေတြကို သိမ္းတယ္ဆိုရင္လည္း က်ေနာ္တို႔က ႏိုင္ငံ ေကာင္းစားဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ လက္ခံရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တန္ရာတန္ေၾကးေတာ့ ေပးရမွာပဲ၊ မေပးေပးတဲ့အထိ ေတာင္းဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ေျမသိမ္းခံ ေတာင္သူေတြ စုေပါင္းၿပီး သေဘာတူၿပီးၿပီလည္း ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ အသက္ ၆၀ အရြယ္ ေတာင္ေပၚေတာင္ပိုင္း ရြာခံတဦးက သူတို႔ ဆံုးျဖတ္ထားမႈကို ရွင္းျပပါတယ္။

ေျမယာေတြ အသိမ္းခံထားရတဲ့ ငါးရံ႕ကုန္း၊ ေက်ာက္တံခါး၊ ေတာင္ေပၚေတာင္ပိုင္း၊ ေတာင္ေပၚ ေျမာက္ပိုင္း၊ ခ်ဳိင္းရြာ၊ ေျမာက္ေတာနဲ႔ ကန္စပ္ကုန္း ေက်းရြာခံေတြက ပိုဇိုလန္ စီမံကိန္းႀကီး ေရာက္လာကတည္းက ၾကမၼာဆိုးတခုလို သူတို႔ကို ဒုကၡေပါင္းစံု ႀကံဳေတြ႔ ေနၾကရတဲ့အေၾကာင္း လက္ရွိ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာလည္း သက္ဆိုင္ရာအဆင့္ဆင့္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အထိ တင္ျပခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က အေလးထားေဆာင္ရြက္မႈ တခုမွ လုပ္ေပးတာ မရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အခုေတာ့ လယ္သိမ္းခံရြာသားေတြက သူတို႔ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ရေအာင္ေတာင္းဖို႔ ညီညႊတ္ေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို အစိုးရဘက္က ႀကိဳတင္ မညွိႏႈိင္းႏိုင္ရင္ေတာ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီးစီမံကိန္းလို ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေဒသခံေတြက သူတို႔ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေနထိုင္လာခဲ့တဲ့ ေျမေတြေအာက္ကေန အဖိုးတန္ သဘာဝ ေခ်ာ္ျပာေတြ ရွိေနတာကို အစိုးရ သိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဒသခံေတြအေနနဲ႔ ဘာအက်ဳိး အျမတ္မွ မခံစားရဘဲ ေျမေတြ အဓမၼ အသိမ္းခံလိုက္ရတဲ့ အျပင္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးေတြ ခၽြတ္ၿခံဳက်ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနေတြကို ထြက္ေပါက္ရွာေနၾကပါတယ္။ က်ိန္စာ သင့္သလို ခံေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ထဲကေန သူတို႔ ႐ုန္းထြက္လိုေနၾကတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

“က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတဲ့ ေျမေတြတင္ မကဘူး။ အခုက်ေနာ္တို႔ ငါးရံ႕ကုန္းရြာ ပတ္လည္ကိုလည္း ထိုးထားတာ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာင္လာေနာင္သား အိမ္ေထာင္က်လို႔ အိမ္ေထာင္ခြဲေနမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေျမမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ၊ ရက္စက္လြန္းတယ္။ အခုလို လုပ္ေနတာဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ လည္ပင္းကို တိုက္႐ိုက္ နင္းသတ္တာကမွ သက္သာဦးမယ္ဗ်ာ” လို႔ ငါးရံ႕ကုန္းရြာသား ဦးတင္ဝင္းက ေျပာပါတယ္။